Πρωταθλητές ποδοσφαίρου Νότιου ομίλου ελληνικής Β΄ Εθνικής

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Πρωταθλητές ποδοσφαίρου Νότιου ομίλου ελληνικής Β΄ Εθνικής είναι οι σύλλογοι οι οποίοι κατέκτησαν τον τίτλο της κατηγορίας και την άνοδό τους στην Α΄ Εθνική αγωνιζόμενοι στο Νότιο όμιλο, κατά τη διάρκεια των ποδοσφαιρικών περιόδων που η Β΄ Εθνική διεξάγονταν σε δύο ομίλους (1967-68, 1968-69 και από 1975-76 έως και 1982-83). Πρόκειται για επτά διαφορετικές ομάδες σε σύνολο δέκα διοργανώσεων, καθώς τρία σωματεία (Παναχαϊκή, Αιγάλεω και Ρόδος) κέρδισαν από δύο τίτλους πρωταθλητή. Πρωταθλητές Νότιου Ομίλου αναδείχθηκαν και τις δυο συνεχόμενες αγωνιστικές περιόδους 2013-14 και 2014-15 (κατά τις οποίες ίσχυσε ο θεσμός των δυο ομίλων) αλλά δεν κέρδισαν την απευθείας άνοδο στην Σούπερ Λιγκ, διότι ακολούθησαν αγώνες κατάταξης με συλλόγους του Βορείου Ομίλου[1].

Περίοδος 1967-68: ο Α.Ο. Χαλκίδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την αρχή του πρωταθλήματος ο Α.Ο. Χαλκίδας, έχοντας στο πόστο της τεχνικής του ηγεσίας τον Ευάγγελο Χέλμη, έδειξε ότι θα ήταν ένα από τα φαβορί για τον τίτλο. Η ομάδα της Εύβοιας εμφανίσθηκε πανίσχυρη στην έδρα της, ενώ και μακριά από αυτήν άρχισε να αποσπά πολύτιμους βαθμούς και να ηττάται πάρα πολύ δύσκολα. Στις έξι πρώτες αγωνιστικές πέτυχε 5 νίκες και μια ισοπαλία (κατά σειρά στις 8 Οκτωβρίου του 1967 3-0 τον Ατρ. Πειραιά, 4-1 στα Χανιά, 1-0 την Παναχαϊκή, 0-0 στον Ταύρο με το Φωστήρα, 1-0 τον Αίαντα Σαλαμίνας και 1-0 στην Καισαριανή τον Εθνικό Αστέρα) ξεφέυγοντας από τους αντιπάλους της κατά 2 βαθμούς.

Στη συνέχεια, έφερε τα εξής αποτελέσματα: Ιωνικός-Χαλκίδα 1-0 (η πρώτη ήττα), Χαλκίδα-Ατρόμητος Αθ. 1-0, ΟΦΗ-Χαλκίδα 1-0, Χαλκίδα-ΠΑΣ Γιάννινα 2-0, Διαγόρας Ρόδου-Χαλκίδα 0-0, Χαλκίδα-Κόρινθος 3-0 και Καλαμάτα-Χαλκίδα 0-0.

Την 14η αγωνιστική (7 Ιανουαρίου του 1968) η Χαλκίδα συνέτριψε στο ντέρμπι Ευβοίας-Βοιωτίας (που τότε αποτελούσαν ενιαία ποδοσφαιρική ένωση) το Λεβαδειακό με 3-0, έχοντας ήδη εξασφαλίσει διαφορά ασφαλείας από τους διώκτες της, ενώ στο φινάλε του α' γύρου έχασε από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο με 1-0.

Ακολούθησαν η ισοπαλία (2-2) στις 21 Ιανουαρίου 1968 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Πειραιά εκτός έδρας, το θριαμβευτικό 6-0 επί της ουραγού Α.Ο. Χανίων και το σπουδαίο διπλό στην Πάτρα επί της Παναχαϊκής, στις 11 Φεβρουαρίου με 2-0, μια επιτυχία που κατέδειξε το σαφές προβάδισμα των πρωτοπόρων. Η νικηφόρα πορεία συνεχίσθηκε με τα εξής αποτελέσματα: Χαλκίδα-Φωστήρας Ταύρου 3-0 (18/2/1968), Αίας Σαλαμίνας-Χαλκίδα 0-2, Χαλκίδα-Εθνικός Αστέρας 1-0 (όπου το γκολ επιτεύχθηκε στα τελευταία λεπτά, πάνω σε ένα λασπώδες τερέν), Χαλκίδα-Ιωνικός Νικαίας 1-0. Στις 17 Μαρτίου η Χαλκίδα ηττήθηκε δύσκολα στο Περιστέρι από τον κινδυνεύοντα Ατρόμητο Αθ. με 1-0, παρά το ότι διατήρησε την πρωτοβουλία στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης.

