Ακριτοχώρι Σερρών
Συντεταγμένες: 41°16′15″N 23°10′41″E / 41.27083°N 23.17806°E
| Ακριτοχώρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Σιντικής |
| Δημοτική Ενότητα | Πετριτσίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 130 μ. |
| Έκταση | 28,567 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 279 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Δερβέντι |
| Ταχ. κώδικας | 623 00 |
Το Ακριτοχώρι, είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Πετριτσίου, του δήμου Σιντικής, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Σερρών, στην περιφέρεια Μακεδονίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Σερρών του νομού Σερρών, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.[3][4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ακριτοχώρι είναι χωριό στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Σερρών. Βρίσκεται στις νότιες υπώρειες της οροσειράς Κερκίνης και πολύ κοντά στη βόρεια όχθη του Στρυμόνα και της λίμνης Κερκίνης, στο τέλος του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί βόρεια στα βουλγαρικά σύνορα και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 130. Απέχει 47 χλμ. περίπου ΒΔ. των Σερρών.[3][4][5][6]
Τοπική κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική κοινότητα Ακριτοχωρίου είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 28,567 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Θρακικό.[1]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 448 (597) |
| 2001 | 411 (521) |
| 2011 | 390 (485) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 626 (867) |
| 1971 | 454 (586) |
| 1981 | 387 (507) |
| 1991 | 488 (639) |
| 2001 | 427 (549) |
| 2011 | 390 (484) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1920 ως Δερβέντι και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Ράμνης του νομού Σερρών. Το 1927 μετονομάστηκε σε Ακριτοχώρι. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Ακριτοχωρίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Πετριτσίου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Πετριτσίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Σιντικής.[2]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το γυναικείο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, στη βορειοδυτική είσοδο του χωριού, με εξαιρετική θέα στη λίμνη Κερκίνη. Ιδρύθηκε το 1981 και λειτουργείται από 45 μοναχές. Το μοναστήρι είναι αγιορείτικου ρυθμού και ο πρώτος ναός είναι ακριβές αντίγραφο του Παλαιού Καθολικού της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος.
- Ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο βόρειο τμήμα του οικισμού
- Η λίμνη και η περιοχή αναψυχής Αγίου Προδρόμου, βόρεια της μονής
- Το ράντσο με άλογα στο νοτιοδυτικό τμήμα του χωριού
Προσωπικότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατάγονται από το Ακριτοχώρι
- Πασχάλης Κουλούμογλου, Έλληνας αρσιβαρίστας
- Τάσος Παπάζογλου, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=17988
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 2:226
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 5:372
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 6,0 6,1 «Διακοπές», σ. 1020, 1044
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «Χριστιανικοί Ναοί & Μονές: Το Ιερό Ησυχαστήριο του Τιμίου Προδρόμου (Ακριτοχώρι Σερρών)». diakonima.gr. 7 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2013.
- ↑ Ελευθερία Κόλια (1 Απριλίου 2012). «Ενα «χειροποίητο» μοναστήρι στις Σέρρες». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=451350. Ανακτήθηκε στις 2013-07-20.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr