Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύστημα κράτησης αεροπορικών θέσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από ARS)
Ένα χαρακτηριστικό δίκτυο διανομής αεροπορικών εταιριών (Airline Distribution Network).

Ένα «Σύστημα κράτησης αεροπορικών θέσεων» (Airline Reservation System (ARS)), είναι μέρος των λεγόμενων «Συστημάτων Εξυπηρέτησης Επιβατών» (Passenger Service Systems (PSS)),[Σημ. 1][Υποσημ. 1] τα οποία είναι εφαρμογές που υποστηρίζουν την άμεση επαφή μεταξύ της αεροπορικής εταιρίας και του επιβάτη.

Το ARS, τελικά εξελίχθηκε στο λεγόμενο «Ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης θέσεων», «Σύστημα κράτησης θέσεων» ή απλά «Κεντρικό σύστημα κρατήσεων» (Computer Reservations System ή Central Reservation System (CRS)),[Σημ. 2][1][2] το οποίο είναι ένα μηχανογραφικό σύστημα που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση και ανάκτηση των πληροφοριών και τη διεξαγωγή των συναλλαγών που σχετίζονται με τα αεροπορικά ταξίδια, ξενοδοχεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων ή δραστηριότητες. Αρχικά, σχεδιασμένο για να λειτουργεί από τις αεροπορικές εταιρίες, τα CRS αργότερα επεκτάθηκαν για χρήση και από τα γραφεία ταξιδίων. Οι μεγάλοι σημαντικοί λειτουργοί των CRS, οι οποίοι πραγματοποιούν κρατήσεις θέσεων και πωλούν εισιτήρια σε πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες, είναι γνωστοί ως «Παγκόσμια Συστήματα Διανομής» (Global Distribution System (GDS)),[Σημ. 3][Υποσημ. 2][Υποσημ. 3] τα οποία υποστηρίζουν τα γραφεία ταξιδίων[Υποσημ. 4][3][Υποσημ. 5][4][Υποσημ. 6][1] και τα άλλα κανάλια διανομής, πραγματοποιώντας κρατήσεις θέσεων για τις περισσότερες μεγάλες αεροπορικές εταιρίες, σε ένα ενιαίο σύστημα. Οι αεροπορικές εταιρίες, έχουν εκποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της άμεσης συμμετοχής τους, σε αφοσιωμένες GDS εταιρίες,[5] οι οποίες κάνουν τα συστήματά τους προσιτά, στους καταναλωτές, μέσω των πυλών του Internet. Τα σύγχρονα GDS τυπικά, επιτρέπουν τους χρήστες να πραγματοποιήσουν κρατήσεις σε δωμάτια ξενοδοχείων, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, εκτύπωση ηλεκτρονικών εισιτηρίων, καθώς επίσης εκδρομές και δραστηριότητες. Επίσης, παρέχουν την πρόσβαση σε ορισμένες αγορές για σιδηροδρομικές κρατήσεις και κρατήσεις λεωφορείων, αν και αυτές δεν είναι πάντα ενσωματωμένες με το κυρίως σύστημα.

Γενική επισκόπηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πίνακας πληροφοριών στο Αεροδρόμιο της Fukuoka, όπου φαίνονται οι πτήσεις κοινού κωδικού (εμφανιζόμενες με πολλαπλούς αριθμούς πτήσης, σε μια ενιαία χρονοθυρίδα).

Τα συστήματα κράτησης αεροπορικών θέσεων (ARS), περιέχουν:

  • τα δρομολόγια των αεροπορικών εταιριών[Σημ. 4]
  • τους κωδικούς και τα τιμολόγια των ναύλων[Σημ. 5][Υποσημ. 7]
  • τις κρατήσεις των επιβατών[Σημ. 6] και
  • τα αρχεία των κρατήσεων των επιβατών (συνήθως, αυτά τα αρχεία είναι προσβάσιμα έως και 24 ώρες από την αναχώρηση της τελευταίας πραγματοποιηθείσας πτήσης του επιβάτη. Μετά τις 24 ώρες, αποτυπώνονται σε μικροφίλμ και η ανάκτησή τους, γίνεται μόνο κατόπιν γραπτού αιτήματος προς την αεροπορική εταιρία)

Η άμεση-απ'ευθείας διανομή μιας αεροπορικής εταιρίας, λειτουργεί εντός του δικού της συστήματος κράτησης θέσεων, καθώς επίσης και εκδιώκοντας (βλ. προωθώντας) της πληροφορίες της (π.χ. δρομολόγια, διαθεσιμότητα θέσεων, προσφορές ναύλων κλπ.) προς τα GDS.

Ένας δεύτερος τύπος καναλιού άμεσης διανομής, είναι οι καταναλωτές που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ή στις εφαρμογές του κινητού των, προκειμένου να κάνουν τις δικές τους κρατήσεις.

Πίνακας πληροφοριών στο Αεροδρόμιο "Chopin" της Βαρσοβίας, όπου φαίνονται οι πτήσεις κοινού κωδικού (εμφανιζόμενες με πολλαπλούς αριθμούς πτήσης, στις ίδιες ώρες και στους ίδιους αριθμούς πύλης αναχώρησης).
Σημ.: Προσέξτε, (λίγο πάνω από τη μέση του πίνακα), τον αριθμό πτήσης ENT 7261, που αναχωρεί στις 06.30, με προορισμό τον Άραξο-Πάτρα. Και αμέσως από κάτω της, όλες οι αεροπορικές εταιρίες κοινού κωδικού (codeshare) οι οποίες αναχωρούν: α. στις 06.30, με προορισμό το Μόναχο, από την πύλη 39 (5 αεροπορικές εταιρίες κοινού κωδικού), β. επίσης στις 06.30, με προορισμό την Φρανκφούρτη, από την πύλη 8 (2 αεροπορικές εταιρίες κοινού κωδικού) και γ. στις 06.35, με προορισμό επίσης την Φρανκφούρτη, από την πύλη 30 (8 αεροπορικές εταιρίες κοινού κωδικού).

Τα ταξιδιωτικά γραφεία και τα άλλα έμμεσα κανάλια διανομής, έχουν πρόσβαση στα ίδια GDS, όπως και αυτά που είναι προσβάσιμα από τα συστήματα κράτησης θέσεων των αεροπορικών εταιριών, όλη δε η επικοινωνία, μεταδίδεται από ένα τυποποιημένο σύστημα μηνυμάτων, το οποίο λειτουργεί με δύο τύπους μηνυμάτων που μεταδίδονται από τη SITA[Σημ. 7][6] μέσω HLN (high level network) [δίκτυο υψηλού επιπέδου].

Αυτοί οι τύποι των μηνυμάτων, ονομάζονται τύπου Α [συνήθως σε μορφή EDIFACT], για διαδραστική επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο και τύπου Β [TTY] (teletype), για τύπους πληροφοριακών μηνυμάτων και κράτησης θέσεων.

Τα πρότυπα κατασκευής των μηνυμάτων που έχουν τεθεί από την IATA[7][8][9] και τον ICAO,[10] είναι παγκόσμια και ισχύουν όχι μόνο για τις αεροπορικές μεταφορές. Δεδομένου ότι τα συστήματα κράτησης αεροπορικών θέσεων είναι σημαντικές επιχειρηματικές εφαρμογές και είναι λειτουργικά αρκετά περίπλοκα, η λειτουργία ενός συστήματος κράτησης αεροπορικών θέσεων, εντός μιας αεροπορικής εταιρίας, είναι σχετικά δαπανηρή.

Πριν από την απελευθέρωση των αγορών, οι αεροπορικές εταιρίες κατείχαν τα δικά τους συστήματα κράτησης θέσεων, με τα γραφεία ταξιδίων να είναι συνδρομητές τους. Σήμερα, τα GDS λειτουργούν από ανεξάρτητες εταιρίες με τις αεροπορικές εταιρίες και τα γραφεία ταξιδίων, ως τους κύριους συνδρομητές των.

Από τον Φεβρουάριο του 2009, υπάρχουν μόνο τέσσερις μεγάλοι πάροχοι GDS στο χώρο της αγοράς: Το Amadeus, το Travelport (το οποίο λειτουργεί τα συστήματα Apollo, Worldspan και Galileo), το Sabre και το Shares. Υπάρχει ένα σημαντικό περιφερειακό GDS, το Abacus, το οποίο εξυπηρετεί την Ασιατική αγορά και μια σειρά περιφερειακών φορέων που εξυπηρετούν μεμονωμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Travelsky (στην Κίνα), του Infini και του Axess (αμφότερων στην Ιαπωνία) και του Topas (στη Νότια Κορέα). Από αυτά, το Infini φιλοξενείται εντός του συγκροτήματος του Sabre, το Axess βρίσκεται στη διαδικασία της μετάβασης σε ένα διαμέρισμα εντός του συγκροτήματος του Worldspan και οι οργανισμοί του Topas, θα μεταναστεύσουν στο Amadeus.

Συστήματα κράτησης θέσεων όπως το Navitaire, είναι οικοδεσπότες αεροπορικών εταιριών "άνευ-εισιτηρίων" όπως της Ryanair και της AirAsia και «υβριδικών» - (αεροπορικών εταιριών που χρησιμοποιούν e-ticketing πέραν των «άνευ-εισιτηρίων», για να φιλοξενήσουν αεροπορικές εταιρίες κοινού κωδικού (codeshare)[Σημ. 8] και διασυνδεδεμένων (interline)),[Σημ. 9][11] όπως τις AirTran, GOL και Jetstar.

Επιπλέον, από αυτές τις "τυποποιημένες" GDS, ορισμένες αεροπορικές εταιρίες έχουν ιδιόκτητες εκδόσεις τις οποίες χρησιμοποιούν για την εκτέλεση των πτητικών λειτουργιών τους. Μερικά παραδείγματα, είναι το σύστημα OSS Deltamatic και το EDS SHARES. Η SITA Κρατήσεις επί του παρόντος, παραμένει το μεγαλύτερο ουδέτερο πολυ-ξενιστής σύστημα κράτησης θέσεων, με πάνω από 100 αεροπορικές εταιρίες, να διαχειρίζονται την απογραφή.

