Παύλος Π. Νεράντζης
| Παύλος Π. Νεράντζης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Οκτωβρίου 1952 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος |
Ο Παύλος Π. Νεράντζης (Θεσσαλονίκη, 28 Οκτωβρίου 1952) είναι Έλληνας δημοσιογράφος και παραγωγός ντοκιμαντέρ.
Από τις αρχές του ΄80 καλύπτει διεθνείς κρίσεις και πολέμους (Ελ Σαλβαντόρ, Κροατία, Βοσνία, Κόσοβο, Κουρδιστάν, Ιράκ, Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή) και ερευνά μείζονα θέματα που απασχολούν τη διεθνή κοινή γνώμη (πρόσφυγες, τρομοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ΜΜΕ, διατροφική αλυσίδα, προστασία περιβάλλοντος, κ.ά.).
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απόφοιτος του Ε΄ Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης, πτυχιούχος ηλεκτρονικός μηχανικός του Πανεπιστημίου της Μπολόνια και διπλωματούχος εκπαιδευτής συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης, ο Νεράντζης σπούδασε δημοσιογραφία στην Ανώτατη Σχολή Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου του Ουρμπίνο[1].
Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του διαδρομή στο Radio Alice, τον πρώτο ελεύθερο μη κρατικό ραδιοσταθμό στην Ιταλία που σταμάτησε να εκπέμπει στα ερτζιανά τον Μάρτιο του 1977 μετά από επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων. Για 35 χρόνια (1978-2011, 2014-2015) διατέλεσε ανταποκριτής στην Ελλάδα και την Κύπρο της ιταλικής εφημερίδας Il Manifesto.
Αρχές της δεκαετίας του ΄80 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό Αντί και την Κυριακάτικη Αυγή. Τον Μάρτιο του 1982, απεσταλμένος της Αυγής, είναι ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος που καλύπτει τις εκλογές-φιάσκο και τον εμφύλιο πόλεμο στο Ελ Σαλβαντόρ στη διάρκεια του οποίου δολοφονούνται απεσταλμένοι ξένων ΜΜΕ.
Ο Νεράντζης είναι ο δημιουργός, σεναριογράφος και παρουσιαστής του Mixer [2](1996-2007) στην ΕΡΤ3, μιας πολυβραβευμένης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σειράς ντοκιμαντέρ δημοσιογραφικής έρευνας, με συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ και προβολές σε εκατοντάδες εκδηλώσεις υπουργείων, ΜΚΟ, πανεπιστημίων, συλλόγων και κινήσεων πολιτών.
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2004 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος του απένειμε το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση[3] «για τις έρευνες, καθώς και για το ήθος και την πληρότητα με την οποία καλύπτει πολέμους εδώ και δύο δεκαετίες και θέματα σχετικά με τον ελληνισμό απανταχού της γης». Τιμητικές διακρίσεις για «την προσφορά του στη μάχη της ενημέρωσης» έχει λάβει από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (1995), τον Ελληνοϊταλικό Σύλλογο Αποφοίτων Ιταλικών Πανεπιστημίων (2003), τον Όμιλο Ροταράκτ Θεσσαλονίκης (2003), την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, PLO (2009). Τo 2006 το περιοδικό Αυλαία τον βράβευσε ως τον «καλύτερο δημοσιογράφο της χρονιάς».
Βραβεύτηκε από τη Διεθνή Ακαδημία Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου[4] (International Academy of Television and Radio, IATR) για το ντοκιμαντέρ «Απαγωγή στη Βαγδάτη» (2006) και από την Ευρωπαϊκή Ένωση Περιφερειακών Τηλεοράσεων (CIRCOM) για το οδοιπορικό του στην κατεχόμενη Κύπρο με τίτλο «Στην Αθέατη Πλευρά της Αφροδίτης» (2003) σε σκηνοθεσία Βασίλη Κατσίκη. Το 2002 η εφημερίδα «Καθημερινή» συμπεριέλαβε το Mixer στις έξι καλύτερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ «Οι δρόμοι της προσφυγιάς» έχουν προβληθεί από το BBC και οι «Παγίδες θανάτου» από το δεύτερο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης.
Το 2006 στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Πάτρας έλαβε το βραβείο της καλύτερης ταινίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα για το ντοκιμαντέρ «Στον Ιστό της αράχνης» σε σκηνοθεσία Νίκου Βεζυργιάννη. Το 2007, ωστόσο, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, μετά την προβολή του εν λόγω ντοκιμαντέρ που αποκάλυπτε τις παράνομε πτήσεις της CIA στην Ελλάδα και το ¨Τσουνάμι: Πού πήγε η βοήθεια;» για το σκάνδαλο της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πληγέντες από το τσουνάμι στην Ινδονησία, η Γενική Διεύθυνση της ΕΡΤ3 αποφάσισε τη διακοπή του Mixer, σχεδόν εκμηδενίζοντας τις δαπάνες παραγωγής. Σχετική ερώτηση είχαν καταθέσει οι βουλευτές Τάσος Κουράκης (ΣΥΡΙΖΑ) και Χάρης Καστανίδης (ΠΑΣΟΚ), με τον τότε υπουργό Θεόδωρο Ρουσόπουλο να απαντά (12/11/2007) ότι «η εκπομπή Mixer δεν διακόπηκε από την Διοίκηση της ΕΡΤ3, αλλά από το ρυθμό παραγωγής, για τον οποίο ευθύνεται αποκλειστικά και μόνον ο παραγωγός της».