Για την 24η αγωνιστική, η ομάδα της Εύβοιας θριάμβευσε στο γήπεδό της με 2-0 επί του συν-διεκδικητή ΟΦΗ, ξεφεύγοντας έτσι κατά 6 βαθμούς και συμπληρώνοντας 13 νίκες σε 13 αγώνες εντός, με τέρματα 26-0. Με το αποτέλεσμα αυτό, ο Α.Ο. Χαλκίδας ήταν σχεδόν βέβαιος πρωταθλητής, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από κάποια χαλάρωση που επέδειξαν οι ποδοσφαιριστές του στα υπόλοιπα παιχνίδια τους: ΠΑΣ Γιάννινα-Χαλκίδα 2-0, Χαλκίδα-Διαγόρας Ρόδου 2-1 (ήταν το πρώτο γκολ που δεχόταν η εστία της ομάδας μέσα στη Χαλκίδα), Κόρινθος-Χαλκίδα 2-1, Χαλκίδα-Καλαμάτα 0-0 (πρώτος χαμένος βαθμός εντός έδρας, που ωστόσο συνδυάσθηκε με την μαθηματική κατάκτηση της πρώτης θέσης), Λεβαδειακός-Χαλκίδα 2-1 και (στις 5 Μαΐου 1968) Χαλκίδα-Παναιτωλικός 1-0. Στο τελευταίο αυτό ματς πραγματοποιήθηκε μεγάλη γιορτή με παρουσία των τοπικών αρχών και γύρος θριάμβου των πρωταθλητών.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τερματοφύλακες: Καγιάς, Κ. Τοκπασίδης.
  • Αμυντικοί: Α. Τσάκαλος, Δ. Τσάκαλος (αρχηγός), Κουτσουδάκης, Κακαβάς, Α. Τοκπασίδης.
  • Μέσοι: Βλάχος, Σούλης Παππάς, Δεληγιάννης, Β. Τοκπασίδης, Κουμπιάς.
  • Επιθετικοί: Σιμιτζής, Μπρατσιώτης, Εμμανουηλίδης, Ρόγκας, Λίβας.

Περίοδος 1968-69: η Παναχαϊκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δημοφιλής ομάδα της Πάτρας άρχισε εντυπωσιακά τη χρονιά στην κατηγορία, με προπονητή τον Τάκη Παπαρσενίου.

Για την πρώτη αγωνιστική, στις 6 Οκτωβρίου του 1968, νίκησε 1-0 στην έδρα της το Λεβαδειακό. Συνέχισε με 1-1 στη Νίκαια από την Προοδευτική, 1-1 με τον Ιωνικό Νικαίας, 1-0 στην Καλαμάτα, 2-0 επί του Αίαντα στην Πάτρα, 1-0 στη Ρόδο, 3-1 επί του Φωστήρα, μπροστά σε 10.000 φιλάθλους (κόπηκαν 8.522 εισιτήρια), όταν και πέρασε μόνη πρώτη στη βαθμολογία, επωφελούμενη της ισοπαλίας (3-3) που έφερε η διώκτριά της Προοδευτική στο Περιστέρι.

Το νικηφόρο "σερί" των πατρινών συνεχίσθηκε και στο Αγρίνιο, με 2-1 επί του Παναιτωλικού, παρουσία 8.000 οπαδών, στις 24 Νοεμβρίου. Την 1 Δεκεμβρίου η Παναχαϊκή υπέστη την πρώτη ήττα της, στην Ελευσίνα από τον Πανελευσινιακό. Ακολούθησαν διαδοχικές νίκες επί του Ατρομήτου Πειραιά (1-0, η οποία της εξασφάλισε διαφορά 2 βαθμών απ' την Προοδευτική που έχασε την ίδια μέρα στην Καλαμάτα), του Ατρομήτου Αθηνών (1-0), του Εθνικού Αστέρα μέσα στην Καισαριανή (1-0), του ΠΑΣ Γιάννινα (1-0), μια ισοπαλία εντός έδρας (1-1) με τον Αργοναύτη και 3 ακόμη επιτυχίες (3-2 στην Αθήνα τον Ίκαρο, 4-1 στα Χανιά την τοπική ομάδα και 2-1 επί της Κορίνθου στην Πάτρα), με τις οποίες έκλεισε τον 1ο γύρο των αγώνων, στην κορυφή της βαθμολογίας, 6 βαθμούς μπροστά από τους υπόλοιπους διεκδικητές.

