Σ.Π. Γουδί
| Επίσημη ονομασία | Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Γουδή | ||
|---|---|---|---|
| Σύντομο όνομα | (το) Γουδί | ||
| Ίδρυση | Οκτώβριος 1906 | ||
| Διάλυση | περίπου 1945 | ||
| Έδρα | Ελλάδα | ||
| |||
| wikidata () | |||
Ο Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Γουδή (ή Γουδί) ήταν ποδοσφαιρικός σύλλογος της Αθήνας με έδρα την ομώνυμη συνοικία. Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1906 από δυσαρεστημένους αθλητές του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου και υπήρξε ιδρυτικό μέλος τόσο το 1919 της ΕΠΣ Αθηνών-Πειραιώς (από το 1921 ΕΠΣ Ελλάδος), όσο και το 1926 της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Αναφέρεται και ως Γυμναστικός Σύλλογος όταν στελέχη του λάμβαναν μέρος σε αγώνες στίβου και βόλεϊ, χωρίς πάντως να αναπτύξει ιδιαίτερα τα συγκεκριμένα αθλήματα. Ανέστειλε οριστικά τις δραστηριότητές του το πρώτο μεταπολεμικό διάστημα (περί το 1945).
ΣΠ Γουδή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1906-1912[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύγχρονες πηγές θεωρούν τον ΣΠ Γουδή ως πρώτο στην Ελλάδα αφενός αμιγώς ποδοσφαιρικό σωματείο και αφετέρου να δημιουργεί, στους πρόποδες του Υμηττού, το πρώτο γήπεδο αποκλειστικά για το άθλημα.[1] Ο εκ των ιδρυτών και πρωτεργάτης του, Παναγής Βρυώνης, είχε διατελέσει κατά τη διάρκεια των σπουδών του τερματοφύλακας της ελβετικής Σερβέτ Γενεύης. Τα χρώματά του συλλόγου ήταν κόκκινο-μαύρο.
Κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα διοργάνωσης του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων (ΣΕΑΓΣ, τώρα ΣΕΓΑΣ) την αγωνιστική περίοδο 1907-08, με νίκες 9-0 επί του Πειραϊκού Συνδέσμου, 7-1 του Εθνικού ΓΣ και 21-0 του Πανελλήνιου ΓΣ. Για το επόμενο 1908-09, περιορίστηκε στη δεύτερη θέση πίσω από τον Πειραϊκό, επανήλθε όμως πρωταθλητής τα 1909-10 και 1912.
Αθηναϊκός ΣΠ και Χόουπ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Απρίλιο του 1912, ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (ΠΟΑ) και ο ΠΣ Γουδή αποφάσισαν να συνενωθούν υπό την επωνυμία Αθηναϊκός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως. Εκτός της ποδοσφαιρικής, αυτός θα συγκροτούσε ακόμη ομάδες χόκεϊ επί χόρτου και τένις στο Νέο Φάληρο (δραστηριότητα που είχε ήδη αναπτύξει ο ΠΟΑ). Το γεγονός καταγράφηκε εκτενώς στον τύπο:
