Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού

Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού
Γέννηση	6 Ιουλίου 1832 ή 6 Ιουνίου 1832 Ανάκτορα Σενμπρούν
Θάνατος	19 Ιουνίου 1867 Σαντιάγο ντε Κερέταρο
Αιτία θανάτου	τυφεκισμός
Υπηκοότητα / Χώρα πολιτογράφησης	Αυστρία και Μεξικό
Ιδιότητα	πολιτικός
Σύζυγος	Carlota of Mexico
Τέκνα	Agustín de Iturbide y Green
Γονείς	Αρχιδούκας Φραγκίσκος Κάρολος της Αυστρίας και Πριγκίπισσα Σοφία της Βαυαρίας
Αδέλφια	Αρχιδούκισσα Μαρία Άννα της Αυστρίας, Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας, Κάρολος Λουδοβίκος της Αυστρίας και Λουδοβίκος Βίκτωρ της Αυστρίας
Αξίωμα	αυτοκράτορας
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος, 1ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίας Άννας, Τάξη του Λευκού Αετού, Order of Saint Stanislaus, 1st class, Τάγμα του Αγίου Αλέξανδρου Νιέφσκι και Τάγμα του Αγίου αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου
Υπογραφή
Πολυμέσα
wikidata (π)

Ο Μαξιμιλιανός Α΄ του Μεξικού (Ανάκτορα Σενμπρούν, Βιέννη 6 Ιουλίου 1832 - Σαντιάγο ντε Κερέταρο, Μεξικό 19 Ιουνίου 1867) διετέλεσε αρχιδούκας της Αυστρίας και αυτοκράτορας του Μεξικού.

Δευτερότοκος γιος του αρχιδούκα Φραγκίσκου Κάρολου των Αψβούργων, δευτερότοκου γιου του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Β΄, και της Σοφίας της Βαυαρίας. Μεγαλύτερος αδερφός του ήταν ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄.

Κατατάχθηκε νωρίς στο ναυτικό και σύντομα εξαιτίας του ζήλου του ανήλθε σε υψηλόβαθμες θέσεις. Το 1857 ανέλαβε την διοίκηση της Λομβαρδίας και της Βενετίας και γι'αυτό τον λόγο εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Από εκεί προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια των δύσπιστων Μιλανέζων προς την αυστριακή κυριαρχία παραχωρώντας τους διάφορα προνόμια. Εξαιτίας όμως της πολιτικής του συγκρούστηκε με τον αδερφό του Φραγκίσκο Ιωσήφ Α΄ και το όλο εγχείρημα απέτυχε. Έτσι παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε στο Μιραμάρε της Τεργέστης αφού πρώτα η Αυστρία είχε χάσει τις Ιταλικές της κτήσεις.

Αυτοκράτορας του Μεξικού

To αυτοκρατορικό ζεύγος του Μεξικού

Το 1859 του προσφέρθηκε το στέμμα του Μεξικού, το οποίο όμως αρχικά αρνήθηκε. Τελικά το 1863 ύστερα από πιέσεις του Ναπολέοντα Γ΄ δέχθηκε την πρόταση. Στις 28 Μαΐου του 1864 έφτασε στο Μεξικό, όπου σύντομα συνειδητοποίησε τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει αφού το μεγαλύτερο μέρος του λαού αρνείτο να τον αναγνωρίσει ως νόμιμο Βασιλιά του και παράλληλα πραγματοποιούσε ανταρτοπόλεμο ενάντια στον Γαλλικό στρατό. Εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στον λόφο του Τσαπουλτεπέκ στα περίχωρα της πόλης του Μεξικού, θέση που αποτελούσε το καταφύγιο των Αζτέκων αυτοκρατόρων, και παρήγγειλε την κατασκευή μεγάλης λεωφόρου που θα συνδέει την κατοικία του με το κέντρο της πόλης του Μεξικού. Η λεωφόρος αυτή είναι σήμερα η κεντρική λεωφόρος της πόλης. Προετοίμαζε την στέψη του ως αυτοκράτορα σε μεγαλειώδη τελετή ,αλλά η στέψη τελικά δεν έγινε ποτέ λόγω της μεγάλης αστάθειας που επικρατούσε στη χώρα όσο ο ίδιος βρισκόταν εκεί. Το 1866 ο Ναπολέων Γ΄ απέσυρε τον γαλλικό στρατό. Γι' αυτό το λόγο η γυναίκα του Μαξιμιλιανού, Σαρλότ, επιχείρησε ταξίδι στην Ευρώπη με σκοπό να πετύχει τη συνδρομή στρατιωτικής βοήθειας. Η προσπάθεια όμως αυτή απέτυχε με αποτέλεσμα ο Μαξιμιλιανός να βρεθεί απομονωμένος. Τελικά συνελήφθη από τον Χουάρες στο Κερέταρο.

Ανατροπή και εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού

Οι τελευταίες στιγμές του αυτοκράτορα

Η εκτέλεση του Μαξιμιλιανού. Πίνακας του Εντουάρ Μανέ

Αφού δικάστηκε, αποφασίστηκε να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου. Παρά τα τηλεγραφήματα και τις παρακλήσεις των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης, ο Μαξιμιλιανός τουφεκίστηκε στο Κερέταρο στις 19 Ιουνίου τού 1867. Τάφηκε στην αυτοκρατορική κρύπτη στη Βιέννη. Ήταν νυμφευμένος με την πριγκίπισσα Σαρλότ του Βελγίου, κόρη του βασιλιά Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου αλλά δεν είχαν παιδιά. Είχαν υιοθετήσει μαζί με τη σύζυγό του Σαρλότ -για καθαρά πολιτικούς λόγους- τα δύο εγγόνια του πρώην βασιλιά του Μεξικού Αγκουστίν Α΄, που βασίλευσε στο Μεξικό τη δεκαετία του 1820, τον Αγκοστίν ντε Ιτουρμπίντ και τον εξάδελφό του Σαλβαδόρ και είχαν αποφασίσει να τα μεγαλώσουν ως κανονικούς διαδόχους του θρόνου του Μεξικού.