Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χάρισον Φορντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρισον Φορντ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Harrison Ford (Αγγλικά)
Γέννηση13  Ιουλίου 1942[1][2][3]
Σικάγο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
ΣπουδέςRipon College και Maine East High School[5]
Ιδιότηταηθοποιός, παραγωγός ταινιών, ηθοποιός φωνής, περιβαλλοντολόγος, μαραγκός[6] και αεροπόρος[6]
ΣύζυγοςΚαλίστα Φλόκχαρτ (από 2010)[7], Μελίσα Μάθισον (1983–2004) και Mary Marquardt (1964–1979)
ΤέκναBen Ford και Willard Ford
ΓονείςChris Ford[8] και Dorothy Ford[8]
ΑδέλφιαTerence Ford
Κίνημαοικολογισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματαοικολογισμός
ΒραβεύσειςCalifornia Hall of Fame (2016), AFI Life Achievement Award (2000), Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (2001), τιμητικό βραβείο Σεζάρ (2010), Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[9], Wright Brothers Memorial Trophy (2010) και Disney Legends (2024)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Xάρισον Φορντ (αγγλικά: Harrison Ford‎‎), (13 Ιουλίου 1942) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι κυρίως γνωστός για τους ρόλους του ως Χαν Σόλο στην σειρά ταινιών Ο Πόλεμος των άστρων και ως Ιντιάνα Τζόουνς στην ομότιτλη σειρά ταινιών. Η καριέρα του εδώ και τέσσερις δεκαετίες περιλαμβάνει ρόλους σε αρκετές εισπρακτικές επιτυχίες όπως Εργαζόμενο κορίτσι (Working Girl, 1988), Αθώος Μέχρι Αποδείξεως του Εναντίου (Presumed Innocent, 1990), Ο φυγάς (The Fugitive, 1993), Air Force One (1997) και Ένοχο Μυστικό (What Lies Beneath, 2000).

Έχει λάβει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου το 1995 για την ταινία Μάρτυρας εγκλήματος (Witness) και τέσσερις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα. Το 2002 στην απονομή των Χρυσών Σφαιρών βραβεύτηκε με το βραβείο συνολικής προσφοράς Cecil B. DeMille. Οι συνολικές εισπράξεις των ταινιών του στο αμερικανικό box office αγγίζουν τα 4,9 δισεκατομμύρια δολάρια, τοποθετώντας τον στην 2η θέση.[11]

Ο Φορντ γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου, 1942 στο Σικάγο, Ιλλινόις[12] από τους Ντόροθι και Κρίστοφερ Φορντ.[13][14] Έχει έναν μικρότερο αδερφό, τον Τέρενς, που γεννήθηκε το 1945. Ο παππούς και η γιαγιά του είναι ιρλανδικής και γερμανικής καταγωγής αντίστοιχα.[13]

Πρώτα επαγγελματικά βήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1964, ο Φορντ ταξίδεψε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια για να υποβάλει αίτηση για μια θέση εργασίας στο ραδιόφωνο. Δεν πήρε τη δουλειά αλλά παρέμεινε στην Καλιφόρνια και τελικά υπέγραψε συμβόλαιο με το πρόγραμμα νέων ταλέντων της Columbia Pictures, παίζοντας μικρούς ρόλους σε ταινίες. Μία από τις πρώτες του εμφανίσεις ήταν στην ταινία Όλες Οι Γυναίκες Αγαπούν Τον Κλέφτη (Dead Heat on a Merry-Go-Round, 1966). Το 1967 εμφανίστηκε στην ταινία Δοκίμασε και με τη Γυναίκα μου (Luv), όπου μπορεί ο ρόλος του να είχε ατάκες αλλά ακόμα το όνομά του δεν έμπαινε στους τίτλους. Τελικά, το κατάφερε με την ταινία Ήρθε η Ώρα να Πεθάνεις (A Time for Killing, 1967).

Αργότερα ο Φορντ εργάστηκε για τη Universal Pictures, παίζοντας δευτερεύοντες ρόλους σε πολλές τηλεοπτικές σειρές καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 και στις αρχές της δεκαετίας του '70, συμπεριλαμβανομένων των Gunsmoke, Ironside, The Virginian, The F.B.I., Love, American Style και Kung Fu. Εμφανίστηκε στο γουέστερν Και οι Εφτά Ήσαν Ατρόμητοι (Journey to Shiloh, 1968) και έκανε ένα μικρό πέρασμα στην ταινία Zabriskie Point (1970) του Μικελάντζελο Αντονιόνι. Δυσαρεστημένος με τους ρόλους που του προσφέρονταν, ο Φορντ έγινε αυτοδίδακτος επαγγελματίας ξυλουργός για να συντηρήσει τη σύζυγό του και τους δύο μικρούς γιους του. Τότε τον προσέλαβε ο Τζορτζ Λούκας για να φτιάξει γραφεία στο σπίτι του και έτσι ο Φορντ κατέληξε με ένα β' ρόλο στην ταινία Νεανικά Συνθήματα (American Graffiti, 1973). Η σχέση του Φορντ με το Λούκας επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την καριέρα του. Μετά την επιτυχία του Φράνσις Φορντ Κόπολα με την ταινία Ο Νονός (The Godfather, 1972), ο σκηνοθέτης προσέλαβε τον Φορντ να επεκτείνει το γραφείο του και του έδωσε μικρούς ρόλους στις δύο επόμενες ταινίες του, Η Συνομιλία (The Conversation, 1974) και Αποκάλυψη Τώρα (Apocalypse Now, 1979).

