Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Λοβτσού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερά Μητρόπολις Λοβτσού
ο Καθεδρικός Ναός Κυρίλλου και Μεθοδίου Λόβετς
Γενικές πληροφορίες
XώραΒουλγαρία
ΈδραΛόβετς
ΥπαγωγήΒουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Ναοί140
Μονές11
Μητροπολιτικός ναόςΚαθεδρικός Ναός Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Λόβετς
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΓαβριήλ (Μετόντιεφ Ντίνεφ)

Η Ιερά Μητρόπολις Λοβτσού (βουλγαρικά: Ловчанска митрополия‎‎) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ως τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν επισκοπή (Λοφτσού) της Μητρόπολης Τορνόβου, η οποία υπαγόταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Έδρα της είναι η πόλη του Λόβετς και Μητροπολίτης της από τις 21 Ιανουαρίου 2001 ο Γαβριήλ (Μετόντιεφ Ντίνεφ).

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λόβετς μαρτυρείται ως επισκοπικό κέντρο από την εποχή του Β' Βουλγαρικού Βασιλείου (1187-1393). Στο «Συνοδικό του Τσάρου Μπόριλ» (αρχές 13ου αιώνα), αναφέρονται οι μητροπολίτες Λοβτσού Λογγίνος, Μελέτιος, Κυπριανός, Συμεών Α' και Συμεών Β', οι οποίοι κατατάσσονται στην τρίτη θέση μετά από αυτούς της Πρεσλάβας και του Τσερβένου. Από το 1235, οπότε η Βουλγαρική Εκκλησία έλαβε τον τίτλο του Πατριαρχείου επί τσάρου Ιβάν Ασέν Β΄, περιελέμβανε 14 επισκοπές, σε 10 εκ των οποίων επικεφαλής ήταν μητροπολίτες, μεταξύ των οποίων και ο Λοβτσού.

Ο Λοβτσού Ιλαρίων

Περί το 1416 το Πατριαρχείο Τορνόβου περιήλθε στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η «επισκοπή Λοφτσού» υπήχθη στη Μητρόπολη Τορνόβου.

Μετά τις 20 Δεκεμβρίου 1868, οπότε ο Λοβτσού Ιλαρίων αποσχίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αυτό τον καθαίρεσε τον Ιανουάριο του 1872 και έκτοτε δεν χειροτόνησε διάδοχό του. Στις 28 Φεβρουαρίου 1870, φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, και ο Λοβτσού Ιλαρίων ήταν από τους πρώτους Βούλγαρους Μητροπολίτες που αναγνωρίστηκαν. Στις 12 Φεβρουαρίου 1872 εξελέγη μάλιστα πρώτος Έξαρχος της Βουλγαρικής Εξαρχίας, αλλά μετά από πέντε ημέρες εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.

Βούλγαροι Μητροπολίτες Λοβτσού που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Το 1939 εξελέγη Μητροπολίτης Λοβτσού ο Φιλάρετος (Παναγιώτωφ), επί των ημερών του οποίου ήρθη το σχίσμα (1945) και η Βουλγαρική Εκκλησία εξυψώθηκε σε Πατριαρχείο (1953).

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Μητροπολίτες Λοβτσού
Λογγίνος 12ος αιώνας αναφέρεται στο «Συνοδικό του Τσάρου Μπόριλ»
Μελέτιος 12ος αιώνας αναφέρεται στο «Συνοδικό του Τσάρου Μπόριλ»
Κυπριανός 12ος αιώνας αναφέρεται στο «Συνοδικό του Τσάρου Μπόριλ»
Συμεών Α' 12ος αιώνας αναφέρεται στο «Συνοδικό του Τσάρου Μπόριλ»
Συμεών Β' πριν το 1360
Παρθένιος ~ 1360[1]
Επίσκοποι Λοφτσού (υπό την Μητρόπολη Τορνόβου)
Ιερεμίας ~ 1558[2]
Θεοφάνης πριν το 1590[3] – μετά το 1598
Λαυρέντιος πριν το 1618[4] – πριν το 1635
Ναθαναήλ ~ 1635[5]
Συμεών πριν το 1639 – μετά το 1640[6]
Κύριλλος πριν το 1643[7] – πριν τον Δεκέμβριο 1651[3] από Σερρών, κατόπιν εκ νέου Σερρών
Ιεζεκιήλ Δεκέμβριος 1651 – 16 Αυγούστου 1673 κατόπιν Τορνόβου[3]
Ιωαννίκιος ~ 1686[8]
Ιωακείμ ~ 1698
Γεννάδιος ; – πριν τον Απρίλιο 1730 † δολοφονήθηκε[9]
Παρθένιος Απρίλιος 1730[9] – ;
Παΐσιος (Μυτιληναίος)[10] πριν τις 25 Φεβρουαρίου 1749 – πριν τον Απρίλιο 1757[9]
Άνθιμος Α' Απρίλιος 1757[9] – Ιούλιος 1813 επαύθη λόγω προχωρημένης ηλικίας
Άνθιμος Β' (Λαδόπουλος) Ιούλιος 1813 – Μάρτιος 1827 από Βράτσης, κατόπιν Βελιγραδίου
Διονύσιος Ιούλιος 1827 – 1845 † τοποτηρητής ήδη από τον θάνατο του προκατόχου του
Μελέτιος Α' Σεπτέμβριος 1845 – 16 Ιουλίου 1848 καθαιρέθηκε καθώς κατηγορήθηκε ότι είχε σχέση με γυναίκα[11], αργότερα Αίνου
Μελέτιος Β' (Σταραβέρος) 16 Ιουλίου 1848 – 2 Φεβρουαρίου 1852 προεδρικώς, κατόπιν Φιλίππων και Δράμας
Ιλαρίων (Ιβάνωφ) Μάρτιος 1852 – 15 Ιανουαρίου 1872 από Αξιουπόλεως, αποσχίστηκε για εθνοφυλετικούς λόγους και καθαιρέθηκε και κατόπιν αφορίστηκε
Μητροπολίτες Λοβτσού (Βουλγαρική Εξαρχία)
Ιλαρίων (Ιβάνωφ) 15 Ιανουαρίου 1872 – 3 Ιουλίου 1872 κατόπιν Κεστεντηλίου
Διονύσιος (Αντώνωφ Πομάκωφ) 7 Ιουλίου 1873 – 29 Μαΐου 1875 †
Ιωσήφ (Γιόφτσεφ) 2 Φεβρουαρίου 1876 – 20 Ιουνίου 1915 † από 24 Απριλίου 1877 Έξαρχος Βουλγαρίας, παραμένοντας παράλληλα και Λοβτσού
Μάξιμος (Πετκώφ Πελώφ) Μάιος 1924 – 1934 Βρανίτσης, τοποτηρητής
Άνθιμος (Σιβάτσεφ) 26 Σεπτεμβρίου 1937 – 4 Μαρτίου 1939 από Τραϊανουπόλεως
Φιλάρετος (Παναγιώτωφ) 21 Μαΐου 1939 – 28 Ιουνίου 1960 † θεραπεία του σχίσματος το 1945
Μητροπολίτες Λοβτσού (Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία)
Μάξιμος (Ναϊντένωφ Μινκώφ) 30 Οκτωβρίου 1960 – 4 Ιουλίου 1971 από Βρανίτσης, κατόπιν Πατριάρχης Βουλγαρίας
Γρηγόριος (Ιβάνωφ Ουζούνωφ) 30 Ιανουαρίου 1972 – 7 Δεκεμβρίου 2000 † από Κρουπνικίου
Γαβριήλ (Μετόντιεφ Ντίνεφ) 21 Ιανουαρίου 2001 – σήμερα

Μονές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μονή Αγίου Γεωργίου Γκλόζενε.
  • Μονή Αγίου Γεωργίου Γκλόζενε (16ος αιώνας)
  • Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Botevgrad, (19ος αιώνας)
  • Μονή Τεσσαράκοντα Μαρτύρων (13ος αιώνας)
  • Μονή Αγίας Τριάδας (12ος αιώνας)
  • Μονή Αγίου Θεοδώρου Τήρωνος Pravesh (19ος αιώνας)
  • Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Chekotinsky (14ος αιώνας)
  • Μονή Yastreb (12ος αιώνας)
  • Μονή Novoselsky
  • Μονή Προφήτη Ηλία Teteven (11ος αιώνας)
  • Μονή Ανάληψης του Κυρίου Ζλάτις (19ος αιώνας)
  • Μονή Αγίου Νικολάου Σκραβέν (19ος αιώνας)
  • Μονή Μεταμορφώσεως του Κυρίου Σκραβέν

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Житие и жизнь преподобнаго отца нашего Теодосия иже в Трънове постничьствовавшаго съписано светеишимь патриархомь Константина града кирь Калистомь (изд. В. Н. Златарски). – Сборник за народни умотворения, наука и книжнина, 20/II.2, 1904, 25.
  2. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 181.
  3. 3,0 3,1 3,2 Σάρδεων 1937, σελ. 151.
  4. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 266.
  5. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 287.
  6. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 296, 297, 300.
  7. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 308, 310, 311.
  8. Христова, Караджова & Узунова 2003-2004, αρ. 331.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Σάρδεων 1937, σελ. 152.
  10. «Επιγονάτιον Επισκόπου Λοφτσού Βουλγαρίας Παϊσίου του Μυτιληναίου». Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο Μυτιλήνης. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024. 
  11. Λυμπεράτος, Ανδρέας (2014). «Μηχανικά ρολόγια και αντίληψη του χρόνου στα Βαλκάνια. Μελετώντας μια περίπτωση πολιτισμικής μεταφοράς». Τα Βαλκάνια. Εκσυγχρονισμός, ταυτότητες, ιδέες. Συλλογή κειμένων προς τιμήν της καθηγήτριας Νάντιας Ντάνοβα (Ηράκλειο): 132. https://www.academia.edu/32663575/A_%CE%9B%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85_%CF%83%CF%84%CE%B1_%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%BC%CE%B9%CE%B1_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%99%CE%B4%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BC_%CE%A4%CE%B1_%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1_%CE%95%CE%BA%CF%83%CF%85%CE%B3%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82_%CE%B9%CE%B4%CE%AD%CE%B5%CF%82_%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE_%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CE%9D%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CE%9D%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B2%CE%B1_%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF_%CE%A0%CE%95%CE%9A_2014_%CF%83_115_138. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]