Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κρόκος Κοζάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°15′52.54″N 21°48′59.51″E / 40.2645944°N 21.8165306°E / 40.2645944; 21.8165306

Αυτό το λήμμα αφορά τον οικισμό. Για το μπαχαρικό, δείτε: σαφράνι.
Κρόκος
Κρόκος is located in Greece
Κρόκος
Κρόκος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΚοζάνης
ΔήμοςΚοζάνης
Δημοτική ΕνότηταΕλιμείας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΚοζάνης
Υψόμετρο600 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος2.687
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΓκόβλιτσα
Ταχ. κώδικας500 10
Τηλ. κωδικός2461

Ο Κρόκος είναι κωμόπολη της Δυτικής Μακεδονίας εντός του Νομού Κοζάνης σε υψόμετρο 600 μέτρων[1].

Γκράφιτι στον εξωτερικό χώρο του Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης.

Γεωγραφία-ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κρόκος βρίσκεται 5 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης της Κοζάνης, αποτελεί τη δημοτική κοινότητα Κρόκου και είναι η έδρα της δημοτικής ενότητας Ελίμειας (5.910 κάτοικοι). Σε δημοψήφισμα που έγινε το Σεπτέμβριο του 2006, η πλειοψηφία των κατοίκων του Κρόκου τάχθηκε υπέρ της ένωσης του δήμου τους με αυτόν της Κοζάνης, λόγω των ιστορικών, παραδοσιακών και γεωγραφικών δεσμών που συνδέουν τις δύο περιοχές.

Σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως οικισμός έχει πληθυσμό 2.977 κατοίκους[2]. Σύμφωνα με την απογραφή 2021 Αρχειοθετήθηκε 2012-11-13 στο Wayback Machine. ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας Κρόκου είναι 2.687[3]. Το παλιό όνομα του χωριού είναι Γκόβλιτσα και με αυτό αναφέρεται στο ΦΕΚ 260Α-31/12/1918 όταν ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας. Μετονομάστηκε σε Κρόκος το 1927[4].

Η κωμόπολη του Κρόκου είναι γνωστή στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, για την παραγωγή του ομώνυμου καρυκεύματος «κρόκος», ο οποίος αποτελεί προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της έντονης γεύσης και ποιότητας του χρώματός του[5]. Είναι η μοναδική κροκοκαλλιεργούμενη περιοχή της Ελλάδας[6], στην οποία γίνεται συστηματική καλλιέργεια του φυτού που ξεκίνησε τον 17ο αιώνα[5]. Η ετήσια παραγωγή κατά τα τελευταία τρία χρόνια, ήταν γύρω στους 5,7 τόνους κόκκινου και 1,5-2,5 τόνους κίτρινου κρόκου, μεγάλο μέρος του οποίου εξάγεται, μεταξύ άλλων, στην Ε.Ε., τις Η.Π.Α., την Αυστραλία και από τον Μάιο του 2019 στην Κίνα[7].

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 33, τομ. 19. 
  2. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10545 (σελ. 71 του pdf)
  3. Ελληνική, Στατιστική Αρχή (21 Απριλίου 2023). «Αποτελέσματα Απογραφής Πληθυσμού - Κατοικιών 2021». www.statistics.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2023. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2019. 
  5. 5,0 5,1 BISHOP, Stephen (26 Απριλίου 2018). «Krokos Kozanis PDO - Ευρωπαϊκή Επιτροπή - European Commission». Ευρωπαϊκή Επιτροπή - European Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2018. 
  6. «Το μεγάλο μυστικό του κάμπου, Της Μανίνας Ντάνου | Kathimerini». http://www.kathimerini.gr/995538/gallery/periodiko-k/reportaz/to-megalo-mystiko-toy-kampoy. Ανακτήθηκε στις 2018-11-21. 
  7. «Ο κρόκος Κοζάνης μπαίνει στην κινέζικη κουζίνα - Τον Μάιο οι πρώτες εξαγωγές | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2019.