Ο Πόλεμος των Άστρων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1975, ο Τζορτζ Λούκας προσέλαβε το Φορντ για να διαβάζει τους ρόλους με τους ηθοποιούς που έκαναν δοκιμαστικό για την ταινία Ο Πόλεμος των Άστρων (Star Wars, 1977). Ο Λούκας τελικά πείστηκε από την ερμηνεία του Φορντ και του έδωσε το ρόλο του Χαν Σόλο.[15] Η ταινία έγινε από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες και μετέτρεψε τον Χάρισον Φορντ σε σούπερσταρ. Επανέλαβε το ρόλο του στις συνέχειες της ταινίας Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται (The Empire Strikes Back, 1980) και Η Επιστροφή των Τζεντάι (Return of the Jedi, 1983)

Το καπέλο που φοράει ο Χάρισον Φορντ στη σειρά ταινιών Ιντιάνα Τζόουνς

Το 1981 πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη συνεργασία των Τζορτζ Λούκας και Στίβεν Σπίλμπεργκ στην ταινία Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού (Raiders of the Lost Ark). Αν και ο Σπίλμπεργκ ήθελε να δώσει από την αρχή το ρόλο στο Φορντ, ο Λούκας ήταν διστακτικός, λόγο του ότι είχε δουλέψει ξανά μαζί του στο Νεανικά Συνθήματα και στο Ο Πόλεμος των Άστρων, αλλά τελικά είπε το ναι όταν ο Τομ Σέλεκ δεν μπορούσε να δεχτεί το ρόλο.[16] Ο Φορντ επανέλαβε το ρόλο στο πρίκουελ Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού (Indiana Jones and the Temple of Doom, 1984) και στη συνέχεια Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Η Τελευταία Σταυροφορία (Indiana Jones and the Last Crusade, 1989). Οι ταινίες Ιντιάνα Τζόουνς μετέτρεψαν τον Φορντ σε εισπρακτικό φαινόμενο. Αργότερα υποδύθηκε ξανά το ρόλο στην τηλεοπτική σειρά The Young Indiana Jones Chronicles και στην τέταρτη ταινία Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull, 2008). Μια ακόμα συνέχεια Ιντιάνα Τζόουνς 5 είναι στη διαδικασία ανάπτυξης.[17][18][19]

Άλλες δουλειές στον κινηματογράφο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάρισον Φορντ το 2007

Ο Φορντ έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των Οι Ήρωες (Heroes, 1970), Ομάδα Κρούσεως "10" απ' το Ναβαρόνε (Force 10 from Navarone, 1978) και Οι Εραστές της Μεγάλης Νύχτας (Hanover Street, 1979). Επίσης συμπρωταγωνίστησε με τον Τζιν Γουάιλντερ στην ταινία Το Πιο Σιγανό Πιστόλι του Ουέστ (The Frisco Kid, 1979). Το 1982 πρωταγωνίστησε στην καλτ ταινία επιστημονικής φαντασίας Blade Runner. Ακολούθησαν και πιο δραματικοί ρόλοι όπως Μάρτυρας Εγκλήματος (Witness, 1985), Η Ακτή του Κουνουπιού (The Mosquito Coast, 1986) και Frantic (1988) σε σκηνοθεσία Ρόμαν Πολάνσκι.

Η δεκαετία του 1990 έφερε στο Φορντ το ρόλο του Τζακ Ράιαν στις ταινίες Παιχνίδια Ολέθρου (1992) και Άμεσος Κίνδυνος (Clear and Present Danger, 1994), Ο Φυγάς (The Fugitive, 1993) μαζί με τον Τόμι Λι Τζόουνς, Ο Τρομοκράτης (The Devil's Own, 1997) μαζί με τον Μπραντ Πιτ και Air Force One (1997). Ακολούθησε μια περίοδος με ταινίες που απέσπασαν πολύ κακές κριτικές ενώ και η πορεία τους στο box office ήταν άκρως απογοητευτική, όπως Έξι Μέρες, Επτά Νύχτες (Six Days Seven Nights, 1998), Παιχνίδια της Τύχης (Random Hearts, 1999), Υποβρύχιο Κ-19: Ο Φονιάς (K-19: The Widowmaker, 2002), Οι Μπάτσοι του Χόλιγουντ (Hollywood Homicide, 2003) και Κωδικός Προστασίας (Firewall, 2006). Εξαίρεση αποτέλεσε το Ένοχο Μυστικό (What Lies Beneath) το 2000 μαζί με τη Μισέλ Φάιφερ, με 300 εκατομμύρια εισπράξεις παγκοσμίως.[20]

