Ford Zephyr
| Ford Zephyr | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Ford Motor Company |
| Παραγωγή | 1950 — 1972 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν 4-πορτο στέισον βάγκον 2-πορτο αγροτικό 3-πορτο καμπριολέ |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Ford Pilot |
| Επόμενο μοντέλο | Ford Granada |
Το Ford Zephyr ήταν ένα επιβατικό αυτοκίνητο που παρήχθη από την Ford Motor Company στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία.
Το Zephyr και η πολυτελής εκδοχή του, Ford Zodiac, που προσφερόταν από το 1955, ήταν τα μεγαλύτερα επιβατικά αυτοκίνητα στη γκάμα της βρετανικής εταιρείας Ford για είκοσι χρόνια. Το 1972 αντικαταστάθηκαν από τα μοντέλα Consul και Granada.
Η Ford χρησιμοποίησε επίσης το όνομα Zephyr στις Ηνωμένες Πολιτείες, από το 1936 έως το 1942 για το δωδεκακύλινδρο Lincoln Zephyr και από το 1977 έως το 1983 για το Mercury Zephyr, μια πολυτελή έκδοση του Ford Fairmont. Το 2006, το μεταγενέστερο Lincoln MKZ πουλήθηκε αρχικά με το όνομα Lincoln Zephyr.
Zephyr και Zodiac Mk I (1951–1956)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Zephyr Mk I, ένα σεντάν ανώτερου μεσαίου μεγέθους, κατασκευάστηκε από το 1951 έως το 1956. Για το Zephyr και το Consul I, η Ford χρησιμοποίησε την ίδια πλατφόρμα. Το Zephyr ήταν ελαφρώς μακρύτερο και είχε μεγαλύτερο μεταξόνιο, διαφορετικά το αμάξωμα είναι το ίδιο.[1] Είναι αυτοστήριγμα. Παρήχθησαν συνολικά 148.629 σεντάν και 4.048 κάμπριο. Το Zephyr τροφοδοτείται από έναν 6-κύλινδρο κινητήρα 2262 κυβικών εκατοστών με στροφαλοφόρο άξονα με τέσσερα ρουλεμάν, πλευρικό εκκεντροφόρο και παράλληλες βαλβίδες. Η ισχύς μεταφέρεται μέσω ενός υδραυλικά λειτουργούντος μονοδίσκου ξηρού συμπλέκτη, ενός κιβωτίου ταχυτήτων τριών ταχυτήτων με μοχλό ταχυτήτων στο τιμόνι, του οποίου οι δύο επάνω ταχύτητες είναι συγχρονισμένες, και ενός αδιαίρετου άξονα κάρδανου στον πίσω άξονα με υποειδική κίνηση. Ο άκαμπτος πίσω άξονας είναι αναρτημένος από ημιελλειπτικά φυλλώδη ελατήρια και υδραυλικά αμορτισέρ μοχλού. Οι μπροστινοί τροχοί αναρτώνται ξεχωριστά σε γόνατα MacPherson, ψαλίδια και αντιστρεπτική ράβδο, το Consul είναι το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με αυτό το σχέδιο. Ο μηχανισμός διεύθυνσης είναι κυλινδρικό τιμόνι. Υπάρχουν φρένα τυμπάνου σε όλους τους τροχούς, duplex μπροστά, τα οποία λειτουργούν υδραυλικά.
Από το 1954 και μετά, η πιο πολυτελής παραλλαγή κατασκευάστηκε ως Zodiac (στην αγορά από το 1955). Ο κινητήρας είχε υψηλότερη συμπίεση. Παρήχθησαν 22.634 σεντάν του Zodiac Mk I.
Είχε μήκος 4369 χλστ., πλάτος 1626 χλστ., ύψος 1524 χλστ., μεταξόνιο 2717 χλστ. και βάρος 1119 κιλά.
-
Ford Zephyr Mark I -
-
-
Ford Zephyr καμπριολέ (Mark I)
.JPG)
Zephyr και Zodiac Mk II (1956–1961)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μοντέλο Mk II (εσωτερική ονομασία τύπου 206E) κατασκευάστηκε από το 1956 έως το 1961. Οι Zephyr και Zodiac απέκτησαν τώρα μια νέα οικογενειακή εμφάνιση μαζί με τον Consul II.
Από τα Zephyr και Zodiac Mk II μαζί, παρήχθησαν 294.506 σεντάν και 6911 κάμπριο.[2]
Είχε μήκος 4550 χλστ., πλάτος 1750 χλστ., ύψος 1550 χλστ., μεταξόνιο 2717 χλστ. και βάρος 1260-1390 κιλά.
