Οι Έλληνες του Καζακστάν είναι κυρίως απόγονοι των Ελλήνων του Πόντου, που μεταφέρθηκαν εκεί από τον Ιωσήφ Στάλιν, από τη νότια Ρωσία και την περιοχή του Καυκάσου.[1] Πρώτοι εκτοπίστηκαν οι Έλληνες της Κριμαίας το 1944, σύμφωνα με το ψήφισμα 5984 της 2ης Ιουνίου 1944.[2] Στη συνέχεια διώχθηκαν οι Έλληνες του Καυκάσου (Γεωργία και Αρμενία) τον Ιούνιο του 1949, τον Φεβρουάριο του 1950 και τον Αύγουστο του 1950.[3][4] Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που απελάθηκαν ήταν περίπου 60.000 άνθρωποι.[5]
Στις μέρες μας υπάρχουν 10-12 χιλιάδες Έλληνες που ζουν στο Καζακστάν σε 17 κοινότητες, και μαζί με την ελληνική κοινότητα του Κιργιστάν συνθέτουν την ομοσπονδία Φιλίας των ελληνικών κοινοτήτων στο Καζακστάν και Κιργιστάν. Η Ομοσπονδία τυπώνει μια μικρή εφημερίδα, διοργανώνει χορευτικές εκδηλώσεις, και προσφέρει μαθήματα χορού και ελληνικής γλώσσας. Αυτή τη στιγμή στο Καζακστάν υπάρχουν 6 Έλληνες δάσκαλοι που χρηματοδοτούνται από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού. Επιπλέον, τα ελληνικά διδάσκονται από δύο δάσκαλους, αποσπασμένους από την Ελλάδα.[6]
