Μπέντζαμιν Ντισραέλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ο Εντιμότατος
Μπέντζαμιν Ντισραέλι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Benjamin Disraeli (Αγγλικά)
Γέννηση21  Δεκεμβρίου 1804[1][2][3]
Λονδίνο[4]
Θάνατος19  Απριλίου 1881[1][2][3]
Curzon Street[5]
Τόπος ταφήςSt Michael and All Angels Churchyard
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
ΘρησκείαΑγγλικανική Εκκλησία (από 1817)
Ιουδαϊσμός (έως 1817)
Χριστιανισμός (από 1817)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7]
ΣπουδέςSt Piran's School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[5]
μυθιστοριογράφος[5]
συγγραφέας[8]
βιογράφος[5]
Υπουργός Οικονομικών[9]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Γλασκώβης
Αξιοσημείωτο έργοLetters: 1852-1856
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣυντηρητικό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςMary Anne Disraeli (από 1839)[5][10][11]
ΓονείςIsaac D'Israeli[5][10] και Mary Basevi[12][10]
ΣυγγενείςBenjamin D'Israeli (εγγονός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1874–1880)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1880–1881, Βουλή των Λόρδων)
Υπουργός των Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας (1866–1868)
μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου (1876–1881)
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (Φεβρουάριος 1868 – Δεκέμβριος 1868)
μέλος της 21ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1874–1876, Buckinghamshire)[13]
μέλος της 20ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1868–1874, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 19ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1865–1868, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 18ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1859–1865, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 17ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1857–1859, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 16ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1852–1857, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 15ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1847–1852, Buckinghamshire)[14]
μέλος της 14ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1841–1847, Shrewsbury)[14]
μέλος της 13ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1837–1841, Μειντστόουν)[14]
Κατάλογος Προέδρων της Βουλής των Λόρδων (1876–1880)
Leader of the House of Commons (Φεβρουάριος 1852 – Δεκέμβριος 1852)[15]
Leader of the House of Commons (1858–1859)[15]
Leader of the House of Commons (1866–1868)[15]
Leader of the House of Commons (1874–1876)[15]
Άρχοντας της ιδιωτικής σφραγίδας (1876–1878)[16]
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1849–1851, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1851–1852, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1852–1858, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1859–1866, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου)
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (1868–1874, Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου)
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Τάγμα της Περικνημίδας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι (Benjamin Disraeli, 21 Δεκεμβρίου 1804 - 19 Απριλίου 1881), πρώτος κόμης του Μπήκονσφηλντ, ήταν Άγγλος πολιτικός της συντηρητικής παράταξης και λογοτέχνης, επονομαζόμενος και "Ντίζυ" (Dizzy). Διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας (1868 και 1874-1880) ενώ για τρεις περίπου δεκαετίες πρωταγωνίστησε στην αγγλική πολιτική.

Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα δρώμενα της εποχής του ακολουθώντας αρχικά μια ήπια ειρηνική πολιτική όπου και κατέληξε στη συνέχεια σε σκληρή αποικιοκρατική. Αν και ήταν ιταλοεβραϊκής καταγωγής ο πατέρας του τον βάπτισε, σε ηλικία 12 ετών, χριστιανό κατά το αγγλικανικό δόγμα. Παρά το γεγονός αυτό θεωρείται ο πρώτος πρωθυπουργός της Αγγλίας προερχόμενος από εβραϊκή οικογένεια.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 21 Δεκεμβρίου (1804), πρωτότοκος γιος (δευτερότοκο τέκνο) του Σεφαραδίτη Εβραίου Ισαάκ Ντ' Ισραέλι που εκ καταγωγής προερχόταν από τους Ισπανοεβραίους που είχαν καταφύγει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και από εκεί οι πρόγονοί του μέσω Β. Ιταλίας είχαν φθάσει στην Αγγλία. Εκείνο που σημάδεψε τα παιδικά του χρόνια ήταν η διαμάχη που είχε με τον πατέρα του όταν εκείνος, ερχόμενος σε ρήξη με τη συναγωγή του Μπέβυ Μαρκς, αποφάσισε να βαπτίσει τα παιδιά του χριστιανούς. Αρχικά παρακολούθησε μαθήματα σε κάποια ιδιωτικά σχολεία.