-
Ford Zephyr Mark II "Lowline" Saloon -
-
-
Ford Zephyr Mark II καμπριολέ (από την Carbodies) -
Ford Zephyr Mark II βάγκον -
Αυστραλιανό Ford Zephyr Mark II βάγκον -
Australian Ford Zephyr Mark II αγροτικό
.JPG)
.jpg)
Zephyr και Zodiac Mk III (1962–1966)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σειρά Mk III κυκλοφόρησε από τη γραμμή παραγωγής από το 1962 έως το 1966. Το αυτοκίνητο μήκους 4,6 μέτρων με σχετικά μακρύ κινητήρα παρόλα αυτά προσέφερε άφθονο χώρο στο εσωτερικό για έξι άτομα (2 καθίσματα πάγκου) και πολλές επιλογές αποθήκευσης αποσκευών. Το μοντέλο Zephyr ήταν πλέον διαθέσιμο με τετρακύλινδρο κινητήρα 1,7 λίτρων (συχνά αναφέρεται ως Zephyr 4) ή με 6-κύλινδρο κινητήρα 2553 κυβικών εκατοστών (Zephyr 6). Το Zodiac είχε τον ίδιο 6κύλινδρο κινητήρα, ήταν καλύτερα εξοπλισμένο και είχε τροποποιημένο μπροστινό μέρος με τέσσερις προβολείς.[3]
Ο νέος εξακύλινδρος κινητήρας έτεινε να είναι βραχύχρονος και τα συστήματα εισαγωγής και (διπλής) εξάτμισης έδειχναν επίσης έναν σπορ διακοσμημένο κινητήρα. Είχε ισχύ 81 KW (110 hp (DIN)/114 hp (SAE)), αλλά ήταν εξοπλισμένο μόνο με καρμπυρατέρ. Η τελική ταχύτητα ήταν –ανάλογα με την πηγή– 160–164 km/h. Υπήρχε η επιλογή ενός πλήρως συγχρονισμένου κιβωτίου τεσσάρων ταχυτήτων με αλλαγή τιμονιού, προαιρετικά επίσης με overdrive ή αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Σε αντίθεση με τα μοντέλα Zephyr, το Zodiac είχε δισκόφρενα στους μπροστινούς τροχούς. Στο Zephyr 6, ο κινητήρας είχε απόδοση 72 KW (98 hp (DIN)/102 hp (SAE)) και η τελική ταχύτητα ήταν 145 km/h. Το Zephyr 4 διέθετε τον τετρακύλινδρο κινητήρα που ήταν ήδη γνωστός από το Consul II, ο οποίος είχε πλέον ισχύ 50 KW (68 hp (DIN)) και επέτρεπε τελική ταχύτητα 125 χιλιόμετρα την ώρα.
106.810 οχήματα παρήχθησαν από το Zephyr 4, 105.256 οχήματα από το Zephyr 6 και 77.323 σεντάν από το Zodiac Mk III.
Είχε μήκος 4590 χλστ., πλάτος 1755 χλστ., ύψος 1450 χλστ., μεταξόνιο 2717 χλστ. και βάρος 1253-1326 κιλά.
-
Zephyr 4 -
-
Zephyr και Zodiac Mk IV (1966–1972)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1966 και μετά, ένα εντελώς νέο μοντέλο του Zephyr/Zodiac βγήκε στην αγορά, το οποίο είχε λίγα περισσότερα κοινά με το προηγούμενο μοντέλο από το όνομα και την αρχή της μπροστινής ανάρτησης. Με τους κινητήρες V και την πίσω ανεξάρτητη ανάρτηση, αυτό το αυτοκίνητο είναι τεχνικά παρόμοιο με το μεταγενέστερο Consul/Granada. Το κορυφαίο μοντέλο έφερε το όνομα Ford Executive. Το Zephyr Mk IV ήταν και πάλι διαθέσιμο ως 4- και 6-κύλινδρο (1996 και 2495 κυβικά εκατοστά αντίστοιχα). το Zodiac απέκτησε τον δικό του 6κύλινδρο κινητήρα με 2994 κ.εκ.
Το μεταξόνιο, το οποίο ήταν περίπου 20 cm μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του, ωφέλησε κυρίως τον χώρο του κινητήρα, αν και ο κινητήρας V6 ήταν μικρότερος από τον προηγούμενο εν σειρά κινητήρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια ασυνήθιστη κατανομή των αναλογιών. Το φόντο ήταν η επιδιωκόμενη δημιουργία μιας ευρύχωρης ζώνης τσαλακώματος. Η πίσω ανάρτηση σε εσωτερικά ταλαντευόμενους συρόμενους βραχίονες χωρίς εγκάρσιο σταθεροποιητή ήταν επίσης ασυνήθιστη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα σχεδόν αμετάβλητο δάχτυλο κατά τη φόρτωση του οχήματος, παρά τη σημαντική αλλαγή στην καμπύλη του τροχού.
Κατασκευάστηκαν 102.417 Zephyr και 48.846 Zodiac. Το 1972, η σειρά αντικαταστάθηκε από τη σειρά Consul/Granada.
Είχε μήκος 4705 χλστ., πλάτος 1819 χλστ., ύψος 1490 χλστ., μεταξόνιο 2899 χλστ. και βάρος 1253-1455 κιλά.
-
Ford Zephyr 4 Mark IV -
-
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Ford Zephyr Six Saloon (road test)". Autocar. 20 October 1950.
- ↑ Darwin, Norm (1986). The History of Ford Australia. Eddie Ford Publications. p. 135. ISBN 9780959228717.
- ↑ https://web.archive.org/web/20091027125933/http://www.geocities.com/motorcity/garage/7266/magapr03.html
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Ford Zephyr and Zodiac Owners Club of South Australia Αρχειοθετήθηκε την 1η Ιουνίου 2023 στο Wayback Machine