Το μεγάλο προβάδισμα που πέτυχε η Παναχαϊκή, ήταν η αιτία για το άσχημο ξεκίνημά της στους επαναληπτικούς αγώνες (0-0 στη Λειβαδιά, ήττα μέσα στην Πάτρα από την Προοδευτική με 2-1, στις 9 Φεβρουαρίου). Όμως, οι παίκτες της σύντομα ανέκαμψαν (2-1 στη Νίκαια τον Ιωνικό, 0-0 με Καλαμάτα, διατηρώντας προβάδισμα 4 βαθμών, 1-0 στη Σαλαμίνα, 7-3 τη Ρόδο, 3-2 μέσα στον Ταύρο επί του Φωστήρα, 6-0 τον Παναιτωλικό και 3-1 τον Πανελευσινιακό, στις 30 Μαρτίου του 1969). Ακολούθησε μια ήττα με 1-0 από τον Ατρόμητο Πειραιά και μια ισοπαλία στο Περιστέρι (1-1), που της επέτρεψε να αυξήσει κι άλλο τη διαφορά της από τη δεύτερη Προοδευτική.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα είχαν ως εξής: Παναχαϊκή-Εθνικός Αστέρας 4-2, ΠΑΣ Γιάννινα-Παναχαϊκή 1-1, Αργοναύτης-Παναχαϊκή (στις 4 Μαΐου 1969) 1-3, όπου και εξασφάλισε τον τίτλο, Παναχαϊκή-Ίκαρος 6-1, Παναχαϊκή-Α.Ε. Χανίων (18 Μαΐου) 3-1, όταν αναδείχθηκε και μαθηματικά πρωταθλήτρια και Κόρινθος-Παναχαϊκή 4-2.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τερματοφύλακες: Σαραντόπουλος, Παπαδόπουλος.
  • Αμυντικοί: Σίδερης, Ζευγαρίδης, Νικολάου, Καραμπινάς, Λιάρρος, Τσιτσάρας.
  • Μέσοι: Στραβοπόδης, Παπαλάμπρου, Κεμενίδης, Λεγάτος, Μπρούμας.
  • Επιθετικοί: Δαβουρλής (1ος σκόρερ με 36 τέρματα), Ρήγας, Μιχαλόπουλος, Καπανδρίτης, Πλούμης, Ανδρούτσος.

Περίοδος 1975-76: ο ΟΦΗ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στιγμιότυπο από την αναμέτρηση Ορφέας Αιγάλεω-ΟΦΗ 1-2

Καθόλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, ο ΟΦΗ ήταν πρωταγωνιστής. Με τεχνικό τον Γιάννη Ζαφειρόπουλο διεκδίκησε την πρωτιά από την ισχυρή Ρόδο και, όταν η τελευταία τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών για απόπειρα δωροδοκίας, η ομάδα της Κρήτης εξασφάλισε την άνοδο και επιστροφή ύστερα από 5 έτη απουσίας, στην Α΄Εθνική. Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε με τον ΟΦΗ στην κορυφή έχοντας 28 βαθμούς, έναντι 26 βαθμών της Ρόδου, 24 β. των Χανίων, 23 β. της Προοδευτικής και 21 β. του Αιγάλεω. Την 21η αγωνιστική η Ρόδος έπιασε τον ΟΦΗ στην πρώτη θέση και για σχεδόν 2,5 μήνες οι δυο αντίπαλοι εναλλάσονταν στην πρωτοπορία. Όμως, στις 14 Μαΐου του 1976 η Δευτεροβάθμια Ανακριτική Επιτροπή (ΔΑΕ) της ΕΠΟ, επέβαλλε ποινή αφαίρεσης 7 βαθμών στη Ρόδο για απόπειρα δωροδοκίας παικτών του Κορωπίου και η ομάδα της δωδεκανήσου τέθηκε εκτός μάχης. Ο ΟΦΗ, επιτυγχάνοντας στη συνέχεια τρεις συνεχόμενες νίκες, εξασφάλισε και τυπικά τον τίτλο του πρωταθλητή. Στον τελευταίο αγώνα του στο Ηράκλειο, στις 27 Ιουνίου 1976, δόθηκε πανηγυρικός χαρακτήρας με εορτασμούς έως και τις πρώτες πρωϊνές ώρες της επομένης ημέρας.

Τα αποτελέσματα του ΟΦΗ, κατά σειρά, ήταν: Με Αιγάλεω 0-2 και 1-1, Ιωνικό 3-0 και 2-3, Χανιά 3-1 και 1-1, Φωστήρα 2-1 και 2-0, Άγιο Δημήτριο 2-1 και 2-1 (στο ουδέτερο γήπεδο του Ρεθύμνου, λόγω τιμωρίας για επεισόδια οπαδών του από το παιχνίδι με το Αιγάλεω), Καλαμάτα 3-1 και 0-0, Πάτραι 1-1 και 1-0 (στο ουδέτερο γήπεδο των Χανίων), Παναρκαδικό 0-2 και 4-1, Προοδευτική 3-0 και 0-1, Πανελευσινιακό 2-3 και 1-0, Ρόδο 0-2 και 2-4, Κορωπί 2-1 και 3-1, Εθνικό Αστέρα 2-1 και 0-0, Ατρόμητο Πειραιά 0-0 και 4-1, Ορφέα Αιγάλεω 2-1 και 2-1 (μετά το αποτέλεσμα αυτό ο ΟΦΗ ξέφυγε με 7 βαθμούς του δεύτερου Παναρκαδικού), Αμφιάλη 1-0 και 2-0 (όπου αναδείχθηκε και μαθηματικά πρώτος), Κόρινθο 1-0 και 1-3, Ηλυσιακό 2-0 και 1-3 και Ολ. Λιοσίων 1-0 και 1-0.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τερματοφύλακες: Πατηνιώτης, Πανακάκης, Μουλανάκης.
  • Αμυντικοί: Ροδιτάκης, Πίτσος, Βασιλείου, Γραβιάς, Κουλουμτζάκης, Αλεξανδρής (αρχηγός), Εμ. Τσαγκαράκης.
  • Μέσοι: Γιαλαμάς, Κορωνάκης, Ξωμεριτάκης, Μαραγκουδάκης, Μηνάς, Θ. Τσαγκαράκης.
  • Επιθετικοί: Τζιράκης, Παπαδόπουλος (1ος σκόρερ της ομάδας), Μπέης, Μαχλάς, Τσαΐνης.

