Chinese Democracy

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Chinese Democracy
Στούντιο άλμπουμ από Guns N' Roses
Κυκλοφόρησε23 Νοεμβρίου 2008
Ηχογραφήθηκε1997-2007
Μουσικό είδοςHard Rock, Heavy Metal, Electronic Rock, Industrial Rock
Διάρκεια71:18
ΠαραγωγόςΑξλ Ρόουζ, Καράμ Κοστάντζο
ΔισκογραφικήGeffen, Black Frog
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Guns N' Roses)
"The Spaghetti Incident?"
(1993)
Chinese Democracy
(2008)
Single από Chinese Democracy
  1. "Chinese Democracy"

Το Chinese Democracy είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού hard rock συγκροτήματος Guns N' Roses. Κυκλοφόρησε το 2008 από την Geffen Records. Είναι το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος με αυθεντικό υλικό για πάνω από 15 χρόνια, από τα Use Your Illusion I και II. Είναι το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος με αποκλειστικά αυθεντικό υλικό. Παρά την μακροχρόνια προετοιμασία, την παραγωγή 13.000.000$ -γεγονός που το καθιστά το ακριβότερο rock άλμπουμ όλων των εποχών- και την επιτυχία του στα τσαρτ, το Chinese Democracy απογοήτευσε αρκετούς θαυμαστές.

Σχετικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1994, η προετοιμασία ενός νέου άλμπουμ ματαιώθηκε λόγω διαφωνιών μεταξύ των μελών. Οι Slash, Νταφ ΜαΚέγκαν, Ματ Σόρουμ και Γκίλμπυ Κλαρκ απολύθηκαν ή παραιτήθηκαν από το συγκρότημα. Τα υπόλοιπα μέλη, Αξλ Ρόουζ και Ντίζυ Ριντ, ξεκίνησαν με τους κιθαρίστες Ρόμπιν Φινκ & Πωλ Τομπάιας, τον μπασίστα Τόμμυ Στίνσον, τον ντράμερ Τζος Φριζ και τον πιανίστα Κρις Πίτμαν να δουλεύουν στο νέο δίσκο το 1997. Ο δίσκος, σχεδόν έτοιμος, επαναηχογραφήθηκε το 2000. Τα κομμάτια επαναηχογραφήθηκαν από διάφορα μέλη της μπάντας μέχρι την κυκλοφορία τους. Η κυκλοφορία του άλμπουμ είχε αναβληθεί αρκετές φορές, με τελευταία τον Μάρτιο του 2007.

Ηχογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Guns N' Roses στο Download Festival το 2006. Πίσω, από αριστερά: Φινκ, Στίνσον. Μπροστά, από αριστερά: Ρόουζ, Φόρτους.

Το συγκρότημα είχε δουλέψει με αρκετούς καλλιτέχνες κατά την ηχογράφηση, ανάμεσά τους οι κιθαρίστες Μπράιαν Μέι και Ντέιβ Ναβάρρο.[1][2] Ο Μέι έπαιξε κιθάρα στην αρχική έκδοση του κομματιού "Catcher in the Rye" το 1999.[1] Παρότι ο ντράμερ Τζος Φριζ ξεκίνησε να δουλεύει στο δίσκο, δεν εμφανίζεται. Τα μέρη του επαναηχογραφήθηκαν από τον Μπράιαν Μέντια, αφότου ο Φριζ αποχώρησε το 1999.[3] Ο Σεμπάστιαν Μπαχ, πρώην τραγουδιστής του αμερικανικού συγκροτήματος Skid Row, ηχογράφησε φωνητικά για το τραγούδι "Sorry".[4]

Ο μπασίστας Τόμμυ Στίνσον δήλωσε το 2006 ότι το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ είχε ολοκληρωθεί την περίοδο 1998-2001 και ότι πέρασε από πολλούς παραγωγούς.[5]

Ο ντράμερ Μπράιαν Μέντια ηχογράφησε τα μέρη του μέσα σε 8 μήνες,[5] ενώ ο κιθαρίστας Ρίτσαρντ Φόρτους ισχυρίζεται ότι ο Ρόουζ ηχογράφησε τα φωνητικά σε λιγότερο από μία βδομάδα.[6]

