Σύβιλλα ή Τα δύο έθνη

Σύβιλλα ή Τα δύο έθνη

Συγγραφέας	Μπέντζαμιν Ντισραέλι
Τίτλος	Sybil Sybil, Or the Two Nations
Γλώσσα	Αγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	1845
Μορφή	μυθιστόρημα
LC Class	OL1104332W
δεδομένα ()

Σύβιλλα ή Τα δύο έθνη (αγγλικός τίτλος: Sybil, or The Two Nations) είναι κοινωνικό μυθιστόρημα του Μπέντζαμιν Ντισραέλι που δημοσιεύτηκε το 1845. Εμπνευσμένο από την άνοδο των Χαρτιστών, το μυθιστόρημα πραγματεύεται τα προβλήματα της αυξανόμενης κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας των κοινωνικών τάξεων στην Αγγλία - πλουσίων και φτωχών - σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της Βιομηχανικής Επανάστασης.

Το έργο εφιστά την προσοχή των αναγνωστών στην ύπαρξη «δύο εθνών» στην Αγγλία: των συνεχώς αυξανόμενων πλούσιων βιομηχάνων και της μάζας του πληθυσμού που υφίσταται αυξανόμενη φτώχεια, κοινωνική στέρηση, σωματική και ηθική υποβάθμιση. Τα δύο έθνη περιγράφονται τόσο διαφορετικά ως προς τις ευκαιρίες και τις συνθήκες διαβίωσής τους και τόσο εχθρικά μεταξύ τους που φαίνεται να ανήκουν σχεδόν σε διαφορετικές χώρες.

Το μυθιστόρημα εγκωμιάστηκε για την ειλικρινή και ακριβή παρουσίαση των κοινωνικών συνθηκών των φτωχών. Ο Ντισραέλι έγραψε πειστικά για την καταπίεση των εργατικών τάξεων, τη γυναικεία και παιδική εργασία, τους χαμηλούς μισθούς, τις αποκρουστικές συνθήκες στέγασης και εργασίας και την αθλιότητα και εξαθλίωση των βιομηχανικών πόλεων. Ωστόσο, η λύση που προτείνει για τη συμφιλίωση των κοινωνικών συγκρούσεων και την αποκατάσταση της εθνικής ενότητας ήταν ατελέσφορη.

Το μυθιστόρημα, που συνδυάζει πολιτική και ρομαντική μυθοπλασία, είχε μεγάλη επιτυχία. Η πρώτη έκδοση πούλησε 3.000 αντίτυπα και απέφερε στον συγγραφέα κέρδος περίπου 1.000 λιρών. Ακολούθησαν πολλές εκδόσεις στην Αγγλία και την Αμερική και μεταφράστηκε στα γαλλικά το 1870.

Περιεχόμενο

Η Σύβιλλα είναι ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα της ανώτερης τάξης και ένα πολιτικό μανιφέστο με ιστορικό πλαίσιο το κίνημα των Χαρτιστών (1838-1857). Η κεντρική ρομαντική πλοκή του μυθιστορήματος αναφέρεται στον έρωτα του αριστοκράτη Τσαρλς Έγκρεμοντ, μέλους της τάξης των γαιοκτημόνων, για τη Σύμπιλ, τη φτωχή κόρη ενός μαχητικού ηγέτη των Χαρτιστών. Ωστόσο, η υπόθεση είναι δευτερεύουσα σε σχέση με το πολιτικό μήνυμα, το οποίο ζητά την αποκατάσταση της εθνικής ενότητας μέσω μιας πατερναλιστικής κυβέρνησης.

Όπως υποδηλώνει ο υπότιτλος, τα δύο έθνη αποκαλύπτουν τον διαχωρισμό της βρετανικής κοινωνίας μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Ο Ντισραέλι απεικόνισε τόσο τη σωματική όσο και την ηθική υποβάθμιση των εργαζομένων με σκληρό ρεαλισμό, βασιζόμενος σε μαρτυρίες από τα Μπλε Βιβλία (εκθέσεις κοινοβουλευτικών επιτροπών που συστάθηκαν για να εξετάσουν τις κοινωνικές συνθήκες) και τις παρατηρήσεις δικών του απεσταλμένων στις βιομηχανικές πόλεις του Βορρά. Καταλόγισε την αυξανόμενη φτώχεια της εργατικής τάξης στην ιδεολογία του Ωφελιμισμού και στην οικονομική θεωρία του laissez-faire, που είχαν αποτέλεσμα οι ανεπαρκώς αμειβόμενοι εργαζόμενοι να μην μπορούν να συντηρήσουν την οικογένειά τους. Παρά τον αυξανόμενο πλούτο που δημιουργήθηκε από την αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής και του εμπορίου, η ευημερία βρισκόταν μόνο στα χέρια των ανώτερων στρωμάτων -των γαιοκτημόνων, των εμπόρων και των βιομηχάνων- ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι ζούσαν σε άθλια ένδεια.

Ο Ντισραέλι σκόπευε με το έργο σε κάτι περισσότερο από καταγγελία και η συζήτηση για την κατάσταση της Αγγλίας στο μυθιστόρημα έχει έναν ξεκάθαρο πολιτικό στόχο. Υποστηρίζει ότι η Αγγλία χρειαζόταν τη συμμαχία μεταξύ μιας υποτιθέμενης καλοπροαίρετης και πατερναλιστικής αριστοκρατίας και των εργατικών τάξεων καθώς και μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική πρόνοια, που ο Ντισραέλι προσπάθησε να εφαρμόσει όταν υπηρέτησε δύο φορές ως Πρωθυπουργός.