Όθων Γ΄ του Μομφερράτου
Σεκοντότος Παλαιολόγος | |
---|---|
Περίοδος | 1372 - 1378 |
Προκάτοχος | Ιωάννης Β' Παλαιολόγος |
Διάδοχος | Ιωάννης Γ' Παλαιολόγος |
Γέννηση | π. 1360 |
Θάνατος | 16 Δεκεμβρίου 1378 |
Σύζυγος | Γιολάνδη Βισκόντι |
Οίκος | Παλαιολόγων |
Πατέρας | Ιωάννης Β' Παλαιολόγος |
Μητέρα | Ισαβέλλα της Μαγιόρκας |
δεδομένα ( ) |
Ο Όθων Γ΄ Παλαιολόγος ή Σεκοντόττος του Μομφερράτου (1360 - 16 Δεκεμβρίου 1378), Μαρκήσιος του Μομφερράτου (1372 - 1378) από την Δυναστεία των Παλαιολόγων του Μομφερράτου, νεώτερου κλάδου της Δυναστείας των Παλαιολόγων ήταν μεγαλύτερος γιος του Ιωάννη Β΄ του Μομφερράτου και της Ισαβέλλας της Μαγιόρκας κόρης του Ιακώβου Γ΄ της Μαγιόρκας.[1][2]
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα "Σεκοντόττος" ίσως να οφείλεται στο ότι ήταν ο δεύτερος Όθων που κυβέρνησε μόνος του την μαρκιωνία αν και καταγράφεται σαν Όθων Γ΄. Οι περισσότερες πιθανότητες δείχνουν να προέρχεται από τον Άγιο Σεκούνδο προστάτη της πόλης Άστι, της πρωτεύουσας του πατέρα του.[3] Ονομάστηκε Όθων προς τιμή του ισχυρού συμμάχου του πατέρα του Όθωνα Α΄ των Γουέλφων δούκα τού Μπράουνσβϊαι-Γκρούμπενχαγκεν.[2] Τον Δεκέμβριο του 1361 ο πατέρας του έκλεισε ειρήνη με τον κυβερνήτη του Μιλάνου Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι, με όρο τον αρραβώνα του Σεκεντόττου με την τετράχρονη κόρη του Γκαλεάτσο, τη Μαρία· το Άστι ήταν στην προίκα της Μαρίας και η Μαρκιωνία του Μομφερράτου θα μπορούσε να έχει την εξουσία. Η ειρήνη κράτησε πολύ λίγο, επειδή η Μαρία απεβίωσε τον Μάιο του επόμενου χρόνου.[2][4]
Μαρκήσιος του Μομφερράτου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σεκοντόττος διαδέχτηκε τον πατέρα του σε ηλικία 12 ετών (1372) υπό την κηδεμονία του προστάτη του Όθωνα Α΄ και του Αμεδαίου ΣΤ΄ κόμη της Σαβοΐας. Ο Όθων Α΄ συμφώνησε με τον Ιωάννη Β΄ να παραμείνει κηδεμόνας του γιου του μέχρι την ηλικία των 25 ετών, αλλά αναχώρησε για την Νάπολη για να παντρευτεί την Ιωάννα Α΄ της Νάπολης.[5] Ο Σεκοντόττος, αδύναμος και ασθενής, στάθηκε ανίκανος να κυβερνήσει χωρίς την προστασία του Όθωνα· αποφάσισε να παντρευτεί την Γιολάνδη Βισκόντι, κόρη του Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι και χήρα του Λάιονελ της Αμβέρσας, κάτι που του εξασφάλιζε συμμαχίες με τον Οίκο της Σαβοΐας, το Πεδεμόντιο και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας.[5]
Το τέλος του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αδελφός τού Όθωνα Α΄ δούκα του Γκρούμπενχάγκεν επιτέθηκε στο Άστι και ο Σεκοντόττος κλήθηκε από τον πεθερό του να τον υποστηρίξει: ανακατέλαβε το Άστι και πέρασε στον έλεγχο του Μιλάνου. Ο Σεκοντόττος αναγνώρισε τους κινδύνους της συμμαχίας με το Μιλάνο, αλλά ήταν αργά· συγκέντρωσε δυνάμεις εναντίον του πεθερού του, αλλά ηττήθηκε και οπισθοχώρησε. Απεβίωσε έξω από την Πάρμα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες· σύμφωνα με μερικές πηγές απεβίωσε από τα τραύματα του σε βιαιοπραγία, ενώ σύμφωνα με άλλες δολοφονήθηκε από έναν οπαδό των Βισκόντι. Το σώμα του μεταφέρθηκε και τάφηκε πριν τον υψηλό βωμό του Καθεδρικού ναού της Πάρμας.[5][6] Ο θείος και κηδεμόνας του Όθωνα Α΄, όταν έμαθε για τον θάνατό του, επέστρεψε στην μαρκιωνία για να ορίσει τον διάδοχο· τοποθέτησε μαρκήσιο τον αδελφό εκείνου Ιωάννη Γ΄.[5]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τo 1377 tη Γιολάνδη Βισκόντι, κόρη του Γκαλεάτσο Β΄ κυρίου του Μιλάνου. Για τη Γιολάνδη ήταν ο 2ος σύζυγος από τους τρεις που είχε. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι Όθων Γ΄ του Μομφερράτου | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Το γενεαλογικό δένδρο για τη Δυναστεία των Παλαιολόγων του Μομφερράτου δίνεται παρακάτω.