Σε μιά συνέντευξη του 1999, ο Ρόουζ δήλωσε ότι υπήρχε αρκετό υλικό για ένα διπλό άλμπουμ. Δήλωσε επίσης ότι οι ηχογραφήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολλά άλμπουμ με μεγαλύτερες industrial - electronic επιρροές από αυτές στο Chinese Democracy.[εκκρεμεί παραπομπή] Ο Σεμπάστιαν Μπαχ είπε πως ο δίσκος αυτός αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας.[7] Πηγές ισχυρίστηκαν ότι τα σχέδια της μπάντας το 2001 ήταν να ηχογραφήσουν δύο άλμπουμ, να κυκλοφορήσουν το πρώτο, να περιοδεύσουν για ένα με δύο χρόνια και έπειτα να κυκλοφορήσουν τον δεύτερο δίσκο χωρίς την ανάνγκη να επιστρέψουν στο στούντιο.[8] Σε μια συνέντευξη του 2014, ο Ρόουζ είπε πως ένα δεύτερο μέρος του Chinese Democracy και ένα remix album κομματιών του δίσκου είχαν ολοκληρωθεί.[9] Το Chinese Democracy είναι το πρώτο άλμπουμ των Guns N' Roses που η επεξεργασία έγινε με μεγάλη χρήση σύγχρονων μέσων.

Απαγόρευση στην Κίνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το άλμπουμ είναι απαγορευμένο στην Κίνα, λόγω της κριτικής της Κινεζικής Κυβέρνησης και αναφορών στο Φάλουν Γκονγκ, που βρίσκονται στο κομμάτι "Chinese Democracy".[10] Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας σχολίασε πως το τραγούδι "έστρεψε το δόρυ του στην Κίνα".[11][12]

Το συμβάν με την Dr Pepper[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Μαρτίου του 2008 αναφέρθηκε ότι η εταιρία Dr Pepper θα προσέφερε σε όλους τους πολίτες της Αμερικής -με εξαίρεση τα (τότε) πρώην μέλη Slash και Buckethead- ένα δωρεάν κουτάκι Dr Pepper εάν το Chinese Democracy κυκλοφορούσε μέσα στο 2008.[13][14] Ο Ρόουζ εξέφρασε την έκπληξή του στην επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος και είπε ότι θα μοιραζόταν το δικό του Dr Pepper μαζί με τον Buckethead, καθώς ο κιθαρίστας εμφανίζεται στο άλμπουμ.[15] Αφότου ανακοινώθηκε επίσημα η κυκλοφορία του άλμπουμ, η Dr Pepper επιβεβαίωσε τις φήμες.[16] Ωστόσο, η διανομή ιντερνετικών κουπονιών αποδείχθηκε μη επαρκής. Δικηγόροι της μπάντας απείλησαν την Dr Pepper με μήνυση. Σε γράμμα προς την Dr Pepper ο δικηγόρος του Ρόουζ, Άλαν Γκούτμαν, είπε:

Η απάτη που η εταιρεία σας σχεδίασε αδέξια ήταν μια απόλυτη καταστροφή, η οποία εξαπάτησε τους καταναλωτές και κατέστρεψε την κυκλοφορία του Chinese Democracy.[17]

Ο Γκούτμαν ζήτησε επίσης η εταιρεία να απολογηθεί δημόσια και η απολογία να δημοσιευθεί.[18][19] Σε μια συνέντευξη με ένα φόρουμ, ο Ρόουζ γνωστοποίησε ότι είπε στους δικηγόρους του πως δεν ήταν μεγάλο ζήτημα και πως έπρεπε να επικεντρωθούν στην κυκλοφορία.[20]

Στυλ του δίσκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997 πηγές αποκάλεσαν τη νέα δουλειά του συγκροτήματος επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από την ηλεκτρονική και industrial σκηνή.[21][22][23] Ωστόσο ο Ρόουζ, σε μια συνέντευξη του 2001, διέψευσε κατά ένα μέρος τις φήμες και είπε ότι τα κομμάτια θα έχουν επιρροές από διάφορα είδη.[24]

Ο Ρόουζ σχολίασε στο περιοδικό Rolling Stone:

Είναι ένα περίπλοκο πρότζεκτ, προσπαθώ να κάνω κάτι διαφορετικό.[...] Μερικοί θα πουν "Αυτό δεν μοιάζει με τον Άξλ, αυτό δε μοιάζει με τους Guns N' Roses". Αλλά σίγουρα θα σας αρέσουν τουλάχιστον μερικά κομμάτια.[25]