Διαχείριση των απογραφών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απογραφή μιας αεροπορικής εταιρίας περιλαμβάνει όλες τις πτήσεις της, με τις διαθέσιμες θέσεις τους. Η απογραφή της χωρίζεται γενικά σε θέσεις υπηρεσιών ((service classes) π.χ. Πρώτη - (First), Επιχειρηματική - (Business) ή Οικονομική - (Economy) θέση) και μέχρι 26 θέσεις κράτησης (booking classes),[Σημ. 10] για τις οποίες ισχύουν διαφορετικές τιμές και όροι κράτησης. Τα δεδομένα απογραφής, εισάγονται και διατηρούνται μέσω ενός χρονοδιαγράμματος συστήματος διανομής, πάνω σε τυποποιημένους ενδιάμεσους. Μια από τις βασικές λειτουργίες της διαχείρισης απογραφής, είναι ο έλεγχος αποθεμάτων. Ο έλεγχος απογραφής, διευθύνει πόσες θέσεις είναι διαθέσιμες στις διάφορες κατηγορίες κράτησης, ανοίγοντας και κλείνοντας επιμέρους προς πώληση κατηγορίες κράτησης. Σε συνδυασμό με τους ναύλους και τις συνθήκες κράτησης που είναι αποθηκευμένες στο Σύστημα Παράθεσης Ναύλων (Fare Quote System (FQS)), ο ναύλος που πωλείται για κάθε θέση (κάθισμα), είναι προσδιορισμένος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο έλεγχος αποθεμάτων έχει ένα πραγματικό χρόνο ενδιάμεσου, το Σύστημα Διαχείρισης Απόδοσης (Yield Management)[Σημ. 11][12] της αεροπορικής εταιρίας, το οποίο υποστηρίζει μια μόνιμη βελτιστοποίηση των προσφερόμενων θέσεων κράτησης, σε ανταπόκριση των αλλαγών στη ζήτηση ή στις τιμολογιακές στρατηγικές του ανταγωνιστή.

Εμφάνιση της διαθεσιμότητας και κράτηση (PNR)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χρήστες έχουν πρόσβαση στην απογραφή μιας αεροπορικής εταιρίας, μέσω της παρουσίασης διαθεσιμότητας η οποία περιέχει όλες τις πτήσεις που προσφέρονται για ένα συγκεκριμένο ζεύγος πόλεων, με τις διαθέσιμες θέσεις τους στις διάφορες κατηγορίες των θέσεων κράτησης. Αυτή η παρουσίαση περιέχει πτήσεις που εκτελούνται από την ίδια την εταιρία, καθώς και πτήσεις κοινού κωδικού που εκτελούνται σε συνεργασία με άλλη αεροπορική εταιρία. Αν το ζεύγος πόλεων δεν είναι εκείνο στο οποίο η αεροπορική εταιρία προσφέρει υπηρεσίες, μπορεί να εμφανίσει μια σύνδεση (ενδιάμεσου σταθμού), χρησιμοποιώντας δικές της πτήσεις ή να εμφανίσει τις πτήσεις άλλων αεροπορικών εταιριών. Η διαθεσιμότητα των θέσεων των άλλων αεροπορικών εταιριών, ενημερώνεται μέσω τυποποιημένων βιομηχανικών ενδιάμεσων.

Ανάλογα με τον τύπο της συνεργασίας, υποστηρίζει την πρόσβαση στο τελευταίο κάθισμα (τελευταία διαθεσιμότητα καθίσματος) σε πραγματικό χρόνο. Οι κρατήσεις για τους μεμονωμένους επιβάτες ή τις ομάδες των επιβατών (γκρουπ (groups)), αποθηκεύονται στο λεγόμενο «μητρώο ονόματος επιβάτη» (Passenger Name Record (PNR)). Μεταξύ άλλων δεδομένων, το PNR περιέχει προσωπικές πληροφορίες, όπως το όνομα, τα στοιχεία επικοινωνίας ή τις υπηρεσίες ειδικών αιτημάτων (Special Services Requested (SSR)) π.χ. για ένα χορτοφαγικό γεύμα, καθώς επίσης, τις πτήσεις (τμήματα-σκέλη) και τα εκδοθέντα εισιτήρια. Ορισμένα συστήματα κρατήσεων, επιτρέπουν την αποθήκευση των δεδομένων των πελατών σε προφίλ, ούτως ώστε να αποφεύγεται η επανεισαγωγή των δεδομένων, κάθε φορά που γίνεται από ένα γνωστό επιβάτη, μια νέα κράτηση. Επιπλέον, τα περισσότερα συστήματα έχουν ενδιαμέσους, με τα συστήματα διαχείρισης πελατειακών σχέσεων (Customer Relationship Management (CRM))[Σημ. 12][13] ή τις εφαρμογές των αφοσιωμένων πελατών (επίσης γνωστά και ως συστήματα συχνών ταξιδιωτών - Frequent Traveller (FQTV)).

Πριν από την αναχώρηση μιας πτήσης, παραδίδεται η λεγόμενη ονομαστική λίστα των επιβατών (Passenger Name List (PNL)), στο σύστημα ελέγχου αναχώρησης (Departure Control System (DCS)) που χρησιμοποιείται για το τον έλεγχο (check-in) επιβατών και αποσκευών. Τα στοιχεία της κράτησης όπως ο αριθμός των επιβατών που έχουν πραγματοποιήσει κράτηση και τις υπηρεσίες ειδικών αιτημάτων (Special Services Requested (SSR)), επίσης μεταφέρονται στα συστήματα πτητικής λειτουργίας (flight operations systems), διαχείρισης πληρωμάτων (crew management) και συστημάτων τροφοδοσίας (catering systems). Μόλις αναχωρήσει η πτήση, το σύστημα κρατήσεων ενημερώνεται με τον κατάλογο των ελεγχθέντων (checked-in) επιβατών (π.χ. οι επιβάτες που είχαν κράτηση, αλλά δεν έκαναν check-in (μη εμφανισθέντες (no shows (NOSH))) και επιβάτες, οι οποίοι ελέγχθηκαν, αλλά δεν είχαν κράτηση (και παρουσιάστηκαν στο check-in επιβατών και αποσκευών (go shows (GOSH))). Τέλος, τα δεδομένα που απαιτούνται για τη λογιστική παρακολούθηση των εσόδων και την υποβολή εκθέσεων παραδίδονται στα διοικητικά συστήματα (administrative systems).

Παράθεση ναύλων και έκδοση εισιτηρίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατάλογος τιμών για ταξίδι με τη Delta Airlines, από το Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια προς τη Βοστώνη, Μασσαχουσέτη. Όπου διακρίνονται στη 1η. στήλη ο κωδικός ναύλου, στη 3η. στήλη οι εφαρμοστέες θέσεις κράτησης, στην 4η. στήλη το είδος της διαδρομής (απλής μετάβασης ή μετ'επιστροφής), στην 5η. στήλη η τιμή (σε USD), ακολουθεί το τμήμα του αεροσκάφους όπου εφαρμόζεται ο συγκεκριμένος ναύλος, η περίοδος ισχύος (από - έως (ΜΜ/ΗΗ/ΕΕ)) και δεξιότερα οι συγκεκριμένοι περιορισμοί, όπως η ελάχιστη/μέγιστη παραμονή και ο απαιτούμενος αριθμός ημερών -για την προαγορά του εισιτηρίου.

Ο χώρος αποθήκευσης των δεδομένων των τιμών, περιέχει τιμές των τιμολογίων των ναύλων, τα σύνολα των κανόνων, χάρτες δρομολογήσεων, πίνακες με τις κατηγορίες των υπηρεσιών και κάποια στοιχεία φόρων (υπέρ τρίτων π.χ. αεροδρομίου αναχώρησης / άφιξης, μέτρων ασφάλειας κλπ.) που δομούν την τιμή - «το κόμιστρο». Οι κανόνες, όπως συνθήκες κράτησης (π.χ. ελάχιστη παραμονή, προαγορά κλπ.) είναι προσαρμοσμένα διαφορετικά μεταξύ των διαφορετικών ζευγών πόλεων ή των ζωνών και αποδίδεται μια κατηγορία υπηρεσίας που αντιστοιχεί στον κατάλληλο κάδο απογραφής του. Ο έλεγχος των αποθεμάτων, επίσης μπορεί να χειραγωγηθεί χειροκίνητα, δια μέσου των τροφοδοσιών διαθεσιμότητας, ελέγχοντας δυναμικά, πόσες θέσεις προσφέρονται για μια συγκεκριμένη τιμή, ανοίγοντας και κλείνοντας συγκεκριμένες κατηγορίες (θέσεων).

Το συνταχθέν σετ με τους όρους του ναύλου, ονομάζεται κωδικός βασικού ναύλου ή απλά, κωδικός ναύλου (fare basis code).[14][15] Υπάρχουν δύο συστήματα που έχουν δημιουργηθεί για την ανταλλαγή των ναύλων δεδομένων - ATPCO[Σημ. 13] και η SITA, συν κάποιων από σύστημα σε σύστημα απευθείας συνδέσεων. Αυτό το σύστημα κατανέμει τα τιμολόγια των ναύλων και τα σύνολα των κανόνων σε όλα τα GDS και τους άλλους συνδρομητές. Κάθε αεροπορική εταιρία, απασχολεί προσωπικό, το οποίο κωδικοποιεί τους αεροπορικούς ναύλους, σύμφωνα με την πρόθεση της διαχείρισης απόδοσης (Yield Management). Υπάρχουν επίσης, διαχειριστές εσόδων οι οποίοι παρακολουθούν τους ναύλους όσο κατατίθενται στα δημόσια τιμολόγια και προβαίνουν στις ανταγωνιστικές προτάσεις. Τυπικά, ο έλεγχος της απογραφής χειραγωγείται από εδώ, χρησιμοποιώντας τις τροφοδοσίες (feeds) στη διαθεσιμότητα, προκειμένου να ανοίξουν ή/και να κλείσουν τις θέσεις υπηρεσίας (classes of service).

