Γιόγκα
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων Ινδουισμός |
|---|
 |
|
Έννοιες |
|
Σχολές
|
|
Γραφές
|
 Ινδουισμός |
| Τμήμα μιας σειράς λημμάτων |
| Βουδισμός |
|---|
 |
|
Πρακτικές |
|
Παραδόσεις |
 Βουδισμός |
Η Γιόγκα (ˈ|j|oʊ|g|ə)[1] Σανσκριτικά, Ακουστικό αρχείο), είναι μία φυσική, νοητική και ψυχική πρακτική ή μαθητεία που προέρχεται από την Ινδία. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σχολών, πρακτικών και στόχων[2] στον Ινδουισμό, Βουδισμό (ιδιαίτερα στον Βαζραγιάνα Βουδισμό[3][4][5]) και τον Ζαϊνισμό[6][7][8][7].Οι γνωστότερες μορφές της στον δυτικό πολιτισμό είναι η Χάθα γιόγκα και η Ράτζα γιόγκα.
Η προέλευση της γιόγκα αναφέρεται στις Προβεδικές ινδικές παραδόσεις, ωστόσο το πιθανότερο είναι ότι αναπτύχθηκαν περί τον 6ο και 5ο ΠΚΕ αιώνα στην αρχαία Ινδία, από τα κινήματα σανιάσα και σραμάνα[9]. Η χρονολόγηση των προωιμότερων κειμένων που περιγράφουν τις πρακτικές της Γιόγκα είναι ασαφής και ποικίλλει από τις ινδουιστικές Ουπανισάντ[10] έως τον βουδιστικό κανόνα Πάλι[11], πιθανώς του τρίτου αι. ΠΚΕ ή μεταγενέστερα. Οι Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι χρονολογούνται στο πρώτο ήμισυ της πρώτης χιλιετίας ΚΕ[12][13] αλλά κέρδισαν σημαντική θέση στη Δύση μόλις στον 20ό αιώνα[14]. Κείμενα της χάθα γιόγκα εμφανίστηκαν περί τον 11ο αιώνα, με ρίζες στην Τάντρα[15][16]
Οι γκουρού της γιόγκα από την Ινδία εισήγαγαν αργότερα την γιόγκα στη δύση[17] ακολουθώντας την επιτυχία του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα που έφερε τη γιόγκα στη Δύση το 1920 και είναι ευρέως γνωστός ως "Ο Πατέρας της Γιόγκα στη Δύση".[18] Στη δεκαετία 1980 η γιόγκα έγινε δημοφιλής ως σύστημα εναλλακτικής ιατρικής και φυσικής άσκησης στον δυτικό κόσμο[16]. Όμως η Γιόγκα στις ινδικές παραδόσεις είναι κάτι περισσότερο από φυσική άσκηση, καθώς διαθιέτει ένας διαλογιστικό και πνευματικό πυρήνα[19]. Μία από τις μείζονες έξι ορθόδοξες σχολές του Ινδουϊσμού ονομάζεται Γιόγκα, με τη δική της επιστημολογία και μεταφυσική, και η οποία συνδέεται στενά με την ινδουιστική φιλοσοφία Σαμκύα.[20]. Καθιερώθηκε, το 2014, με την επίσημη συγκατάθεση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), η πρώτη στην ιστορία Παγκόσμια Ημέρα της Γιόγκα[21], την οποία πρότεινε πρώτος ο Πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι, που θα γιορτάζεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο. Την εισήγησή του την υιοθέτησαν τα Ηνωμένα Έθνη με τη σύμφωνη γνώμη και υποστήριξη της πρωτοβουλίας αυτής από 175 κράτη, αριθμό που αποτελεί ρεκόρ, καθώς ήταν ο μεγαλύτερος αριθμός υποστηρικτών μιας πρότασης στην ιστορία του οργανισμού αυτού. Ένα πρόσφατο άρθρο σε μία online εφημερίδα της Ινδίας γράφει: «Αν η ιδέα της Ινδίας να καθιερωθεί μια Παγκόσμια Ημέρα της Γιόγκα έτυχε εύκολης αποδοχής από τα Ηνωμένα Έθνη, πολλά από τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν στον Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, τον πρώτο γκουρού της Ινδίας πάνω στη γιόγκα στις Ηνωμένες Πολιτείες […] ο οποίος έπαιξε τεράστιο και καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση των θεμελίων της γιόγκα στις Ηνωμένες Πολιτείες, έναν αιώνα πριν».