Το Chinese Democracy παρουσίασε μια μεγάλη αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος προς το industrial rock[26] και το electronic rock[27][28], με nu metal επιρροές[26][29][30] αλλά πάντα διατηρώντας τον κλασσικό hard rock ήχο τους. Κριτικοί χαρακτήρισαν το άλμπουμ παρόμοιο με τον ήχο των Queen, Wings και Άντριου Λόυντ Γουέμπερ.[31][32][33]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Chinese Democracy απέσπασε κυρίως θετικές κριτικές. Στο Metacritic πέτυχε 64/100.[34] Το Rolling Stone βαθμολόγησε το άλμπουμ δωδέκατο στη λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ του 2008.[35] Η Sputnicmusic χαρακτήρισε το Chinese Democracy πιο "σταθερό" από τα προηγούμενα άλμπουμ του συγκροτήματος,[36] ενώ το 2015 η Artistdirect το χαρακτήρισε "αξεπέραστο".[37]

Ο Γκρεγκ Κοτ ήταν κάπως πιο αρνητικός, θεωρώντας την παραγωγή του Ρόουζ υπερβολικά "στολισμένη".[38] Το New York Times το αποκάλεσε "ένα μεταβατικό δίσκο",[39] ενώ ο Στίβεν Ντέιβις χαρακτήρισε το Chinese Democracy "το χειρότερο άλμπουμ που έχει υπάρξει".[40]

Απόψεις παλαιότερων μελών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αξλ ακούγεται φανταστικός.[...] Πιστεύω πως έκανε το άλμπουμ που πάντα ήθελε.[41] - Νταφ ΜαΚέγκαν

Είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που εμείς θα είχαμε κάνει και είναι μια πολύ καλή προσπάθεια του Αξλ. Πιστεύω ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε κάτι τέτοιο. Σου δείχνει πόσο καλός είναι ο Αξλ.[42][...] Είναι ακριβώς αυτό που περίμενα, με πολλά συνθεσάιζερ και χρήση της τεχνολογίας.[43] - Slash

Έχω ακούσει μερικά τραγούδια του άλμπουμ και μου άρεσε αυτό που άκουσα.[44][45] - Izzy Stradlin

Πραγματικά πιστεύω ότι είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Γνωρίζοντας τι μουσική κατεύθυνση ήθελε να πάρει, ο Αξλ έκανε πολύ καλή δουλειά.[46] - Gilby Clarke

Το άλμπουμ είναι υπερβολικά επιεικές, άγονο και γενικά όχι τόσο καλό.[47] - Tracii Guns

Το Chinese Democracy δεν μου άρεσε. Καθόλου.[48] - Steven Adler

Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το άλμπουμ ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Juno για το Διεθνές Άλμπουμ της Χρονιάς το 2009,[49][50] ενώ το κομμάτι "If The World" για το Βραβείο Satellite για το Καλύτερο Αυθεντικό Τραγούδι το 2008.[51]

Κομμάτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρ. TίτλοςΣυνθέτες Διάρκεια
1. "Chinese Democracy"  W. Axl Rose, Josh Freese, Paul Tobias, Thomas Stinson, Darren Reed, Robert Finck, Caram Costantzo, Eric Caudieux 4:43
2. "Shackler's Revenge"  Rose, Finck, Costanzo, Brian Carroll, Bryan Mantia, Peter Scaturro 3:37
3. "Better"  Rose, Finck 4:58
4. "Street of Dreams"  Rose, Finck, Reed, Stinson, Tobias 4:46
5. "If the World"  Rose, Chris Pitman 4:54
6. "There Was a Time"  Rose, Tobias, Reed, Stinson 6:41
7. "Catcher in the Rye"  Rose, Finck, Reed, Stinson, Tobias 5:53
8. "Scraped"  Rose, Carroll, Costanzo 3:30
9. "Riad N' the Bedouins"  Rose, Finck, Reed, Stinson, Tobias 4:10
10. "Sorry"  Rose, Carroll, Mantia, Scaturro 6:14
11. "I.R.S."  Rose, Tobias, Reed 4:28
12. "Madagascar"  Rose, Pitman 5:38
13. "This I Love"  Rose 5:34
14. "Prostitute"  Rose, Finck, Tobias 6:15

Προσωπικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Guns N' Roses:

  • Αξλ Ρόουζ - κύρια φωνητικά, πλήκτρα, πιάνο, κιθάρα (6, 12)
  • Ρόμπιν Φινκ - κιθάρες, πλήκτρα
  • Bumblefoot - κιθάρα
  • Buckethead - κιθάρες (1-6, 8-12, 14)
  • Πωλ Τομπάιας - κιθάρα (1, 3-7, 9, 11, 12, 14), πιάνο (6)
  • Ρίτσαρντ Φόρτους - κιθάρα (1, 3, 4, 6, 14)
  • Τόμμυ Στίνσον - μπάσο, φωνητικά
  • Μπράιαν Μέντια - ντραμς, drum machine (11)
  • Φρανκ Φέρρερ - ντραμς (1, 3, 5, 6, 11)
  • Ντίζυ Ριντ - πλήκτρα, πιάνο (4, 5), φωνητικά
  • Κρις Πίτμαν - πλήκτρα (1-8, 10, 12, 13), δωδεκάχορδη κιθάρα, drum & string machine (5), φωνητικά

