Μετάβαση στο περιεχόμενο

Απόλυχνος Ηρακλείου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°04′42″N 24°53′21″E / 35.07833°N 24.88917°E / 35.07833; 24.88917

Απόλυχνος
Απόλυχνος is located in Greece
Απόλυχνος
Απόλυχνος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΗρακλείου
ΔήμοςΦαιστού
Δημοτική ΕνότηταΜοιρών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΗρακλείου
Υψόμετρο260
Πληθυσμός
Μόνιμος1
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας704 00

Ο Απόλυχνος είναι οικισμός της κοινότητας Γαλιάς, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Μοιρών, του δήμου Φαιστού, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ηρακλείου, στην περιφέρεια Κρήτης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Καινουργίου του νομού Ηρακλείου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης.[4][5]

Ο Απόλυχνος είναι ημιορεινός οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στην έξοδο μικρού φαραγγιού, σε μικρό υψίπεδο νότια του Ψηλορείτη, λίγο βορειότερα των Μοιρών και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 260. Απέχει 57 χλμ. περίπου ΝΔ. του Ηρακλείου.[4][5][6][7][8]

Μόνιμος [9][10][11]
Έτος Πληθυσμός
1991
2001 0
2011 3
Πραγματικός (de facto) [2][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1961 114
1971 34
1981 9
1991 0
2001 0
2011 4

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1925 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Γαλλιάς (Γαλιάς) του νομού Ηρακλείου. Το 1994 αποσπάστηκε από την κοινότητα Γαλιάς και προσαρτήθηκε στον δήμο Μοιρών. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Μοιρών και προσαρτήθηκε στον δήμο Φαιστού.[3]

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη αναφορά του οικισμού γίνεται σε έγγραφο του 1248 με την ονομασία Apolchino, ως φέουδο της αρχιεπισκοπής Κρήτης κατά την Βυζαντινή εποχή. Επίσης αναφέρεται σε έγγραφο του 1369, όπου ο Cladus Sterioni έκανε έναν πέτρινο μύλο στο χωριό Ypolichno. Επίσης γίνεται αναφορά από τον Καστροφύλακα το 1583 με 100 κατοίκους ως Ippolighno και με την ίδια ονομασία από τον Βασιλικάτα το 1630.[12]

  • Η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στη βόρεια είσοδο του οικισμού, σε τοποθεσία με τρεχούμενα νερά και πέτρινες βρύσες
  • Το μικρό φαράγγι του Απολύχνου
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • eetaa.gr