Δημήτρης Νικολαΐδης
Ο Δημήτρης Νικολαΐδης (Αθήνα, 1922 - 21 Ιανουαρίου 1993) ήταν Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου.[1] Ασχολήθηκε και με την σκηνοθεσία. Τον Σεπτέμβριο του 1955 παντρεύτηκε την ηθοποιό Σούλη Σαμπάχ.[2]
| Δημήτρης Νικολαΐδης | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση |
1922 Μικρά Ασία |
| Θάνατος |
21 Ιανουαρίου 1993 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης (1944) |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων, ηθοποιός ταινιών και θεατρικός σκηνοθέτης |
| Σύζυγος | Σούλη Σαμπάχ (1955–1993) |
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δημήτρης Νικολαΐδης ήταν παιδί προσφύγων από την Σμύρνη και ορφάνεψε από 9 μηνών[1] Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα τον στίβο. Υπήρξε υπότροφος μαθητής στο Πειραματικό Σχολείο Αθηνών (στην οδό Σκουφά). Πέρασε στη Νομική Σχόλη του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα σπούδαζε στη σχόλη του Κουν.[3] Την περίοδο της κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση.
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1942 όταν ο Κουν ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης ανέβασε μια παράσταση με τους μαθητές του, όπου ανάμεσά τους ήταν και ο Δημήτρης Νικολαϊδης. Το ουσιαστικό του ντεμπούτο γίνεται το 1944 μαζί με το δάσκαλό του στο θεατρικό έργο του Αλέξη Σολομού Ο τελευταίος Ασπροκόρακας κι αμέσως μετά στο Βυθό του Γκόρκι.
Το 1945 ξεκινάει συνεργασία με το θίασο της κυρίας Κατερίνας όπου παραμένει μέχρι και το 1949. Ακολούθως, συμμετέχει στο θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη με το έργο του Αλέκου Σακελλάριου Δελησταύρου και Υιός, που όλα τα μέλη του ήταν κουμπάροι στο γάμο του με την ηθοποιό Σούλη Σαμπάχ στον Ιερό Ναό Διονυσίου του Αρεοπαγίτη. Συνεχίζει τη συνεργασία του με διάφορους θιάσους και το καλοκαίρι του 1965 σκηνοθετεί με επιτυχία το έργο Μιας πεντάρας νιάτα[1] των Κώστα Πρετεντέρη - Ασημάκη Γιαλαμά. Έκτοτε σκηνοθετεί και τις περισσότερες φορές παίζει σαν ηθοποιός σε θεατρικά έργα όπως Ούτε γάτα ούτε ζημιά του Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου, Αγάπη μου παλιόγρια των Πολύβιου Βασιλειάδη - Λάκη Μιχαηλίδη κ.α.[3]
Συνεργάστηκε με τους περισσότερους σχεδόν πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου, όπως η Έλλη Λαμπέτη, η Τζένη Καρέζη, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας (που υπήρξε στενός του φίλος), ο Κώστας Βουτσάς κ.ά. Η τελευταία παράστασή του στην θεατρική σκηνή ήταν το 1980 στο έργο Οι ερωτιάρηδες του Βάσου Ανδριανού.
Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δημήτρης Νικολαΐδης πρωτοεμφανίστηκε σαν ηθοποιός στον κινηματογράφο το 1954 με την ταινία Το Κορίτσι της Γειτονιάς με πρωταγωνιστές τους: Σμαρούλα Γιούλη, Γιώργο Φούντα και Ορέστη Μακρή. Έκτοτε έπαιξε σε πάρα πολλές ταινίες, σχεδόν 80, ακόμα και σε διεθνείς παραγωγές όπως το Αμέρικα, Αμέρικα[4] του Ηλία Καζάν το 1963.
Το 1966 σκηνοθέτησε την πρώτη και μοναδική του ταινία, την κωμωδία της Φίνος Φιλμ Η Γυναίκα μου τρελάθηκε'[1] σε σενάριο του Νίκου Τσιφόρου και με πρωταγωνιστές τους Μαίρη Αρώνη και Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Τηλεόραση - Ραδιόφωνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη μικρή οθόνη συμμετείχε και με τις δύο ιδιότητές του, με πιό γνωστή τη σειρά Εκείνες κι εγώ μαζί με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Υπήρξε αγαπημένος φίλος και συνεργάτης του θεατρικού συγγραφέα Κώστα Πρετεντέρη. Μαζί έκαναν την πετυχημένη σειρά στο ραδιόφωνο Ο θυρωρός όπου έκανε τον Μπουλντόζα.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημήτρης Νικολαΐδης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Στιγμιότυπο από την ταινία Δελησταύρου και Υιός