Το 1821, σε ηλικία 17 ετών μαθήτευσε σε νομική εταιρεία και από το 1828 άρχισε κάποιες ριψοκίνδυνες κερδοσκοπικές δραστηριότητες σε μεταλλεία της Ν. Αμερικής από τις οποίες υπέστη μεγάλη καταστροφή, από την οποία άρχισε να συνέρχεται πολύ αργότερα με τον γάμο του. Επίσης επεχείρησε με τον φίλο του πατέρα του, τον εκδότη Τζων Μάρεϋ, να εκδώσει την εφημερίδα Representative (= Αντιπρόσωπος), χωρίς όμως επιτυχία, την οποία και εξιστόρησε στο μυθιστόρημά του Βίβιαν Γκρέυ (1827) κατηγορώντας και γελοιοποιώντας τον Μάρεϋ. Το 1830 ξεκίνησε ένα περιηγητικό ταξίδι σε χώρες της Μεσογείου και της Ασίας διάρκειας 1,5 έτους. Επιστρέφοντας στην Αγγλία άρχισε να προσέχει το ντύσιμό του και την εμφάνισή του γενικά και να μετέχει ενεργά στη λογοτεχνική ζωή του Λονδίνου και σε διάφορες εκδηλώσεις της υψηλής κοινωνίας, γνωρίζοντας έτσι διάφορες διασημότητες. Υπό τις συνθήκες αυτές το 1832 αποφάσισε ν' ασχοληθεί με την πολιτική. Το 1832 έγραψε το τετράτομο μυθιστόρημά του Κονταρίνι Φλέμινγκ στο οποίο παρουσιάζει πολλά αυτοβιογραφικά του στοιχεία καθώς και την τότε πολιτική του σκέψη.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγώνας ανάδειξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ίδιο έτος, 1832, έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος βουλευτής, ριζοσπάστης, στη περιοχή του Μπάκιγχαμσιρ χωρίς επιτυχία. Το επανέλαβε αυτό το 1835 και πάλι ανεπιτυχώς. Το επόμενο έτος επιλέγοντας να προσκολληθεί στο κόμμα των συντηρητικών απέτυχε και πάλι. Κύρια αιτία αυτών ήταν αφενός ο εκκεντρικός του χαρακτήρας όσο κυρίως η ανάμιξή του σε ερωτικά σκάνδαλα, ιδίως με την σύζυγο του ευγενούς σερ Φράνσις Σάικς, την Ενριέτα, με συνέπεια η φήμη του να υποστεί σοβαρό πλήγμα.

Τελικά το 1837 βάζοντας υποψηφιότητα αυτή τη φορά στη περιοχή Μέινστοουν του Κεντ κατάφερε να εκλεγεί με τους συντηρητικούς χωρίς όμως τότε να έρθουν στην εξουσία. Δύο χρόνια αργότερα τέλεσε το γάμο του με την κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του Μαριάνα Λιούις, χήρα του Γουΐντομ Λιούις που είχε τότε ετήσιο εισόδημα 4.000 λίρες από ακίνητα στο Λονδίνο. Με τον γάμο του αυτό σταθεροποίησε και την κοινωνική του θέση γενικότερα.

Όταν το 1841 οι συντηρητικοί ήλθαν στην εξουσία ο πρωθυπουργός σερ Ρόμπερτ Πηλ δεν περιέλαβε τον Ντισραέλι στη κυβέρνησή του. Η απόρριψη αυτή είχε ως συνέπεια ο Ντισραέλι να αρχίσει ν' ασκεί ιδιαίτερη κριτική στις πολιτικές αποφάσεις του αρχηγού του, γενόμενος έτσι δεινός ομιλητής. Μάλιστα την ίδια εποχή ανέλαβε πολιτικός καθοδηγητής μιας ομάδας νεαρών που συγκροτούσαν την λεγόμενη «Νέα Αγγλία» που αναζητούσε μια περισσότερο ριζοσπαστική κίνηση σε αντίθεση με την ρομαντική που ακολουθούσε ο Πηλ.

Το 1845 με τη σιτοδεία που παρατηρήθηκε τότε στην Ιρλανδία και την ανάκληση των προστατευτικών δασμών για τα εισαγόμενα σιτηρά εκ μέρους του Πηλ, ο Ντισραέλι άδραξε την ευκαιρία να συσπειρώσει γύρω του την «Νέα Αγγλία» και τους γαιοκτήμονες κατορθώνοντας με μια σειρά λαμπρών ομιλιών να συγκροτήσει σε ενιαίο σώμα την αντιπολίτευση κατά του Πηλ, με συνέπεια ο τελευταίος να παραιτηθεί και να ανοίξει ο δρόμος της αρχηγίας των συντηρητικών από τον Ντισραέλι. Το 1845 δημοσίευσε το κοινωνικό μυθιστόρημα Σύβιλλα ή Τα δύο έθνη που αναφέρεται στην κοινωνική και οικονομική ανισότητα των κοινωνικών τάξεων στην Αγγλία.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ. 46ος, σελ. 103.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11930361h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Benjamin Disraeli». Biografisch Portaal. 02385387.
  4. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 7689.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11930361h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. CONOR.SI. 146076771.
  8. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001792. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2023.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Kindred Britain»
  11. p11824.htm#i118238. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  12. 12,0 12,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  13. www.thegazette.co.uk/Edinburgh/issue/8715/page/597.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 (Αγγλικά) Hansard 1803–2005.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2021.
  16. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2021.