Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανατολικός κόσμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ανατολικός κόσμος σε έναν χάρτη του 1796, ο οποίος περιλάμβανε τις ηπείρους της Ασίας και της Αυστραλίας (τότε γνωστή ως Νέα Ολλανδία).

Ο Ανατολικός κόσμος, επίσης γνωστός ως Ανατολή, είναι ένας γενικός όρος για διάφορους πολιτισμούς ή κοινωνικές δομές, έθνη και φιλοσοφικά συστήματα, που ποικίλλουν ανάλογα με το πλαίσιο. Συχνά περιλαμβάνει τουλάχιστον μέρος της Ασίας ή, γεωγραφικά, τις χώρες και τους πολιτισμούς ανατολικά της Ευρώπης, την περιοχή της Μεσογείου και τον Αραβικό κόσμο, ειδικά σε ιστορικά (προ-μοντέρνα) πλαίσια, και στη σύγχρονη εποχή στο πλαίσιο του Οριενταλισμού.[1] Συχνά θεωρείται ως ομόλογο του Δυτικού κόσμου και συσχετίζεται έντονα με το νότιο μισό της διαίρεσης Βορρά-Νότου στον Κόσμο.

Οι διάφορες περιοχές που περιλαμβάνονται στον όρο ποικίλλουν, είναι δύσκολο να γενικευτούν και δεν έχουν μια κοινή κληρονομιά, όπως ισχύει συχνά για τον δυτικό κόσμο. Παρόλο που τα διάφορα μέρη του Ανατολικού κόσμου μοιράζονται πολλά κοινά θέματα, κυρίως στο Παγκόσμιο Νότο, δεν έχουν ιστορικά οριστεί ως σύνολο.

Ο όρος είχε αρχικά μια κυριολεκτική γεωγραφική έννοια, που αναφέρεται στο ανατολικό τμήμα του Παλαιού Κόσμου, σε αντίθεση με τους πολιτισμούς της Ασίας με εκείνους της Ευρώπης (ή του Δυτικού κόσμου). Παραδοσιακά, αυτό περιλαμβάνει όλη την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και τη Νότια Ασία (Αφγανιστάν και Ινδική υποήπειρος).

Εννοιολογικά, το όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης είναι πολιτιστικό, παρά γεωγραφικό, με αποτέλεσμα η Αυστραλία να ομαδοποιείται συνήθως στη Δύση, ενώ τα κράτη της Κεντρικής Ασίας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ακόμη και με σημαντική δυτική επιρροή, ομαδοποιούνται στην Ανατολή.[2] Εκτός από την Ασία και ορισμένα μέρη της Αφρικής, η Ευρώπη έχει απορροφήσει με επιτυχία σχεδόν όλες τις κοινωνίες της Ωκεανίας και της Αμερικής στον Δυτικό κόσμο.[3][4] Οι Τουρκία, Φιλιππίνες και Ισραήλ, οι οποίες βρίσκονται γεωγραφικά στον Ανατολικό κόσμο, θεωρούνται τουλάχιστον μερικώς δυτικοποιημένες λόγω της πολιτιστικής επιρροής της Ευρώπης.[5][6][7]

Σε κάποιες περιπτώσεις, ο ορισμός μπορεί σπάνια να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ και τις χώρες του Τρίτου Κόσμου του Κινήματος των Αδεσμεύτων.

Πολιτική ταυτότητας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ασιατικές αντιλήψεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και υπάρχει η αντίληψη μιας ενωμένης ασιατικής φυλής, η νομιμότητά της είναι αμφίβολη, δεδομένου του αριθμού των διαφορετικών χωρών και πολιτισμών που περιλαμβάνει η Ασία.[8] Αυτή η ιδέα είναι ακόμη πιο αμφισβητήσιμη λόγω του γεγονότος ότι η κοινή ομιλία συνδέει την «ασιατική ταυτότητα» με τους λαούς της Νοτίου και Ανατολικής Ασίας και αποκλείει περιοχές της Δυτικής Ασίας, οι οποίες συνήθως δεν θεωρούνται μέρος του ανατολικού κόσμου. Τέτοιες περιοχές περιλαμβάνουν τα αραβικά έθνη, το Ισραήλ, την Τουρκία και το Ιράν.[9]

Οι ασιατικοί πολιτισμοί έχουν συχνά έντονα τα γνωρίσματα του εθνικισμού και του εθνοτικού ατομικισμού, αλλά η παρουσία πολλών διαφορετικών πολιτισμών, περιβάλλοντων, οικονομιών, ιστορικών δεσμών και κυβερνητικών συστημάτων οδηγεί συχνά σε πολιτιστικές ταυτότητες ειδικά για μεμονωμένα έθνη και εθνοτικές ομάδες, που δεν συμπεριλαμβάνει την υπόλοιπη ήπειρο. Οι άνθρωποι της Ασίας μπορεί να προτιμούν να μην ταυτίζονται με την ήπειρο ή την περιοχή τους, αλλά με το συγκεκριμένο έθνος ή την πολιτιστική τους ομάδα.

