Ferrari F12berlinetta
| Ferrari F12berlinetta | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Ferrari |
| Μητρική εταιρεία | Όμιλος Fiat (από το 1963 έως τις 3/1/2016) |
| Παραγωγή | 2012 — 2017 |
| Συναρμολόγηση | Μαρανέλλο, Ιταλία |
| Σχεδιαστής | Ferrari Styling Centre υπό τον Flavio Manzoni, σε συνεργασία με τον οίκο Πινινφαρίνα[1] |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Grand tourer |
| Αμάξωμα | 2-πορτο 2-θέσιο berlinetta |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά και προς το κέντρο, πίσω κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Ferrari FF |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 6.262 cm³ V12 βενζίνης |
| Μετάδοση | 7-τάχυτο ημι-αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 92 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.720 χιλιοστά[2] |
| Μήκος | 4.618 χιλιοστά[2] |
| Πλάτος | 1.942 χιλιοστά[2] |
| Ύψος | 1.273 χιλιοστά[2] |
| Κενό Βάρος | 1.630 κιλά[2] |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Ferrari 599 |
| Επόμενο μοντέλο | Ferrari 812 Superfast |
Η Ferrari F12berlinetta[2] (αναφέρεται επίσης, ανεπίσημα, και ως Berlinetta F12 ή σκέτο F12 ή ακόμα και F12B) είναι ένα διθέσιο σπορ αυτοκίνητο, τύπου grand tourer, που παρήχθη από την ιταλική κατασκευάστρια σπορ αυτοκινήτων Ferrari, μεταξύ του 2012 και του 2017. Επίσημα, η F12berlinetta παρουσιάστηκε στο κοινό στις 29 Φεβρουαρίου 2012 στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης και αντικατέστησε την σειρά Ferrari 599.[3] Αντικαταστάθηκε από την Ferrari 812 Superfast, η οποία μπήκε στην παραγωγή τον Απρίλιο του 2017.
Αισθητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αμάξωμα της F12berlinetta έχει σχεδιαστεί από το Ferrari Styling Centre και τον οίκο Pininfarina, και μοιράζεται ορισμένα στιλιστικά στοιχεία με άλλα πρόσφατα μοντέλα της Ferrari. Αυτό περιλαμβάνει μια μπροστινή γρίλια παρόμοια με την Ferrari FF και προβολείς κοινούς με τις FF και 458 Italia. Το εσωτερικό της F12berlinetta, που βασίζεται σε αυτό της FF, διαθέτει νέα ταπετσαρία από «Frau δέρμα», σε συνδυασμό και με αρκετά στοιχεία από αλουμίνιο και επένδυση από ανθρακονήματα. Επιπλέον, είχε αυξηθεί ο χώρος αποσκευών σε σχέση με την προκάτοχο 599.[2]
Κινητήρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η F12berlinetta χρησιμοποιεί ατμοσφαιρικό 12-κύλινδρο κινητήρα βενζίνης, διάταξης V12 σε γωνία 65° και κυβισμού 6.262 cm³, κοινό με αυτόν της Ferrari FF. Το μηχανικό αυτό σύνολο, παράγει ισχύ 740 PS (544 kW, 730 hp) στις 8.250 στροφές το λεπτό και ροπή 690 N·m ροπής στις 6.000 στροφές το λεπτό, καθιστώντας την έτσι το πιο ισχυρό αυτοκίνητο δρόμου της Ferrari έως τότε. Αυτό επιτρέπει στη F12berlinetta να επιταχύνει από 0 στα 100 km/h σε 3,1 δευτερόλεπτα και επιτάχυνση 0 – 200 km/h σε 8,5 δευτερόλεπτα, με την τελική ταχύτητα πάνω από 340 χιλιόμετρα την ώρα.[1] Ο κινητήρας της F12berlinetta έχει σχεδιαστεί ώστε να είναι πιο αποδοτικός από αυτόν της 599, καθώς επίσης και πιο ισχυρός. Το σύστημα διαχείρισης του κινητήρα έχει προσαρμοστεί με το σύστημα Hele της Ferrari, για να μειώσει την κατανάλωση καυσίμου στο ρελαντί. Η Ferrari αναφέρει ότι η F12berlinetta μπορεί να επιτύχει κατανάλωση 15,7 λίτρα στα 100 km (βελτίωση κατά 30% σε σχέση με την 599) και ότι εκπέμπει 350 gr/km CO2.[3]
Μετάδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από κοινού με τις California, 458 Italia και FF, η F12berlinetta μεταδίδει την ισχύ μέσω ενός 7-τάχυτου ημι-αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων διπλού συμπλέκτη, που λειτουργεί από τον οδηγό με «paddles» (μοχλούς αλλαγής ταχυτήτων) πίσω από το τιμόνι. Σε σύγκριση με παρόμοια μοντέλα, η F12berlinetta χρησιμοποιεί μειωμένες σχέσεις μετάδοσης για να φτάσει στους πίσω τροχούς η δύναμη του κινητήρα.
Πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η F12berlinetta είναι φτιαγμένη γύρω από ένα πλαίσιο χωροδικτυώματος αλουμινίου, σε συνεργασία με τη Scaglietti. Το σασί αποτελείται από 12 διαφορετικά κράματα αλουμινίου και βελτιώνει την δομική ακαμψία κατά 20% σε σχέση με την 599, ενώ μείωσε το βάρος κατά 70 κιλά. Το κέντρο βάρους έχει χαμηλώσει κατά 25 χιλιοστά. Η κατανομή βάρους της F12berlinetta είναι 46% εμπρός / 54% πίσω.[2][1][3]
Όπως και σε άλλα σύγχρονα μοντέλα της Ferrari, η F12berlinetta χρησιμοποιεί τα τρίτης γενιάς κεραμικά δισκόφρενα (CCM3) από άνθρακα της Ferrari, ABS, μαγνητοροϊκή ανάρτηση SCM-Ε, ένα ηλεκτρονικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, το σύστημα ελέγχου ευστάθειας ESP Premium και το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης F1-Trac. Η σταθερότητα του αυτοκινήτου και το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, η ανάρτηση και άλλες ρυθμίσεις ελέγχονται από το καντράν Manettino, που ελέγχεται από το τιμόνι.[2]
Ελαστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η F12berlinetta είναι εξοπλισμένη με ελαστικά Michelin Pilot Super Sport, με προδιαγραφές 255/35ZR20 μπροστά και 315/35ZR20 πίσω.[4]
Αεροδυναμική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η F12berlinetta έκανε εκτενή χρήση των αεροδυναμικών τεχνικών, με βάση την Ferrari 599XX και τα προγράμματα της Formula 1, που αναπτύχθηκαν σε αεροδυναμική σήραγγα και με δοκιμές αναλύσεων της δυναμικής του αέρα. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της, με σκοπό τη βελτίωση της αεροδυναμικής, είναι το Aero Bridge, ένα κανάλι αέρα που εκτείνεται από το καπό, μέσα από τις πλαγιές και κατά μήκος των πλευρών του οχήματος, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που αυξάνει την αεροδυναμική πίεση. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της, είναι η σύνδεση και ενεργοποίηση των αγωγών ψύξης των φρένων (Active Brake Cooling), που ανοίγουν για να κατευθύνει την ψύξη του αέρα μόνο όταν τα φρένα είναι καυτά, και η διατήρησή τους κλειστά άλλες φορές, για να μειώσει την αεροδυναμική αντίσταση. Η F12berlinetta παράγει 123 κιλά κάθετης δύναμης στα 200 km/h, μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 76% σε σχέση με την Ferrari 599, και έχει συντελεστή οπισθέλκουσας Cd μόλις στο 0,299.[2][1]
Επιδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_(cropped).jpg)
Η Ferrari ανέφερε τότε ότι η F12berlinetta είναι σε θέση να διασχίσει την πίστα δοκιμών Fiorano σε 1 λεπτό και 23 δευτερόλεπτα, 1 δευτερόλεπτο ταχύτερα από την 599 GTO, 1,9 δευτερόλεπτα ταχύτερα από την Ferrari Enzo, 2 δευτερόλεπτα ταχύτερα από την 458 Italia και 3,5 δευτερόλεπτα ταχύτερα από την 599 GTB.[1]
Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Μοντέλο | Ferrari F12 Berlinetta |
|---|---|
| Κύλινδροι | V12 |
| Βαλβίδες | 48 |
| Κυβισμός | 6.262 cm³ |
| Σχέση συμπίεσης |
13,5:1 |
| Ισχύς | 730 hp (544 kW, 740 PS) στις 8.250 rpm |
| Ροπή | 690 N·m στις 6.000 rpm |
| Κιβώτιο ταχυτήτων |
7-τάχυτο ημι-αυτόματο διπλού συμπλέκτη |
| Ελαστικά | Εμπρός : 255/35 ZR 20 Πίσω : 315/35 ZR 20 |
| Βάρος | 1.630 κιλά |
| Επιτάχυνση 0–100 km/h |
3,1 sec |
| Μέγιστη ταχύτητα | 340 km/h |
| Μέση κατανάλωση στα 100 km |
14,8 λίτρα Super Plus |
| Εκπομπές CO2 | 350 gr/km |
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Barlow, Jason (29 Φεβρουαρίου 2012). «It's here: meet the new Ferrari F12 Berlinetta». Top Gear. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Announcing the F12berlinetta: the fastest Ferrari ever built». ferrari.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (29 February 2012) στις 28 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2012.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Pollard, Tim (29 Φεβρουαρίου 2012). «Ferrari F12 Berlinetta (2012) – the 599 supercar». Car Magazine. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2012.
- ↑ Evans, Huw (19 Μαρτίου 2012). «Ferrari F12 Berlinetta Gets Michelin Super Sport Pilot Tires Standard». Auto Guide. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ||||||||