Ο ρόλος στην πολυπλοκότητα των εισιτηρίων είναι η έκδοση και η αποθήκευση των ηλεκτρονικών αρχείων των εισιτηρίων και των λιγοστών εισιτηρίων από χαρτί που εξακολουθούν να εκδίδονται. Η Εντολή Διαφόρων Χρεώσεων (Miscellaneous Charges Order (MCO)) εξακολουθεί να είναι ένα έγγραφο σε χαρτί· η ΙΑΤΑ έχει ομάδες εργασίας, που κατά το 2010, θα αντικαταστήσουν το έγγραφο MCO, με το Ηλεκτρονικό Έγγραφο Πολλαπλών Χρήσεων (Electronic Multipurpose Document (EMD)). Οι πληροφορίες του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, αποθηκεύονται σε μια βάση δεδομένων όπου περιέχει τα δεδομένα που ιστορικά ήταν τυπωμένα σε ένα εισιτήριο από χαρτί, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων όπως ο αριθμός του εισιτηρίου, ο ναύλος και οι φορολογικές συνιστώσες της τιμής του εισιτηρίου ή οι πληροφορίες ισοτιμίας.

Στο παρελθόν οι αεροπορικές εταιρίες εξέδιδαν εισιτήρια από χαρτί· από το 2008, η ΙΑΤΑ υποστηρίζει ένα ψήφισμα, προκειμένου να μετακινηθεί 100% προς τα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Μέχρι στιγμής, η βιομηχανία δεν ήταν σε θέση να συμμορφωθεί, γεγονός που οφείλεται σε διάφορους τεχνολογικούς και διεθνείς περιορισμούς. Η βιομηχανία (η αεροπορική), σήμερα εκδίδει έως και το 98% των εισιτηρίων ηλεκτρονικά, παρόλο που η επεξεργασία των MCO, δεν έχει ακόμα τεθεί εγκαίρως σε ισχύ με την εντολή της ΙΑΤΑ.

Σετ υπαλλήλου του συστήματος Magnetronic Reservisor system.

Όταν ξανάρχισε τη λειτουργία της η πολιτική αεροπορία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κανείς δεν φανταζόταν ότι αυτός ο κλάδος των μεταφορών θα αναπτυσσόταν τόσο σύντομα και σε τέτοια έκταση, όπως το βιώνουμε σήμερα.[16]

Η ιστορία κράτησης των αεροπορικών συστημάτων, ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '50, όταν η American Airlines χρειάστηκε ένα σύστημα που θα της επέτρεπε την πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο των στοιχείων της πτήσης σε όλα τα γραφεία της, καθώς και την ολοκλήρωση και την αυτοματοποίηση των διαδικασιών κράτησης και έκδοσης εισιτηρίων.

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του '50 στις ΗΠΑ, η κατάσταση στις κρατήσεις μερικών από τις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρίες, είχε γίνει εντελώς δυσκίνητη. Οι τηλεφωνικές πωλήσεις, στεγάζονταν σε αίθουσες μεγέθους γυμναστηρίου. Ο κάθε υπάλληλος ήταν εξοπλισμένος με διόπτρες, ώστε να μπορεί να δει την κατάσταση των μεμονωμένων πτήσεων στους Πίνακες Διαθεσιμότητας. Αρκετές από αυτές τις τοποθεσίες των κρατήσεων, έλεγχαν τις πτήσεις τους μέσω των καταστάσεων πτήσεων. Αυτές ήταν καταστάσεις οι οποίες περιείχαν όλες τις ταξιδιωτικές πληροφορίες των επιβατών που είχαν πραγματοποιήσει κράτηση θέσης καθώς και αυτών που ήταν στην αναμονή για μετέπειτα συνδέσεις (onward connections), ειδικά γεύματα, σημεία επαφής κλπ.[16]

Πολλές από αυτές τις εταιρίες, εκείνη την εποχή κατά κάποιο τρόπο ή άλλως, ήδη σχεδίαζαν την αυτοματοποίηση των κρατήσεων τους.[16]

Πρωτόγονα αυτοματοποιημένα συστήματα κράτησης θέσεων, αναπτύχθηκαν στις ΗΠΑ, περίπου την ίδια εποχή με την εισαγωγή των αεριωθούμενων (jet) αεροσκαφών στις εμπορικές πτήσεις. Παρόλα αυτά, αυτά τα συστήματα παρουσίαζαν μόνο τη διαθεσιμότητα των πτήσεων και οι κρατήσεις θέσεων, έπρεπε να καταχωρηθούν χειροκίνητα.[16]

Όμως, τo 1965 εμφανίστηκε ένα εντελώς νέο πρόγραμμα. Η IBM παρουσίασε στην αεροπορική αγορά, ένα αυτοματοποιημένο σύστημα κράτησης θέσεων -σε πραγματική ώρα- το οποίο όχι μόνο παρουσίαζε τη διαθεσιμότητα των πτήσεων, αλλά, κατέγραφε και τις κρατήσεις με την άμεση αναπροσαρμογή τους στις διαθεσιμότητες. Στην αγορά παρουσιάστηκε υπό την ονομασία: Programmed Airline Reservations System (PARS).[16]

Το 1946, η American Airlines εγκατέστησε το πειραματικό ηλεκτρομηχανολογικό Reservisor, το πρώτο αυτοματοποιημένο σύστημα κράτησης θέσεων. Το 1952 ακολούθησε το Magnetronic Reservisor, το πρώτο ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης, ένα νεώτερο μηχάνημα με την προσωρινή αποθήκευσή του να καταχωρείται σε μαγνητικό τύμπανο.[17] Το σύστημα αυτό αποδείχθηκε επιτυχές και σύντομα άρχισε να χρησιμοποιείται από αρκετές αεροπορικές εταιρίες καθώς επίσης τα Ξενοδοχεία Sheraton (Sheraton Hotels) και την εταιρία ελαστικών Goodyear για απογραφικό έλεγχο. Παρεμποδιζόταν όμως σοβαρά, έχοντας την ανάγκη από τοπικούς χειριστές, προκειμένου να κάνουν τις πραγματικές αναζητήσεις· οι εκδότες των εισιτηρίων θα έπρεπε να καλέσουν το γραφείο κράτησης θέσεων, των οποίων οι χειριστές θα διεύθυναν μια μικρή ομάδα λειτουργίας του Reservisor και στη συνέχεια, θα διαβίβαζαν τα αποτελέσματα τηλεφωνικώς. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος στους πράκτορες να αναζητήσουν άμεσα από το σύστημα θέσεις.

Απομακρυσμένη πρόσβαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1953, Trans-Canada Airlines (TCA), άρχισε να ερευνά ένα σύστημα βασισμένο σε υπολογιστές με τηλεχειριζόμενα τερματικά, δοκιμάζοντας εκείνο το καλοκαίρι, το σχέδιο του μηχανήματος Manchester Mark 1 από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Αν και το σχέδιο ήταν επιτυχές, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η είσοδος και έξοδος των δεδομένων ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα. Η Ferranti Canada ενεπλάκη στο έργο και πρότεινε ένα νέο σύστημα, χρησιμοποιώντας διάτρητες κάρτες και έναν υπολογιστή με τρανζίστορ (transistorized computer), σε αντικατάσταση της αναξιόπιστης λυχνίας που βασιζόταν το Mark 1. Το σύστημα που προέκυψε, ονομάστηκε ReserVec και το 1962 άρχισε να λειτουργεί αναλαμβάνοντας τον Ιανουάριο του 1963, όλες τις λειτουργίες στις κρατήσεις. Τοποθετήθηκαν τερματικά σε όλα τα γραφεία έκδοσης εισιτηρίων της TCA, επιτρέποντας σε όλα τα ερωτήματα και τις κρατήσεις, να έχουν ολοκληρωθεί σε ένα περίπου δευτερόλεπτο, χωρίς τη συνδρομή των εξ'αποστάσεως χειριστών που απαιτούνταν.

Το 1953, ο C. R. Smith, Διευθύνων Σύμβουλος της American Airlines, σε μια πτήση από το Λος Άντζελες προς τη Νέα Υόρκη, έτυχε να καθίσει δίπλα στον R. Blair Smith, ανώτερο αντιπρόσωπο πωλήσεων της IBM. Ο C. R. Smith προσκάλεσε στον R. Blair Smith, να επισκεφθούν το Reservisor σύστημά τους και να αναζητήσουν τρόπους με τους οποίους η IBM θα μπορούσε να βελτιώσει το σύστημα. Ο R. Blair Smith ειδοποίησε τον Thomas Watson, Jr. ότι η American Airlines ενδιαφερόταν για μια σημαντική συνεργασία και ξεκίνησε μια χαμηλού επιπέδου σειρά μελετών. Η ιδέα τους, ενός αυτοματοποιημένου συστήματος κράτησης αεροπορικών θέσεων (Airline Reservations System (ARS)) είχε σαν αποτέλεσμα το 1959, το εγχείρημα το οποίο έγινε γνωστό ως Semi-Automatic Business Research Environment (SABRE) και που ξεκίνησε το επόμενο έτος.[18] Όταν πλέον ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1964, ήταν το μεγαλύτερο αστικό σύστημα επεξεργασίας δεδομένων στον κόσμο. Η Sabre (Semi-Automated Business Research Environment - δηλαδή Ημιαυτόματη Επιχειρηματική Έρευνα Περιβάλλοντος), αναπτύχθηκε και ξεκίνησε το 1964. Η σημαντική ανακάλυψη του Sabre, ήταν η ικανότητά του να διατηρήσει την απογραφή σωστή σε πραγματικό χρόνο, προσβάσιμη στους πράκτορες των γραφείων ταξιδίων σε όλο τον κόσμο. Πριν από αυτό, τα χειροκίνητα συστήματα χρειαζόντουσαν κεντρικά κέντρα κράτησης, ομάδες ατόμων μέσα σε ένα δωμάτιο, με τις φυσικές κάρτες που εκπροσωπούσαν την απογραφή, στην περίπτωση αυτή, τις θέσεις (τα καθίσματα) στα αεροπλάνα.