Περίοδος 1976-77: το Αιγάλεω[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάσταλης (δεξιά), εκμεταλλεύεται τη σύγχυση στην περιοχή του Στέφα και χαρίζει τη νίκη-άνοδο (1-0) στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος του Αιγάλεω, με αντίπαλο την Κόρινθο

Το Αιγάλεω δεν τα πήγε καλά στην αρχή της περιόδου, αλλά στους αγώνες του δεύτερου γύρου παρουσιάσθηκε εμφανέστατα βελτιωμένο και με το Λάμπη Σεραφείδη στην τεχνική ηγεσία, κέρδισε τελικά "στο νήμα" τον τίτλο, από την ανταγωνίστρια Κόρινθο.

Κατά σειρά, όλα τα αποτελέσματα: Εθνικός Αστέρας-Αιγάλεω 2-2 και 0-1, Αιγάλεω-Καλαμάτα 3-0 και 1-1, Λεβαδειακός-Αιγάλεω 2-2 και 0-2, Ρόδος-Αιγάλεω 1-1 και 0-1, Αιγάλεω-Παναρκαδικός 4-0 και 0-2, Πανηλειακός-Αιγάλεω 1-3 και 0-5, Αιγάλεω-Προοδευτική 0-0 και 0-2, Καλλιθέα-Αιγάλεω 1-1 και 0-4, Αιγάλεω-Χανιά 2-1 και 2-2, Πάτραι-Αιγάλεω 2-2 και 0-2, Αιγάλεω-Πανελευσινιακός 1-1 και 0-1, Ατρόμητος Πειραιώς-Αιγάλεω 0-1 και 1-3, Αιγάλεω-Φωστήρ 2-3 και 1-0, Αιγάλεω-Κορωπί 3-1 και 2-0, Ηλυσιακός-Αιγάλεω 1-0 και 0-2, Αιγάλεω-Ολυμπιακός Λιοσίων 1-1 και 2-1, Ηρόδοτος-Αιγάλεω 0-0 και 2-6, Αιγάλεω-Ορφέας Αιγάλεω 2-1 και 1-0, Κόρινθος-Αιγάλεω 2-2 και 0-1.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος 1977-78: η Ρόδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στιγμιότυπο από τον αγώνα Εθνικός Αστέρας-Ρόδος 2-3. Ο γκολκίπερ Δοξάκης διώχνει τη μπάλα, ενώ διακρίνονται οι Διακονικολάου (Νο 3) και Δράκος (δεξιά)

Δέκα μόλις χρόνια από την ίδρυσή της (1968), η Ρόδος πήρε τον πρώτο της τίτλο στην κατηγορία, έχοντας προπονητή το Μιχάλη Μπέλλη.

Η ομάδα του σμαραγδένιου νησιού πραγματοποίησε έναν εκπληκτικό β΄γύρο (ενώ στο τέλος του α΄ γύρου ήταν στην τρίτη θέση, πίσω από τον πρωτοπόρο Ατρόμητο Αθηνών και τον δεύτερο της κατάταξης Πανελευσινιακό), με αποτέλεσμα να τερματίσει στην 1η θέση με 9 βαθμούς διαφορά.

Η επιτυχία αυτή ήρθε μετά από προσπάθειες πολλών ετών, καθώς η ομάδα ήταν 5η το 1972, 3η το 1974, 4η το 1975, 5η το 1976 και 3η το 1977.

Κατά σειρά, τα αποτελέσματα της Ρόδου ήταν: Ρόδος-Πάτραι 6-0 και 2-1, Ιωνικός-Ρόδος 1-1 και 1-2, Ρόδος-Παναρκαδικός 1-0 και 1-1, Ολυμπιακός Λιοσίων-Ρόδος 2-0 και 0-0, Ρόδος-Κόρινθος 2-1 και 0-0, ΠΑΟ Αγίου Δημητρίου-Ρόδος 1-2 και 0-5, Ρόδος-Χαλκίδα 1-0 και 1-0, Ηρόδοτος-Ρόδος 1-1 και 0-2, Ρόδος-Χανιά 5-1 και 0-0, Μεσολόγγι-Ρόδος 0-1 και 4-1, Πανελευσινιακός-Ρόδος 2-0 και 0-1, Ρόδος-Εθνικός Αστέρας 3-0 και 3-2 (ενώ στο ημίχρονο οι γηπεδούχοι προηγούνταν στο σκορ με 2-0), Ατρόμητος Πειραιώς-Ρόδος 1-0 και 0-3, Ρόδος-Καλλιθέα 1-0 και 1-1, Παναιτωλικός-Ρόδος 1-3 και 1-4, Ρόδος-Φωστήρας 2-0 και 3-2, Ηλυσιακός-Ρόδος 1-0 και 0-2, Ρόδος-Προοδευτική 1-0 και 1-0, Ατρόμητος Αθηνών-Ρόδος 2-1 και 1-2.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος 1978-79: η Κόρινθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ποδοσφαιριστές της Κορίνθου Πίσσας (αριστερά), Πίττας και Καρσιώτης (Νο 11) πανηγυρίζουν μια από τις πολλές επιτυχίες της ομάδας τους

