Ιερά Μητρόπολις Βιδινίου
| Ιερά Μητρόπολις Βιδινίου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Xώρα | Βουλγαρία |
| Έδρα | Βιδίνιο |
| Υπαγωγή | Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Μονές | 9 |
| Μητροπολιτικός Ναός | Καθεδρικός Ναός Αγίου Δημητρίου Βιδινίου |
| Ιεραρχία | |
| Μητροπολίτης | χηρεία |
H Ιερά Μητρόπολις Βιδινίου (παλαιότερα Ιερά Μητρόπολις Βιδύνης, βουλγαρικά: Видинска митрополия) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έδρα της είναι το Βίντιν (Βιδίνιο) και στη δικαιοδοσία της περιλαμβάνονται και οι πόλεις Λομ, Μπερκόβιτσα, Κούλε και Μπελογκραττσίκ.
Η Μητρόπολη διατελεί σε χηρεία από τις 30 Ιουνίου 2024, οπότε ο Μητροπολίτης Δανιήλ (Τριανταφύλλου Νικόλωφ)[1] εξελέγη Πατριάρχης Βουλγαρίας.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη Βάπτιση του Πρίγκιπα Μπόρις το 865 και την ίδρυση της Βουλγαρικής Αρχιεπισκοπής, ιδρύθηκε έδρα επισκόπου στο Βιδίνιο. Όταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέλαβε τη Βουλγαρία το 1018 και το Βουλγαρικό Πατριαρχείο καταργήθηκε, η επισκοπή Βιδύνης περιήλθε στη δικαιοδοσία της αυτοκέφαλης Αρχιεπισκοπής Αχριδών[2].
Τον 11ο-12ο αιώνα η επικράτεια της επισκοπής υπέστη συχνές επιθέσεις και ληστείες από βαρβαρικές φυλές. Παρά ταύτα, πολλά μοναστήρια ιδρύθηκαν στην επισκοπή εκείνη την εποχή. Το 1396 η Βουλγαρία υποτάχθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και άρχισαν δύσκολες στιγμές για την εκκλησία και τον πληθυσμό συνολικά. Πολλές εκκλησίες και μοναστήρια καταστράφηκαν, σχεδόν κανένας νέος ναός δεν χτίστηκε και, ως εκ τούτου, ελάχιστα κτήρια αυτής της περιόδου διασώθηκαν.
Μόνο κατά την περίοδο της Αναγέννησης σημειώθηκε νέα ανάπτυξη του Βιδινίου και της επισκοπής του. Το 1872, η Βουλγαρική Εξαρχία εγκατέστησε τον πρώτο Βούλγαρο Μητροπολίτη, ενώ ο τελευταίος Μητροπολίτης Βιδύνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου απεβίωσε το 1882. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Μετά την άρση του σχίσματος το 1945, η Ιερά Μητρόπολις Βιδινίου αποτελεί μέρος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (από το 1953 Πατριαρχείο Βουλγαρίας).
Επισκοπικός κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Κωνσταντίνος | ~ 1075 | |
| Κασσιανός | Ιούλιος 1381 – Σεπτέμβριος 1392[3] | |
| Ιωάσαφ | 1392 – ; | |
| Στέφανος | ~ 1535[4] | |
| Νεόφυτος | ~ 1561[5] | |
| Άνθιμος | πριν το 1584 – μετά τον Μάιο 1590[5] | |
| Δανιήλ | ; – Μάρτιος 1606[5] † | |
| Σωφρόνιος | 20 Μαρτίου 1606 – 1620 | παραιτήθηκε[5] |
| Ευθύμιος | Ιούνιος 1620[6] – ; | |
| Γαβριήλ | ; – 1640 | καθαιρέθηκε[6] |
| Σωφρόνιος | 7 Μαΐου 1640 – 1660 | από πρώην Αθηνών, καθαιρέθηκε[6] |
| Φιλόθεος | Μάρτιος 1660[6] – ; | |
| Λαυρέντιος | ~ Ιούλιος 1668 – 1670 | καθαιρέθηκε[6] |
| Δανιήλ | Δεκέμβριος 1670 – 1676 | από πρώην Σοφίας, παραιτήθηκε[6] |
| Τιμόθεος | 20 Μαΐου 1676[6] – ; | |
| Παρθένιος (Μογίλαλος ή Χουμχούμης) | Μάρτιος 1685 – ; | πρώην Οικουμενικός Πατριάρχης, προεδρικώς[6] |
| Αρσένιος[6] | ||
| Συμεών | πριν το 1700/1 – 1716[7] | |
| Νικηφόρος | πριν τον Αύγουστο 1716 – 1729 | επαύθη λόγω χρεών[8] |
| Γρηγόριος Μεσημβρίας | 1729 – ; | τοποτηρητής ή προεδρικώς[9] |
| Καλλίνικος | 1733 – 1754[10] † | |
| Μελέτιος (Πετροκόκκινος) | 5 Δεκεμβρίου 1754 – 1763 | κατόπιν Εφέσου[11] |
| Ιωσήφ | Μάιος 1763 – 1766[11] † | |
| Άνθιμος | Μάρτιος 1766 – 1777[11] † | |
| Ιερεμίας (Μαυροκορδάτος) | Δεκέμβριος 1777 – 3 Νοεμβρίου 1790 | δισέγγονος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, κατόπιν Χαλκηδόνος[12] |
| Ματθαίος | Νοέμβριος 1790 – 1791[11] | |
| Γρηγόριος | Νοέμβριος 1791 – Ιούνιος 1801 | από Λακεδαιμονίας, κατόπιν Δέρκων[11] |
| Βενέδικτος | Ιούνιος 1801 – 1803 | από πρώην Αθηνών, παραιτήθηκε[11] |
| Καλλίνικος | 28 Μαρτίου 1803 – 1807[11] † | εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς |
| Διονύσιος | Μάρτιος 1807 – Ιανουάριος 1814 | κατόπιν Πισιδίας[11] |
| Παΐσιος (Βαλέζης) | Ιανουάριος 1814 – 22 Αυγούστου 1826 | από Ελευθερουπόλεως, παραιτήθηκε[13] |
| Γερμανός | Αύγουστος 1826 – Μάιος 1831 | κατόπιν Φιλίππων και Δράμας, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης |
| Άνθιμος | Μάιος 1831 – 1840[13] † | από Πρεσλάβας |
| Κύριλλος | Ιούλιος 1840 – Οκτώβριος 1846 | από Κώου, επαύθη[13] |
| Ιωσήφ | 5 Οκτωβρίου 1846 – Νοέμβριος 1846 | από Βάρνης, παραιτήθηκε[13] |
| Βενέδικτος | 14 Νοεμβρίου 1846 – Φεβρουάριος 1852 | από Νύσσης, επαύθη[13] |
| Παΐσιος | 23 Φεβρουαρίου 1852 – 13 Απριλίου 1868 | κατόπιν Σβορνικίου[13] |
| Άνθιμος (Μιχαήλωφ Τσαλίκωφ) | 13 Απριλίου 1868 – 13 Μαΐου 1872 | από Πρεσλάβας, προσχώρησε στη Βουλγαρική Εξαρχία και καθαιρέθηκε[13] |
| Παΐσιος | 19 Οκτωβρίου 1872 – 25 Ιουλίου 1882 † | από Βράτζης[14] |
| Άνθιμος (Μιχαήλωφ Τσαλίκωφ) | 13 Μαΐου 1872 – 1 Δεκεμβρίου 1888 † | |
| Κύριλλος (Στοϊτσκώφ) | 17 Φεβρουαρίου 1891 – 21 Μαΐου 1914 † | |
| Νεόφυτος (Δημητρώφ Καραάμπωφ) | 12 Οκτωβρίου 1914 – 26 Φεβρουαρίου 1971 † | από το 1945 θεραπεία του σχίσματος, κανονική Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Φιλάρετος (Τσέκωφ Ιγκνάτωφ) | 2 Μαΐου 1971 – 4 Ιουνίου 1987 † | από Βελίκης |
| Δομητιανός (Ποπβασίλεφ Τοπούζλιεφ) | 26 Ιουλίου 1987 – 18 Σεπτεμβρίου 2017 † | από Ζνεπόλεως |
| Δανιήλ (Τριανταφύλλου Νικόλωφ) | 4 Φεβρουαρίου 2018 – 29 Ιουνίου 2024 | από Δραγοβιτίας, κατόπιν Πατριάρχης Βουλγαρίας |
Μοναστήρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Μητρόπολη Βιδινίου ανήκουν εννέα μοναστήρια:
- Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Βίντιν
- Μονή Αλμποτίνα του (13ος αιώνας), κοντά στο χωριό Rabrovo, ανενεργό
- Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Μπρούσαρ, χωρίς μοναχούς
- Μονή Αγίας Τριάδας (11ος αιώνας), Dobridol
- Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου (12ος αιώνας), Izvor
- Μονή Κυρίλλου και Μεθοδίου Κλεισούρας (12ος αιώνας), Berkovska
- Μονή του Τιμίου Προδρόμου Λοπούσνα (10ος αιώνας), Berkovska
- Μονή Αγίας Τριάδας Ρακόβιτσα (10ος αιώνας), Kulska
- Μονή Αγίου Ιωάννου Ρίλας «Τσίπροφτσκι» (10ος αιώνας), Berkovska
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Νέος Μητροπολίτης Βιδινίου στην Εκκλησία της Βουλγαρίας». Orthodoxia Info. 5 Φεβρουαρίου 2018. https://orthodoxia.info/news/%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB/. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2024.
- ↑ Σάρδεων 1937, σελ. 130.
- ↑ Trapp, E. Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Wien, 1976 – 1996. № 11347
- ↑ Б. Христова, Д. Караджова, Е. Узунова. Бележки на българските книжовници Х-XVIII век. Т.1 – 2. С., 2003 – 2004, № 161
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Σάρδεων 1937, σελ. 131.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Σάρδεων 1937, σελ. 132.
- ↑ Kabrda 1969, σελ. 115.
- ↑ Kabrda 1969, σελ. 115–116, 120–121.
- ↑ Kabrda 1969, σελ. 120–121.
- ↑ Kabrda 1969, σελ. 123.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 Σάρδεων 1937, σελ. 133.
- ↑ Μακραίος 1872, σελ. 374.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 Σάρδεων 1937, σελ. 134.
- ↑ Σάρδεων 1937, σελ. 135.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σάρδεων, Γερμανός (1937). «Επισκοπικοί κατάλογοι των επαρχιών της Βορείου Θράκης και εν γένει της Βουλγαρίας από της Αλώσεως και εξής». Θρακικά 8. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika08.pdf. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2024.
- Kabrda, Josef (1969). Le système fiscal de l'Église orthodoxe dans l'Empire Ottoman : (d'apres les documents turcs). Brno: Universita J.E. Purkyně.
- Μακραίος, Σέργιος (1872). Εκκλησιαστική Ιστορία. Βενετία: Τύποις του Χρόνου.