Ο διαχωρισμός μεταξύ «Ανατολής» και «Δύσης», είναι προϊόν της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ιστορίας και της διάκρισης μεταξύ του ευρωπαϊκού Χριστιανισμού και των πολιτισμών πέρα από αυτόν προς την Ανατολή. Με τον ευρωπαϊκό αποικισμό της Αμερικής, η διάκριση Ανατολής/Δύσης έγινε παγκόσμια. Η έννοια της Ανατολικής, Ινδικής (Ινδίες) ή της «Οριεντάλ» σφαίρας υπογραμμίστηκε από φυλετικές ιδέες, καθώς και θρησκευτικών και πολιτιστικών διαφορών. Τέτοιες διακρίσεις διατυπώθηκαν από τους Δυτικούς στην ακαδημαϊκή παράδοση που είναι γνωστή ως «Οριενταλισμός και Ινδολογία». Η έννοια της ασιατικής ταυτότητας μπορεί, ως εκ τούτου, να θεωρηθεί πρωτίστως ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο Οριενταλισμός, είναι ενδιαφέρον ότι, ήταν η μόνη δυτική έννοια ενός ενοποιημένου ανατολικού κόσμου που δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένες περιοχές, αλλά σε ολόκληρη την Ασία.[10][11]

Ευρωπαϊκές αντιλήψεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο όρος «Ανατολικός κόσμος» χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές ως επέκταση του Ανατολικού Μπλοκ, που υπονοούσε τη Σοβιετική Ένωση, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τους κομμουνιστικούς συμμάχους τους, ενώ ο όρος «Δυτικός κόσμος» συχνά υπονοούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Συμμάχους του ΝΑΤΟ, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η έννοια είναι συχνά ένας άλλος όρος για την Άπω Ανατολή - μια περιοχή που έχει σημαντική πολιτιστική και θρησκευτική ομοιότητα. Η ανατολική φιλοσοφία, η τέχνη, η λογοτεχνία και άλλες παραδόσεις, βρίσκονται συχνά σε ολόκληρη την περιοχή σε μέρη με μεγάλη σημασία, όπως η λαϊκή κουλτούρα, η αρχιτεκτονική και η παραδοσιακή λογοτεχνία. Η εξάπλωση του Βουδισμού και της Ινδουιστικής γιόγκα είναι εν μέρει υπεύθυνη για αυτό.

Ανατολικός πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια εικόνα του «Ανατολικού κόσμου» που ορίζεται ως «Άπω Ανατολή», η οποία αποτελείται από τρία αλληλεπικαλυπτόμενα πολιτιστικά μπλοκ: Ανατολική Ασία (πράσινο), Νότια Ασία (πορτοκαλί) και Νοτιοανατολική Ασία (μπλε).
Η εξάπλωση του Συριακού Χριστιανισμού στην Ανατολική Ασία.
Κατανομή των Ανατολικών θρησκειών (κίτρινο), σε αντίθεση με τις Αβρααμικές θρησκείες (βιολετί).
Πολιτιστική σφαίρα της Ανατολικής Ασίας.
Πολιτιστική περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Ινδική πολιτιστική σφαίρα

Ο ανατολικός πολιτισμός έχει αναπτύξει πολλά θέματα και παραδόσεις. Μερικά σημαντικά είναι:

Συλλογή εικόνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Thompson, William· Joseph Hickey (2005). Society in Focus. Boston: Pearson plc. 0-205-41365-X. 
  2. ↑ Meštrovic, Stjepan (1994). Balkanization of the West: The Confluence of Postmodernism and Postcommunism. Routledge. σελ. 61. ISBN 0-203-34464-2. 
  3. ↑ «Embassy of Brazil – Ottawa». Brasembottawa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  4. ↑ Falcoff, Mark. «Chile Moves On». AEI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  5. ↑ Sheldon Kirshner (16 Οκτωβρίου 2013). «Is Israel Really a Western Nation?». Sheldon Kirshner Journal. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2013. 
  6. ↑ «EU-Turkey relations». European Information on Enlargement & Neighbours. EurActiv.com. 23 Σεπτεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2008. 
  7. ↑ «Fifty Years On, Turkey Still Pines to Become European». TIME. 8 September 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-08-26. https://web.archive.org/web/20130826163253/http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1920882,00.html. Ανακτήθηκε στις 8 September 2009. 
  8. ↑ Cartmill, M. (1999). The Status of the Race Concept in Physical Anthropology. American Anthropologist 100(3)651 -660.
  9. ↑ Khatib, Lina (2006). Filming the modern Middle East: politics in the cinemas of Hollywood and the Arab world. Library of Modern Middle East Studies, Library of International Relations. 57. I.B. Tauris. σελίδες 166–167, 173. ISBN 1-84511-191-5. 
  10. ↑ Tromans, 6
  11. ↑ from the Latin oriens; Oxford English Dictionary
  12. ↑ «Ramoji Film City sets record». Business Line. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2007. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανατολικός_κόσμος&oldid=10850542"