Ματθίας Κορβίνος

Ματθίας Κορβίνος
Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας
Περίοδος	1458-1490
Στέψη	29 Απριλίου 1464
Προκάτοχος	Λαδίσλαος Ε΄
Διάδοχος	Λαδίσλαος Β΄
Αντιβασιλέας	Μιχαήλ Σιλάγκι (1458)
Βασιλιάς της Βοημίας διεκδικούμενος από τον Γεώργιο του Πόντερμπραντι μέχρι το 1471 και στη συνέχεια από τον Λαδίσλαο Β΄
Περίοδος	1469-1490
Προκάτοχος	Γεώργιος του Πόντεμπραντι
Διάδοχος	Λαδίσλαος Β΄
Δούκας της Αυστρίας διεκδικούμενος από τον Φρειδερίκο Ε΄
Περίοδος	1487-1490
Προκάτοχος	Φρειδερίκου Ε΄
Διάδοχος	Φρειδερίκου Ε΄
Γέννηση	23 Φεβρουαρίου 1443 Κολοσβάρ, Βασίλειο της Ουγγαρίας (σημερινή Κλουζ-Ναπιόκα, Ρουμανία)
Θάνατος	6 Απριλίου 1490 Βιέννη, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (σήμερα Αυστρία)
Τόπος ταφής	Βασιλική του Σεκεσφέχερβαρ
Σύζυγος	Ελισάβετ του Τσέλιε Αικατερίνη του Πόντεμπραντι Βεατρίκη της Νάπολης
Επίγονοι	Ιωάννης Κορβίνος (νόθος)
Οίκος	Ουνιάδη
Πατέρας	Ιωάννης Ουνιάδης
Μητέρα	Έρσεμπετ Σιλάγκι
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολικός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Ματθίας Κορβίνος, γνωστός επίσης ως Ματθίας Α΄ (ουγγρικά: Hunyadi Mátyás, κροατικά: Matija Korvin, ρουμανικά: Matia Corvin, σλοβακικά: Matej Korvín, τσεχικά: Matyáš Korvín, 23 Φεβρουαρίου 1443 - 6 Απριλίου 1490), ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1458 μέχρι το 1490. Μετά από αρκετές στρατιωτικές εκστρατείες, εκλέχθηκε βασιλιάς του Βοημία το 1469 και υιοθέτησε τον τίτλο του Δούκα της Αυστρίας το 1487. Ήταν γιος του Ιωάννη Ουνιάδη, ο οποίος πέθανε το 1456. Το 1457, ο Ματθίας φυλακίστηκε μαζί με τον αδελφό του Λαδίσλαο Ουνιάδη, κατ'εντολή του βασιλιά Λαδίσλαου Ε΄ της Ουγγαρίας. Ο Λαδίσλαος Ουνιάδης εκτελέστηκε, προκαλώντας εξέγερση η οποία ανάγκασε το Βασιλιά Λαδίσλαο να εγκαταλείψει την Ουγγαρία. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Βασιλιά, ο θείος του Ματθία Μιχαήλ Σιλάγκι έπεισε ευγενείς να εκλέξουν ομόφωνα το Ματθία βασιλιά τις 24 Ιανουαρίου 1458. Ξεκίνησε την εξουσία του υπό την κηδεμονία του θείου του, αλλά ανέλαβε ουσιαστικό έλεγχο της κυβέρνησης εντός δύο εβδομάδων.

