Έλληνες στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι πρώτες ελληνικές κοινότητες στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό ιδρύθηκαν πριν την μετατροπή της χώρας σε αποικία του Βελγίου. Η ελληνική παρουσία στο Κονγκό κορυφώθηκε στη δεκαετία του 1950, όταν πολλοί Έλληνες εγκατέλειψαν την Αίγυπτο λόγω της εθνικοποίησης των περιουσιών τους. Οι ελληνικές κοινότητες οργάνωσαν δικά τους σχολεία, ενώ οι Έλληνες ήταν ενεργοί στην οικονομία της χώρας. Επίσης, μια μικρή ομάδα Ελληνοεβραίων μετανάστευσαν στην ΛΔ Κονγκό.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώην ελληνικό εμπόριο (Ζαν Π. Κουτσούκος, Jean P. Coutsoukos) στο Ντούνγκου της Ανατολικής επαρχίας (Οριεντάλ).

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα σχεδόν όλες οι Κογκολέζικες πόλεις στην Βελγική πλευρά είχαν μια ελληνική κοινότητα, ενώ όλα τα μέλη συνήθως κατάγονταν από ένα ιδιαίτερο μέρος της Ελλάδας.[1] Κατά την δεκαετία του 1920, υπήρχαν ελληνικές αλιευτικές και εμπορικές κοινότητες στην Λουαπούλα και τη Κατάνγκα, όπου ασχολούνταν με το ποτάμιο εμπόριο στο Κονγκό και λόγω της ενασχόλησης με το εμπόριο πολλοί Έλληνες μετοίκησαν στη Ζάμπια. Οι έμποροι και αλιείς είχαν καλή φήμη εντός των Κογκολέζων και Ζαμπιανών συναδέλφων τους, καθώς ήταν πάντα έτοιμοι να προσφέρουν ή να δανείσουν τον εξοπλισμό ή τις παραδοσιακές ικανότητές τους στην κατασκευή πλοίων και διχτυών.[2] Αργότερα οι Έλληνες του Κονγκό συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της μουσικής στη χώρα, ιδρύοντας δισκογραφικές εταιρείες όπως οι Ολυμπία, Νγκόμα, Οπίκα και άλλες.[1]

Όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε το 1960, υπήρχαν βίαιες εντάσεις και αβεβαιότητα, η οποία ακολουθήθηκε από τρεις δεκαετίες απολυταρχικής εξουσίας του Μομπούτου Σέσε Σέκο. Κατά την θητεία του Μομπούτου, οι περισσότεροι Έλληνες του Κονγκό εγκατέλειψαν την χώρα.

Γύρω στο 2000 υπήρχαν περίπου 100 Έλληνες στην Κινσάσα και 200 στο Λουμπούμπασι. Ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου και ο Ελληνικός Σύνδεσμος (Club Hellenique) είναι τα κύρια σημεία συναντήσεων μεταξύ της κοινότητας.[3]

Η μητρική γλώσσα των περισσότερων Ελλήνων στην χώρα είναι τα γαλλικά. Μερικοί μιλούν μόνο τα ελληνικά, ενώ άλλοι ομιλούν γλώσσες Μπαντού.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Gary Stewart, Rumba on the River, Verso, 2003, (ISBN 1-85984-368-9), ch. 2
  2. Hansen, Karen Tranberg (2000). Salaula: The World of Secondhand Clothing and Zambia. University of Chicago Press. σελ. 72–74. ISBN 0-226-31580-0. 
  3. Declan Walsh, City Life: Kisangani - Congo's last few Greeks look back in wonder, The Independent, (London), Oct 2, 2000