Guests:

  • Σεμπάστιαν Μπαχ - φωνητικά στο "Sorry"

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 May, Brian (2 Μαρτίου 2006). «"Catcher in the Rye", Chinese Democracy Leaks and Axl Rose». Brian's Soapbox: Thu 02 Mar 06: Catcher in the Rye, Chinese Democracy Leaks & Axl Rose. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2015. 
  2. Stephen Erlewine· Greg Prato. «Allmusic – Guns N' Roses». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2007. 
  3. Joe Bosso. «Brain talks about making Guns N' Roses' Chinese Democracy». MusicRadar. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  4. «Sebastian Bach's new album to feature guest appearance by Axl Rose». Blabbermouth. 20 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2007. 
  5. 5,0 5,1 GNR Evolution: Chinese Whispers: Chinese Whispers - The Secret History of the New Studio Album: 2001: Sanders' Last Stand GNR Evolution, 2009. Stinson interview from Rhinocast, January 16, 2006.01/16/06 Brain interview from QTV, October 2008.
  6. Buchanan, Brett (2015-11-30). «Guitarist Says Guns N’ Roses Have 2016 Plans: ‘We Get Along Really Well’». alternativenation.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-02. https://web.archive.org/web/20151202193500/http://www.alternativenation.net/guitarist-guns-n-roses-2016-plans-we-get-along/. Ανακτήθηκε στις 2015-12-02. 
  7. Oz, Diamond (6 Νοεμβρίου 2007). «Sebastian Bach Talks New Guns N Roses Songs». metalunderground.com. Metal Underground. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2015. 
  8. GNR Evolution: Chinese Whispers: Chinese Whispers - The Secret History of the New Studio Album: 2001: Sanders' Last Stand GNR Evolution, 2009: Here Today, Gone To Hell October 23, 2001
  9. «Axl Rose says Guns N' Roses have two new albums completed». Revolver Magazine (NewBay Media). 2014-06-04. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-17. https://web.archive.org/web/20140717092704/http://www.revolvermag.com/news/axl-rose-says-guns-n-roses-have-two-new-albums-completed.html. Ανακτήθηκε στις 2015-06-26. 
  10. «內地封殺 GN'R 唱片» (στα Κινεζικά). Apple Daily (China: Next Media). 2008-11-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-06-26. https://web.archive.org/web/20150626140806/http://hk.apple.nextmedia.com/news/art/20081124/11883296. Ανακτήθηκε στις 2015-06-26. 
  11. Laura Johnston (2008-11-24). «Chinese media calls Guns 'N Roses 'Chinese Democracy' an attack». NYDaily News. http://www.nydailynews.com/entertainment/music-arts/chinese-media-calls-guns-n-roses-chinese-democracy-attack-article-1.334957. Ανακτήθηκε στις 2008-11-24. 
  12. Bodeen, Christopher (2008-11-25). «Rock album 'an attack on China'». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/news/rock-album-an-attack-on-china-1033811.html. Ανακτήθηκε στις 2008-11-25. 
  13. Johnson, Richard; Froelich, Paula; Hoffmann, Bill; Garvey, Marianne (2008-03-26). «Doctor's Orders». The New York Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-16. https://web.archive.org/web/20081216120028/http://www.nypost.com/seven/03262008/gossip/pagesix/doctors_orders_103529.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-03-27. 
  14. Cohen, Jonathan (26 Μαρτίου 2008). «Dr Pepper Sweetens Pot For 'Chinese Democracy'». Billboard. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2008. 
  15. Rose, Axl (26 Μαρτίου 2008). «Press Release from Axl Regarding Dr. Pepper». Guns N' Roses. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  16. «Drinks firm to keep Roses pledge». BBC. 2008-10-24. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7688232.stm. Ανακτήθηκε στις 2008-10-24. 
  17. Paine, Andre (2008-11-26). «Guns N' Roses Lawyer Blasts Dr Pepper». Billboard (Prometheus Global Media). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-20. https://web.archive.org/web/20140720051250/http://www.billboard.com/articles/news/266187/guns-n-roses-lawyer-blasts-dr-pepper. Ανακτήθηκε στις 2015-06-23. 
  18. «Rose angry over drinks giveaway». BBC News. 2008-11-27. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7751919.stm. Ανακτήθηκε στις 2008-12-01. 
  19. «Axl Rose Files Lawsuit Against Dr. Pepper; Asks For Apology, Payment». Accesshollywood.com. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2008. 
  20. Rose, Axl (13 Δεκεμβρίου 2008). «Axl answers fans' questions on GN'R fan sites (transcripts)». HereTodayGoneToHell.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2009. 