Ως βασιλιάς, ο Ματθίας άρχισε πολέμους εναντίων των Τσέχων μισθοφόρων οι οποίοι κυριαρχούσαν στην Άνω Ουγγαρία (σήμερα τμήμα της Σλοβακίας και της Βόρειας Ουγγαρίας) και εναντίων του Αγίου Ρωμαίου Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Γ΄, ο οποίος διεκδικούσε την Ουγγαρία για τον ίδιο. Εκείνη την περίοδο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Σερβία και τη Βοσνία, εξαλείφοντας την προστατευτική ζώνη κρατών στα νότια σύνορα του βασιλείου της Ουγγαρίας. Ο Ματθίας υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον Φρειδερίκο Γ΄ το 1463, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του Αυτοκράτορα να αναφέρει τον εαυτό του ως βασιλιά της Ουγγαρίας. Ο Αυτοκράτορας επέστρεψε το Ιερό Στέμμα στην Ουγγαρία με το οποίο στέφθηκε ο Ματθίας τις 29 Απριλίου 1464. Εκείνο τον χρόνο, ο Ματθίας εισέβαλε σε περιοχές τις οποίες είχαν καταλάβει οι Οθωμανοί και κατέλαβε οχυρά στη Βοσνία. Σύντομα όμως διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να περιμένει ουσιαστική βοήθεια από τις χριστιανικές δυνάμεις και εγκατέλειψε την αντι-οθωμανική πολιτική του.

Ο Ματθίας εισήγαγε νέους φόρους και συχνά συνέλεγε υπέρμετρους φόρους. Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν εξέγερση στην Τρανσυλβανία το 1467, αλλά κατέστειλε την εξέγερση. Τον επόμενο χρόνο, ο Ματθίας κήρυξε πόλεμο στον Γεώργιο του Ποντεμπράντι, τον Χουσίτη Βασιλιά της Βοημίας, και κατέκτησε τη Μοραβία, τη Σιλεσία και τη Λουσατία, αλλά όχι τη Βοημία. Οι καθολικοί ευγενείς τον ανακήρυξαν βασιλιά της Βοημίας τις 3 Μαΐου 1469, αλλά οι Χουσίτες αρνήθηκαν να του αποδώσουν τιμές μετά τον θάνατο του Γεωργίου του Πόντεμπράντι το 1471. Αντιθέτων, εξέλεξαν τον Λαδίσλαο Γιαγκέλο, μεγαλύτερο γιο του Καζιμίρ Δ΄ της Πολωνίας. Μια ομάδα Ούγγρων ιεραρχών και ευγενών προσέφερε τον θρόνο στον νεότερο αδελφό του Λαδίσλαου, Καζίμηρο, αλλά ο Ματθίας υπερνίκησε την επανάστασή τους. Έχοντας νικήσει τον ενωμένο στρατό του Καζίμηρου Δ΄ και του Λαδίσλαου στο Μπρεσλάου στη Σιλεσία (σημερινό Βρόστλαβ, στην Πολωνία) στα τέλη του 1474, ο Ματθίας στράφηκε εναντίον των Οθωμανών, οι οποίοι είχαν καταστρέψει τα ανατολικά τμήμα της Ουγγαρίας. Έστειλε ενισχύσεις στον Στέφανο τον Μέγα, πρίγκιπα της Μολδαβίας, βοηθώντας τον Στέφανο να αποκρούσει σειρά Οθωμανικών εισβολών στα τέλη της δεκαετίας του 1470. Το 1476, ο Ματθίας πολιόρκησε και άλωσε το Σάμπατς, ένα συνοριακό οθωμανικό φυλάκιο. Υπέγραψε ειρήνη με τον Λαδίσλαο το 1478, επιβεβαιώνοντας τη διάσπαση των εδαφών του βοημικού στέμματος ανάμεσά τους. Ο Ματθίας συνέχισε τον πόλεμο με τον Φρειδερίκο Γ΄ και κατέλαβε την κάτω Αυστρία ανάμεσα στο 1481 και το 1487.

Ο Ματθίας δημιούργησε επαγγελματικό στρατό (τον Μαύρο Στρατό της Ουγγαρίας), αναμόρφωσε τη διοίκηση της δικαιοσύνης, μείωσε την ισχύ των βαρώνων και προώθησε την σταδιοδρομία ταλαντούχων ατόμων τα οποία επέλεξε με βάση τις ικανότητές τους παρά την κοινωνική θέση τους. Ο Ματθίας ήταν προστάτης της τέχνης και των επιστημών. Η βασιλική του βιβλιοθήκη, η Κορβινιανή Βιβλιοθήκη, ήταν μια από τις μεγαλύτερες συλλογές βιβλίων στην Ευρώπη. Υπό την ηγεμονία του, η Ουγγαρία έγινε η πρώτη χώρα η οποία αγκάλιασε την Αναγέννηση από την Ιταλία. Ως Ματθίας ο Δίκαιος, ο μονάρχης ο οποίος περπατούσε ανάμεσα στους υπηκόους του μεταμφιεσμένος, παραμένει δημοφιλής ήρωας των ουγγρικών παραδόσεων.