Έπειτα από σκληρή μονομαχία με τον Ατρόμητο Περιστερίου, η ομάδα του Ισθμού, την οποία για ολόκληρο τον πρώτο γύρο προπονούσε ο Νίκος Μπαϊρακτάρης, για να την αναλάβει στη συνέχεια ο Παύλος Γρηγοριάδης, κέρδισε το πρωτάθλημα.

Τα αποτελέσματα ήταν: Κόρινθος-Ατρόμητος Αθηνών 2-1 και 1-2, Ολυμπιακός Λιοσίων-Κόρινθος 1-0 και 3-3, Κόρινθος-Παναρκαδικός 4-0 και 4-1, Κόρινθος-Πανελευσινιακός 2-0 και 1-1, Ιωνικός-Κόρινθος 1-1 και 0-2, Κόρινθος-Χανιά 1-0 και 0-1, Παναιτωλικός-Κόρινθος 1-0 και 1-4, Κόρινθος-Ηρόδοτος 4-0 και 3-2, Χαλκίδα-Κόρινθος 0-1 και 1-7, Κόρινθος-Καλλιθέα 2-2 και 1-1, Λεβαδειακός-Κόρινθος (στον Ορχομενό) 1-2 και 0-2, Κόρινθος-Αχαρναϊκός 3-0 και 1-0, Δραπετσώνα-Κόρινθος 1-1 και 0-1, Εθνικός Αστέρας-Κόρινθος 0-0 και 0-3, Κόρινθος-Φωστήρας 2-1 και 0-2, Ηλυσιακός-Κόρινθος 2-2 και 0-3, Κόρινθος-Λαμία 2-0 και 4-0, Ολυμπιακός Λουτρακίου-Κόρινθος 2-1 και 3-3, Κόρινθος-Προοδευτική 0-0 και 2-0.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος 1979-80: ο Ατρόμητος Αθηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρωταθλητή Ατρόμητο Αθηνών έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του ο Αντώνης Αντωνιάδης

Σε μια επεισοδιακή χρόνια, λόγω της απεργίας των συλλόγων Β΄ Εθνικής, ο Ατρόμητος Αθηνών, ένας από τους ελάχιστους "απεργοσπάστες" στο Νότο, πήρε σχεδόν "στα χαρτιά" τον τίτλο από τον Φωστήρα, ο οποίος χωρίς τους μηδενισμούς θα ήταν πρωταθλητής.

Η ομάδα του Περιστερίου είχε προσλάβει από την αρχή της χρονιάς σαν προπονητή τον Ανδρέα Σταματιάδη, ωστόσο διέκοψε τη συνεργασία μαζί του,[2] λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος και ενώ ο Έλληνας τεχνικός της είχε εξασφαλίσει τον τίτλο. Οι διοικούντες τον Ατρόμητο είχαν ανακοινώσει πως θα εξέθεταν τους λόγους της ενέργειάς τους τις επόμενες ημέρες, κάτι που ωστόσο δεν έπραξαν ποτέ. Σε προφορική του δήλωση προς τον χρήστη που δημιούργησε το παρόν λήμμα, ο κ. Σταματιάδης, είπε, πολλά χρόνια αργότερα, ότι η πιο πιθανή αιτία για την τότε απομάκρυνσή του, ήταν η ενδεχόμενη αδυναμία εκ μέρους της διοίκησης του Ατρομήτου για την καταβολή προς αυτόν, του πριμ πρωταθλήματος.

Τα αποτελέσματα του Ατρομήτου ήσαν: Με Πανελευσινιακό 3-0 και 1-1, Λαμία 1-0 και 3-0, Ηρόδοτο 3-1 και 0-3, Παναρκαδικό 0-0 και 4-0, Πάτραι 0-1 και 2-1, Λεβαδειακό 2-1 και 1-0, Ηλυσιακό 2-0 και 7-1, Ολυμπιακό Λουτρακίου 1-1 και 0-1, Πετράλωνα 0-0 και 3-0, Καλλιθέα 3-0 και 0-2, Παναιγιάλειο 0-1 και 3-0, Εθνικό Αστέρα 2-0 (α.α.) και 1-2, Αχαρναϊκό 2-0 (α.α.) και 1-0, Φωστήρα 2-0 (α.α.) και 0-2, Προοδευτική 2-0 (α.α.) και 1-2, Χανιά 0-0 και 1-0, Βύζαντα Μεγάρων 3-0 και 0-2, Παναιτωλικό 1-2 και 2-1, Αιγάλεω 1-0 και 1-2.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τερματοφύλακες: Σιδηρόπουλος, Σιαβάλας.
  • Λοιποί: Κότσαλος, Παντελίδης, Στ. Μισαηλίδης, Αθανασόπουλος, Πλεξίδας, Αντωνιάδης, Τόσκας, Διαμαντόπουλος, Ρ. Χριστόπουλος, Ροκάς, Καλλιντέρογλου, Σταυριανός, Τάπραντζης, Αποστολόπουλος, Καψίμαλης, Καλογήρου, Δημ. Δημητρίου, Τούντας, Γουργούλης, Ρυμικής, Καρπούζας.

