BMW 507
BMW 507 | |
---|---|
![]() | |
Σύνοψη | |
Κατασκευαστής | ![]() |
Παραγωγή | 1956 — 1959 252 αντίτυπα |
Συναρμολόγηση | Milbertshofen, Βαυαρία, Γερμανία (έως το 1990 Δυτική Γερμανία) |
Σχεδιαστής | Albrecht von Goertz |
Αμάξωμα και σασί | |
Κατηγορία | Σπορ αυτοκίνητο πολυτελείας |
Αμάξωμα | 2-θέσιο roadster |
Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
Σύστημα κίνησης | |
Κινητήρας | 3.168 cm³ V8 16-βάλβιδος, βενζίνης[1] |
Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο της ZF[1] |
Χωρητικότητα καυσίμου | 1956 - 1957: 110 λίτρα 1957 - 1959: 66 λίτρα[2] |
Διαστάσεις | |
Μεταξόνιο | 2.480 χιλιοστά[2] |
Μήκος | 4.380 χιλιοστά[2] |
Πλάτος | 1.650 χιλιοστά[2] |
Ύψος | 1.275 χιλιοστά[2] |
Κενό Βάρος | 1.330 κιλά |
Χρονολόγιο | |
Προηγούμενο μοντέλο | BMW 328 |
Επόμενο μοντέλο |
|
Η BMW 507 ήταν ένα πολυτελές διθέσιο σπορ ανοιχτό αυτοκίνητο (καμπριολέ) που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, μεταξύ του 1956 και του 1959. Το μοντέλο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1955 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και προοριζόταν κυρίως για την αγορά των ΗΠΑ. Λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, ωστόσο, και της συνεπακόλουθης εξαιρετικά υψηλής εμπορικής τιμής, οι πωλήσεις του ήταν ελάχιστες, γεγονός που οδήγησε την εταιρεία σε σοβαρές ζημιές και στη διακοπή της παραγωγής της 507, αφού είχαν κατασκευαστεί μόλις 252 αντίτυπα.
Σχεδίαση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική ιδέα για την παραγωγή της BMW 507 ανήκε στον Max Hoffman, έναν Αμερικανό εισαγωγέα αυτοκινήτων, ο οποίος το 1954 έπεισε τον τότε διευθυντή της BMW να κατασκευάσει μια ρόουντστερ έκδοση των BMW 501 και BMW 502 προκειμένου να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των ακριβών σπορ μοντέλων, όπως η Mercedes-Benz 300SL, και των οικονομικών, πλην όμως χωρίς μεγάλη ιπποδύναμη μοντέλων, όπως αυτά των εταιρειών Triumph και MG.[3] Τα ήδη υπάρχοντα σχέδια απορρίφθηκαν από τον Hoffman. Ύστερα από διαρκή επιμονή του Hoffman, η BMW προσέλαβε τον σχεδιαστή Albrecht von Goertz για να σχεδιάσει τις BMW 503 και BMW 507, όπως και έπραξε.[4] Το μηχανικό σύνολο των δυο αυτών οχημάτων ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler.
Επιδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η BMW 507 έφερε έναν εξ ολοκλήρου αλουμινένιο βενζινοκινητήρα 3.168 cm³ V8 και 16-βάλβιδο, ισχύος 150 ίππων στις 5.000 στροφές το λεπτό. Η στάνταρ τελική ταχύτητα έφτανε τα 201 χιλιόμετρα την ώρα (125 μίλια την ώρα) ή τα 225 χιλιόμετρα την ώρα (140 μίλια την ώρα) για όσους είχαν επιλέξει την προαιρετική τελική σχέση 3,42:1 στο 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, που είχε προέλθει από τη γερμανική εταιρεία ZF και ήταν το μοναδικό διαθέσιμο στην 507. Η επιτάχυνση 0-100 χιλιόμετρα την ώρα (0-62 μίλια την ώρα) ερχόταν σε 9 δευτερόλεπτα.[1]
Εμπορική αξία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στον Τύπο αυτοκινήτου το καλοκαίρι του 1955, στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στο κέντρο του Μανχάταν, Νέα Υόρκη, ενώ η επίσημη παρουσίαση έγινε λίγους μήνες μετά, στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, και η παραγωγή της ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1956.[5]

Σκοπός του διευθυντή της BMW, Max Hoffman, ήταν η παραγωγή 5.000 αντιτύπων ανά έτος, με στόχο η τιμή ανά όχημα να ανέρχεται στα 5.000 δολάρια ΗΠΑ. Λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής όμως, η τιμή του στην πράξη έφτασε τα 26.500 γερμανικά μάρκα στην εγχώρια αγορά και αργότερα τα 29.950 μάρκα, ενώ η τιμή του αυτοκινήτου στις Ηνωμένες Πολιτείες έφτασε αρχικά τα 9.000 δολάρια και μεταγενέστερα τα 10.500 δολάρια.[6]
Κύριος ανταγωνιστής της BMW 507 ήταν η Mercedes-Benz 300 SL και μολονότι η 507 προσέλκυσε αρκετούς διάσημους, όπως ο Hans Stuck και ο Georg «Schorsch» Meier, οι πωλήσεις της ποτέ δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το 10% των πωλήσεων της 300 SL.