Πρώτα χρόνια

Παιδική ηλικία (1443–57)

Ο Ματθίας γεννήθηκε στο Kόλοζβαρ (σημερινό Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας) στις 23 Φεβρουαρίου 1443. Ήταν ο δεύτερος γιος του Ιωάννη Ουνιάδη και της συζύγου του, Ελισάβετ Σιλάγκι. Ο Ιωάννης Ουνιάδης ήταν επιφανής στρατιωτικός διοικητής και πολιτικός ηγέτης του Βασιλείου της Ουγγαρίας, που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από τα οικογενειακά κτήματα. Λόγω της απουσίας του πατέρα του την εκπαίδευση του Ματθία χειρίστηκε η μητέρα του. Οταν ο Ματθίας ήταν παιδί σύχναζαν στην αυλή του Ιωάννη Ουνιάδη πολλοί από τους πολυμαθέστερους της Κεντρικής Ευρώπης -συμπεριλαμβανομένων του Γρηγορίου του Σανόκ και του Ιωάννη Βίτεζ. Ο Γρηγόριος του Σανόκ, πρώην δάσκαλος του Βασιλιά Βλάντισλαβ Γ΄ της Πολωνίας, ήταν ο μοναδικός δάσκαλος του Ματθία, το όνομα του οποίου είναι γνωστό. Κάτω από αυτές τις επιρροές των λογίων, ο Ματθίας έγινε ενθουσιώδης υποστηρικτής του Αναγεννησιακού ουμανισμύ.

To σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ματθίας Κορβίνος στο Kόλοζβαρ (σημερινό Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας)

Ως παιδί ο Ματθίας έμαθε πολλές γλώσσες και διάβαζε κλασσική λογοτεχνία, ειδικά στρατιωτικές πραγματείες. Σύμφωνα με τον Aντόνιο Μπονφίνι ο Ματθίας "γνώριζε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης", με εξαίρεση τα Τουρκικά και τα Ελληνικά. Αν και αυτό ήταν υπερβολή, χωρίς αμφιβολία ο Ματθίας μιλούσε Ουγγρικά, Λατινικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Τσέχικα και Γερμανικά.

Σύμφωνα με μια συνθήκη μεταξύ του Ιωάννη Ουνιάδη και του Τζόρτζε Μπράνκοβιτς, Δεσπότη της Σερβίας, ο Ματθίας και η εγγονή του Δεσπότη, Ελισάβετ του Τσέλιε, αρραβωνιάστηκαν στις 7 Αυγούστου 1451. Η Ελισάβετ ήταν κόρη του Ούλριχ Β΄, Κόμη του Τσέλιε, που ήταν συγγενής με το Βασιλιά Λαδίσλαο Ε΄ της Ουγγαρίας και αντίπαλο του πατέρα του Ματθία. Λόγω νέων συγκρούσεων μεταξύ του Ουνιάδη και του Ούλριχ του Τσέλιε ο γάμος των παιδιών τους έγινε το 1455. Η Ελισάβετ εγκαταστάθηκε στα κτήματα του Ουνιάδη αλλά ο Ματθίας σύντομα εστάλη στη βασιλική αυλή, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο γάμος τους ήταν μια κεκαλυμμένη ανταλλαγή ομήρων μεταξύ των οικογενειών τους. Η Ελισάβετ πέθανε πριν από το τέλος του 1455.

