Κατάλογος δουκών του Σπολέτο
Ο δούκας του Σπολέτο ήταν ο ηγεμόνας του Σπολέτο και του μεγαλύτερου μέρους της κεντρικής Ιταλίας εκτός των Παπικών Κρατών κατά τον Πρώιμο και τον Ύστερο Μεσαίωνα (π. 500 – 1300). Οι πρώτοι δούκες διορίστηκαν από τον Λομβαρδό βασιλιά, αλλά στην πράξη ήταν ανεξάρτητοι. Οι Καρολίδες κατακτητές των Λομβαρδών συνέχισαν να διορίζουν δούκες, όπως και οι διάδοχοί τους βασιλείς της Γερμανίας. Τον 12ο αιώνα οι δούκες του Σπολέτο ήταν οι σημαντικότεροι βασιλικοί υποτελείς στην Ιταλία.
Συνήθως έφεραν τον τίτλο dux et marchio, «δούκας και μάργραβος» ως ηγεμόνες τόσο του Σπολέτo, όσο και του Camerino.
Κατάλογος δουκών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποτελείς των Λομβαρδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φαροάλδος Α΄ 570–592
- Αριούλφος 592–602
- Θεοδελάπιος 602–650
- Άττο 650–665
- Θρασιμούνδος Α΄ 665–703
- Φαροάλδος Β΄ 703–724
- Θρασιμούνδος Β΄ 724–739, πρώτη φορά
- Χίλντερικ 739–740
- Θρασιμούνδος Β΄ 740–742, δεύτερη φορά
- Άγκιπραντ 742–744
- Θρασιμούνδος Β΄ 744–745, τρίτη φορά
- Λούπος 745–752
- Ούνουλφ 752
- Αϊστούλφος 752–756
- Ράτχης 756–757
- Αλβοΐνος 757–759
- Δεζιδέριος 758–759
- Γιζούλφος 758–763
- Θεοδίκιος 763–773
- Χιλδεβράνδος 774–788
Υποτελείς των Φράγκων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
(Σ = Σουπονίδες, Γ = Γουιδονίδες)
- Βίνιγκες 789–822
- Σ Σούπο Α΄ 822–824
- Άντελαρντ 824
- Σ Mάουρινγκ 824
- Σ Άντελχις Α΄ 824–834
- Γ Λαμβέρτος της Νάντης 834–836
- Βερεγγάριος 836–841
- Γ Γουίδων Α΄ 842–859
- Γ Λαμβέρτος Α΄ 859–871
- Σ Σούπο Β΄ 871–876
- Γ Λαμβέρτος Α΄ 876–880, δεύτερη φορά
- Γ Γουίδων Β΄ 880–883
- Γ Γουίδων Γ΄ 883–894
- Γ Λαμβέρτος Β΄ 894–898
- Γ Γουίδων Δ΄ 895–898
Φεουδαρχικό δουκάτο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Aλμπέρικ Α΄ 898–922
- Βονιφάτιος Α΄ 923–928
- Πέτρος 924–928
- Θεοβάλδος Α΄ 928–936
- Άνσκαρ 936–940
- Σαρλιόνε 940–943
- Ουμβέρτος 943–946
- Βονιφάτιος Β΄ 946–953
- Θεοβάλδος Β΄ 953–959
- Θρασιμούνδος Γ΄ 959–967 (αβέβαιη περίοδος)
- Πάντουλφ Α΄ 967–981
- Λανδούλφος 981–982
- Θρασιμούνδος Γ΄ 982–989 (πιθανώς Transamund IV)
- Ούγος Α΄ ο Μέγας 989–996 (επίσης Μαργράβος της Τοσκάνης)
- Κορράδος 996–998
- Αδεμάρος 998–999
- Ρομανός 1003–1010
- Ρενιέ 1010–1020
- Ούγος Β΄ 1020–1035
- Ούγος Γ΄ 1036–1043
Υποτελείς της Τοσκάνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βονιφάτιος Γ' 1043–1052 (επίσης Μαργράβος της Τοσκάνης)
- Φρειδερίκος 1052–1055 (επίσης Μαργράβος της Τοσκάνης)
- Βεατρίκη του Μπαρ, 1052–1055 (αντιβασιλέας ως μητέρα της Φρειδερίκης και της Ματθίλδας)
- Γοδεφρείδος Γ΄ δούκας της Κάτω Λωρραίνης, 1053–1055 (αντιβασιλέας ως σύζυγος της Beatrice και θετός πατέρας του Frederick και της Matilda)
- στον πάπα 1056–1057
- Mατθίλδη, 1057–1082 (επίσης μαργραβίνα της Τοσκάνης)
- Γοδεφρείδος Γ΄ δούκας της Κάτω Λωρραίνης 1057–1069 (επίσης επίτροπος της Τοσκάνης)
- Γοδεφρείδος Δ΄ δούκας της Κάτω Λωρραίνης, 1069–1076 (επίσης επίτροπος της Τοσκάνης)
- Ράινερ Β΄ 1082–1086
- Mατθίλδη, 1086–1093 (επίσης μαργραβίνα της Τοσκάνης)
- Βέρνερ 1093–1119
- Ένγκελμπερτ Γ΄ του Σπόνχαϊμ, 1135–1137 (επίσης μάργραβος της Τοσκάνης)
- Ερρίκος ο Υπερήφανος, δούκας της Βαυαρίας, 1137–1139 (επίσης Μαργράβος της Τοσκάνης)
- Ούλριχ του Άτεμς, 1139–1152 (αυτοκρατορικός βικάριος της Τοσκάνης και του Σπολέτο)
- Γουέλφος ΣΤ΄, 1152–1160 (επίσης μάργραβος της Τοσκάνης)
- Γουέλφος Ζ΄, 1160–1167 (επίσης μάργραβος της Τοσκάνης)
- Γουέλφος ΣΤ΄, 1167–1173 (επίσης μάργραβος της Τοσκάνης)
- Ρίντελουλφ 1173–1183
- Κορράδος Α΄ 1183–1190, πρώτη φορά
- Πάντουλφ Β΄ 1190–1195
- Κορράδος Α΄ 1195–1198, δεύτερη φορά
Παπική υπεροχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κορράδος Β΄ 1198–1205
- Ερρίκος 1205
- Ντήπολντ 1209–1225
- Ράιναλντ 1223–1230
- Κορράδος Γ΄ 1227–1267
- Μπέρτολντ 1251–1276
- Ράιλναλντ 1251–1276
- Μπλάσκο Φερνάδεθ δολοφονήθηκε το 1367
- Γκουινταντόνιο ντα Μοντεφέλτρο 1419–1443
- Πέρε Λουίς δε Μπόρχα 1456–1458
- Φραντσεσκέτο Τσύμπο π. 1503–1519
Μέλος της ιταλικής βασιλικής οικογένειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αϊμόνε-Ρομπέρτο-Μαργκερίτα-Μαρία-Τζουζέπε πρίγκιπας του Τορίνο της Σαβοΐας (1904–1948)