Πιτ Τάουνσεντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιτ Τάουνσεντ
Ο Πιτ Τάουνσεντ το 2008
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςΠίτερ Ντένις Μπλάντφορντ Τάουνσεντ (Peter Dennis Blandford Townshend)
ΨευδώνυμοBijou Drains
Γέννηση19  Μαΐου 1945[1][2][3]
Λονδίνο
ΚαταγωγήΤσίζγουικ, Μίντλσεξ, Αγγλία
EίδοςRock, Hard Rock, Progressive Rock, Jazz
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης, Συγγραφέας
Μουσικά όργαναΚιθάρα, Φωνητικά, Μπάσο, Φυσαρμόνικα, Πλήκτρα, Βιολί, Μπάντζο, Τύμπανα, Ακορντεόν
Παρουσία1962 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαTrack, Polydor, Atlantic, Atco, Decca, Rykodisc, Warner Bros.
ΣυμμετοχέςThe Who, Deep End, Ronnie Lane, Thunderclap Newman
Ιστότοπος
http://thewho.com/

Ο Πιτ Τάουνσεντ (19 Μαΐου 1945) είναι Άγγλος μουσικός και συνθέτης, γνωστότερος ως κιθαρίστας του ροκ συγκροτήματος The Who. Το 2011, κατετάγη στην δέκατη θέση της λίστας με τους εκατό κορυφαίους κιθαρίστες όλων των εποχών του περιοδικού "Rolling Stone".[4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πιτ Τάουνσεντ γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 19 Μαΐου 1945 και ήταν υιός του Κλιφ Τάουνσεντ, σαξοφωνίστα των Squadronaires και της τραγουδίστριας Μπέτι Ντένις. Η πρώτη του επαφή με το ροκ εντ ρολ ήλθε με το μιούζικαλ "Rock Around the Clock" και έμαθε να παίζει κιθάρα και μπάντζο. Σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, ένα τζαζ σχήμα με την ονομασία Confederates, όπου συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Τζον Εντουίστλ, ο οποίος έπαιζε τρομπέτα.[5] Οι δύο τους σχημάτισαν τους Scorpions, με το Τάουνσεντ να αναλαμβάνει την κιθάρα και τον Εντουίστλ το μπάσο.

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα στο Κολέγιο Τεχνών του Ίλινγκ, όπου ήλθε σε επαφή με την μπλουζ μουσική. Μαζί με τον Εντουίστλ εντάχθηκαν στους Detours, όπου τραγουδούσε ο Ρότζερ Ντάλτρι και αφού έγινε μέλος του συγκροτήματος ο ντράμερ Κιθ Μουν, άλλαξαν το όνομα τους σε The Who.[6]

The Who[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: The Who

Ο Τάουνσεντ υπήρξε η κύρια συνθετική μορφή των The Who. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και ενώ το συγκρότημα είχε ήδη γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, ο ήχος τους έγινε βαρύτερος επηρεάζοντας το μετέπειτα ανερχόμενο κίνημα του χέβι μέταλ.

Ο Ταόυνσεντ με τους Who το 1980

Πειραματίστηκε με την σύνθεση ροκ-όπερας, συνθέτοντας το άλμπουμ "The Who Sell Out" το 1967, αντιμετωπίζοντας με χιουμοριστικό τρόπο τις τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Το 1969, κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία το άλμπουμ "Tommy", στο ίδιο ύφος.[7]

Το 1972, κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Who Came First" και την επόμενη χρονιά οι The Who κυκλοφόρησαν άλλη μία ιδιαίτερα επιτυχημένη ροκ-όπερα με τίτλο "Quadrophenia".[8] Στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο Τάουνσεντ έγραψε άρθρα για τα μουσικά περιοδικά "Rolling Stone" και "Melody Maker". Το 1975, το "Tommy" έγινε ταινία με τον Ρότζερ Ντάλτρι στον πρωταγωνιστικό ρόλο και την Αν Μάργκαρετ να παίζει την μητέρα του, ενώ συμμετείχαν ονόματα όπως ο Έλτον Τζον, η Τίνα Τέρνερ και ο Έρικ Κλάπτον.[9]

Το 1977, κυκλοφόρησε το δεύτερο του άλμπουμ με τίτλο "Rough Mix" με την συμμετοχή διάσημων μουσικών όπως ο Κλάπτον, ο Έντουιστλ, ο ντράμερ των Rolling Stones, Τσάρλι Γουάτς, ο Τζον Μπούντρικ, ο Μποζ Μπάρελ, κ.α..[10] Μετά τον θάνατο του ντράμερ των Who, Κιθ Μουν, ο Τάουνσεντ ήλθε αντιμέτωπος με προβλήματα κατάθλιψης και χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Οι Who συνέχισαν να ηχογραφούν και να περιοδεύουν με το ντράμερ των Faces, Κένι Τζόουνς στην σύνθεση τους, ενώ ο Τάουνσεντ κυκλοφόρησε το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο "Empty Glass", το 1980, ανεβαίνοντας στην πέμπτη θέση του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Who διαλύθηκαν το 1983, έχοντας κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ μετά τον θάνατο του Μουν.[11]

Προσωπική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1982, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "All the Best Cowboys Have Chinese Eyes" και την επόμενη χρονιά εκδόθηκε η συλλογή "Scoop" με ντέμο εκτελέσεις γνωστών επιτυχιών των Who.[12] Το 1984, ο Τάουνσεντ εξέδωσε το βιβλίο "Horse's Neck" και ακολούθησε μία σειρά concept άλμπουμ με τον Τάουνσεντ στον ρόλο του αφηγητή, μεταξύ αυτών τα "White City: A Novel", "The Iron Man: The Musical by Pete Townshend" και "Psychoderelict".