Ο Ιωάννης Ουνιάδης πέθανε στις 11 Αυγούστου 1456, λιγότερο από τρεις εβδομάδες μετά τη μεγαλύτερη νίκη του επί των Οθωμανών στο Βελιγράδι. Ο μεγαλύτερος γιος του Ιωάννη - αδελφός του Ματθία - Λαδίσλαος έγινε ο επικεφαλής της οικογένειας. Η σύγκρουση του Λαδίσλαου με τον Ούλριχ του Τσέλιε έληξε με τη σύλληψη και τη δολοφονία του Ούλριχ στις 9 Νοεμβρίου. Πιεζόμενος ο Βασιλιάς υποσχέθηκε ότι ποτέ δεν θα πάρει εκδίκησή από τους Ουνιάδηδες για τη δολοφονία του Ούλριχ. Ωστόσο οι δολοφονίες έστρεψαν τους περισσότερους βαρόνους - όπως ο Παλαιτίνος Λαδίσλαος Γκαράι, ο Βασιλικός δικαστής Λαδίσλαος Παλότσι και ο Νίκολας Ουιλάκι, Βοεβόδας της Τρανσυλβανίας - εναντίον του Λαδίσλαου Ουνιάδη. Εκμεταλλευόμενος τη δυσαρέσκεια τους, ο Βασιλιάς φυλάκισε τους αδελφούς Ουνιάδη στη Βούδα στις 14 Μαρτίου 1457. Το βασιλικό συμβούλιο τους καταδίκασε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία και ο Λαδίσλαος Ουνιάδης αποκεφαλίστηκε στις 16 Μαρτίου.

Ο Ματθίας κρατήθηκε αιχμάλωτος σε ένα μικρό σπίτι στη Βούδα. Η μητέρα του και ο αδελφός της Μίκαελ Σίλαγκι οργάνωσαν μια εξέγερση εναντίον του Βασιλιά και κατέλαβαν μεγάλες εκτάσεις στις περιοχές ανατολικά του ποταμού Τίσα. Ο Bασιλιάς Λαδίσλαος diέφυγε στη Βιέννη στα μέσα του 1457 και από τη Βιέννη στην Πράγα το Σεπτέμβριο, παίρνοντας το Ματθία μαζί του. Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των στασιαστών και των βαρόνων των πιστών στο μονάρχη συνεχίστηκε μέχρι τον ξαφνικό θάνατο του νεαρού Βασιλιά στις 23 Νοεμβρίου 1457. Στη συνέχεια ο Χουσίτης Αντιβασιλιάς της Βοημίας - Γεώργιος του Πόντιεμπραντ - κράτησε το Ματθία αιχμάλωτο.

Εκλογή ως βασιλιά (1457–8)

Ο Λαδίσλαος Ε΄ πέθανε άτεκνος το 1457. Η μεγαλύτερη αδελφή του Άννα και ο σύζυγός της, Γουλιέλμος Γ΄, Ηγεμόνας της Θουριγγίας, ζήτησαν την κληρονομιά του, αλλά δεν έλαβαν καμία υποστήριξη από τις Γενικές Τάξεις. Η Δίαιτα της Ουγγαρίας συγκλήθηκε στην Πέστη για να εκλέξει νέο βασιλιά τον Ιανουάριο του 1458. Ο εκπρόσωπος του Πάπα Κάλλιστου Γ΄, Καρδινάλιος Χουάν Καρβαχάλ, που ήταν θαυμαστής του Ιωάννη Ουνιάδη, τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του Ματθία.

Η εκλογή του Ματθία ως βασιλιά ήταν ο μόνος τρόπος αποφυγής ενός παρατεταμένου εμφυλίου πολέμου. Ο Λαδίσλαος ήταν ο πρώτος βαρώνος που ενέδωσε. Σε μια συνάντηση με τη μητέρα και το θείο του Ματθία υποσχέθηκε ότι αυτός και οι σύμμαχοί του θα προωθούσαν την εκλογή του Ματθία και ο Μίκαελ Σίλαγκι υποσχέθηκε ότι ο ανιψιός του ποτέ δεν θα ζητήσει εκδίκηση για την εκτέλεση του Λαδίσλαου Ουνιάδη. Συμφώνησαν επίσης ότι ο Ματθίας θα παντρευόταν την κόρη του Παλατίνου Άννα - υποψήφια νύφη του εκτελεσθέντος αδελφού του.

