Θρασιμούνδος Β΄ του Σπολέτο
| Θρασιμούνδος Β΄ του Σπολέτο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7ος αιώνας |
| Θάνατος | 745 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Φαροάλδος Β΄ του Σπολέτο |
Ο Θρασιμούνδος Β΄ [α] ήταν ο Λομβαρδός δούκας του Σπολέτο από το 724 έως το 745, [1] αν και εκδιώχθηκε δύο φορές από την εξουσία από τον βασιλιά Λιουτπράνδο των Λομβαρδών. Ο Θρασιμούνδος Β΄ ανέβηκε στην εξουσία καθαιρώντας τον πατέρα του Φαροάλδος Β΄ και κείροντάς τον μοναχό τον έκλεισε σε ένα μοναστήρι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 737/738 ο Θρασιμούνδος Β΄ κατέλαβε τη Γκαλέζε και έτσι διέκοψε την επικοινωνία μεταξύ Ρώμης και Ραβέννας. Ο πάπας Γρηγόριος Γ΄ προσφέρθηκε να πληρώσει για την επιστροφή της Γκαλέζε σε αντάλλαγμα μία συνθήκη ειρήνης με τον Θρασιμούνδο Β΄. Η συνθήκη περιελάμβανε τον Γρηγόριο δούκα του Μπενεβέντο. Ο Λιουτπράνδος απέρριψε τη συνθήκη, ως αντίθετη με τα συμφέροντά του και επιτέθηκε στον Θρασιμούνδο Β΄ ως προδότη. Είχε πάρει το Σπολέτo μέχρι τις 16 Ιουνίου 739 και διόρισε τον Χίλντερικ ως αντικαταστάτη του. [2] Ο Θρασιμούνδος Β΄ κατέφυγε στη Ρώμη, όπου ο Λιουτπράνδος τον πολιόρκησε. Ο βασιλιάς πήρε τις πόλεις Aμελία, Όρτε, Μπομάρτσο και Μπιέντα, αλλά και πάλι ο πάπας αρνήθηκε να απελευθερώσει τον πρόσφυγά του. Μάλιστα ο Γρηγόριος έγραψε για να ζητήσει βοήθεια από τον Κάρολο Μαρτέλο δούκα των Φράγκων. Ωστόσο ο Κάρολος αρνήθηκε. [3]
Τον Δεκέμβριο του 740 ο Θρασιμούνδος Β΄ ανέκτησε το δουκάτο του και σκότωσε τον Χίλντερικ με την παπική-Μπενεβεντιανή βοήθεια, [4] αλλά δεν επέστρεψε τις κατασχεμένες παπικές πόλεις και η συμμαχία του με τον πάπα έσπασε. Ο Λιουτπράνδος δεν αναγνώρισε την εκ νέου κατάκτηση του Θρασιμούνδου Β΄ και ξεκίνησε να τον απομακρύνει για δεύτερη φορά. Αυτή τη φορά ο Λιουτπράνδος συναντήθηκε με τον διάδοχο του Γρηγορίου, τον Ζαχαρία, το 742 και υποσχόμενος να αποκαταστήσει τις τέσσερις πόλεις, συμμάχησε με τους Ρωμαίους και ανάγκασε τον Θρασιμούνδο Β΄ να φύγει ξανά. [5] Ο Θρασιμούνδος Β΄ πιάστηκε και τέθηκε σε ένα μοναστήρι. Στη θέση του τοποθετήθηκε ο Άγκιπραντ, ο ανιψιός τού Λιουτπράνδου. Ο νέος δούκας του Μπενεβέντο, ο Γκόντεσκαλκ, ο οποίος είχε διαδεχτεί τον Γρηγόριο χωρίς βασιλική συναίνεση και συνέχισε να υποστηρίζει τον Θρασιμούνδο Β΄, ήταν το επόμενο αντικείμενο της βασιλικής οργής.
Με το τέλος του Λιουτπράνδου το 744, ο Θρασιμούνδος Β΄ κατάφερε να ανακτήσει την εξουσία στο Σπολέτο. Έμεινε άλλον ένα χρόνο υπό τον αδύναμο βασιλιά Χιλντεπράνδο τον Ανωφελή μέχρι που απεβίωσε.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ His name may also be spelled Transimund, Transmund, Thrasimund or Thrasamund.
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lars Ulwencreutz (Νοεμβρίου 2013). Ulwencreutz's The Royal Families in Europe V. Lulu.com. σελ. 350. ISBN 978-1-304-58135-8.
- ↑ Hartmann, Ludo Moritz. Geschichte Italiens im Mittelalter. II, 2, 137–138.
- ↑ Hodgkin, Thomas. Italy and her Invaders. Clarendon Press, 1895. pp 475–478.
- ↑ Hartmann, II, 2, 139.
- ↑ Hartmann, II, 2, pp. 139, 140.