Στην προσπάθεια καθορισμού της αποτελεσματικότητας της γιόγκα έγιναν πολλές μελέτες για τη χρήση της συμπληρωματικά στη θεραπεία του καρκίνου, της σχιζοφρένειας, του άσθματος και των καρδιακών ασθενειών. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών είναι ανάμεικτα και ασαφή. Ειδικότερα οι μελέτες για τον καρκίνο δεν προτείνουν σαφή και ενίοτε καμία αποτελεσματικότητα. Σε άλλες περιπτώσεις αναφέρεται ότι η γιόγκα μπορεί να μειώσει τους παράγοντες κινδύνου και να ενισχύσει τον ασθενή στην ψυχολογική διαδικασία επούλωσης[22][23].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «yoga, n.». OED Online. Oxford University Press. September 2015. http://www.oed.com/view/Entry/232036. Ανακτήθηκε στις 9 September 2015.
- ↑ White 2011.
- ↑ Chogyam Trungpa (2001) The Lion's Roar: An Introduction to Tantra. Shambhala. ISBN 1-57062-895-5
- ↑ Edmonton Patric 2007, Pali and its sinificance σ. 332
- ↑ Lama Yeshe (1998). The Bliss of Inner Fire. Wisdom Publications. σσ. 135-141.
- ↑ Denise Lardner Carmody, John Carmody (1996), Serene Compassion. Oxford University Press US. σ. 68.
- ↑ 7,0 7,1 Stuart Ray Sarbacker, Samādhi: The Numinous and Cessative in Indo-Tibetan Yoga. SUNY Press, 2005, σσ. 1–2.
- ↑ Tattvarthasutra [6.1], see Manu Doshi (2007) Translation of Tattvarthasutra, Ahmedabad: Shrut Ratnakar σ. 102
- ↑ Samuel 2008, σελ. 8.
- ↑ Mark Singleton (2010), Yoga Body: The Origins of Modern Posture Practice, Oxford University Press, ISBN 978-0195395341, σσ. 25-34
- ↑ Werner (1977) σσ. 119-20
- ↑ Whicher, σσ. 1-4, χρονολόγηση στις σσ. 41-42
- ↑ W. Y. Evans-Wentz (2000), Tibetan Yoga and Secret Doctrines, 3rd Edition, Oxford University Press, ISBN 978-0195133141, Κεφάλαια 7 και 8
- ↑ White 2014, σελ. xvi-xvii.
- ↑ James Mallinson, "Sāktism and Hathayoga," 28 June 2012. http://www.khecari.com/resources/SaktismHathayoga.pdf [ανάκτηση 19 Σεπτεμβρίου 2013] σ. 20, Quote: "Οι τεχνικές της χάθα γιόγκα δεν διδάσκονται στα σανσκριτικά κείμενα παρά μόνο τον 11ο αι."
- ↑ 16,0 16,1 Burley, Mikel (2000). Hatha Yoga: Its Context, Theory and Practice. Delhi: Motilal Banarsidass. σ. 16. "Υπάρχει λόγος για τον οποίο η χάθα γιόγκα αναφέρεται ως κλάδος του 'Ταντρισμού'."
- ↑ White 2011, σελ. 2.
- ↑ «Pihladelphia news». http://www.philly.com/philly/blogs/sportsdoc/Father-of-Yoga-in-the-West-has-special-Philly-connection.html.