Η «Λίστα της Σιωπής» που ακολούθησε ως ανεξάρτητη παραγωγή παρουσίασε για πρώτη φορά μαρτυρίες συγγενών και τον κατάλογο των Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τη χούντα του Βιντέλα στην Αργεντινή, αποσπώντας το βραβείο καλύτερου μοντάζ στο Φεστιβάλ της Γρανάδας (2011).
Ραδιοτηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νεράντζης στην ΕΡΤ3 διατέλεσε Διευθυντής Ειδήσεων (1996-2000) και Διευθυντής Ραδιοφωνίας (2011-2012). Ήταν πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης από την ίδρυση του τρίτου καναλιού, το 1987, αρχισυντάκτης του κεντρικού δελτίου ειδήσεων, παρουσιαστής σε talk shows και σε εκλογικές αναμετρήσεις, δημιουργός και παρουσιαστής του εβδομαδιαίου μαγκαζίνο «Νόστος» (1995-1996) για τους Έλληνες της διασποράς.
Στον Ρ.Σ. Μακεδονίας διοργάνωνε συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας, τα «Σύγχρονα Θέματα» (1982-1987), επιμελούνταν και παρουσίαζε την πρώτη live καθημερινή εκπομπή στη Β. Ελλάδα «Είμαστε στον Αέρα» (1986-1987) και την εκπομπή «Εκτός Ορίων» στον 9.58, το πολιτιστικό ραδιόφωνο και τον 102fm της ΕΡΤ3 (2003-2005).
Συμμετείχε ενεργά στα πρώτα βήματα ανάπτυξης της μη κρατικής ραδιοφωνίας με τη σύνταξη μελέτης για το ειδησεογραφικό πρόγραμμα του Διαδημοτικού Ραδιοσταθμού Ένατο Κύμα, με εκπομπές στο Ράδιο Παρατηρητής, ως ανταποκριτής του Flash 9.61, στη σύνταξη μελέτης για την κοινοτική ραδιοφωνία στην Ευρώπη με στόχο τη λειτουργία κοινοτικού ραδιοφώνου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κοινοτικής Ραδιοφωνίας της AMARC (World Association of Community Radio Broadcasters, Νικαράγουα).
Εφημερίδες - Περιοδικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εργάστηκε στις εφημερίδες Εγνατία, Αγγελιοφόρος (Θεσσαλονίκη), National Herald (Ν. Υόρκη), Paese Sera (Ρώμη). Είναι ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος έκδοσης του μηνιαίου περιοδικού Προοπτική (1981-1984), συμμετείχε για πολλά χρόνια στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού έρευνας και κριτικής Τετράδια [5]και αρθρογράφησε στο Τέταρτο (1985-1987) του Μάνου Χατζιδάκι, και στη Νέα Οικολογία (1994-1999). Άρθρα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Ενότητα, Πολίτης, Ταχυδρόμος, Οικοτοπία, Ελληνική Διασπορά, Ελληνικό Πανόραμα, Wine Plus, Γεωτρόπιο (Ελευθεροτυπία), Μανδραγόρας, L’ Espresso (Ρώμη), Il Discobolo (Ρώμη) και τη RAI SAT.
Συμμετείχε στις συλλογικές εκδόσεις: «Vivere Pericolosamente – 26 Ιστορίες από την Ιταλία», «Μετανάστευση και Κινηματογράφος», «Τύπος και Εγκληματικότητα». Η έκθεση φωτογραφίας του με τίτλο «Ίχνη Πολέμου», με το σχετικό λεύκωμα, παρουσιάστηκε σε Θεσσαλονίκη (43α Δημήτρια, 2008), Χανιά, Ηράκλειο, Γόννους και Κωνσταντινούπολη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης (2010).
Ο Νεράντζης δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στη Σχολή Δημοσιογραφίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1997, 2008-2009). Έχει δώσει διαλέξεις σε συνέδρια σε Ελλάδα και εξωτερικό για το ρόλο των ΜΜΕ, τον πόλεμο, την τρομοκρατία. Έχει συνεργαστεί με την Amnesty International (Λονδίνο) και είναι μέλος της οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου.
Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης (ΕΣΗΕΜΘ) και τακτικό μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (FPA).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Uniurb it > Benvenuti... > Università degli Studi di Urbino Carlo Bo». www.uniurb.it. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016. C1 control character in
|title=at position 8 (βοήθεια) - ↑ «MIXER | ΕΡΤ WebTV». webtv.ert.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Ιδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση / Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση». www.idrbotsi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.
- ↑ «International Academy of Television and Radio». www.interatr.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Περιοδικό Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής». www.stochastis.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.