Το 1993, η θεατρική παράσταση του "Tommy" έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο του Μπρόντγουεϊ, συνεχίζοντας για δύο χρόνια.[13] Το 1989, είχε ενώσει και πάλι τις δυνάμεις του με τους Ντάλτρι και Έντουιστλ, επανασχηματίζοντας τους The Who, οι οποίοι συνέχισαν να περιοδεύουν ακόμη και μετά τον θάνατο του μπασίστα το 2002.[14]

Το 2000, κυκλοφόρησε την εξαπλή συλλογή "Lifehouse Chronicles", την εγκατελειμένη προσπάθεια της ροκ-όπερας "Lifehouse" από τις αρχές της δεκαετίας του '70.[15] Το 2006, οι Who κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο μετά από 24 χρόνια με τίτλο "Endless Wire" και την επόμενη χρονιά ντεμπουτάρισε η ροκ-όπερα "The Boy Who Heard Music". Οι The Who εμφανίστηκαν στο Super Bowl του 2010 και δύο χρόνια αργότερα περιόδευσαν παίζοντας το άλμπουμ "Quadrophenia".[16]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τάουνσεντ ήταν παντρεμένος για 32 χρόνια με την Κάρεν Άστλεϊ, κόρη του συνθέτη Τεντ Άστλεϊ. Μαζί, έχουν τρία παιδιά, τον Τζόζεφ, την Αμίντα και την Έμα Τάουνσεντ.[17] Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 2000, έχοντας χωρίσει έξι χρόνια νωρίτερα. Από το 1996 και έπειτα, ο Τάουνσεντ διατηρεί σχέση με την τραγουδίστρια Ρέιτσελ Φούλερ.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπικές κυκλοφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Who Came First (1972)
  • Rough Mix (1977)
  • Empty Glass (1980)
  • All the Best Cowboys Have Chinese Eyes (1982)
  • White City: A Novel (1985)
  • The Iron Man: The Musical by Pete Townshend (1989)
  • Psychoderelict (1993)


με τους The Who[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Thunderclap Newman - Hollywood Dream (1969)
  • Mike Heron - Smiling Men with Bad Reputations (1971)
  • London Symphony Orchestra - Tommy - As Performed by the London Symphony Orchestra & Chamber Choir (1972)
  • Roger Ruskin Spear - Electric Shocks (1972)
  • Gallagher & Lyle - Willie & the Lap Dog (1973)
  • Yvonne Elliman - Food of Love (1973)
  • Ron Wood - Mahoney's Last Stand (1976)
  • Otway & Barrett - John Otway & Wild Willy Barrett (1976)
  • Paul McCartney - Back to the Egg (1979)
  • David Bowie - Scary Monsters (1980)
  • Roger Daltrey - McVicar (1980)
  • Elton John - Jump Up! (1982)
  • T-Bone Burnett - Proof Through the Night (1983)
  • Mick Jagger - She's the Boss (1985)
  • Paul McCartney - Press to Play (1986)
  • Elton John - Reg Strikes Back (1988)
  • Prefab Sprout - From Langley Park to Memphis (1988)
  • Ramones - ''Acid Eaters (1993)
  • Roger Daltrey - A Celebration: The Music of Pete Townshend and the Who (1994)
  • The Rolling Stones - The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996)
  • Ronnie Lane - April Fool (1999)
  • Mick Jagger - Goddess in the Doorway (2001)
  • David Bowie - Heathen (2002)
  • Raphael Rudd - The Awakening (2003)
  • Jools Holland - Later Legends (2003)
  • Delerium - Chimera (2003)
  • Rachel Fuller - Cigarettes & Housework (2004)
  • Rachel Fuller - Shine (2005)
  • Bonnie "Prince" Billy - Cold & Wet (2006)
  • T-Bone Burnett - Proof Through the Night & the Complete Trap Door (2007)
  • Jim Capaldi - Dear Mr. Fantasy (2007)
  • Martha Wainwright - I Know You're Married But I've Got Feelings Too (2008)
  • Human Bell - Human Bell (2008)
  • Roy Harper - Man & Myth (2013)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6sz0mhs. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 8106. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Pete Townshend - 100 Greatest Guitarists | Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  5. Pete Townshend - The Who
  6. History - The Who
  7. The Who, 'Tommy: Super Deluxe Edition' - Album Review
  8. «The Who Quadrophenia Album Review | Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  9. Tommy (1975) - IMDb
  10. «Pete Townshend Rough Mix Album Review | Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  11. 29 Years Ago: The Who Announce Breakup
  12. Scoop - Pete Townshend | Songs, Reviews, Credits, Awards | Allmusic
  13. The Broadway Musical Home - The Who's Tommy
  14. «The Who Perform Four Days After John Entwistle's Death». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  15. «PETE TOWNSHEND Lifehouse Chronicles 6CD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  16. The Who - Live at the Super Bowl (full) - YouTube
  17. Karen Sheila Astley - Pure And Easy - The Who - Tripod

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]