- ↑ * Marek Jantos (2012), in Oxford Textbook of Spirituality in Healthcare (Editors: Mark Cobb et al.), Oxford University Press, ISBN 978-0199571390, pages 362-363
- James M. Nelson (2009), Psychology, Religion, and Spirituality, Springer, ISBN 978-1441927699, σσ. 78-82
- Jean Varenne (1977), Yoga and the Hindu Tradition, Motilal Banarsidass, ISBN 978-0226851167, Preface and Introduction
- ↑ * Mikel Burley (2012), Classical Samkhya and Yoga: An Indian Metaphysics of Experience, Routledge, ISBN 978-0415648875, Βλ. Εισαγωγή.
- John A. Grimes (1989), A Concise Dictionary of Indian Philosophy: Sanskrit Terms Defined in English, State University of New York Press, ISBN 978-0791401002, σ. 70
- ↑ «ΟΗΕ». http://www.un.org/en/events/yogaday/.
- ↑
- Smith, Kelly B.; Pukall, Caroline F. (May 2009). «An evidence-based review of yoga as a complementary intervention for patients with cancer». Psycho-Oncology 18 (5): 465–475. doi:. PMID 18821529.
- Sharma, Manoj; Haider, Taj (October 2012). «Yoga as an Alternative and Complementary Treatment for Asthma: A Systematic Review». Journal of Evidence-Based Complementary & Alternative Medicine 17 (3): 212–217. doi:.
- Innes, Kim E.; Bourguignon, Cheryl (November–December 2005). «Risk Indices Associated with the Insulin Resistance Syndrome, Cardiovascular Disease, and Possible Protection with Yoga: A Systematic Review». Journal of the American Board of Family Medicine 18 (6): 491–519. doi:.
- ↑ Vancampfort, D.; Vansteeland, K.; Scheewe, T.; Probst, M.; Knapen, J.; De Herdt, A.; De Hert, M. (July 2012). «Yoga in schizophrenia: a systematic review of randomised controlled trials». Acta Psychiatrica Scandinavica 126 (1): 12–20. doi:., art.nr. 10.1111/j.1600-0447.2012.01865.x
Βιβλιογραφία - Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bryant, Edwin (2009). The Yoga Sutras of Patañjali: A New Edition, Translation, and Commentary. New York, USA: North Point Press. ISBN 978-0865477360.
- Crangle, Edward Fitzpatrick (1994), The Origin and Development of Early Indian Contemplative Practices, Otto Harrassowitz Verlag
- Dhillon, Dalbir Singh (1988). Sikhism, Origin and Development. Atlantic Publishers. GGKEY:BYKZE4QTGJH. http://books.google.com/books?id=osnkLKPMWykC&pg=PA249.
- De Michelis, Elizabeth (2004). A History of Modern Yoga. London: Continuum. ISBN 0-8264-8772-6.
- Dumoulin, Heinrich. Heisig, James W.. Knitter, Paul F. (2005). Zen Buddhism: a History: India and China. World Wisdom, Inc. ISBN 978-0-941532-89-1. http://books.google.com/books?id=9CYeWYtYBS4C.
- Eliade, Mircea (1958). Yoga: Immortality and Freedom. Princeton: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-14203-6.
- Feuerstein, Georg (1996). The Shambhala Guide to Yoga. 1st ed.. Boston & London: Shambhala Publications.
- Flood, Gavin D. (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press
- Fowler, Jeaneane D. (2012). The Bhagavad Gita: A Text and Commentary for Students. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-84519-346-1. http://books.google.com/books?id=zU4E5ZidVr0C.
- Goldberg, Philip (2010). American Veda. From Emerson and the Beatles to Yoga and Meditation. How Indian Spirituality Changed the West. New York: Harmony Books. ISBN 978-0-385-52134-5.
- Gambhirananda, Swami (1998). Madhusudana Sarasvati Bhagavad_Gita: With the annotation Gūḍhārtha Dīpikā. Calcutta: Advaita Ashrama Publication Department. ISBN 81-7505-194-9.
