Δικαιώματα ΛΟΑΤ στη Γαλλία
| Δικαιώματα ΛΟΑΤ στη Γαλλία | |
|---|---|
 | |
| Aποποινικοποίηση: |  Η ομοφυλοφιλία νόμιμη από το 1791,
Η ηλικία συναίνεσης (εκ νέου) εξισώθηκε το 1982 |
| Ταυτότητα φύλου: | Τα διεμφυλικά άτομα επιτρέπεται να αλλάζουν νόμιμα φύλο χωρίς χειρουργική επέμβαση |
| Στρατός: | Τα ΛΟΑΤ άτομα επιτρέπεται να υπηρετούν ανοιχτά |
| Προστασία κατά των διακρίσεων: | Ναι, όλες οι διακρίσεις απαγορεύονται |
| Οικογενειακά δικαιώματα | |
| Αναγνώριση σχέσεων: | Ναι, ομοφυλοφιλικός γάμος επιτρέπετε από το 2013 Σύμφωνο πολιτικής αλληλεγγύης (PACS) από το 1999/2009 |
| Τεκνοθεσία: | Ναι, από το 2013 |
Τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανς (ΛΟΑΤ+) ατόμων στη Γαλλία είναι από τα πιο προοδευτικά στον κόσμο.[1] Αν και η σεξουαλική δραστηριότητα ομοφυλόφιλων ήταν ένα αδίκημα που τιμωρείται με θάνατο που συχνά είχε ως αποτέλεσμα τη θανατική ποινή κατά τη διάρκεια του Παλαιού Καθεστώς, όλοι οι νόμοι περί σοδομισμού καταργήθηκαν το 1791 κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Ωστόσο, ένας λιγότερο γνωστός νόμος περί απρεπούς έκθεσης που στόχευε συχνά τα ΛΟΑΤ άτομα θεσπίστηκε το 1960 προτού καταργηθεί το 1980.
Η ηλικία συναίνεσης για σεξουαλική δραστηριότητα του ιδίου φύλου άλλαξε περισσότερες από μία φορές προτού εξισωθεί το 1982 υπό τον Πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν. Αφού χορήγησε σε ομόφυλα ζευγάρια επιδόματα οικογενειακής συντροφικότητας γνωστά ως σύμφωνο πολιτικής αλληλεγγύης, η Γαλλία έγινε η δέκατη τρίτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων το 2013. Το 1985 θεσπίστηκαν νόμοι που απαγορεύουν τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου και 2012, αντίστοιχα. Το 2010, η Γαλλία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αποχαρακτήρισε τη δυσφορία του φύλου ως ψυχική ασθένεια. Επιπλέον, από το 2017, τα διεμφυλικά άτομα επιτρέπεται να αλλάζουν το νόμιμο φύλο τους χωρίς να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ή να λάβουν ιατρική διάγνωση.[2]
Η Γαλλία έχει συχνά ονομαστεί μια από τις πιο φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους χώρες στον κόσμο.[3] Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η πλειοψηφία των Γάλλων υποστηρίζει τους γάμους ομοφυλόφιλων και το 2013, μία δημοσκόπηση έδειξε ότι το 77% του γαλλικού πληθυσμού πίστευε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία[4], μια από τις υψηλότερες στις 39 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα. Το Παρίσι έχει ονομαστεί από πολλές δημοσιεύσεις ως μία από τις πιο φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους πόλεις στον κόσμο, με το Le Marais, το Quartier Pigalle και το Bois de Boulogne να λέγεται ότι έχουν μια ακμάζουσα LGBT κοινότητα και νυχτερινή ζωή.[5]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν τη Γαλλική Επανάσταση ο σοδομισμός ήταν σοβαρό αδίκημα και το αναλάμβαναν τα θρησκευτικά δικαστήρια. Η πρώτη Γαλλική επανάσταση κατάργησε τα θρησκευτικά δικαστήρια και ο νέος ποινικός κώδικας του 1791 δεν έκανε καμία αναφορά στις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων σε ιδιωτικό χώρο. Η φιλελεύθερη πολιτική πάνω σε θέματα σεξουαλικής επαφής συντηρήθηκε και στον Ναπολεόνειο Κώδικα αλλά οι ομοφυλόφιλοι καταδιώκονταν και εισάγονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το 1945 η ηλικία συναίνεσης ανέβηκε στα 15 από τα 13 για τους ετεροφυλόφιλους. Το 1974 η ηλικία συναίνεσης για την ομοφυλοφιλία κατέβηκε στα 18 από τα 21 και το 1982 η ηλικία συναίνεσης για ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους εξισορροπήθηκε στα 15.
Νόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οποιαδήποτε διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό απαγορεύεται από το 1985. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες επιτρέπεται να υπηρετούν στον στρατό.
Τον Δεκέμβριο του 2004 εγκρίθηκε ένας νόμος που έκανε παράνομα τα σεξιστικά ή ομοφοβικά σχόλια. Η ποινή είναι €45,000 και/ή 12 μήνες φυλάκισης.
Από το 1999 τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν να κάνουν πολιτικές ενώσεις οι οποίες έχουν όλες τις νομικές προστασίες και ευθύνες του γάμου.
Συνοπτικός Πίνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ζήτημα | Κατάσταση |
|---|---|
| Η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη |  (Από το 1971)
|
| Ίσο όριο συγκατάθεσης | (Από το 1982)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στην εργασία | (Από το 1985)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στη παροχή αγαθών και υπηρεσιών | (Από το 1985)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων σε όλους τους άλλους τομείς (συμπερ. έμμεσης διάκρισης, ρητορικής μίσους) | (Από το 2004)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων σχετικά με την ταυτότητα φύλου | (Από το 2012)
|
| Ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών είναι νόμιμος | (Από το 2013)
|
| Αναγνώριση ομοφυλοφιλικών σχέσεων | (Από το 1999)
|
| Τεκνοθεσία παιδιού του άλλου συντρόφου σε ομόφυλα ζευγάρια | (Από το 2013)
|
| Από κοινού τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια | (Από το 2013)
|
| ΛΟΑΤΚΙ+ υπηρετούν ανοιχτά στο στρατό |
|
| Δικαίωμα αλλαγής νόμιμου φύλου |
|
| Απαγόρευση των "θεραπειών" μεταστροφής φύλου | (Από το 2022)
|
| Απαγόρευση των μη συναινετικών, κοσμητικών, "κανονικοποιητικών" επεμβάσεων φύλου (IGM) στα ίντερσεξ βρέφη και παιδιά | 
|
| Επιλογή τρίτου φύλου |
|
| Η ομοφυλοφιλία αποχαρακτηρίστηκε ως ασθένεια | (Από το 2021)
|
| Πρόσβαση σε εξωσωματική γονιμοποίηση για ζευγάρια λεσβιών(IVF) | (Από το 2021)
|
| Παρένθετη μητρότητα για ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών | (Από το 1994, η παρένθετη μητρότητα είναι παράνομη για όλα τα ζευγάρια ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού)
|
| Κατάργηση του σεξουαλικού προσανατολισμού ως κριτήριο αποκλεισμού από την εθελοντική αιμοδοσία | (Από το 2022)
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «French parliament allows gay marriage despite protests» (στα αγγλικά). Reuters. 2013-04-23. https://www.reuters.com/article/us-france-gaymarriage-idUSBRE93K08B20130423. Ανακτήθηκε στις 2022-11-14.
- ↑ «Rainbow Europe». rainbow-europe.org. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Rainbow Europe». rainbow-europe.org. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Selon la préfecture de police, il n'y a (presque) pas eu de Marche des fiertés - Têtu». web.archive.org. 2 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «The Ten Best Places In The World To Be Gay». The Independent (στα Αγγλικά). 16 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Le Marais: The Indifferent Ghetto." Άρθρο για την gay συνοικία, Λε Μαραί, στο Παρίσι.
- "Alors, are we 'queer'yet." Άρθρο αναφορικά με την αποδοχή της λέξης queer στη Γαλλία.
| ||||||||||||||||||||