Ο Μίκαελ Σίλαγκι έφτασε στη Δίαιτα με 15.000 στρατό, εκφοβίζοντας τους βαρόνους που είχαν συναθροιστεί στη Βούδα. Υπό την πίεση του Μίκαελ Σίλαγκι οι ευγενείς συγκεντρώθηκαν στον παγωμένο Ποταμό Δούναβη και ανακήρυξαν ομόφωνα το 14χρονο Ματθία Βασιλιά στις 24 Ιανουαρίου. Συγχρόνως η Δίαιτα εξέλεξε το θείο του ως αντιβασιλέα.

Βασιλεία

Πρώτη περίοδος και παγίωση (1458–64)

O Γεώργιος Πόντεμπραντ και ο Ματθίας Κορβίνος - πίνακας του Μίκολας Αλες

Η εκλογή του Ματθία ήταν η πρώτη φορά που ένα μέλος των ευγενών ανέβαινε στο βασιλικό θρόνο της Ουγγαρίας. Ο Μίκαελ Σίλαγκι έστειλε τον Ιωάννη Βιτέζ στην Πράγα για να συζητήσει τους όρους της απελευθέρωσης του Ματθία με το Γεώργιο Πόντεμπραντ. Ο Πόντεμπραντ, του οποίου την κόρη Kουνίγκουντα ο Ματθίας υποσχέθηκε να παντρευτεί, συμφώνησε να απελευθερώσει το μέλλοντα γαμπρό του με λύτρα 60.000 χρυσά φιορίνια. Ο Ματθίας παραδόθηκε στους Ούγγρους αντιπροσώπους στο Στράζνιτσε στις 9 Φεβρουαρίου και, με τη διαμεσολάβηση του Πόντεμπραντ, συμφιλιώθηκε με τον Ιωάννη Γκίσκρα του Μπράντυ, διοικητή των Τσέχων μισθοφόρων που κυριαρχούσαν στο μεγαλύτερο μέρος της Άνω Ουγγαρίας.

Ο Ματθίας έκανε την επίσημη είσοδό του στη Βουδα πέντε ημέρες αργότερα. Κάθισε επίσημα στο θρόνο της Εκκλησίας της Παναγίας, αλλά δεν στέφθηκε, επειδή το Ιερό Στέμμα της Ουγγαρίας ήταν στην κατοχή του Φρειδερίκου Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για σχεδόν δύο δεκαετίες . Ο 14χρονος μονάρχης διαχειριζόταν τις κρατικές υποθέσεις ανεξάρτητα από την αρχή, αν και επαναβεβαίωσε τη θέση του θείου του ως Αντιβασιλέα. Για παράδειγμα ο Ματθίας παρήγγειλε στους πολίτες του Ναγκιζέμπεν (σημερινό Σιμπίου στη Ρουμανία) να συμβιβάσουν τις διαφορές τους με το Βλαντ Δράκουλα, Πρίγκιπα της Βλαχίας, στις 3 Μαρτίου.

Ο Γκίσκρα ήταν ο πρώτος βαρώνας που στράφηκε εναντίον του Ματθία. Προσέφερε το θρόνο στον Καζιμίρ Δ΄ της Πολωνίας - σύζυγο της νεότερης αδελφής του Βασιλιά Λαδίσλαου Ε΄ Ελισάβετ - στα τέλη Μαρτίου, αλλά το Γενικό κοινοβούλιο της Πολωνίας απέρριψε την προσφορά του. Ο στρατηγός του Ματθία Σεμπάστιαν Ρόζγκονι νίκησε τους στρατιώτες του Γκίσκρα στο Σαρόσπατακ, αλλά η εισβολή των Οθωμανών στη Σερβία τον Απρίλιο ανάγκασε το Ματθία να συνάψει ανακωχή με τους Τσέχους. Τους επετράπη να κρατήσουν το κάστρο Σάρος (σήμερα Κάστρο Σάρις στη Σλοβακία) και άλλες οχυρωμένες θέσεις στην Άνω Ουγγαρία. Ο Ματθίας έστειλε δύο ιεράρχες - τον Αύγουστο Σάλανκι, Επίσκοπο του Γκιούρ και τον Βίντσεντ Σίλασι, Επίσκοπο του Βατς - στην Πράγα για να στέψουν βασιλιά το Γεώργιο Πόντεμπραντ. Κατόπιν αιτήματος τους, ο «αιρετικός» Πόντεμπραντ ορκίστηκε πίστη στην Αγία Έδρα.

