Σίβας Πυργιωτίσσης
Συντεταγμένες: 35°1′0″N 24°48′0″E / 35.01667°N 24.80000°E
Σίβας Πυργιωτίσσης | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Ηρακλείου |
Δήμος | Φαιστού |
Γεωγραφία και Στατιστική | |
Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Ηρακλείου |
Υψόμετρο | 110 |
Πληθυσμός | 426 (2011) |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Σίβα (θηλ.) |
Ο Σίβας είναι χωριό και έδρα ομώνυμης Κοινότητος του Δήμου Φαιστού στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Πυργιωτίσσης του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική άκρη της πεδιάδας της Μεσαράς, εις υψόμετρο 110 μέτρων.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 62 χλμ. Μέσα στο χωριό βρίσκεται ο ιερός ναός του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου και τα εξωκλήσια του Αγίου Ιωάννη του Ξένου (γεννήθηκε στον Σίβα), του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Μαρίνης, του Αγίου Σπυρίδωνος, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Παρασκευής και της Αγίας Άννας. Στις 29 Αυγούστου ο οικισμός πανηγυρίζει. Έχει νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, περιφερειακό ιατρείο και το σωματείο Χριστιανική Εστία Σίβας. Κοντά στο χωριό (αλλά στην Κοινότητα Πηγαϊδακίων) βρίσκεται και η Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγήτριας.[1] Παλαιότερα υπαγόταν στην Επαρχία Πυργιωτίσσης.
Ως προς το όνομα του χωριού, έχει επικρατήσει σήμερα το αρσενικό και όχι το παλαιότερο θηλυκό Σίβα, για να μη γίνεται σύγχυση με την άλλη Σίβα (στην Επαρχία Μαλεβιζίου) στο Ηράκλειο.
Κοινότητα Σίβα Πυργιωτίσσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιλαμβάνωντας μόνον την έδρα της, η Κοινότητα Σίβας έχει 426 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Η Κοινότητα εκπροσωπείται από πενταμελές Συμβούλιο με επικεφαλής τον Πρόεδρο κ. Μιχαήλ Γιαννακάκη.
Κοινοτάρχες Σίβα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Σίβα.
περίοδος | όνομα |
---|---|
1978–1982 | Κουλεντάκης Εμμανουήλ |
1982–1990 | Πατεράκης Αριστείδης |
1990–1994 | Σερκεδάκης Μηνάς |
1994–1998 | Πρατικάκης Γεώργιος |
2010–2019 | |
2019– | Γιαννακάκης Μιχαήλ |
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό είναι γενέτειρα του οσίου Ιωάννου του Ξένου[2], ο οποίος εργάστηκε για την αναζωπύρωση της Ορθοδοξίας στην Κρήτη μετά την απελευθέρωσή της από τους Σαρακηνούς από το Νικηφόρο Φωκά το 961. Συνεπώς το χωριό υπήρχε τότε. Τον τόπο γεννήσεως του αγίου τον ονομάζουν σήμερα Τζοβαέρη (από το τουρκ. Cevahir=διαμάντι).
Ο Άγιος Ιωάννης έδρασε στη δυτική Κρήτη και ίδρυσε τη Μονή της Θεοτόκου στα Μυριοκέφαλα Ρεθύμνης και τη Μονή της Κυρίας των Αγγέλων, τη γνωστή με το όνομα Καθολικό, όπου μόνασε στο παρακείμενο σπήλαιο και πέθανε μέσα σε αυτό, στις 7 Οκτωβρίου, οπότε γιορτάζεται η μνήμη του.
Κοντά στο χωριό Κουφός της Κυδωνίας σώζεται η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό τύπο, την οποία ίδρυσε ο εν λόγω άγιος και είναι γνωστή ως Αϊ Κυρ Γιάννης. Το χωριό υπάγεται σήμερα στα Τοπόλια Κισάμου.
Σε συμβόλαια του 1271 γίνεται γραπτή μνεία στο Σίβα: Stephanus Sclavus habitator in casali nomine Sciva dare tenetur Nicolao…mensuras boni frumenti cretensis 74… (A. Lombardo, Documenti della colonia veneziana di Creta, p. 114). Το γεγονός ότι στο ανωτέρω συμβόλαιο αναφέρεται οφειλή σίτου μας κάνει να υποθέσουμε ότι πρόκειται για το Σίβα Μεσαράς.
Από το Σίβα καταγόταν και ο οπλαρχηγός Ιωάννης Σκουντής ή Στεφανάκης, ο οποίος πολέμησε υπό την αρχηγία του Μιχαήλ Κουρμούλη κατά την Επανάσταση του 1821, στην Πελοπόννησο υπό τον Κολοκοτρώνη και έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1866.
Το τοπωνύμιο Σίβα απαντάται δύο φορές στο νομό Ηρακλείου και είναι άγνωστη η σχέση του με τον Σίβα, θεό των Ινδών.
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος με επικρατέστερη αυτή της ύπαρξης άφθονων φυσικών πηγών στην περιοχή ( από την αραβική λέξη siva, [3]που σημαίνει πηγή).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Μονή Παναγίας Οδηγήτριας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ Θεοχάρη Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, Αθήνα 1986, σελ. 159.
- ↑ Πληροφορίες για το Σίβα[νεκρός σύνδεσμος]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεοχάρη Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, Αθήνα 1986.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.