  21. John Bitzer (18 Μαρτίου 1997). «Moby To Produce Guns N' Roses?». heretodaygonetohell.com; Allstarmag.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015. 
  22. «Guns N' Roses to go techno?». heretodaygonetohell.com; addict.com. 19 Μαρτίου 1997. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015. 
  23. Strauss, Neil (23 Ιουλίου 1998). «THE POP LIFE; Failure's Hard But Success Can Be Worse». NYtimes.com. Arthur Ochs Sulzberger, Jr. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2015. 
  24. «Axl interview Rock & Pop FM Argentina». Rock & Pop FM. 22 Ιανουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2007. 
  25. Baltin, Steve (17 Ιανουαρίου 2006). «Axl Rose Breaks His Silence». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2015. 
  26. 26,0 26,1 MacGregor, Jody (7 Μαρτίου 2013). «Guns N' Roses' Dizzy Reed:"I'm very proud of Chinese Democracy"». FasterLouder. Sound Alliance. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015. 
  27. Jarmo Luukkonen. «Guns N' Roses Use Classics, Commentary To Impress At Rock In Rio -Allstar». Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  28. «11 Hard Rock + Heavy Metal Comeback Albums: 5 Hits, 5 Misses + One Lost Classic - VH1». VH1 News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  29. Jody Macgregor (28 Φεβρουαρίου 2013). «In Defence Of: Guns N' Roses 'Chinese Democracy'». FasterLouder. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2015. 
  30. «Guns N' Roses – "Going Down"». Stereogum. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  31. «The Quietus - Opinion - In Defence Of... - Guns N'Roses and Chinese Democracy». The Quietus. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  32. Jody Macgregor (28 Φεβρουαρίου 2013). «In Defence Of: Guns N' Roses 'Chinese Democracy'». FasterLouder. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  33. «Hidden Tracks - record-review / in-its-way-it-s-remarkable-like-marillion-s-kayleigh-reimagined-by-a-hysterical-andrew-lloyd-webber». Hidden Tracks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  34. «Chinese Democracy (2008): Reviews». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2009. 
  35. «Rolling Stone's Top 50 Albums of 2008 - Year-End List – Stereogum». Steeogum.com. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2008. 
  36. «Review: Guns N' Roses - Chinese Democracy - Sputnikmusic». sputnikmusic.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  37. «New Classic Album: Guns N' Roses – 'Chinese Democracy'». ARTISTdirect. 29 Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  38. Greg Kot. «Review: Chinese Democracy». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2010. 
  39. Jon Pareles. «Review: Chinese Democracy». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2009. 
  40. Berndtson, Chad (13 Δεκεμβρίου 2008). «Author Stephen Davis has chronicled rock royalty». The Enterprise. GateHouse Media. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2014. 
  41. «Duff McKagan says Axl Rose 'sounds amazing' on 'Chinese Democracy'». Blabbermouth. 12 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2010. 
  42. Joe Bosso. «Slash calls Guns N' Roses' Chinese Democracy "a great statement"». musicradar.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  43. «Banned Slash gear may be rumour: ex-GNR guitarist». Toronto Sun. 12 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2010. 
  44. «Ex Guns N' Roses Guitarist Izzy Stradlin Is A Fan Of 'Chinese Democracy' - Blabbermouth.net». Blabbermouth. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  45. «Steven Adler and Izzy Stradlin Weigh in on "Chinese Democracy"». Rolling Stone. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  46. «Gilby Clarke: 'Chinese Democracy' Is A Great Record, But Not Something I Would Buy - Blabbermouth.net». Blabbermouth. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  47. «Tracii Guns: 'Chinese Democracy' Not a Brilliant Guns n' Roses Release». Noisecreep. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  48. «Steven Adler: I Didn't Like 'Chinese Democracy' One Bit - Blabbermouth.net». Blabbermouth. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2015. 
  49. «Cancer Bats, Guns N'Roses, and Metallica for Canadian awards». Idiomag.com. 4 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2009. 
  50. «Complete list of 2009 Juno Award winners». Sootoday. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  51. «Guns N' Roses - Recipients - International Press Academy». pressacademy.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.