Γενεαλογία Παλαιολόγων, μαρκησίων του Μομφερράτου
[επεξεργασία κώδικα]Ανδρόνικος Β΄ Αυτοκράτορας των Ρωμαίων σύζ.1.Άννα της Ουγγαρίας 2.Γιολάντα του Μομφερράτου | |||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Μιχαήλ Θ΄ συναυτοκράτορας των Ρωμαίων | (2) Θεόδωρος Α΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1306-1338 ΚΛΑΔΟΣ ΜΟΜΦΕΡΡΑΤΟΥ σύζ. Αρτζεντίνα Σπινόλα | ||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάννης Β΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1338-1372 σύζ. Ισαβέλλα της Μαγιόρκας | |||||||||||||||||||||||||||||||
Όθων Γ΄/Σεκοντόττος μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1372-1378 σύζ. Γιολάνδη Βισκόντι | Ιωάννης Γ΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1378-1381 | Θεόδωρος Β΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1381-1418 σύζ.1.Αρτζεντίνα Μαλασπίνα 2.Ιωάννα του Μπαρ 3.Μαργαρίτα του Πεδεμοντίου | |||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάννης-Ιάκωβος μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1418-1445 σύζ. Ιωάννα της Σαβοΐας | |||||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάννης Δ΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1445-1464 σύζ. Μαργαρίτα της Σαβοΐας | Γουλιέλμος Η΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1464-1483 σύζ.1.Μαρία της Φουά 2.Ελισάβετ Σφόρτσα 3.Μπερνάντ τνε Μπρος | Βονιφάτιος Γ΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1483-1494 σύζ.1.Ορβιετάνα ντι Κάμποφρεγκόζο 2.Ελένα του Μπρος 3.Μαρία Μπράνκοβιτς | Θεόδωρος καρδινάλιος, επίσκοπος του Καζάλε | ||||||||||||||||||||||||||||
Γουλιέλμος Θ΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1494-1518 σύζ.Άννα του Αλανσόν | Ιωάννης-Γεώργιος μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1530-1533 σύζ. Ιουλία της Νάπολης | ||||||||||||||||||||||||||||||
Μαργαρίτα μαρκησία τού Μομφερράτου 1533-1566 σύζ.Φρειδερίκος Β΄ Γκοντζάγκα δούκας της Μάντουα | Βονιφάτιος Δ΄ μαρκήσιος τού Μομφερράτου 1518-1530 | (νόθος) Φλαμίνιο Παλαιολόγος σύζ. Λουσίντα ντελλα Τόρε | |||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ cit: Secondotto, Marquess of Montferrat, John III, Marquess of Montferrat, Theodore II, Marquess of Montferrat and Guglielmo, who were the sons of Elisabeth, daughter of James III of Majorca, and of John II, Marquess of Montferrat, have been called Dukes. Historiae et Urbium Regionum Italiae rariores, Volume 114, Cronica del Montferrato, Benvenuto Sangiorgio, Arnaldo Forni Editore 1780.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 A. A. Settia, ‘Giovanni II Paleologo’
- ↑ John II of Montferrat stipulated in his will that he should be buried in a new chapel in the church of S. Secondo. The will is reproduced in Benvenuto Sangiorgio, Cronica
- ↑ Benvenuto Sangiorgio, Cronica
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 http://www.marchesimonferrato.com/web2007/_pages/gen_summary.php?DR=all&URL=marchesidelmonferrato.com&LNG=IT&L=3&C=4&T=news&D=IT{ABA0394D-0458-2D4D-8183-96844419630F}&A=0
- ↑ Albert Stanburrough Cook, ‘The last months of Chaucer's earliest patron
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- A. A. Settia, ‘Giovanni II Paleologo’, Dizionario Biografico degli Italiani.
- Benvenuto Sangiorgio, Cronica, ed. by Giuseppe Vernazza (Turin: 1780), pp. 103.
- Roberto Maestri, ‘Secondotto’, Circolo culturale: I Marchesi del Monferrato.
- Roberto Maestri Cenni storici sui Marchesi Paleologi di Monferrato (1306–1536), Edizioni Circolo Culturale I Marchesi del Monferrato, Genoa: Tipografia Brigati, 2006, pp. 4–5.
- Albert Stanburrough Cook, ‘The last months of Chaucer's earliest patron’, Transactions of the Connecticut Academy of Arts and Sciences, 21 (1916), 1–144 (pp. 107–109).