Χρυσό φιορίνι του Ματθία που απεικονίζει την Παναγία με το Βρέφος και το Βασιλιά Αγιο Λαδίσλαο

Η πρώτη δίαιτα του Ματθία συγκλήθηκε στην Πέστη το Μάιο του 1458. Οι Γενικές Τάξεις ενέκριναν σχεδόν πενήντα διατάγματα που επικυρώθηκαν από το Ματθιά - αντί του Αντιβασιλέα - στις 8 Ιουνίου. Ένα διάταγμα όριζε ότι ο Βασιλιάς "πρέπει να συγκαλεί και να υλοποιεί, και να φροντίζει να υλοπιείται, μια δίαιτα όλων των ανδρών του βασιλείου αυτοπροσώπως" κάθε χρόνο την Πεντηκοστή. Ο Ματθίας πραγματοποίησε περισσότεες από 25 δίαιτες κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και συγκαλούσε τις Γενικές Τάξεις πιο συχνά από τους προκατόχους του, ειδικά μεταξύ 1458 και 1476. Οι Δίαιτες ελέγχονταν από τους βαρόνους, που ο Ματθίας διόριζε και έπαυε κατά βούληση. Για παράδειγμα, έπαυσε τον Παλατίνο Λαδίσλαο Γκαράι και έπεισε το Μίκαελ Σίλαγκι να παραιτηθεί από την Αντιβασιλεία όταν συνασπίσθηκαν το καλοκαίρι του 1458. Ο βασιλιάς διόρισε το Μίκαελ Ορζαγκ, που ήταν στενός υποστηρικτής του πατέρα του, ως νέο Παλατίνο. Οι περισσότεροι από τους βαρόνους του Ματθαίου προέρχονταν από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες αλλά προωθούσε επίσης τη σταδιοδρομία κατώτερων ευγενών ή ακόμη και ικανών κοινών πολιτών. Για παράδειγμα, οι ευγενείς αδερφοί Ιμρε και Ιστβαν Ζαπόλυα χρωστάνε τις περιουσίες τους στην εύνοια του Ματθιά.

Τα συνήθη έσοδα του Ματθία ανέρχονταν σε περίπου 250.000 χρυσά φιορίνια ετησίως όταν ξεκίνησε η βασιλεία του. Ένα διάταγμα που ψηφίστηκε στη Δίαιτα του 1458 απαγόρευσε ρητά την επιβολή έκτακτων φόρων. Ωστόσο, ένας έκτακτος φόρος - ένα χρυσό φιορίνι ανά porta ή αγροτικό νοικοκυριό - επιβλήθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Οι Οθωμανοί κατέλαβαν το φρούριο του Γκόλουμπατς στη Σερβία τον Αύγουστο του 1458. Ο Ματθίας διέταξε την κινητοποίηση όλων των ευγενών. Έκανε μια επιδρομή στην Οθωμανική επικράτεια και νίκησε τις δυνάμεις του εχθρού σε μικρές αψιμαχίες. Ο βασιλιάς Στέφανος Θωμάς της Βοσνίας δέχτηκε την επικυριαρχία του Ματθία, που εξουσιοδότησε το γιο του νέου υποτελούς του Στεφάν Τομάσεβιτςνα αναλάβει την κατοχή των τμημάτων της Σερβίας που δεν είχαν καταληφθεί από τους Οθωμανούς.