Η απελευθέρωση του κλάδου των αεροπορικών εταιριών, στην πράξη άρσης των ελέγχων των αερογραμμών, σήμαινε ότι οι αεροπορικές εταιρίες, οι οποίες προηγουμένως είχαν λειτουργήσει υπό κυβερνητικών τεθέντων ναύλων, εξασφαλίζοντας τουλάχιστον τις αεροπορικές εταιρίες στο μηδενικό σημείο, που τώρα χρειάζονται για τη βελτίωση της απόδοσης, ώστε να ανταγωνιστούν σε μια ελεύθερη αγορά. Σε αυτό το απελευθερωμένο περιβάλλον το ARS και οι απόγονοί του, έγιναν ζωτικής σημασίας για την τουριστική βιομηχανία.

Στη συνέχεια, οι άλλες αεροπορικές εταιρίες καθιέρωσαν τα δικά τους συστήματα.

  • Το 1964, η Pan American World Airways εγκαινίασε το σύστημα PANAMAC.
  • Το 1968, η Delta Air Lines εγκαινίασε το Delta Automated Travel Account System (DATAS).
  • Το 1971, η United Airlines και η Trans World Airlines ακολούθησαν με το Apollo Reservation System και το Programmed Airline Reservation System (PARS), αντίστοιχα.

Σύντομα, τα γραφεία ταξιδίων άρχισαν να πιέζουν για ένα σύστημα το οποίο θα μπορούσε να αυτοματοποιήσει την από πλευρά τους διαδικασία, για να έχουν άμεση πρόσβαση στα διάφορα ARS ώστε να πραγματοποιούν κρατήσεις. Φοβούμενη ότι αυτό θα παραχωρούσε πολύ μεγάλη εξουσία στα χέρια των γραφείων ταξιδίων, ο Robert Crandall, στέλεχος της American Airlines πρότεινε τη δημιουργία μιας ευρείας-βιομηχανίας ηλεκτρονικού συστήματος κράτησης θέσεων, να είναι ένα κεντρικό γραφείο συμψηφισμού για τα ταξίδια στις ΗΠΑ· όμως, οι άλλες αεροπορικές εταιρίες ήσαν επιφυλακτικές, επικαλούμενες τον φόβο παραβίασης της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας.

Προσβάσεις στα Γραφεία Ταξιδίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1976, η United άρχισε να προσφέρει το Apollo, το σύστημά της, προς τα γραφεία ταξιδίων· ενώ δεν επέτρεπε στα γραφεία ταξιδίων, να πραγματοποιούν κρατήσεις στους ανταγωνιστές της United, η εμπορική τιμή του κατάλληλου τερματικού αποδείχθηκε απαραίτητη. Σύντομα, ακολούθησαν στα γραφεία ταξιδίων το SABRE, PARS και DATAS. Το 1978, μετά την απελευθέρωση των αεροπορικών εταιριών, ένα αποτελεσματικό CRS, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό· με ορισμένες μετρήσεις. Ο Frank Lorenzo ιδιοκτήτης της Texas Air, αγόρασε την ελλειμματική Eastern Air Lines και συγκεκριμένα προέβη σε αυτή την αγορά, μόνο και μόνο για να αποκτήσει τον έλεγχο του CRS συστήματός τους SystemOne.

Επίσης, το 1976 η Videcom international με την British Airways, British Caledonian και CCL ξεκίνησαν την Travicom, το πρώτο πολυ-προσβάσιμο (multi-access) σύστημα κρατήσεων στον κόσμο (στηριζόμενο εξ ολοκλήρου σε τεχνολογία της Videcom), σχηματίζοντας ένα δίκτυο που παρείχε διανομή αρχικά σε 2 και στη συνέχεια σε 49 εγγεγραμμένες διεθνείς αεροπορικές εταιρίες (όπως: British Airways, British Caledonian, TWA, Pan American World Airways, Qantas, Singapore Airlines, Air France, Lufthansa, SAS, Air Canada, KLM Royal Dutch Airlines, Alitalia, Cathay Pacific, JAL κ.ά.) σε χιλιάδες γραφεία ταξιδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επέτρεψε στα γραφεία ταξιδίων και τις αεροπορικές εταιρίες να επικοινωνούν μέσω μιας κοινής γλώσσας διανομής και δικτύου, διακινώντας κατά το 1987, το 97% των αεροπορικών εμπορικών επιχειρησιακών κρατήσεων. Το σύστημα, συνέχισε να αναπαράγεται από την Videcom και σε άλλες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής (DMARS), Νέας Ζηλανδίας, Κουβέιτ (KMARS), Ιρλανδίας, Καραϊβική, Ηνωμένες Πολιτείες και Χονγκ Κονγκ. Το Travicom ήταν η εμπορική ονομασία του Travel Automation Services Ltd. Όταν η ΒΑ (που μέχρι τότε κατείχε το 100% του Travel Automation Services Ltd) επέλεξε να συμμετάσχει στην ανάπτυξη του συστήματος Galileo, το Travicom άλλαξε την εμπορική του ονομασία σε «Galileo Ηνωμένου Βασιλείου» και τέθηκε μια μεταναστευτική διαδικασία, ώστε να μετακινηθούν πρακτορεία από το Travicom στο Galileo.

Οι Ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες άρχισαν από τη δεκαετία του 1980, να επενδύουν στον τομέα, αρχικά με την ανάπτυξη των δικών τους συστημάτων κρατήσεων στην πατρίδα τους, προωθούμενες από την αύξηση της ζήτησης για ταξίδια, καθώς και τις τεχνολογικές προόδους που επέτρεψαν στα GDS να προσφέρουν συνεχώς αυξανόμενες υπηρεσίες και αναζητώντας εξουσία. Το 1987, μια κοινοπραξία υπό την ηγεσία της Air France και της Δυτικογερμανικής Lufthansa, ανέπτυξαν το Amadeus, σύμφωνα με το πρότυπο του SystemOne. Το Amadeus Global Travel Distribution ξεκίνησε το 1992. Το 1990, η Delta Air Lines, Northwest Airlines και Trans World Airlines (TWA), σχημάτισαν το Worldspan και το 1993, μια άλλη κοινοπραξία (συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της British Airways, KLM και United Airlines), αποτέλεσαν τη ανταγωνίστρια εταιρία Galileo International η οποία βασιζόταν στο σύστημα Apollo. Πολλές μικρότερες εταιρίες, όπως το KIU, σχηματίστηκαν, στοχεύοντας στις εξειδικευμένες αγορές που δεν εξυπηρετούνται από τα τέσσερα μεγαλύτερα δίκτυα, συμπεριλαμβάνοντας τμήματα της αγοράς σε εταιρίες χαμηλού κόστους και τις μικρές και μεσαίου μεγέθους εγχώριες και περιφερειακές αεροπορικές εταιρίες.

Ευρωπαϊκά Συστήματα Κράτησης Θέσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αεροπορικές εταιρίες Swissair και Austrian

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ των Ευρωπαϊκών αερομεταφορέων, η Swissair ήταν μια από τις πρώτες εταιρίες που απεφάσισαν την εγκατάσταση του Programmed Airline Reservations System (PARS). Η εκτέλεση του συστήματος, εκπαίδευση, εγκατάσταση και ο έλεγχος διήρκεσαν από το 1965 έως το 1969. Έκτοτε, το σύστημα συνεχώς βελτιωνόταν - αναβαθμιζόταν, ώστε να προσαρμόζεται με τα πρότυπα και τις ανάγκες της εταιρίας. Το 1975, το σύστημα επεκτάθηκε ώστε να φιλοξενήσει τις εργασίες κράτησης θέσεων της Austrian Airlines (και που εκεί, το ονόμασαν OSCAR). Το 1994 το PARS, επεξεργαζόταν έως και 1000 μηνύματα ανά δευτερόλεπτο. Οι εγγραφές δεν ήταν όλες μόνο για κρατήσεις θέσεων αλλά και για κράτηση συγκεκριμένων καθισμάτων στις πτήσεις, κρατήσεις σε ξενοδοχεία, επικοινωνία με τις άλλες αεροπορικές εταιρίες ή τους tour operators, καταστάσεις επιβατών κλπ.[16]

Στις Ελληνικές αεροπορικές εταιρίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Ολυμπιακή Αεροπορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αρχικά οι Κρατήσεις Θέσεων, στεγάζονταν στο κτήριο της Ολυμπιακής Αεροπορίας (OA), επί της Λεωφ. Συγγρού 96 (στον 1ο όροφο). Εκεί, σε μία μεγάλη αίθουσα, αναρτούσαν τη σελίδα της πτήσης και όλα γίνονταν με το χέρι -με μολύβι και γομολάστιχα (έως και το 1977)
  • Στη συνέχεια το 1978, με τη σύνδεση της ΟΑ στο σύστημα "BABS" ("British Airways Booking System"), που συνδεόταν ως "φιλοξενούμενη" με το σύστημα της αεροπορικής εταιρίας Saudia (SV) (που ήταν ο "οικοδεσπότης" (host)) και υποστηριζόταν (λόγω τεχνογνωσίας) από την αεροπορική εταιρία British Airways (BA), μετακόμισε σε πιο ευρύχωρο χώρο στη Λεωφ. Συγγρού 98-100 (στον 1ο όροφο)
  • Το 1981, οι Κρατήσεις Θέσεων "γιγαντώθηκαν" και συγχρόνως η ΟΑ "ανεξαρτητοποιήθηκε" από την BA και δημιούργησε το δικό της σύστημα[Σημ. 14] με την ονομασία "Hellenic Reservation Mechanised System" (HE.R.ME.S) ή απλά HERMES[Σημ. 15]
  • Το 1992, η ΟΑ αναβάθμισε περαιτέρω το σύστημά της HERMES, αυτή τη φορά αγοράζοντας το πλήρες PARS σύστημα, από την Swissair (SR) και ονομάζοντάς το HERMES 2
Διευθυντές Κρατήσεων στην Ολυμπιακή Αεροπορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Δημήτριος (Τζίμης) Σπανός και Σάββας Αλεξάνδρου (αντιστοίχως για τις πτήσεις εσωτερικού και εξωτερικού)
  • Μαίρη Ανδριανάκη
  • Γεώργιος Γιώτης
  • Αγγελική (Λίνα) Κατσαΐτη
  • Ειρήνη Λαούδη
  • Δημήτριος Διαμάντης
  • Ευγενία (Τζένη) Κουτσοπούλου
  • Αθανάσιος Αγγελόπουλος
  • Νικόλαος Καλμούτης

Μείζονα Συστήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α Μέρος - Συστήματα Κράτησης Αεροπορικών Θέσεων (Airline Reservation Systems (ARS))

Ονομασία Περιγραφή Προμηθευτής
AccelAero Σύστημα εξυπηρέτησης επιβατών (PSS), κρατήσεις, έλεγχο αναχώρησης, εξέδρα απογραφής και ηλεκτρονικού εμπορίου (e-commerce). Information Systems Associates FZE
Crane PAX Η "Crane PAX" είναι ένα με βάση τον ιστό σύστημα κρατήσεων αεροπορικών θέσεων και εισιτηρίων. Με έλεγχο απογραφής, ναύλους, τιμές και έκδοση εισιτηρίων, προ-κράτηση θέσεων, Μηχανή Κρατήσεων μέσω Internet, επιλογή θέσης (καθίσματος) και λειτουργίες των διανομών πωλήσεων, διαχειρίζεται εξ ολοκλήρου τον κύκλο εργασιών μιας αεροπορικής εταιρίας έως το σημείο της αναχώρησης. Hitit Computer Services
Travel Technology Interactive Solutions Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Αεροπορικής εταιρίας και του Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής (GDS). Travel Technology Interactive
Navitaire New Skies Integrated Customer Centric Passenger Service System Ολοκληρωμένο σύστημα κρατήσεων, ελέγχου εισιτηρίων, ελέγχου αναχωρήσεων, απογραφών και ηλεκτρονική εξέδρα εμπορίου. Navitaire
SabreSonic Customer Sales & Service Ολοκληρωμένο σύστημα κρατήσεων, ελέγχου αναχωρήσεων, απογραφών και ηλεκτρονική εξέδρα εμπορίου. Sabre Airline Solutions
SITA Horizon Customer Sales & Service Ολοκληρωμένο σύστημα κρατήσεων, ελέγχου αναχωρήσεων, απογραφών και ηλεκτρονική εξέδρα εμπορίου. SITA
Altéa Res Ολοκληρωμένο σύστημα κρατήσεων και του Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής (GDS). Amadeus
KIU System (CRS&GDS) Ένα σύστημα κρατήσεων, ελέγχου (CRS) και του Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής (GDS). KIU System
RESIBER Ένα σύστημα εξυπηρέτησης επιβατών (PSS). Iberia
Videcom VRS Σύστημα Κρατήσεων Videcom και του Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής (GDS), IET, Κοινό κωδικό για περιφερειακές και διεθνείς αεροπορικές εταιρίες. Videcom international

Β Μέρος - Συστήματα Κράτησης Θέσεων (Computer Reservations Systems ή Central Reservation Systems (CRS))

Ονομασία Δημιουργήθηκε από Χρησιμοποιείται από τις παρακάτω αεροπορικές εταιρίες Χρησιμοποιείται επίσης, από
ameliaRES
  • InteliSys Aviation Systems
  • Πάνω από 40 χαμηλού κόστους και περιφερειακές αεροπορικές εταιρίες
  • Αρκετές μεγάλες εταιρίες
Avantik PSS
  • Bravo Passenger Solutions
  • Πάνω από 20 χαμηλού κόστους και υβριδικές αεροπορικές εταιρίες χρησιμοποιούν το Avantik PSS
Abacus (GDS)
  • All Nippon Airways
  • Cathay Pacific Airways
  • China Airlines
  • Dragonair
  • EVA Airways
  • Garuda Indonesia
  • Malaysia Airlines
  • Philippine Airlines
  • Royal Brunei Airlines
  • Sabre (computer system)
  • SilkAir
  • Singapore Airlines
  • China Airlines
  • Malaysia Airlines
  • Συνδεδεμένα (Online) γραφεία ταξιδίων
  • Πάνω από 450 μεμονωμένες αεροπορικές εταιρίες
  • Πάνω από 25 χώρες στην Ασία, τον Ειρηνικό
  • Πάνω από 80.000 ξενοδοχεία

AccelAero

  • ISA, Information Systems Associates FZE
  • Air Arabia
  • Mahan Air
  • Zest Air
  • KAM Air
  • Πάνω από 14 αεροπορικές εταιρίες, συμπεριλαμβανομένου χαμηλού κόστους καθώς και όλων των υπηρεσιών αεροπορικές εταιρίες
Amadeus CRS (1987)
  • All Nippon Airways
  • Adria Airways
  • Aegean Airlines
  • Air Astana
  • Air Berlin
  • Air Caraïbes
  • Air Corsica
  • Air Côte d'Ivoire
  • Air Dolomiti
  • Air France
  • Air Greenland
  • Air Mauritius
  • Fiji Airways
  • Air Serbia
  • Air Vanuatu
  • airBaltic
  • Aircalin
  • Asiana Airlines
  • Austrian Airlines
  • Binter Canarias
  • Blue1
  • British Airways
  • British Midland International
  • Bulgaria Air
  • Camair-Co
  • CapeAir
  • Cathay Pacific
  • Cimber Sterling
  • Corsairfly
  • Croatia Airlines
  • Czech Airlines
  • Dragonair
  • EgyptAir
  • El Al
  • Estonian Air
  • EVA Airways
  • Finnair
  • Garuda Indonesia
  • Hex'Air
  • Hunnu Air
  • Iberia Airlines
  • Icelandair
  • Japan Airlines (σύντομα)
  • Jin Air
  • KLM
  • Kenya Airways
  • LACSA
  • Libyan Airlines
  • LOT Polish Airlines
  • Lufthansa
  • Middle East Airlines
  • Montenegro Airlines
  • Niki (αεροπορική εταιρία)
  • OpenSkies
  • PLUNA
  • Qantas
  • Qatar Airways
  • Rossiya (αεροπορική εταιρία)
  • Royal Air Maroc
  • Royal Brunei Airlines
  • Royal Jordanian
  • Safi Airways
  • SATA Air Açores
  • SATA International
  • Saudi Arabian Airlines
  • Scandinavian Airlines
  • Seaport Airlines
  • SilkAir
  • Singapore Airlines
  • South African Airways
  • Southwest Airlines
  • SriLankan Airlines
  • TACA Airlines
  • TAM Airlines
  • TAM Mercosur
  • TAP Portugal
  • Thai Airways International
  • Thomas Cook
  • Toumaï Air Tchad
  • Trans Air Congo
  • Tunisair
  • Twin Jet
  • Uni Air
  • Ural Airlines
  • Widerøe
  • XL Airways France
  • 144 Αεροπορικοί Πελάτες με το Σύστημα εξυπηρέτησης επιβατών, μέσω 60.000 γραφείων αεροπορικών εταιριών παγκοσμίως
  • 90.000 γραφεία ταξιδίων παγκοσμίως, τόσο μη-συνδεδεμένα (offline) όσο και συνδεδεμένα (online), σε 195 χώρες. Στα συνδεδεμένα (online) πρακτορεία περιλαμβάνονται:
    • Yatra.com
    • MakeMyTrip
    • Expedia
    • CheapOair
    • ebookers
    • CheapTickets
    • Opodo
    • Jetabroad
  • 440 αεροπορικές εταιρίες με δυνατότητες κράτησης θέσεων (συμπεριλαμβάνοντας πάνω από 60 Μεταφορείς Χαμηλού Κόστους)
  • Πάνω από 100.000 μοναδικές ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις
  • 30 Εταιρίες ενοικιάσεως αυτοκινήτων που αντιπροσωπεύουν πάνω από 36.000 σημεία ενοικίασης αυτοκινήτων
  • 21 Γραμμές κρουαζιέρας
  • 203 Τουριστικοί πράκτορες
  • 103 Σιδηροδρομικοί μεταφορείς
  • 23 Ταξιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες
Axess (CRS)
  • Japan Airlines
Internet Booking Engine
  • The Emirates Group (Mercator)
  • Qatar Airways
  • Sri Lankan Airlines
  • SAS Braathens
  • Πάνω από 3 μεμονωμένες αεροπορικές εταιρίες
KIU System (CRS & GDS)
  • AeroGal
  • Aeropostal Alas de Venezuela
  • Air Cuenca
  • Avolar
  • CATA Línea Aérea
  • EasyFly
  • Guinea Líneas Aéreas
  • Interair South Africa
  • LADE
  • LAER
  • LASER Airlines
  • LC Busre
  • Línea Aérea Amaszonas
  • Lloyd Aéreo Boliviano
  • MAYAir
  • Peruvian Airlines
  • Regional Paraguaya
  • SAEREO
  • Sol América
  • Sol Líneas Aéreas
  • Southern Winds Airlines
  • Star Perú
  • Tiara Air
  • Transportes Aéreos Cielos Andinos
  • Venezolana
  • VIP Ecuador
The Emirates Group( Mercator)
  • Emirates (αεροπορική εταιρία)
  • Air Algéri
  • Air Malawi
  • Fiji Airways
  • Air Tanzania
  • Air Transat
  • Air Zimbabwe
  • Citilink
  • CTK – CiTylinK
  • Comair
  • Danube Wings
  • Emirates (αεροπορική εταιρία)
  • flydubai
  • InterSky
  • Kuwait Airways
  • Malaysia Airlines
  • Merpati Nusantara Airlines
  • People's Viennaline
  • Safi Airways
  • Sky Work Airlines
  • Surinam Airways
  • Syrian Air
  • Yemenia
  • Zest Airways
Navitaire
  • 1Time
  • Aer Arann
  • AirAsia
  • AirAsia X
  • Air Greenland
  • Air Mekong
  • Airlink
  • Alliance Airlines
  • Amerijet International
  • Azul Brazilian Airlines
  • Batavia Air
  • Blue Air
  • bmibaby
  • CanJet
  • Cebu Pacific
  • Cobham Aviation Services Australia
  • Eastar Jet
  • Firefly (αεροπορική εταιρία)
  • Frontier Airlines
  • Germanwings
  • Gol Transportes Aéreos
  • IndiGo
  • Interjet
  • Jazeera Airways
  • Jet4you
  • Jetstar Airways
  • Jetstar Asia Airways
  • Jetstar Pacific Airlines
  • LIAT
  • Lion Air
  • Mandala Airlines
  • Monarch Airlines
  • Nas Air (Saudi Arabia)
  • Nok Air
  • Porter Airlines
  • Ryanair
  • Skywest Airlines
  • Spirit Airlines
  • SpiceJet
  • Strategic Airlines
  • Tiger Airways
  • Transavia.com
  • TUIfly
  • Thomas Cook Airlines
  • Thai Smile
  • Volaris
  • Wizz Air
Programmed Airline Reservations System (PARS)/SHARES από την HP Enterprise Services (EDS)
Patheo CRS
  • Συνδεδεμένα (Online) γραφεία ταξιδίων, συμπεριλαμβανομένων των:
    • Airgorrila
    • American Express
    • Anyfares
    • Flights
Radixx
  • Aerocon
  • Air Choice One
  • Air Iceland
  • Air India Express
  • Air Rarotonga
  • Air Turks & Caicos
  • BMI Regional
  • Dana Air
  • Eznis
  • Federal Air
  • Fly Jamaica
  • Fly Dubai
  • Freedom Air Guam
  • Go Air
  • Great Lakes Aviation
  • Gryphon Airlines
  • JetUs
  • Lydd Air
  • Mokulele
  • Nature Air
  • Polynesian (αεροπορική εταιρία)
  • Primera Air
  • Rotana Jet
  • Starbow
  • Syphax Airlines
  • Transat Tours
Sabre (computer system) (Sabre) (1960)
  • American Airlines
  • Aeroflot
  • Aerolíneas Argentinas
  • Aeroméxico
  • Air Berlin (σύντομα)
  • Air Malta
  • Air Serbia
  • Air Tahiti Nui
  • Alaska Airlines
  • American Airlines
  • Avior Airlines
  • Bahamasair
  • Bangkok Airways
  • Canadian North
  • Central Mountain Air
  • Comair (Ν.Αφρική)
  • COPA (σύντομα)
  • Cyprus Airways
  • Ethiopian Airlines
  • Etihad Airways
  • First Air
  • Gulf Air
  • Hawaiian Airlines
  • Jet Airways
  • JetBlue Airways
  • kulula.com
  • LAN Airlines
  • LAN Argentina
  • LAN Ecuador
  • LAN Perú
  • Oman Air
  • Pakistan International Airlines
  • PenAir
  • Philippine Airlines
  • Ravn Alaska
  • Sun Country
  • TAM (σύντομα)
  • TRIP Linhas Aéreas
  • Vietnam Airlines
  • Virgin America
  • Virgin Australia
  • WestJet
  • Συνδεδεμένα (Online) Γραφεία ταξιδίων:
    • Travelocity
    • Lastminute.com
    • Travel Guru
    • Priceline.com (Priceline)
  • Δρομολόγια για 400 αεροπορικές εταιρίες
  • 380 πελάτες αεροπορικής βιομηχανίας, περιλαμβανομένων 44 αεροπορικών εταιριών που αντιπροσωπεύουν όλες τις μεγάλες συμμαχίες
  • 88.000 ξενοδοχεία
  • 50 σιδηροδρομικοί μεταφορείς
  • 180 ταξιδιωτικοί πράκτορες
  • 13 εταιρίες κρουαζιερόπλοιων
  • 24 εταιρίες ενοικίασης αυτοκινήτων που εξυπηρετούν 30.000 τοποθεσίες
  • 9 πωλητές λιμουζινών παρέχοντας σε πάνω από 33.500 παρόχους υπηρεσιών εδάφους
  • 55.000 γραφεία ταξιδίων σε πάνω από 100 χώρες
Takeflite
  • Takeflite Solutions
  • Πάνω από 50 χαμηλού κόστους και περιφερειακές αεροπορικές εταιρίες
  • UNHAS
Travel Technology Interactive
  • Travel Technology Interactive Group
  • Πάνω από 40 χαμηλού κόστους, περιφερειακές αεροπορικές εταιρίες και legacy carriers[Σημ. 16] εκ των οποίων
  • Air Antilles Express
  • Air Méditerranée
  • Air KBZ
  • Europe Airpost
  • Ewa Air
  • Jubba Airways
  • Our Airline
  • Passaredo Linhas Aéreas
  • SATENA
  • Zanair
  • Γραφεία ταξιδίων και τουριστικούς πράκτορες χονδρικής σε όλο τον κόσμο
TravelSky Technology Limited (TravelSky)
  • Africa World Airlines
  • Air China
  • Air Macau
  • China Eastern Airlines
  • China Southern Airlines
  • Hainan Airlines
  • Hong Kong Airlines
  • Hong Kong Express Airways
  • Shandong Airlines
  • Shanghai Airlines
  • Sichuan Airlines
  • Συνδεδεμένων (Online) γραφείων ταξιδίων περιλαμβάνουν
    • Ctrip
    • eLong
    • mangocity
Travelport GDS περιλαμβάνει Apollo Reservation System (Apollo) (1971), Galileo CRS (1987) και Worldspan (1990)
  • Apollo: United Airlines.
  • Galileo: British Airways, KLM Royal Dutch Airlines, Alitalia, Swissair, Austrian Airlines, Olympic Airways, Sabena, TAP Air Portugal, Aer Lingus.
  • Worldspan: Delta Air Lines, Northwest Airlines (Northwest Airlines συγχωνεύθηκε με την Delta Air Lines που χρησιμοποιεί το Deltamatic), Trans World Airlines (συγχωνεύθηκε με την American Airlines η οποία επί του παρόντος χρησιμοποιεί το Sabre).
  • Zuji
  • BookIt.com
  • CheapOair
  • ebookers
  • Expedia
  • Flight Centre
  • Hotels
  • Hotwire.com (Hotwire)
  • Orbitz
  • Priceline.com|Priceline
  • Trailfinders
  • Webjet
  • Travel agency (Γραφεία Ταξιδίων)
  • Συνδεδεμένες (Online) υπηρεσίες ταξιδίων
  • Αεροπορικές εταιρίες
  • Εταιρίες
WorldTicket Sell-More-Seats
  • WorldTicket
  • Πάνω από 30 περιφερειακές και μετρίου μεγέθους αεροπορικές εταιρίες παγκοσμίως
  • Το Sabre Holdings αγοράστηκε από ιδιώτες επενδυτές του Silver Lake Partners και του Texas Pacific Group στις 30 Μαρτίου του 2007, για περίπου US$ 5 δισεκατομμύρια. Τα έσοδα του Sabre Holdings για το έτος 2008, ήταν περίπου US$ 3 δισεκατομμύρια.
  • Τον Δεκέμβριο του 2006, το Travelport, το οποίο κατέχει το Galileo, συμφώνησε να αγοράσει και να συγχωνευθεί με το Worldspan GDS. Η συνδυασμένη εταιρία εν συνεχεία, θα ελέγχει το 46,3% της αγοράς, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία κράτησης των αεροπορικών εταιριών του 2002.
  • Το μερίδιο αγοράς του Worldspan είναι 16,9% συνολικά και 31% στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα δεδομένα συναλλαγών των αεροπορικών εταιριών (MIDT) του 2006.
  • Τον Μάρτιο του 2007, η KLM Royal Dutch Airlines μεταπήδησε από το δικό της σύστημα κρατήσεων (Corda) στο Amadeus, ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης με την Air France.
  • Τον Φεβρουάριο του 2010, η JetBlue μετέτρεψε το σύστημα κρατήσεών της, πάνω στη πλατφόρμα του SabreSonic Customer Sales and Service.

Για πολλά χρόνια τα GDS κατείχαν δεσπόζουσα θέση στην ταξιδιωτική βιομηχανία. Για να παρακάμψουν τα GDS και να αποφύγουν τα υψηλά τέλη των GDS, οι αεροπορικές εταιρίες έχουν αρχίσει να διανέμουν πτήσεις, απευθείας από τις ιστοσελίδες τους.[19] Μια άλλη δυνατότητα να παρακαμφθούν τα GDS, είναι οι απευθείας συνδέσεις με τα Γραφεία Ταξιδίων. Οι απευθείας συνδέσεις τις American Airlines, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της ανάπτυξης.[20]

Τώρα πλέον, υπάρχουν πολλά διαφορετικά sites κρατήσεων που χρησιμοποιούν αυτή την επιλογή. Σήμερα το διαδίκτυο είναι διαθέσιμο σχεδόν σε όλους. Έτσι, το συνδεδεμένο (online) σύστημα ηλεκτρονικών κρατήσεων θέσεων, έγινε πλέον συνήθεια. Πολλές εταιρίες έχουν το δικό τους ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης θέσεων Application Programming Interface (API). Ακόμη, πωλούν το API τους σε άλλες μικρές εταιρίες. Για να αγοραστεί ή να πωληθεί το API, η καταχώρηση και τα έγγραφα, θα πρέπει να υπογραφούν σύμφωνα με τους κανόνες της πολιτικής των χωρών του ηλεκτρονικού εμπορίου.