Τα δύο ειδικά παρ' ημίν Σωματεία Ποδοσφαιρίσεως τουτέστι ο «Ποδοσφαρικός Όμιλος Αθηνών» και ο «Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Γουδή» [...] θέτοντα κατά μέρος πάσαν μικροφιλοτιμίαν έδωκαν προς άλληλα την χείρα όπως τελεσφορώτερον εργασθώσι προς διάδοσιν της Ποδοσφαιρίσεως [...] Δια της ενώσεως των δύο τούτων Σωματείων απετελέσθη χθες ο «Αθηναϊκός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως», όστις περιέχει ου μόνον τους αρίστους των παρ' ημίν ποδοσφαιριστών αλλ' εξ άλλου και άφθονον υλικόν προς δημιουργίαν τοιούτων όπερ μεθοδικώς διδασκόμενον θα αναδείξη αναμφιβόλως παίκτας Αης τάξεως, οίτινες ευκαιρίας παρουσιαζομένης θα δύνανται αντιπροσωπεύωσι την Ελλάδα επαξίως και εις διεθνείς αγώνας.[2]
με λεπτομέρειες όπως η σύνθεση του πρώτου διοικητικού συμβουλίου (σε παρένθεση το αρχικό τους σωματείο): πρόεδρος Ι. Μποτάσης (Γουδή), αντιπρόεδρος Γ. Βρυώνης (Γ), γενικός γραμματέας Ι. Μπουμπούλης (ΠΟΑ), ειδικός γραμματέας Κ. Νικολόπουλος (Π), ταμίας Θ. Φιλάρετος (Γ), αρχηγός Π. Φιλίππου (Π), υπαρχηγός Ρ. Ρωσέτης (Γ), μέλη Α. Αργυρόπουλος (Γ), Π. Οικονομίδης (Π), Γ. Ψαραύτης (Γ), επίτιμα μέλη Π. Βρυώνης (Γ), Κ. Γουλιμής (Π), Όμ. Ιωσηφόγλου (Γ) και Σ. Λοράνδος (Π). Ο Αθηναϊκός αποτέλεσε, σύμφωνα με τότε δημοσιεύματα, τον ισχυρότερο σύλλογο του επόμενου διαστήματος μαζί με την Πειραϊκή Ένωση,[3] κατέκτησε δε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1914 που διοργάνωσε η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων (ΕΟΑ, πλέον ΕΟΕ).[4]
Ο Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Χόουπ (Hope, αγγλικά: ελπίδα) Αθηνών υπήρξε ανεπίσημος ποδοσφαιρικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1914 ως θυγατρικός του Αθηναϊκού. Μετείχε σε φιλικούς αγώνες με αντίστοιχες, αλλά και επίσημες ομάδες, ενώ πρόεδρός του διατέλεσε ο Βασίλης Σαρρής. Το 1917 αναγνωρίστηκε από το Πρωτοδικείο και μετονομάστηκε σε Αθηναϊκό Αθλητικό Σύλλογο, ο οποίος το 1952 μετεγκαταστάθηκε από την Πλάκα στον Βύρωνα για να συγχωνευθεί με την τοπική ΑΕ Νέας Ελβετίας και να δημιουργηθεί ο Αθηναϊκός Βύρωνα.
ΑΠΟ (Νέον) Γουδί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η συνύπαρξη των πρώην μελών του ΣΠ Γουδή με εκείνα του ΠΟΑ εξελίχθηκε σε βραχύβια και σύντομα τα περισσότερα αποχώρησαν για την επανίδρυση του παλαιού τους συλλόγου, αυτή τη φορά ως Αθηναϊκό Ποδοσφαιρικό Σύλλογο "Γουδί και μετέπειτα Αθλητικό Ποδοσφαιρικό Όμιλο "Γουδί". Αναφερόμενος από τις πηγές της εποχής συχνά και με το –διευκρινιστικό– όνομα Νέον Γουδί, συνέχισε την πορεία του προκατόχου ΣΠ και το 1926 πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις για την 20ετηρίδα δράσης τους.[5] Είχε ιδιόκτητο γήπεδο στη συνοικία, το μοναδικό αρχικά στην Αθήνα, μέχρι τη δημιουργία του γηπέδου του Παναθηναϊκού.
