Λανδούλφος Δ΄ του Μπενεβέντο

Λανδούλφος Δ΄ του Μπενεβέντο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	10ος αιώνας ή 950 (περίπου);
Θάνατος	13 Ιουλίου 982; Κάπο Κολόνα
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος και Aloara
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Μάχη του Στύλο
	δεδομένα

Ο Λανδούλφος Δ΄ (απεβ. στις 13 Ιουλίου 982) από τον Οίκο της Κάπουα ήταν πρίγκιπας της Κάπουα (ως Λανδούλφος ΣΤ΄) και του Μπενεβέντo από το 968, όταν συγκυβέρνησε με τον πατέρα του, Πανδόλφος Α΄ Σιδηροκέφαλο, και πρίγκιπας του Σαλέρνo, που συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 977 ή το 978. Το 968, ο θείος του Λανδούλφος Γ΄ απεβίωσε και αυτή ήταν η αφορμή της ανάδειξής του, καθώς ο Πανδόλφος Α΄ αγνόησε τα δικαιώματα τού γιου τού Λανδούλφος Γ΄, Πανδόλφος Β΄ του Μπενεβέντο, δηλ. του ανιψιού του, και αντ' αυτού έκανε τον δικό του γιο συγκυβερνήτη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 969, ο Πανδόλφος Α΄ ο Σιδηροκέφαλος αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Μποβίνο. Ο στρατηγός του Μπάρι, Ευγένιος, κατέλαβε την πόλη Αβελίνο και πολιόρκησε την Κάπουα και στη συνέχεια το Μπενεβέντο. Η μητέρα του Λανδούλφος Δ΄, Aλοάρα της Κάπουα και ο Λανδούλφος Α΄ αρχιεπίσκοπος του Μπενεβέντo, ανέλαβαν την κυβέρνηση στο όνομά του, για να υπερασπιστούν την πόλη από τους Βυζαντινούς. Το 977, μετά την απελευθέρωση του Πανδόλφος Α΄ του Σιδηροκέφαλου, ενώθηκε με τον πατέρα του σε μία αποστολή για την υπεράσπιση του Mόντε Κασίνοo ενάντια στην αρπακτικότητα του κόμη Μπέρναρντ του Αλίφε.

Με το τέλος του Πανδόλφος Α΄ τον Μάρτιο του 981, το μεγάλο πριγκιπάτο των Λομβαρδών διαιρέθηκε: ο Λανδούλφος Δ΄, ο μεγαλύτερος γιος, έλαβε την Κάπουα-Μπενεβέντο και το Σπολέτο, και ο Πανδόλφος Β΄ του Σαλέρνο, ο δεύτερος γιος, έλαβε το Σαλέρνο. Ωστόσο ο βασιλιάς αυτοκράτορας Όθωνας Β΄ της Γερμανίας, ο οποίος βρισκόταν στη Νότια Ιταλία εκείνη την εποχή πολεμώντας τους Σαρακηνούς, εκτόπισε τον Λανδούλφος Δ΄ από το δουκάτο του Σπολέτο και το έδωσε στον Θρασαμούνδο Γ΄ δούκα του Καμερίνο και κόμη του Πέννε. Λίγο αργότερα, ο Λανδούλφος Δ΄ αναγκάστηκε επίσης να αναγνωρίσει τη διαίρεση Κάπουας-Μπενεβέντo, που ήταν ενωμένα από το 899. Ο προαναφερθείς εξάδελφός του Πανδόλφος Β΄ του Μπενεβέντο του στέρησε το πριγκιπάτο του Μπενεβέντο, ίσως κρατώντας το ως υποτελές. Έτσι ο Λανδούλφος Δ΄ έμεινε απλώς πρίγκιπας της Κάπουα· με την ιδιότητα αυτή υποστήριξε τη μεταρρύθμιση του Κλυνύ και ίδρυσε την εκκλησία του Σαν Κρότσε στο Καϊάτσο. Ακολούθησε τον έκπτωτο αδελφό του Πανδόλφος Β΄ στην Καλαβρία, όπου πολέμησαν τους Σαρακηνούς με τον Όθωνα Β΄. Και οι δύο σπεβίωσαν στη μάχη του Στίλο στις 13 Ιουλίου. Τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Λάντενουλφ Β΄, ο οποίος ήταν υπό την επιτροπεία της Aλοάρα.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Caravale, Mario (επιμ.). Dizionario Biografico degli Italiani: LXIII Labroca – Laterza . Ρώμη, 2004.