Περίοδος 1980-81: η Ρόδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με δραματικό τρόπο, καθώς χρειάσθηκε να δώσει αγώνα-μπαράζ με αντίπαλο το Αιγάλεω, η Ρόδος πήρε το 2ο τίτλο της στην κατηγορία, έχοντας και πάλι προπονητή της το Μιχάλη Μπέλλη.

Το καλοκαίρι του 1980, η Ρόδος παραχώρησε το Μανώλη Κώττη στην ΑΕΚ και το Μιχάλη Δράκο στον ΟΦΗ, ωστόσο ο Μπέλλης κατόρθωσε να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα με αρκετούς νέους στην ηλικία ποδοσφαιριστές. Η ομάδα ξεκίνησε ορμητικά, με 5 συνεχόμενες νίκες, ενώ μέχρι και τη 12η αγωνιστική είχε παραχωρήσει μόλις 3 ισοπαλίες. Τη 13η ημέρα, έχασε με 3-1 στην Καισαριανή από τον Εθνικό Αστέρα, οι οπαδοί του οποίου δεν είχαν ξεχάσει τον αντίστοιχο αγώνα του 1978[3] και ζητούσαν "εκδίκηση". Από εκείνο το σημείο μέχρι το τέλος, η Ρόδος και το Αιγάλεω ήταν ουσιαστικά οι μόνοι που κυνηγούσαν την πρωτιά, παρά την αξιοσημείωτη εμφάνιση τόσο του νεοφώτιστου από το Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Διαγόρα Ρόδου, όσο και της Προοδευτικής.

Η Ρόδος πέτυχε να σημειώσει ορισμένα εντυπωσιακά σκορ, αλλά δέχθηκε και βαριές ήττες, σε αντίθεση με το Αιγάλεω, που έχασε όλα τα παιχνίδια στα οποία ηττήθηκε, μόλις στο 1 γκολ. Επεισοδιακό ήταν το ντέρμπι μεταξύ των δυο διεκδικητών του β΄γύρου στο Αιγάλεω, όταν οι ρόδιοι προηγήθηκαν με σκορ 2-0 λίγο μετά την έναρξη του β΄ημιχρόνου, αλλά οι αθηναίοι, με αντεπίθεση διαρκείας, πήραν τη νίκη με 3-2. Την 37η αγωνιστική οι δυο αντίπαλοι ισοβάθμισαν και τελικά έλυσαν τις διαφορές τους σε αγώνα-μπαράζ ο οποίος δόθηκε στις 7 Ιουνίου του 1981, στο ουδέτερο γήπεδο του ΟΦΗ (Ηράκλειο).

Τα αποτελέσματα των δυο ομάδων ήταν:

Ρόδος: Με Ηρόδοτο 2-0 και 2-0, Πάτραι 2-1 και 0-2, Παναρκαδικό 5-1 και 1-1, Παναιγιάλειο 2-1 και 5-0, Καλλιθέα 1-0 και 3-0, Βύζαντα 1-1 και 3-0, Παναιτωλικό 1-0 και 1-0, Πανελευσινιακό 2-1 και 4-0, Χαλκίδα 3-1 και 1-1, Φωστήρα 0-0 ακι 5-2, Πέλοπα Κιάτου 2-1 και 2-0, Ολυμπιακό Λουτρακίου 0-0 ακι 2-1, Εθνικό Αστέρα 1-3 και 3-0, Αιγάλεω 2-2 και 2-3, Ολυμπιακό Λιοσίων 1-2 και 6-1, Αχαρναϊκό 3-0 και 0-1, Διαγόρα Ρόδου 1-1 και 3-1, Ηλυσιακό 7-2 και 0-4, Προοδευτική 0-3 και 5-1.

Αιγάλεω: Με Ηλυσιακό 2-0 και 3-1, Προοδευτική 0-0 και 1-1, Ηρόδοτο 1-1 και 3-1, Πάτραι 1-1 και 1-1, Παναρκαδικό 3-1 και 8-0, Παναιγιάλειο 1-0 και 0-0, Καλλιθέα 3-0 και 1-1, Βύζαντα 1-2 και 2-0, Παναιτωλικό 1-0 και 1-0, Πανελευσινιακό 3-1 και 1-0, Χαλκίδα 3-1 και 0-1, Φωστήρα 0-1 και 6-0, Πέλοπα Κιάτου 3-2 και 0-0, Ρόδο 2-2 και 3-2, Εθνικό Αστέρα 3-1 και 2-1, Ολυμπιακό Λουτρακίου 1-2 και 5-1, Ολυμπιακό Λιοσίων 1-1 και 4-2, Αχαρναϊκό 2-1 και 1-1, Διαγόρα Ρόδου 1-2 και 7-0.