Τελευταίες του ταινίες ήταν οι: Παράνομες Πράξεις (Crossing Over, 2009), Ακραία Μέτρα (Extraordinary Measures, 2010) και Πρωινό Ξύπνημα (Morning Glory, 2010). Επόμενη ταινία ήταν το Cowboys & Aliens, η οποία κυκλοφόρησε στις 29 Ιουλίου 2011.

Ο Φορντ έχει δύο γιους, Μπέντζαμιν και Γουίλαρντ, με την πρώτη του σύζυγο Μέρι Μαρκουάρντ, καθώς και άλλα δύο παιδιά, Μάλκολμ και Τζόρτζια, με τη δεύτερη σύζυγό του, τη σεναριογράφο Μελίσα Μάθισον. Στις 15 Ιουνίου 2010 παντρεύτηκε την ηθοποιό Καλίστα Φλόκχαρτ.[21][22]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος Σημειώσεις
1963 The Great Escape Η μεγάλη απόδρασις ναζί στο τρένο
1966 Dead Heat on a Merry-Go-Round Όλες οι γυναίκες εγαπούν τον κλέφτη Μπέλχοπ
1967 Luv Δοκίμασε και με τη γυναίκα μου Χίπι
A Time for Killing Ήρθε η ώρα να πεθάνεις Σέιφερ
1968 Journey to Shiloh Και οι εφτά ήσαν ατρόμητοι Γουίλι Μπιλ Μπέρντεν
1970 Zabriskie Point Zabriskie Point υπάλληλος αεροδρομίου
Getting Straight Εξέγερσις και αίμα Τζέικ
The Intruders Καρλ τηλεταινία
1973 American Graffiti Νεανικά συνθήματα Μπομπ Φάλφα
1974 The Conversation Η συνομιλία Μάρτιν Στετ
1975 Judgment: The Court Martial of Lieutenant William Calley Φρανκ Κρόουντερ τηλεταινία
1976 Dynasty Μαρκ Μπλάκγουντ
1977 The Possessed Πολ Γουίντζαμ
Star Wars Episode IV: A New Hope Ο πόλεμος των άστρων Χαν Σόλο
Heroes Οι ήρωες Κεν Μπόιντ
1978 Force 10 from Navarone Ομάδα κρούσεως "10" απ' το Ναβαρόνε αντισυνταγματάρχης Μάικ Μπάρνσμπι
The Star Wars Holiday Special Χαν Σόλο τηλεταινία
1979 Apocalypse Now Αποκάλυψη τώρα συνταγματάρχης Λούκας
Hanover Street Οι εραστές της μεγάλης νύχτας Ντέιβιντ Χάλοραν
The Frisco Kid Το πιο σιγανό πιστόλι του Ουέστ Τόμι Λίλαρντ
More American Graffiti Μπομπ Φάλφα
1980 Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back Ο πόλεμος των άστρων: Επεισόδιο V - Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται Χαν Σόλο
1981 Raiders of the Lost Ark Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού Ιντιάνα Τζόουνς
1982 Blade Runner Ρικ Ντεκάρντ
1983 Star Wars Episode VI: Return of the Jedi Ο πόλεμος των άστρων: Επεισόδιο VI - Η επιστροφή των Τζεντάι Χαν Σόλο
1984 Indiana Jones and the Temple of Doom Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο ναός του χαμένου θησαυρού Ιντιάνα Τζόουνς
1985 Witness Μάρτυρας εγκλήματος Τζον Μπουκ Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερου Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
1986 The Mosquito Coast Η ακτή του κουνουπιού Άλι Φοξ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα
1988 Frantic δρ Ρίτσαρντ Γουόκερ
Working Girl Εργαζόμενο κορίτσι Τζακ Τρέινερ
1989 Indiana Jones and the Last Crusade Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η τελευταία σταυροφορία Ιντιάνα Τζόουνς
1990 Presumed Innocent Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου Ράστι Σάμπιχ
1991 Regarding Henry Σχετικά με τον Χένρι Χένρι Τέρνερ
1992 Patriot Games Παιχνίδια ολέθρου Τζακ Ράιαν
1993 The Fugitive Ο φυγάς δρ Ρίτσαρντ Κιμπλ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα
1994 Clear and Present Danger Άμεσος κίνδυνος Τζακ Ράιαν
1995 Sabrina Σαμπρίνα Λάινους Λάραμπι Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
1997 The Devil's Own Ο τρομοκράτης Τομ Ο' Μίρα
Air Force One πρόεδρος Τζέιμς Μάρσαλ
1998 Six Days Seven Nights Έξι μέρες, επτά νύχτες Κουίν Χάρις
1999 Random Hearts Παιχνίδια της τύχης λοχαγός Γουίλιαμ "Ντατς" Βαν Ντεν Μπρεκ
2000 What Lies Beneath Ένοχο Μυστικό δρ Νόρμαν Σπένσερ
2002 K-19: The Widowmaker Υποβρύχιο Κ-19: Ο φονιάς Αλεξέι Βοστρίκοβ
2003 Hollywood Homicide Οι μπάτσοι του Χόλιγουντ Τζο Γκάβιλαν
2006 Firewall Κωδικός Προστασίας Τζακ Στάνφιλντ
2008 Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull Ο Ιντιάνα Τζόουνς και το βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου Ιντιάνα Τζόουνς