- Hari Dass, Baba (1978), Ashtanga Yoga Primer, Santa Cruz: Sri Ram Publishing, σελ. bk. cover, ISBN 978-0918100047
- Jacobsen, Knut A.. Larson, Gerald James (2005). Theory And Practice of Yoga: Essays in Honour of Gerald James Larson. BRILL. ISBN 978-90-04-14757-7. http://books.google.com/books?id=TDGFFNYvrokC.
- Larson, Gerald James (2008). The Encyclopedia of Indian Philosophies: Yoga: India's philosophy of meditation. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-3349-4. http://books.google.com/books?id=p6pURGdBBmIC.
- Lidell, Lucy (1983). The Sivananda Companion to Yoga. London: Gaia Books Limited. ISBN 0-684-87000-2. http://selfdefinition.org/yoga/Lucy%20Lidell%20-%20The%20Sivananda%20Companion%20to%20Yoga.pdf.
- Mallinson, James (2011), «Haṭha Yoga», Brill's Encyclopedia of Hinduism. Volume Three, BRILL
- McEvilley, Thomas (2002). The shape of ancient thought. Allworth Communications. ISBN 978-1-58115-203-6. http://books.google.com/?id=Vpqr1vNWQhUC.
- Müller, Max (1899). Six Systems of Indian Philosophy; Samkhya and Yoga, Naya and Vaiseshika. Calcutta: Susil Gupta (India) Ltd.. ISBN 0-7661-4296-5. http://books.google.com/books?id=hiH57a0tGpcC. Reprint edition; Originally published under the title of "The Six Systems of Indian Philosophy."
- Possehl, Gregory (2003). The Indus Civilization: A Contemporary Perspective. AltaMira Press. ISBN 978-0-7591-0172-2. http://books.google.com/books?id=pmAuAsi4ePIC.
- Radhakrishnan, S.. Moore, CA (1967). A Sourcebook in Indian Philosophy. Princeton. ISBN 0-691-01958-4.
- Samuel, Geoffrey (2008), The Origins of Yoga and Tantra, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-69534-3, http://books.google.com/?id=JAvrTGrbpf4C
- Satyananda, Swami (2008). Asana Pranayama Mudra Bandha. Munger: Yoga Publications Trust. ISBN 978-81-86336-14-4. http://www.znakovi-vremena.net/en/Swami-Satyananda-Saraswati---Asana-Pranayama-Mudra-Bandha.pdf.
- Taimni, I. K. (1961). The Science of Yoga. Adyar, India: The Theosophical Publishing House. ISBN 81-7059-212-7.
- Werner, Karel (1998). Yoga And Indian Philosophy (1977, Reprinted in 1998). Motilal Banarsidass Publ. ISBN 81-208-1609-9.
- Whicher, Ian (1998). The Integrity of the Yoga Darśana: A Reconsideration of Classical Yoga. SUNY Press. ISBN 978-0-7914-3815-2. http://books.google.com/books?id=_Qo9K9hPvQgC.
- White, David Gordon (2011), Yoga, Brief History of an Idea (Chapter 1 of "Yoga in practice"), Princeton University Press, http://press.princeton.edu/chapters/i9565.pdf
- White, David Gordon (2014), The "Yoga Sutra of Patanjali": A Biography, Princeton University Press
- Worthington, Vivian (1982). A History of Yoga. Routledge. ISBN 0-7100-9258-X.
- Wynne, Alexander "The Origin of Buddhist Meditation." Routledge, 2007, ISBN 1-134-09741-7.
- Zimmer, Heinrich (1951), Philosophies of India, New York, New York: Princeton University Press, ISBN 0-691-01758-1, http://books.google.com/books?id=bRQ5fpTmwoAC Bollingen Series XXVI; Edited by Joseph Cambell.
- Zydenbos, Robert. Jainism Today and Its Future. München: Manya Verlag, 2006. p. 66
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