Ο αγώνας κατάταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δοξάκης, με υπερένταση αποκρούει την κεφαλιά του Χατζησκουλίδη. Δεξιά διακρίνεται ο Χατζηαχμέτ

* Ρόδος-Αιγάλεω 1-0 (Σκόρερ ο Κώστας Παπαοικονόμου στο 106΄ λεπτό, της παράτασης)

  • Το παιχνίδι, παρά την κρισιμότητά του ήταν πολύ καλό, με εναλλαγές στην κατοχή της μπάλας και σπουδαίες ευκαιρίες εκατέρωθεν. Η Ρόδος εμφανίσθηκε πιο πρακτική και μεθοδική, ενώ το Αιγάλεω είχε μεγαλύτερες ευκαιρίες για να σκοράρει και επιπλέον ένα σουτ του Αραμπατζή στο δοκάρι. Ακόμη, στο τελευταίο λεπτό της παράτασης ο Δημήτρης Δοξάκης, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την ομάδα και επιστρατεύθηκε εσπευσμένα για το συγκεκριμένο παιχνίδι, απέκρουσε με υπερένταση μια κεφαλιά του Χρήστου Χατζησκουλίδη, κρατώντας τη νίκη. Μελανό σημείο ήταν τα επεισόδια που σημειώθηκαν μέσα στο γήπεδο, πριν από την έναρξη, μεταξύ ποδοσφαιριστών και παραγόντων των δυο αντιπάλων. Αποτέλεσμα ήταν να τραυματισθούν ο Χατζησκουλίδης και ο πρόεδρος της αθηναϊκής ομάδας Γεώργιος Καραμπατέας. Επίσης, έκτροπα έγιναν και μεταξύ των οπαδών στις εξέδρες, τα οποία μάλιστα διάρκεσαν για αρκετή ώρα, αφού η αστυνομία δεν είχε φροντίσει να διαχωρίσει τους φιλάθλους.

Από τη Ρόδο, κορυφαίος παίκτης ήταν ο Ρήγας, του οποίου ενέργεια απέφερε και το μοναδικό γκολ, με "τακουνάκι" του Παπαοικονόμου. Το Αιγάλεω, που παρατάχθηκε χωρίς τέσσερις βασικούς παίκτες του (Λαλούση, Στ. Αναστασιάδη, Μαρτίνο και Μαυρονάσιο) είχε την ατυχία του τραυματισμού και της αποχώρησης του Παναγιώτη Κατσικογιάννη. Από τη Ρόδο, στον αντίποδα, απουσίασε ο Γεωργαλής.

Το ρόστερ της Ρόδου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τερματοφύλακες: Παπαγιάννης, Γουγουτσάς, Δοξάκης (έπαιξε μόνο στο μπαράζ).
  • Αμυντικοί: Π. Παπαϊωάννου, Διακονικολάου, Καλαϊτζίδης, Χατζηαχμέτ, Χριστοφορίδης, Σκαρτάδος.
  • Μέσοι: Καραντάνης, Πεππές, Πιας, Καμπούρογλου, Παπαοικονόμου (αρχηγός).
  • Επιθετικοί: Ρήγας, Γεωργαλής, Χάσταλης, Εγγλέζος, Ζωγράφος.

Περίοδος 1981-82: η Παναχαϊκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπανοσωτηρόπουλος (κέντρο), ισοφαρίζει με εύστοχο χτύπημα πέναλτι στον αγώνα Καλλιθέας-Παναχαϊκής (1-2), ξεγελώντας τον τερματοφύλακα της γηπεδούχου Αγγελόπουλο

Βασισμένη στην εμπειρία της και παρά το γεγονός ότι βρέθηκε αρκετές φορές "με την πλάτη στον τοίχο", η ομάδα της Πάτρας, υπερίσχυσε των πολλών ανταγωνιστών της και κατάφερε να κερδίσει την πρωτιά από τον δεύτερο στην τελική κατάταξη, Αχαρναϊκό. Χρειάσθηκε ωστόσο να αντικατασταθεί ο αρχικός της προπονητής Κώστας Καραπατής, από τον Πέτρο Λεβεντάκο.