1919-1935[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ των νικητριών χωρών του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, διοργανώθηκαν το 1919 στο Παρίσι οι Διασυμμαχικοί Αθλητικοί Αγώνες που περιλάμβαναν και ποδοσφαιρικό τουρνουά, με την ελληνική ομάδα να στελεχώνουν τέσσερις παίκτες του ΑΠΟ Γουδή: Μ. Ησαΐας, Λεων. Τράγαλος, Γ. Πρωτόπουλος και Βρ. Βρανόπουλος.[6] Με την ίδρυση της Ε.Π.Σ. Αθηνών συμμετέχει στο πρωτάθλημα Αθηνών με μεγαλύτερες επιτυχίες του τα πρωταθλήματα του 1932 και 1933. Επίσης κατέλαβε τη δεύτερη θέση το 1928 όταν έχασε στον τελικό από τον Ατρόμητο Αθηνών. Μέσω του πρωταθλήματος της Αθήνας συμμετείχε στην Εθνική κατηγορία δύο χρονιές, το 1934 καταλαμβάνοντας την 5η θέση, και το 1935 καταλαμβάνοντας την 6η θέση. Επίσης, ανέλαβε καινοτόμες πρωτοβουλίες όπως η διοργάνωση πρωταθλημάτων ανάμεσα στα σχολεία της περιοχής κ.ά.
1937-1945[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η άλλοτε πρωταγωνίστρια ομάδα, υποβιβάστηκε το 1937 στη Β΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ και τερμάτισε στην τελευταία θέση το 1938, αποφεύγοντας τον υποβιβασμό χάρις στην αύξηση αριθμού των ομάδων από τη νέα χρονιά. Ακολούθησε η γερμανική κατοχή που ουσιαστικά σήμανε το τέλος του ιστορικού συλλόγου.
Μεταπολεμικά, η παρουσία του αναφέρεται σε δύο περιπτώσεις το 1945, αλλά δεν έλαβε μέρος στο επίσημο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ. Στις 29 Απριλίου στο Κύπελλο Ελευθερίας είχε κληρωθεί με τη Δάφνη Αθηνών. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους μετείχε στην εφήμερη Ένωση Συνεργαζόμενων Σωματείων που δημιούργησε ο Παναθηναϊκός, η οποία διοργάνωσε το Κύπελλο Όχι. Το Γουδί κληρώθηκε με τον Αθηναϊκό, αλλά δεν εμφανίστηκε στον αγώνα. Αυτό ήταν το "κύκνειο άσμα" της ιστορικής ομάδας.[7]
Ποδοσφαιριστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον εορτασμό στις 9 Μαΐου 1926 της 20ετίας από την ίδρυση του συλλόγου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο Αγίου Θωμά Αμπελοκήπων, αναδείχθηκαν ισόπαλες με 2-2 οι ομάδες παλαιμάχων του συλλόγου των 1906 και 1911, αποτελούμενες από τους εξής:[5]
- 1906 – Δραγούμης (τερμ.), Σκουζές, Ψιλιάκος (οπισθ.), Ρόκος, Πρωτόπουλος, Ιωσηφόγλου (μέσοι), Σάρδης, Σκουζές ΙΙ, Βρυώνης (αρχηγός), Αργυρόπουλος, Π. Πετράκος (κυνηγοί)
- 1911 – Φιλάρετος (τερμ.), Κουτρουμπής, Ζαμάνος (οπισθ.), Μπαλτατζής, Ν. Φιλίππου, Παπαφιλιππόπουλος (μέσοι), Μπαλτατζής ΙΙ, Παπαζαφειρόπουλος, Τράγαλος (αρχηγός), Ησαΐας, Σ. Πετράκος (κυνηγοί).
Διεθνείς:
- Θεόδωρος Νικολαΐδης – ο μοναδικός ποδοσφαιριστής του Γουδή που αγωνίστηκε για την Εθνική, με μία συμμετοχή το 1920 στην αναμέτρηση Σουηδία-Ελλάδα 9-0 κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αμβέρσας.
- Παναγής Βρυώνης – πριν την ίδρυση του συλλόγου, διεθνής είχε υπάρξει και ο βασικός ιδρυτής του ως παίκτης-προπονητής της ελληνικής ομάδας κατά τους Μεσοολυμπιακούς του 1906, αποκλειστικά στελεχωμένης από την ομάδα του Εθνικού ΓΣ.
Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κορυφαίοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως ΣΠ Γουδή
- 3 Πανελλήνια πρωταθλήματα του ΣΕΑΓΣ (τώρα ΣΕΓΑΣ):[8] [9]
Τοπικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως ΑΠΟ (Νέος) Γουδή
- 2 Πρωταθλήματα Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών:
- 2 Πρωταθλήματα Β΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών:
Άλλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως ΣΠ Γουδή
- 1 Τουρνουά της ΕΟΑ (πλέον ΕΟΕ):
- 1 Κύπελλο του ΣΕΑΓΣ (τώρα ΣΕΓΑΣ):[σ 2]
- 1909 ή 1910
- Ενδεχομένως, καταγράφεται από μεταγενέστερες πηγές ως το προαναφερόμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1909-10 του ίδιου διοργανωτή.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Ο Σύλλογος ούτος (σημ. Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών) έλαβεν (σημ. το 1908) ως επαμειβόμενον έπαθλον το κύπελλον της Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων, όπερ κατά τους περυσινούς ομοίους αγώνας είχεν απομενηθή εις τον Σύλλογον Ποδοσφαιρίσεως «Γουδί»."[10]
- ↑ "Ένα χρόνο αργότερα (σημ. από το 1908), κατά το 1910, ο ΣΕΓΑΣ, ο οποίος είχε αναγνωρίσει εν τω μεταξύ το ποδόσφαιρο μετά πολλούς δισταγμούς, προεκήρυξε αγώνας κυπέλλου κατά τους οποίους ενίκησαν το Γουδί και ο Πειραϊκός."[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ συλλογικό έργο, Ελληνικός αθλητισμός • Ιστορική αναδρομή 1896-1996 / Στατιστικά όλων των αθλημάτων, έκδοση Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (ΓΓΑ), Υφυπουργείο Αθλητισμού, Αθήνα 1997, τμ. Α΄, σελ. 39
- ↑ Αθηναϊκός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως, εφημ. ΕΜΠΡΟΣ, 28.04.1912, σελ. 5
- ↑ Σήφης Βοτζάκης (συνεργ. Βαγγέλης Μελέκογλου), 100 χρόνια Παναθηναϊκός • Η ιστορία 1908-2008, Εκδόσεις Α.Α Λιβάνη, Αθήνα 2008, ISBN 960-1418-75-X, σελ. 59
- ↑ Βοτζάκης, ό.π, σελ. 60
- ↑ 5,0 5,1 Η εικοσαετηρίς του «Π. Σ. Γουδί», [ψηφιακή σελ. 226], εφημ. Η βραδυνή, 06.05.1926, σελ. 7
- ↑ Ανδρέας Μπόμης, Γκολ 2000 • Ένας αιώνας ποδόσφαιρο: αλμανάκ, ιστορία, σχόλια, Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα 2000, ISBN 978-000-4000-05-3, σελ. 40
- ↑ εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 05.10.1945
- ↑ Μπόμης, ό.π, σελ. 39-40
- ↑ Greece - Final Tables 1906-1959, Αλέξανδρος Μαστρογιαννόπουλος, Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) (Αγγλικά)
- ↑ εφημ. ΑΘΗΝΑΙ, 1908 [Βοτζάκης, ό.π, σελ. 36]
- ↑ 11,0 11,1 Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου κατά την τελευταίαν 30ετίαν Αρχειοθετήθηκε 2015-02-19 στο Wayback Machine. [ψηφιακή σελ. 363], εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ, 22.06.1938, σελ. 3
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παύλου Καντώνη, Ατρόμητος Αθηνών 1923-2006 Φτερούγισμα στη δόξα, 2006, ISBN 960-631-105-8
- Δημήτρη Καραγκούνη-Δήμου Μανίκα, Η ιστορία του Αθηναϊκού, 1917-1987. 70 χρόνια, Αθήνα 1987
- Β. Μελέκογλου, Α. Μενδρινού, Θ. Νταβέλου, Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, εκδόσεις Παπαζήση, ISBN 960-02-1082-9
- Γιάννη Διακογιάννη, 100 χρόνια ποδόσφαιρο, 4ος τόμος, εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-08-5.
| |||||||||||||||||