Στο γύρισμα του 1458 προς το 1459, ο Ματθίας συγκάλεσε μια Δίαιτα στο Σέγκεντ για να προετοιμάσει έναν πόλεμο εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο φημολογίες για μια συνωμοσία τον υποχρέωσαν να επιστρέψει στη Βούδα. Οι φήμες αποδείχτηκαν αληθινές επειδή τουλάχιστον 30 βαρόνοι, συμπεριλαμβανομένων των Λαδίσλαου Γκαράι, Nίκολας Ουιλάκι και Λαδίσλαου Κανισάι, συναντήθηκαν στο Nεμετούιβαρ (σημερινό Γκύσιγκ στην Αυστρία) και προσέφεραν το θρόνο στον Αυτοκράτορα Φρειδερίκος Γ΄ στις 17 Φεβρουαρίου 1459. Παρόλο που τα ενωμένα στρατεύματα του Αυτοκράτορα και των επαναστατημένων άρχοντων νίκησαν ένα βασιλικό στρατό στο Kέρμεντ στις 27 Μαρτίου, ο Γκάρα πέθανε εκείνη την εποχή και ο Ουιλάκι άρχισε σύντομα διαπραγματεύσεις με τους απεσταλμένους του Ματθία. Οι αψιμαχίες κατά μήκος των δυτικών συνόρων διήρκεσαν αρκετούς μήνες, εμποδίζοντας το Ματθία να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στον Τομάσεβιτς εναντίον των Οθωμανών. Ο τελευταίος κατέλαβε το Σμεντέρεβο στις 29 Ιουνίου, ολοκληρώνοντας την κατάκτηση της Σερβίας.

Ιωάννης Γκίσκρα του Μπράντυ - πίνακας του Μίκολας Αλες

Ο Γκίσκρα έδωσε όρκο πίστης στον Αυτοκράτορα Φρειδερίκο στις 10 Μαρτίου 1461. Ο Πάπας Πίος Β΄ προσφέρθηκε να μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα και του Ματθία. Ο Γεώργιος Πόντεμπραντ προσέφερε επίσης τη βοήθειά του. Οι εκπρόσωποι του Αυτοκράτορα και του Ματθία υπέγραψαν εκεχειρία στο Όλομουτς τον Απρίλιο του 1460. Ο Πάπας προσέφερε σύντομα οικονομική υποστήριξη για μια αντι-οθωμανική εκστρατεία. Ωστόσο ο Ιωάννης Γκίσκρα επέστρεψε από την Πολωνία, επαναλαμβάνοντας τις ένοπλες συγκρούσεις με Τσέχους μισθοφόρους στις αρχές του 1460. Ο Ματθίας απέσπασε ένα νεοανεγερθέν φρούριο από τους Τσέχους αλλά δεν μπορούσε να τους αναγκάσει να υπακούσουν σε αυτόν. Το κόστος της πεντάμηνης εκστρατείας του στην Άνω Ουγγαρία αποπληρώθηκε με έκτακτη φορολογία. Ο Ματθίας συμμάχησε με το στασιαστή αδελφό του αυτοκράτορα Aλβέρτο ΣΤ΄, Αρχιδούκα της Αυστρίας. Ο Γεώργιος Πόντεμπραντ πήρε το μέρος του Αυτοκράτορα, αν και ο γάμος της κόρης του - που έγινε γνωστή ως Αικατερίνη στην Ουγγαρία - με το Ματθία έγινε την 1η Μαΐου 1461. Οι σχέσεις μεταξύ του Ματθία και του πεθερού του επιδεινώθηκαν λόγω της συνεχιζόμενης παρουσίας των Τσέχων μισθοφόρων στην Άνω Ουγγαρία. Ο Ματθίας ανέλαβε μια νέα εκστρατεία εναντίον τους όταν η Δίαιτα τον εξουσιοδότησε να εισπράξει ένα έκτακτο φόρο στα μέσα του 1461. Ωστόσο, δεν κατάφερε να νικήσει το Γκίσκρα, που κατέλαβε ακόμη και το Κέσμαρκ (σήμερα Κέζμαροκ της Σλοβακίας).