2009 Crossing Over Παράνομες πράξεις Μαξ Μπρόγκαν
2010 Extraordinary Measures Ακραία μέτρα δρ Ρόμπερτ Στόουνχιλ
Morning Glory Πρωινό ξύπνημα Mάικ Πομρόι
2011 Cowboys & Aliens συνταγματάρχης Ντολαχάιντ
2013 Ender's Game Η εκδίκηση του Έντερ συνταγματάρχης Γκραφ
Anchorman 2: The Legend Continues Ο παρουσιαστής 2: Ο μύθος συνεχίζεται Μακ Τάνεν
2014 The Expendables 3 Οι αναλώσιμοι 3 Μαξ Ντρούμερ
2015 The Age of Adaline Το μυστικό της Ανταλαΐν Γουίλιαμ Φίλμινγκ
Star Wars: Episode VII – The Force Awakens Star Wars: Η δύναμη ξυπνάει Χαν Σόλο
2017 Blade Runner 2049 Ρικ Ντεκάρντ
2019 The Secret Life of Pets 2 Μπάτε σκύλοι αλέστε 2 Ρούστερ φωνή
Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker Star Wars: Skywalker - Η άνοδος Χαν Σόλο σύντομη εμφάνιση
2020 The Call of the Wild Το κάλεσμα της άγριας φύσης Τζον Θόρντον
2023 Indiana Jones and the Dial of Destiny Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο δίσκος του πεπρωμένου Ιντιάνα Τζόουνς
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118881299. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6cr6pt4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Harrison-Ford. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 8648. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2020.
  5. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. 6,0 6,1 www.gq.com/story/harrison-ford-gq-cover-story-2017.
  7. www.hola.com/biografias/calista-flockhart/. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2024.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com.
  9. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  10. www.telemundo52.com/entretenimiento/disney-incorpora-nuevas-leyendas/2679646/.
  11. «People Index στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  12. Duke, Brad (2004). «1. An Ordiniary Upbringing». Harrison Ford: the films. McFarland. σελ. 5. ISBN 0786420162, 9780786420162 Check |isbn= value: invalid character (βοήθεια). Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  13. 13,0 13,1 Jenkins, Gary (1999). Harrison Ford: Imperfect Hero. Kensington Books. σελίδες 9–12. ISBN 080658016X.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  14. «Harrison Ford Biography (1942-)». Film Reference. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  15. Star Wars Trilogy Box Set DVD documentary (2005). Empire of Dreams: The Story of the Star Wars Trilogy. 20th Century Fox. 
  16. Indiana Jones: Making the Trilogy. 
  17. Eric Ditzian; Josh Horowitz (8 Νοεμβρίου 2011). «Harrison Ford Is 'Looking Forward' To 'Indiana Jones 5'». MTV News (MTV). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-12-13. https://web.archive.org/web/20101213075214/http://www.mtv.com/news/articles/1651767/20101108/story.jhtml. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 
  18. Randy Jennings (3 Δεκεμβρίου 2009). «TAFs on the Red Carpet for Cal Hall of Fame 2009! Interviews with Lucas, Burnett and Joe Weider!». thearnoldfans.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2010. 
  19. «Shia LaBeouf talks Transformers». BBC (BBC News Online). 15 Ιουνίου 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/8102103.stm. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2010. 
  20. «Ένοχο Μυστικό στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  21. «Harrison Ford Proposes to Calista Flockhart». People. 21 Μαρτίου 2009. http://www.people.com/people/article/0,,20267173,00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  22. «Harrison Ford and Calista Flockhart Get Married!». People. 16 Ιουνίου 2010. http://www.people.com/people/article/0,,20394673,00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011.