Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/05/2015. |
Ο Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού (Maximiliano I de México, Ανάκτορα Σένμπρουν, Βιέννη, 6 Ιουλίου 1832 - Σαντιάγο ντε Κερέταρο, Μεξικό, 19 Ιουνίου 1867) διετέλεσε αρχιδούκας της Αυστρίας και αυτοκράτορας του Μεξικού. Δευτερότοκος γιος του αρχιδούκα Φραγκίσκου Κάρολου των Αψβούργων, δευτερότοκου γιου του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Β΄, και της Σοφίας της Βαυαρίας. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄.
Κατατάχθηκε νωρίς στο ναυτικό και σύντομα εξαιτίας του ζήλου του ανήλθε σε υψηλόβαθμες θέσεις. Το 1857 ανέλαβε την διοίκηση της Λομβαρδίας και της Βενετίας και γι'αυτό τον λόγο εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Από εκεί προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια των δύσπιστων Μιλανέζων προς την αυστριακή κυριαρχία παραχωρώντας τους διάφορα προνόμια. Εξαιτίας όμως της πολιτικής του συγκρούστηκε με τον αδελφό του Φραγκίσκο Ιωσήφ Α΄ και το όλο εγχείρημα απέτυχε. Έτσι παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε στο Μιραμάρε της Τεργέστης αφού πρώτα η Αυστρία είχε χάσει τις Ιταλικές της κτήσεις.
Αυτοκράτορας του Μεξικού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1859 του προσφέρθηκε το στέμμα του Μεξικού, το οποίο όμως αρχικά αρνήθηκε. Τελικά το 1863 ύστερα από πιέσεις του Ναπολέοντα Γ΄ δέχθηκε την πρόταση. Στις 28 Μαΐου του 1864 έφτασε στο Μεξικό, όπου σύντομα συνειδητοποίησε τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει αφού το μεγαλύτερο μέρος του λαού αρνείτο να τον αναγνωρίσει ως νόμιμο Βασιλιά του και παράλληλα πραγματοποιούσε ανταρτοπόλεμο ενάντια στον Γαλλικό στρατό. Εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στον λόφο του Τσαπουλτεπέκ στα περίχωρα της πόλης του Μεξικού, θέση που αποτελούσε το καταφύγιο των Αζτέκων αυτοκρατόρων, και παρήγγειλε την κατασκευή μεγάλης λεωφόρου που θα συνδέει την κατοικία του με το κέντρο της πόλης του Μεξικού. Η λεωφόρος αυτή είναι σήμερα η κεντρική λεωφόρος της πόλης. Προετοίμαζε την στέψη του ως αυτοκράτορα σε μεγαλειώδη τελετή ,αλλά η στέψη τελικά δεν έγινε ποτέ λόγω της μεγάλης αστάθειας που επικρατούσε στη χώρα όσο ο ίδιος βρισκόταν εκεί. Το 1866 ο Ναπολέων Γ΄ απέσυρε τον γαλλικό στρατό. Γι' αυτό το λόγο η γυναίκα του Μαξιμιλιανού, Σαρλότ, επιχείρησε ταξίδι στην Ευρώπη με σκοπό να πετύχει τη συνδρομή στρατιωτικής βοήθειας. Η προσπάθεια όμως αυτή απέτυχε με αποτέλεσμα ο Μαξιμιλιανός να βρεθεί απομονωμένος. Τελικά συνελήφθη από τον Χουάρες στο Κερέταρο.
Ανατροπή και εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού δικάστηκε, αποφασίστηκε να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου. Παρά τα τηλεγραφήματα και τις παρακλήσεις των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης, ο Μαξιμιλιανός τουφεκίστηκε στο Κερέταρο στις 19 Ιουνίου τού 1867. Τάφηκε στην αυτοκρατορική κρύπτη στη Βιέννη. Ήταν νυμφευμένος με την πριγκίπισσα Σαρλότ του Βελγίου, κόρη του βασιλιά Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου αλλά δεν είχαν παιδιά. Είχαν υιοθετήσει μαζί με τη σύζυγό του Σαρλότ -για καθαρά πολιτικούς λόγους- τα δύο εγγόνια του πρώην βασιλιά του Μεξικού Αγκουστίν Α΄, που βασίλευσε στο Μεξικό τη δεκαετία του 1820, τον Αγκοστίν ντε Ιτουρμπίντ και τον εξάδελφό του Σαλβαδόρ και είχαν αποφασίσει να τα μεγαλώσουν ως κανονικούς διαδόχους του θρόνου του Μεξικού.
|
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Maximilian I of Mexico της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 22650. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 22003. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 The Peerage. p10231.htm#i102304. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Максимилиан I» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