Το πρωτάθλημα Νότου της περιόδου αυτής ήταν το πλέον αμφίρροπο των τελευταίων ετών, αφού τουλάχιστον 6-7 ομάδες διεκδίκησαν κατά καιρούς τον τίτλο. Η Παναχαϊκή, η οποία και τελικά τον κατέκτησε, έφερε τα εξής αποτελέσματα: Με Παναργειακό 2-1 και 0-2, Διαγόρα Ρόδου 0-3 και 3-0, Αχαρναϊκό 0-1 και 0-0, Εθνικό Αστέρα 2-1 και 1-1, Πανελευσινιακό 1-1 και 2-1, Παναιτωλικό 1-0 και 0-0, Ολυμπιακό Λουτρακίου 3-0 και 7-0, Ατρόμητο Πειραιώς 3-1 και 0-0, Ατρόμητο Αθηνών 0-0 και 1-0, Καλλιθέα 1-0 και 2-1, Χανιά 0-0 και 4-0, Χαλκίδα 1-0 και 1-2, Προοδευτική 2-0 και 1-2, Αιγάλεω 1-2 και 2-0, Φωστήρα 1-1 και 2-0, Βύζαντα 0-1 και 2-0, Παναιγιάλειο 2-1 και 2-1, Ηλυσιακό 1-2 και 2-0, Ηρόδοτο 0-0 και 0-0.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος 1982-83: το Αιγάλεω Α.Ο.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χρήστος Χατζησκουλίδης (δεξιά) μόλις έχει σκοράρει σε βάρος του Φωστήρα στο γήπεδο Ταύρου και σπεύδει να πανηγυρίσει την επιτυχία του. Αριστερά ο γκολκίπερ Πατρελάκης, απαρηγόρητος.

Παρά την ασφυκτική πίεση που δέχθηκε στο δεύτερο γύρο από το συγκρότημα του Διαγόρα Ρόδου, η αθηναϊκή ομάδα, που προπονούσε ο Ανδρέας Σταματιάδης, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Νότου για δεύτερη φορά στα χρονικά.

Κατά σειρά, τα αποτελέσματα του αθηναϊκού συλλόγου ήταν: Αιγάλεω-Κόρινθος 1-1 (στη συνέχεια μηδενίσθηκε η φιλοξενούμενη) και 1-1, Πανελευσινιακός-Αιγάλεω 2-2 και 0-1, Χανιά-Αιγάλεω 1-1 και 0-1, Αιγάλεω-Διαγόρας Ρόδου 2-1 και 0-4, Παναιτωλικός-Αιγάλεω 2-1 και 0-3, Αιγάλεω-Ατρόμητος Πειραιώς 2-1 και 1-0, Ηρόδοτος-Αιγάλεω 0-0 και 0-3, Αιγάλεω-Εθνικός Αστέρας 1-1 και 1-2, Αχαϊκή-Αιγάλεω 0-1 και 1-5, Αιγάλεω-Φωστήρας 3-1 και 2-0, Προοδευτική-Αιγάλεω 1-1 και 0-3, Αιγάλεω-Παναιγιάλειος 1-0 και 2-0, Αιγάλεω-Ατρόμητος Αθηνών 3-2 και 0-3, Ιωνικός-Αιγάλεω 2-3 και 0-4, Αιγάλεω-Αιολικός Μυτιλήνης 2-2 και 1-2 (στη Χίο), Χαλκίδα-Αιγάλεω 3-0 και 1-2, Αιγάλεω-Αχαρναϊκός 3-0 και 1-3, Βύζας Μεγάρων-Αιγάλεω 0-2 και 0-2, Αιγάλεω-Πανηλειακός 4-0 και 5-3.

Το ρόστερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίοδος 2013-14: ο Ολυμπιακός Βόλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία προς τον τίτλο[4][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με Γλυφάδα 4-1, 4-0*, Αστέρα Μαγούλας 3-0*, 3-2, Καλλιθέα 1-1, 2-0*, Χανιά 1-2*, 2-1, Φωκικό 1-0, 2-2*, Παναχαϊκή 1-0*, 1-1, Ηρακλή Ψαχνών 0-0*, 2-0, Πανηλειακό 2-1, 0-1*, Παναιγιάλειο 1-0*, 0-1, Φωστήρα 5-1, 0-1*, Επισκοπή 2-0*, 2-1, Αχαρναϊκό 3-1, 0-0* και Βύζαντα 4-1, 8-0*. (Με αστερίσκο *, αποτέλεσμα εκτός έδρας).

Περίοδος 2014-15: η ΑΕΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία της προς τον τίτλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με Παναιγιάλειο 1-0, Απόλλωνα Σμύρνης 2-1, Χανιά 2-0, Αχαρναϊκό 2-1, Παναχαϊκή 3-1, Επισκοπή, Ερμιονίδα, Φωστήρα, Ηρακλή Ψαχνών, Πανηλειακό, Καλλιθέα και Άλιμο , 3-0.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προτεινόμενο λήμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ "Ένα πρωτάθλημα-μαραθώνιος σε όλα αρχίζει"[νεκρός σύνδεσμος]
  2. ↑ Φύλλο "Αθλητικής Ηχούς" της 25 Απριλίου 1980, σελ. 3: "Απολύθηκε ο Σταματιάδης-ο Ζαφειρόπουλος στον Ατρόμητο Αθηνών"[νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ Φύλλο "Αθλητικής Ηχούς" της 24 Απριλίου 1978, σελ. 8[νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΟΠΑΠ FOOTBALL LEAGUE 2013-2014 /». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2014. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πρωταθλητές_ποδοσφαίρου_Νότιου_ομίλου_ελληνικής_Β΄_Εθνικής&oldid=10222273"