Αντίκτυπος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ανεπιτυχής εμπορική πορεία της BMW 507 έφτασε την BMW στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, καθώς η παραγωγή της 507 ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα. Τελικώς διακόπηκε στα τέλη του 1959, αφού είχαν κατασκευαστεί συνολικά μόλις 252 αυτοκίνητα παραγωγής, συν δυο πρωτότυπα.[1] Έως τότε, οι γενικότερες ζημιές της εταιρείας, από όλα τα ζημιογόνα μοντέλα της, είχαν φτάσει τα 15 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.
Διαχρονικά, ωστόσο, η 507 παρέμεινε ένα ορόσημο στην ιστορία των αυτοκινήτων της BMW, με πολλές διάσημες προσωπικότητες να έχουν στην κατοχή τους μία 507. Μεταξύ αυτών, και ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε αγοράσει ένα μεταχειρισμένο λευκό 507 (κωδικός σασί #70079) του 1957, ενώ βρισκόταν στη Γερμανία, κατά τη θητεία του στον Αμερικανικό στρατό.[7] Σήμερα διασώζονται 202 αντίτυπα της 507, με εξαιρετικά υψηλές τιμές ως συλλεκτικά. Επιπλέον, το ντιζάιν της 507 αποτέλεσε πηγή έμπνευσης στη νεότερη ιστορία για τα roadster BMW Z3 και BMW Z4, και σαφώς εντονότερα για το ακόμα πιο ακριβό roadster BMW Z8.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Quentin Willson’s COOL CARS. σελ. 62-65. ISBN 0-7513-1281-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "Die Grossten von Gestern: Auto Motor und Sport fuhr einen BMW 507 Jahrgang 1959 (Yesterday's greatest: Auto Motor und Sport drove a 1959 BMW 507)". σελ 54–58.
- ↑ Norbye, Jan P. (1984). «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars». BMW - Bavaria's Driving Machines
. Skokie, IL, USA: Publications International. σελ. 96. ISBN 0-517-42464-9.
- ↑ Norbye, Jan P. (1984). «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars». BMW - Bavaria's Driving Machines
. Skokie, IL, USA: Publications International. σελίδες 113–114. ISBN 0-517-42464-9.
- ↑ Seeliger, Georg (1993). BMW 503/507. Stuttgart: Motorbuch Verlag. σελ. 83. ISBN 3-613-01563-3.
- ↑ Covello, Mike (2002). Standard Catalog of Imported Cars 1946-2002. Iola: Krause Publications. σελ. 137–38. ISBN 0-87341-605-8.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2012.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βιβλία και περιοδικά
- Covello, Mike (2002). Standard Catalog of Imported Cars 1946-2002. Iola: Krause Publications. σελίδες 137–38. ISBN 0-87341-605-8.
- Eicker, Helmut (8 June 1977). «Die Grossten von Gestern: Auto Motor und Sport fuhr einen BMW 507 Jahrgang 1959» (στα γερμανικά). Auto, Motor und Sport. Heft 12 1977: 54–58.
- Lewin, Tony (2004). «Faded glory». The Complete Book of BMW: Every Model since 1950. St. Paul, MN USA: Motorbooks International. σελίδες 23–37. ISBN 0-7603-1951-0. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013.
- Noakes, Andrew (2005). The Ultimate History of BMW. Bath, UK: Parragon Publishing. σελ. 52. ISBN 1-4054-5316-8.
- Norbye, Jan P. (1984). «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars»
. BMW - Bavaria's Driving Machines. Skokie, IL, USA: Publications International. σελίδες 84–116. ISBN 0-517-42464-9. LCCN 84060309.
- Oswald, Werner (2001). Deutsche Autos 1945-1990, vol.4 (στα Γερμανικά). Stuttgart: Motorbuch Verlag. σελ. 172. ISBN 3-613-02131-5.
- Seeliger, Georg (1993). BMW 503/507: Die V8-Sportmodelle (στα Γερμανικά). Stuttgart: Motorbuch Verlag. σελ. 83. ISBN 3-613-01563-3.
- Westrup, Klaus (14 June 1996). Ostmann, Bernd, επιμ. «Not und Spiele: Die 50er Jahre...» (στα γερμανικά). Auto Motor u. Sport. Heft 13 1996: 58–65.
- Ιστοσελίδες
- Birch, Stuart (Ιουλίου 2000). «Global Viewpoints - From 507 to Z8». Automotive Engineering International Online (engineering magazine article). Warrendale, PA USA: SAE International. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2005.
- Jouret, Jackie· Werb, Helmut (25 Οκτωβρίου 2013). «507s star at Pebble Beach». Bimmer (enthusiast magazine article). Bimmer, Ross Periodicals. σελ. 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- «BMW Konzernarchiv: BMW 507 Roadster» (στα Γερμανικά). Bmw-konzernarchiv.de. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- «RM auctions' first London sale results». Classicrallies.com. 2 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2010.
- «Surtees - Clients and Past Projects - BMW». Surtees Official. Kent, UK: John Surtees Ltd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2010.
- «Lot 238 1958 BMW 507 Roadster». RM Auctions (Auction description). Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- Jerry Garrett (14 Μαρτίου 2014). «In Florida, New Stars on Block». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]