  1. Τα «Συστήματα Εξυπηρέτησης Επιβατών» (PSS), είναι μια σειρά από κρίσιμα συστήματα, τα οποία χρησιμοποιούνται από τις αεροπορικές εταιρίες. Τα PSS, συνήθως περιλαμβάνουν:
    • ένα σύστημα κράτησης αεροπορικών θέσεων,
    • ένα Σύστημα Απογραφής Αεροπορικών Εταιριών (Airline Inventory System) και
    • ένα σύστημα ελέγχου αναχώρησης (Departure Control System (DCS))
  2. Ένα ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης θέσεων ή κεντρικό σύστημα κράτησης θέσεων (CRS), είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση - ανάκτηση πληροφοριών και τη διεξαγωγή των συναλλαγών που σχετίζονται με τις αεροπορικές μεταφορές, τα ξενοδοχεία, τις ενοικιάσεις αυτοκινήτων ή άλλες δραστηριότητες. Αρχικά σχεδιασμένο για να λειτουργεί από τις αεροπορικές εταιρίες, τα CRS αργότερα επεκτάθηκαν, για να χρησιμοποιηθούν και από τα γραφεία ταξιδίων. Σημαντικές δραστηριότητες των CRS, όπως κρατήσεις αεροπορικών θέσεων και πωλήσεις εισιτηρίων, για πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες, είναι γνωστές σαν Παγκόσμιο σύστημα διανομής (Global Distribution System (GDS)).
  3. Ο όρος και η έννοια του «Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής» (Global Distribution System (GDS)), πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε στις Βρυξέλλες το 1987, όταν σε μία σειρά συσκέψεων -υπό την αιγίδα- της Ένωσης Ευρωπαϊκών Αεροπορικών Εταιριών (Association of European Airlines (AEA)), μεταξύ των στελεχών του μάρκετινγκ (Marketing subgroup), των Ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών (British Airways, Swissair, Iberia, Air France, Olympic Airways, Lufthansa, KLM Royal Dutch Airlines, SAS, Alitalia, Austrian Airlines κλπ.) και προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διείσδυση των Αμερικανικών αεροπορικών εταιριών και κυρίως της American Airlines (με το CRS σύστημά της, ονόματι SABRE) -[την αδιαφιλονίκητο 'ηγέτιδα' στην Αμερικανική αγορά], αποφασίστηκε η δημιουργία του GDS.
  4. Η παρουσίαση εκάστου δρομολογίου, μπορεί να απεικονιστεί με αρκετούς τρόπους (π.χ. κατά την χρονική σειρά αναχώρησης της πτήσης, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα της θέσης (του τύπου του ναύλου), για συγκεκριμένη χρονική περίοδο κλπ.).
  5. Έκαστος κωδικός ναύλου, διέπεται από ορισμένους κανόνες και οι οποίοι αφορούν τον συγκεκριμένο ναύλο. Γενικά, όσο περισσότερους περιορισμούς έχει ένας κανόνας, τόσο φθηνότερος είναι ο ναύλος. Αντιθέτως, όσο λιγότερους περιορισμούς έχει ένας κανόνας, τόσο ακριβαίνει ο ναύλος. Όμως, κανένας ναύλος δεν δύναται να ισχύσει πέραν του ενός έτους από την ημερομηνία πραγματοποίησης του ταξιδιού.
  6. Μια κράτηση ενός επιβάτη, συνήθως περιέχει τα παρακάτω στοιχεία:
    - το Επώνυμο/Όνομα τίτλο (κ., κα. βρέφος, παιδί κλπ.),
    - τα στοιχεία επαφής (τηλέφωνο, email κλπ.),
    - τις λοιπές ειδικές πληροφορίες (Other Special Information (OSI)) -που πιθανόν να έχουν σχέση με το επόμενο στοιχείο (π.χ. αν ο επιβάτης είναι επώνυμος (VIP), βρέφος xx μηνών, αγόρι xx ετών, φοιτητής, "ανεπιθύμητος" δηλαδή, Deportee, Inadmissible κλπ., διαβητικός 75 ετών (και που π.χ. κουράζεται εύκολα, όταν περπατά πολύ) κλπ. κλπ.) και
    - τις υπηρεσίες ειδικών αιτημάτων (Special Services Requested (SSR)) (από το προσωπικό του αεροδρομίου ή/και της πτήσης), (π.χ. φαγητό για νήπιο (διαφορετικό αναλόγως της ηλικίας του), παιδικό φαγητό (ενδεχομένως με κάποιο ευτελές παιχνιδάκι -προκειμένου να απασχολείται κατά το ταξίδι του/της), παροχή αστυνομικής συνοδείας (στο ταξίδι) για τον "ανεπιθύμητο" από τις Κρατικές Αρχές (όπως επίσης προκαθορισμένη θέση κατά την πτήση και αποφυγή επαφής του με μεταλλικά αντικείμενα (π.χ. πιρούνι, μαχαίρι κλπ.) για την αποφυγή πιθανού τραυματισμού [πληρώματος-επιβάτη-του ιδίου], γεύμα για διαβητικό και τροχήλατο αναπηρικό καροτσάκι (έως π.χ. τη σκάλα του αεροσκάφους) κλπ. κλπ.)
  7. Η SITA (Société Internationale de Télécommunications Aéronautiques), είναι μια πολυεθνική εταιρία τεχνολογίας των πληροφοριών, που παρέχει υπηρεσίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών. Η εταιρία παρέχει τις υπηρεσίες της σε πάνω από 430 μέλη και 2.800 πελάτες σε ολόκληρο τον κόσμο, που είναι περίπου το 90% της παγκόσμιας αεροπορικής απασχόλησης. Η έδρα της βρίσκεται στη Γενεύη της Ελβετίας.
  8. Η συμφωνία κοινού κωδικού (codeshare agreement), μερικές φορές απλά πτήσης κοινού κωδικού (codeshare), είναι μια εμπορική συμφωνία αεροπορικών μεταφορών, όπου δύο ή περισσότερες αεροπορικές εταιρίες, μοιράζονται την ίδια πτήση. Υπό την έννοια αυτή, κοινή χρήση σημαίνει ότι κάθε αεροπορική εταιρία δημοσιεύει και εμπορεύεται την πτήση υπό την αεροπορική της εταιρία, το δικό της αριθμό πτήσης, ως μέρος του δημοσιευμένου της δρομολογίου ή χρονοδιαγράμματος πτήσεων.
  9. Η διασυνδεδεμένη ((interline), επίσης γνωστή και ως "interline εισιτηρίων") είναι μια εθελοντική εμπορική συμφωνία μεταξύ μεμονωμένων αεροπορικών εταιριών για να χειριστούν τους επιβάτες που ταξιδεύουν σε δρομολόγια που απαιτούν πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες.
  10. Όσα και τα γράμματα της Αγγλικής αλφαβήτου.
  11. Διαχείριση απόδοσης (Yield Management), είναι μια μεταβλητή στρατηγική τιμολόγησης, με βάση την κατανόηση, την πρόβλεψη και επηρεάζουν τη συμπεριφορά των καταναλωτών, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα έσοδα ή τα κέρδη από σταθερούς, αναλώσιμους πόρους (όπως αεροπορικές θέσεις ή κρατήσεις δωματίων σε ξενοδοχεία ή τη διαφήμιση των αποθεμάτων). Ως ένας συγκεκριμένος απογραφικά-εστιασμένος κλάδος της διαχείρισης των εσόδων, η διαχείριση της απόδοσης περιλαμβάνει τον στρατηγικό έλεγχο της απογραφής προκειμένου να πωλήσει στον σωστό πελάτη, τη σωστή στιγμή, στη σωστή τιμή.
  12. Η διαχείριση πελατειακών σχέσεων (Customer Relationship Management (CRM)), είναι η προσέγγιση για τη διαχείριση της αλληλεπίδρασης μιας εταιρίας, με τους τρέχοντες και μελλοντικούς πελάτες της. Συχνά περιλαμβάνει τη χρήση της τεχνολογίας για την οργάνωση, την αυτοματοποίηση και συγχρονίζει τις πωλήσεις, το μάρκετινγκ, την εξυπηρέτηση πελατών και την τεχνική υποστήριξη.
  13. Η Εκδοτική Εταιρία Αεροπορικών Δασμολογίων (Airline Tariff Publishing Company, (ATPCO) ή (ATP)), είναι μια εταιρία που δημοσιεύει πολλές φορές την ημέρα, τις τελευταίες αεροπορικές τιμές για περισσότερες από 500 αεροπορικές εταιρίες. Έχοντας την έδρα της στο Διεθνές Αεροδρόμιο Dulles της Ουάσιγκτον, έξω από την Ουάσιγκτον, DC., η ATPCO, έχει επίσης γραφεία στο Μαϊάμι, Φλόριντα, το Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο και τη Σιγκαπούρη. Η ATPCO ανήκει-είναι ιδιοκτησία πολλών αεροπορικών εταιριών, τόσο των ΗΠΑ όσο και διεθνών. Η ATPCO παρέχει σε ηλεκτρονική μορφή, στοιχεία ναύλων με τους κωδικοποιημένους κανόνες που συνδέονται με τα κόμιστρα, τα οποία καθιστούν τις πληροφορίες που είναι κατάλληλες για τη μηχανογραφική επεξεργασία. Ο μοναδικός ανταγωνιστής της ATPCO είναι η SITA, η οποία διανέμει ορισμένους ναύλους στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη.
  14. Το οποίο προμηθεύτηκε από την IBM, το σύστημα με την ονομασία "Transaction Positive Facility".
  15. Η ονομασία "HERMES", οφείλεται στον Δημήτριο Κανελλόπουλο, υψηλόβαθμο στέλεχος του Τομέα Κράτησης Θέσεων της ΟΑ και τον ιθύνοντα νου της ανεξαρτητοποίησης της ΟΑ από τη British Airways (BA).
  16. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας κληρονομικός μεταφορέας (legacy carrier), είναι μια αεροπορική εταιρία που είχε ιδρύσει διακρατικές διαδρομές από τη στιγμή της απελευθέρωσης των διαδρομών, που επιτράπηκε από την Απελευθέρωση των Αεροπορικών Εταιριών του 1978 και ως εκ τούτου επηρεάστηκε άμεσα από την εν λόγω πράξη. Είναι διακριτή από μια αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους (ένας όρος που υιοθετήθηκε ως μια μορφή δυσφήμισης εναντίον των μετά την απελευθέρωση εκκίνησης των αερομεταφορέων και των παραδοσιακών αεροπορικών εταιριών και άλλοτε βαριάς συνδικαλισμένης εργασιακής ομάδας), οι οποίες στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι γενικά νέες αεροπορικές εταιρίες που άρχισαν να ανταγωνίζονται στην πρόσφατα απελευθερωμένη βιομηχανία.
  1. Το σύστημα απογραφής για αεροπορικές εταιρίες (Airline Inventory System), μπορεί ή δεν μπορεί να ενσωματωθεί με το σύστημα κρατήσεων θέσεων. Το σύστημα περιέχει όλες τις πτήσεις της αεροπορικής εταιρίας και όλες τις διαθέσιμες θέσεις. Η κύρια λειτουργία του συστήματος απογραφής, είναι να καθορίσει πόσες θέσεις υπάρχουν διαθέσιμες σε μια συγκεκριμένη πτήση, με το άνοιγμα ή το κλείσιμο μιας επιμέρους κατηγορίας ναύλου, σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται από την αεροπορική εταιρία.
