BMW 507
 |
|
| Κατασκευαστής | BMW |
|---|---|
| Παραγωγή | 1956 — 1959 252 αντίτυπα |
| Συναρμολόγηση | Milbertshofen, Βαυαρία, Γερμανία |
| Κατηγορία | Σπορ αυτοκίνητο πολυτελείας |
| Αμάξωμα | 2-θέσιο roadster |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Κινητήρας | 3.168 cm³ V8 16-βάλβιδος, βενζίνης[1] |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο της ZF[1] |
| Μεταξόνιο | 2.480 χιλιοστά[2] |
| Μήκος | 4.380 χιλιοστά[2] |
| Πλάτος | 1.650 χιλιοστά[2] |
| Ύψος | 1.275 χιλιοστά[2] |
| Κενό Βάρος | 1.330 κιλά |
| Μεταφερόμενο Καύσιμο | 1956 - 1957: 110 λίτρα 1957 - 1959: 66 λίτρα[2] |
| Σχεδιαστής | Albrecht von Goertz |
Η BMW 507 ήταν ένα διθέσιο ανοικτό αυτοκίνητο (καμπριολέ) που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, μεταξύ του 1956 και του 1959. Το μοντέλο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1955 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και προοριζόταν κυρίως για την αγορά των ΗΠΑ. Λόγω υψηλού κόστους παραγωγής, ωστόσο, και συνεπακόλουθης εξαιρετικά υψηλής εμπορικής τιμής, οι πωλήσεις του ήταν ελάχιστες, γεγονός που οδήγησε την εταιρεία σε σοβαρές ζημιές και στη διακοπή της παραγωγής του, αφού είχαν κατασκευαστεί μόλις 252 αντίτυπα.
Πίνακας περιεχομένων
Σχεδίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιδέα για την παραγωγή της BMW 507 ανήκε στον Max Hoffman, έναν αμερικανό εισαγωγέα αυτοκινήτων, ο οποίος το 1954 έπεισε τον διευθυντή της BMW να κατασκευάσει μια ρόουντστερ έκδοση των BMW 501 και BMW 502 προκειμένου να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των ακριβών σπορ μοντέλων, όπως η Mercedes-Benz 300SL, και των οικονομικών, πλην όμως χωρίς μεγάλη ιπποδύναμη μοντέλων, όπως αυτά των Triumph και MG.[3] Τα ήδη υπάρχοντα σχέδια απορρίφθηκαν από τον Hoffman. Ύστερα από επιμονή του Hoffman, η BMW προσέλαβε τον σχεδιαστή Albrecht von Goertz για να σχεδιάσει τις BMW 503 και BMW 507, όπως και έπραξε.[4] Το μηχανικό σύνολο των δυο αυτών οχημάτων ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler.
Επιδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η BMW 507 έφερε έναν αλουμινένιο βενζινοκινητήρα 3.168 cm³ V8 16-βάλβιδο, ισχύος 150 ίππων στις 5.000 στροφές / λεπτό. Η στάνταρ τελική ταχύτητα έφτανε τα 201 χλμ/ώρα (125 μίλια/ώρα) ή τα 225 χλμ/ώρα (140 μίλια/ώρα) για όσους είχαν επιλέξει την προαιρετική τελική σχέση 3,42:1. Η επιτάχυνση 0-100 χλμ/ωρα (0-62 μίλια/ώρα) ήταν 9 δευτερόλεπτα.[1]
Εμπορική αξία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στον Τύπο αυτοκινήτου τον καλοκαίρι του 1955, στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria της Νέας Υόρκης, ενώ η επίσημη παρουσίαση έγινε λίγους μήνες μετά, στο Διεθνές Σαλόνι της Φρανκφούρτης, και η παραγωγή της ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1956.[5]
Σκοπός του διευθυντή της BMW, Max Hoffman, ήταν η παραγωγή 5.000 μονάδων ανά έτος, με στόχο η τιμή ανά όχημα να ανέρχεται στα 5.000 δολάρια ΗΠΑ. Λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής όμως, η τιμή του στην πράξη έφτασε τα 26.500 γερμανικά μάρκα στην εγχώρια αγορά και αργότερα τα 29.950 μάρκα, ενώ η τιμή του αυτοκινήτου στις ΗΠΑ έφτασε αρχικά τα 9.000 δολάρια και μεταγενέστερα τα 10.500 δολάρια.[6]
Κύριος ανταγωνιστής της BMW 507 ήταν η Mercedes-Benz 300 SL και μολονότι η 507 προσέλκυσε αρκετούς διασήμους, όπως ο Hans Stuck και ο Georg «Schorsch» Meier, ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 10% των πωλήσεων της 300SL.
Αντίκτυπο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η ανεπιτυχής εμπορική πορεία της BMW 507 έφτασε την BMW στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, καθώς η παραγωγή της 507 ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα. Τελικώς διακόπηκε στα τέλη του 1959, αφού είχαν κατασκευαστεί συνολικά μόλις 252 αυτοκίνητα παραγωγής, συν δυο πρωτότυπα.[1] Έως τότε, οι γενικότερες ζημιές της εταιρείας, από όλα τα ζημιογόνα μοντέλα της, είχαν φτάσει τα 15 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.
Διαχρονικά, ωστόσο, η 507 παρέμεινε ένα ορόσημο στην ιστορία των αυτοκινήτων της BMW, με πολλές διάσημες προσωπικότητες να έχουν στην κατοχή τους μία 507. Μεταξύ αυτών, και ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε αγοράσει ένα μεταχειρισμένο λευκό 507, ενώ βρισκόταν στη Γερμανία, κατά τη θητεία του στον Αμερικανικό στρατό.[7] Σήμερα διασώζονται 202 αντίτυπα της 507, με εξαιρετικά υψηλές τιμές ως συλλεκτικά. Επιπλέον, το ντιζάιν της 507 αποτέλεσε πηγή έμπνευσης στη νεότερη ιστορία για τα roadster BMW Z3 και BMW Z4, και σαφώς εντονότερα για το ακόμα πιο ακριβό roadster BMW Z8.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Quentin Willson’s COOL CARS. σελ. 62-65. ISBN 0-7513-1281-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "Die Grossten von Gestern: Auto Motor und Sport fuhr einen BMW 507 Jahrgang 1959 (Yesterday's greatest: Auto Motor und Sport drove a 1959 BMW 507)". σελ 54–58.
- ↑ Norbye, Jan P. (1984) «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars» BMW - Bavaria's Driving Machines Skokie, IL, USA: Publications International, σελ. 96 ISBN 0-517-42464-9
- ↑ Norbye, Jan P. (1984) «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars» BMW - Bavaria's Driving Machines Skokie, IL, USA: Publications International, σελ. 113–114 ISBN 0-517-42464-9
- ↑ Seeliger, Georg (1993). BMW 503/507. Stuttgart: Motorbuch Verlag. σελ. 83. ISBN 3-613-01563-3.
- ↑ Covello, Mike (2002). Standard Catalog of Imported Cars 1946-2002. Iola: Krause Publications. σελ. 137–38. ISBN 0-87341-605-8.
- ↑ http://www.elvispresleymusic.com.au/pictures/bmw_507.html
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