  2. Η Ένωση Ευρωπαϊκών Αεροπορικών Εταιριών (Association of European Airlines (AEA)), αριθμεί σήμερα 25 μεγάλες αεροπορικές εταιρίες και έχει υπάρξει η φωνή της Ευρωπαϊκής Αεροπορικής Βιομηχανίας, για πάνω από 60 χρόνια. Βασιζόμενη στην εκτεταμένη γνώση της, στην αεροπορική βιομηχανία και στα εκτεταμένα δίκτυά της, η ΑΕΑ είναι μια σημαντική πλατφόρμα για την αεροπορική βιομηχανία και έχει την φήμη από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ως μια αξιόπιστη συμβολή στις συζητήσεις γύρω από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η ΑΕΑ συνεργάζεται με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων ενδιαφερομένων μερών, στην αλυσίδα αξιών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής αεροπορικής βιομηχανίας σε παγκόσμιο πλαίσιο.
  3. Πριν ξεκινήσει ο σχεδιασμός του GDS και επειδή οι Ευρωπαίοι, έως εκείνη την εποχή τουλάχιστον, δεν είχαν την απαιτούμενη τεχνογνωσία -απαιτούνταν πολλές δεκάδες ανθρωποέτη, για να πλησιάσουν τους Αμερικανούς- ζητήθηκε από το Sabre, αν θα ήθελε να συνεργαστεί (με την AEA, στο επίπεδο της τεχνογνωσίας) με τις Ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες. Η απάντησή του: "We can eliminate you" ("Μπορούμε να σας αφανίσουμε"), ήταν "καταλυτική" για τις μετέπειτα κινήσεις - αποφάσεις των μελών της AEA. Η AEA στη συνέχεια, απευθύνθηκε στην Αμερικανική αεροπορική εταιρία United Airlines, που λειτουργούσε το σύστημα κράτησης θέσεων Apollo. Η United, είχε κάθε συμφέρον να συνεργαστεί με την AEA, προκειμένου να αντιμετωπίσει και αυτή, την απειλή του Sabre.
  4. Την ίδια εποχή με το (Marketing subgroup), στις Βρυξέλλες λειτουργούσε παράλληλα και το (Technical subgroup), το οποίο ανά πενήντα λεπτά, αφού προηγουμένως επεξεργαζόταν, στη συνέχεια απαντούσε, στα αιτήματα του (Marketing subgroup). Εκεί, οι Ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες βρέθηκαν μπροστά σε μια αλήθεια, ότι δηλαδή, ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός των αεροπορικών εταιριών δεν ήταν ομοιογενής - δηλαδή άλλες εταιρίες μεταξύ αυτών και η Ολυμπιακή Αεροπορία,- είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την IBM και οι λοιπές, ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την Univac. Ζητήθηκε από το (Technical subgroup), η δημιουργία ενός ενδιάμεσου (interface) που θα συνέδεε τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό της ΙΒΜ με τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό της Univac και αντιστρόφως. Το (Technical subgroup), απάντησε ότι χρειαζόταν μερικές δεκάδες ανθρωποέτη, για την κατασκευή μιας τέτοιας ενδιάμεσης συσκευής, οπότε, προτάθηκε στις αεροπορικές εταιρίες να εξοπλιστούν με ομοιόμορφο (από πλευράς συμβατότητας) ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Επειδή οι με τον IBM ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατές εταιρίες, ήταν περισσότερες από αυτές που είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό Univac, ζητήθηκε από τις εταιρίες που ήταν συμβατές με την Univac, να αλλάξουν σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την IBM. Η Lufthansa όμως, η οποία σημειωτέον, έως τότε είχε αλλάξει ολόκληρο τον εξοπλισμό της, σε παγκόσμια κλίμακα, μια φορά με τη Raytheon και λίαν προσφάτως (τότε) με τη Siemens (και που ήταν συμβατή με την Univac), δεν ήταν διατεθειμένη να ακολουθήσει την πλειοψηφία (και να γυρίσει στην IBM), οπότε, δήλωσε ότι θα δημιουργήσει το δικό της σύστημα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, οι εταιρίες που είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την Univac, να την ακολουθήσουν και έτσι να δημιουργήσουν το σύστημα «Amadeus», και οι 9 αεροπορικές εταιρίες (British Airways, KLM Royal Dutch Airlines, Alitalia, Swissair, Austrian Airlines, Olympic Airways, Sabena, TAP Air Portugal και Aer Lingus), που είχαν συμβατό εξοπλισμό με την IBM, δημιούργησαν το σύστημα «Galileo». Όλα αυτά συνέβησαν, κατά το 1987.
  5. Το Amadeus είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα κρατήσεων θέσεων (ή παγκόσμιο σύστημα διανομής, αφού πωλεί εισιτήρια για πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες) ανήκει στον Όμιλο Πληροφορικής του Amadeus, με έδρα στη Μαδρίτη, Ισπανία. Η κεντρική βάση δεδομένων βρίσκεται στο Erding, στη Γερμανία. Τα μεγάλα κέντρα ανάπτυξης βρίσκονται στη Μπανγκαλόρ (Ινδία), στη Sophia Antipolis (Γαλλία) και στη Βοστώνη (Ηνωμένες Πολιτείες). Εκτός από τις αεροπορικές εταιρίες, το CRS χρησιμοποιείται επίσης και για κρατήσεις ταξιδιών με τρένο, κρουαζιέρων ενοικιάσεις αυτοκινήτων, κρατήσεις πορθμείων και δωματίων ξενοδοχείου. Η Amadeus παρέχει επίσης νέας γενιάς συστήματα ελέγχου αναχωρήσεων στις αεροπορικές εταιρίες.
  6. Το Galileo είναι ένα σύστημα κρατήσεων που ανήκει στο Travelport. Το 2002, κατείχε το 26,4% του μεριδίου τη παγκόσμιας αγοράς των αεροπορικών εταιριών, στις κρατήσεις θέσεων μέσω CRS.
    Εκτός από τις κρατήσεις αεροπορικών θέσεων, το Galileo CRS χρησιμοποιείται επίσης, για κρατήσεις θέσεων με τρένο, κρουαζιέρων, ενοικιάσεις αυτοκινήτων και δωματίων ξενοδοχείων.
  7. Αυτός ο περιορισμός ισχύει, διότι δεν είναι πρακτικό ούτε στις αεροπορικές εταιρίες να αποθηκεύουν στα συστήματά τους, όλους αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες κανόνες (χρειάζεται σημαντικός χώρος [όγκος] ηλεκτρονικής αποθήκευσης), αλλά ούτε και στο προσωπικό έκδοσης εισιτηρίων, που είναι επιφορτισμένο πέραν της έκδοσης και με την μερική ή ολική αποζημίωση - επιστροφή χρημάτων των εισιτηρίων).
  1. 1,0 1,1 United States Department of Transportation: Computer Reservations System (CRS) Αρχειοθετήθηκε 2008-05-27 στο Wayback Machine.
  2. «Central Reservation System | Online Hotel Marketing Services, Hong Kong and Philippines Hotel, Spa and Restaurant Software». Iaweb.net. 6 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 
  3. Two top airline reservations systems to be merged - Baltimore Sun Αρχειοθετήθηκε 2012-09-26 στο Wayback Machine.. Articles.baltimoresun.com (1992-03-04). Retrieved on 2013-08-20.
  4. «Airline IT solutions and Consulting services | Amadeus Altea Suite». Amadeus.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013. 
  5. «The ineluctable middlemen». The Economist. 2012-08-25. http://www.economist.com/node/21560866. Ανακτήθηκε στις 2012-08-29. 
  6. «Customers». SITA AERO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  7. «IATA». Oxford Dictionaries. Oxford University Press. 11 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  8. «Current Airline Members». International Air Transport Association. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2015. 
  9. «International Air Transport Association». CAPA Centre for Aviation. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2015. 
  10. Sebastian Höhne. «IT in general Aviation: Pen and Paper vs. Bits and Bytes» (PDF). hoehne.net. σελ. 38. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014. 
  11. «Travel Perspectives: A Guide to Becoming a Travel Professional - Ginger Todd, Susan Rice - Google Boeken». Books.google.com. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2012. 
  12. Netessine, S. and R. Shumsky (2002), "Introduction to the Theory and Practice of Yield Management" INFORMS Transactions on Education, Vol. 3, No. 1
  13. Shaw, Robert, Computer Aided Marketing & Selling (1991) Butterworth Heinemann ISBN 978-0-7506-1707-9
  14. «The Cranky Flier, Fun with Fare Basis Codes». 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2013. 
  15. Todd Ginger· Rice, Susan (2005). A Guide to Becoming a Travel Professional. σελ. 244. 
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 Austrian, Swissair (1 Σεπτεμβρίου 1994). «A few notes on the System - Historical Background». Reservation Agent Manual (RAM) 1/ 94. Zurich: SR-centralized Inhouse Publishing FADS. σελ. 1. 
  17. «Magnetronic Reservisor». American Airlines C.R. Smith Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014. The Magnetronic Reservisor, introduced in 1952, was the first electronic reservations system in the airline industry 
  18. R. Blair Smith, OH 34. Oral history interview by Robina Mapstone, May 1980. Charles Babbage Institute, University of Minnesota, Minneapolis. http://www.cbi.umn.edu/oh/display.phtml?id=9 Αρχειοθετήθηκε 2002-08-16 στο Wayback Machine.
  19. Strauss, Michael (2010): Value Creation in Travel Distribution, http://www.amazon.com/dp/0557612462
  20. «American Airlines - Direct Connect». Directconnect.aa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 

Επιπλέον ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]