Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κωστής Στεφανόπουλος)
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος
Kostis stephanopoulos.jpg
Ο Στεφανόπουλος το 2000
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος
10 Μαρτίου 1995 – 12 Μαρτίου 2005
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1993 - Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη Ιανουαρίου 1996 - Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη Σεπτεμβρίου 1996 - Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη 2000 - Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή 2004
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
ΔιάδοχοςΚάρολος Παπούλιας
Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης
Περίοδος
28 Νοεμβρίου 1977 – 21 Οκτωβρίου 1981
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1977 & Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980 διαδοχικά
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Ράλλης
ΔιάδοχοςΜένιος Κουτσόγιωργας
Υπουργός Εσωτερικών
Περίοδος
21 Νοεμβρίου 1974 – 10 Σεπτεμβρίου 1976
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974
ΠροκάτοχοςΧριστόφορος Στράτος
ΔιάδοχοςΙπποκράτης Ιορδάνογλου
Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών
Περίοδος
10 Σεπτεμβρίου 1976 – 28 Νοεμβρίου 1977
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Χρυσανθόπουλος
ΔιάδοχοςΣπυρίδων Δοξιάδης
Υφυπουργός Εμπορίου
Περίοδος
24 Ιουλίου 1974 – 9 Οκτωβρίου 1974
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974
ΠροκάτοχοςΠαναγιώτης Παπαδάς
Διάδοχος-
Πρόεδρος της Δημοκρατικής Ανανέωσης
Περίοδος
6 Δεκεμβρίου 1985 – Αύγουστος 1996
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Αυγούστου 1926 (1926-08-15), Πάτρα
Θάνατος20 Νοεμβρίου 2016 (90 ετών)
Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωση (1958-1967)
Νέα Δημοκρατία (1974-1985)
Δημοκρατική Ανανέωση (1985-1994)
ΣύζυγοςΕυγενία (Τζένη) Στουνοπούλου
ΠαιδιάΔημήτρης Στεφανόπουλος, Ειρήνη Κοκολιού - Στεφανοπούλου, Ηλίας Στεφανόπουλος[1]
ΣυγγενείςΔημήτριος Στεφανόπουλος (πατέρας)
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Α΄ Γυμνάσιο Πατρών
Λεόντειος Σχολή
ΕπάγγελμαΔικηγόρος
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος GRE Order Redeemer 1Class.png Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Τιμής GRE Order of Honour Grand Cross BAR.png Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος GRE Order of the Phoenix - Grand Cross BAR.png Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Πίου ΙΧ VA Ordine Piano BAR.svg Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Πρίγκιπα Ερρίκου PRT Order of Prince Henry - Grand Collar BAR.png Τιμητικό παράσημο της Δημοκρατίας της Αυστρίας AUT Honour for Services to the Republic of Austria - 1st Class BAR.png
ΥπογραφήKonstantinos Stefanopoulos signature.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος (Πάτρα, 15 Αυγούστου 1926 – Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2016) ήταν δικηγόρος και πολιτικός ενώ διετέλεσε δέκατος (10ος) Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, από το 1995 έως το 2005. Εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995 με τη στήριξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Πολιτικής Άνοιξης, και κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του έχαιρε υψηλής δημοφιλίας.[2][3]

Νεανικά χρόνια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1926 και ήταν γιος του Δημήτριου Στεφανόπουλου,[4] δικηγόρου και πολιτικού, και της Βρισηίδας Φιλοπούλου, κόρης του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Φιλόπουλου.[5] Ο παππούς του, από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από τη Δρόβιανη της Βορείου Ηπείρου. Από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από την παλαιά πατρινή οικογένεια Πράτσικα και ήταν ανιψιός του Χρήστου και της Κούλας Πράτσικα, καθώς και του Διονυσίου Τσερώνη, δημάρχου Πατρέων. Στα νεανικά του χρόνια ήταν αθλητής της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, αρχικά στον ανεξάρτητο σύλλογο Κολυμβητικό Όμιλο Γλυφάδας και από το 1949 στον Αχιλλέα Πατρών.[6]

Φοίτησε στο Γυμνάσιο Πατρών, στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 μέχρι το 1975 άσκησε ενεργό δικηγορία ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.[7]

Πολιτικός βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1958 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1964. Μετά την πτώση της δικτατορίας συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου.[8] Εντάχθηκε στο νεοσύστατο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη βουλευτής Αχαΐας με τη ΝΔ στις εκλογές του 1974.[9] Στις κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν τα επόμενα χρόνια ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών (Νοέμβριος 1974 – Σεπτέμβριος 1976) και Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 – Νοέμβριος 1977).[7][10]

Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας[9] και ανέλαβε Υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης από το 1977 έως το 1981, αρχικά υπό τον Καραμανλή[11] και στη συνέχεια υπό τον Γεώργιο Ράλλη.[12] Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση του 1981, ο Στεφανόπουλος επανεξελέγη[9] βουλευτής Αχαΐας, αλλά το κόμμα του έχασε τις εκλογές από το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ.[13] Η ήττα οδήγησε στην παραίτηση του Ράλλη από την αρχηγία του κόμματος. Στη Βουλή που σχηματίστηκε από τις εκλογές διετέλεσε Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.[7] Ήταν υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της ΝΔ αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.[14]

Ο Αβέρωφ παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1984, ως συνέπεια της ήττας της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1984,[15] και στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν ο Στεφανόπουλος διεκδίκησε για άλλη μια φορά χωρίς επιτυχία την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ηττημένος αυτή τη φορά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από τις βουλευτικές εκλογές του 1985 και την επανεκλογή[9] του ως βουλευτής Αχαΐας αποχώρησε από το κόμμα μαζί με 9 άλλους βουλευτές[16] και στις 6 Σεπτεμβρίου 1985 ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ). Ο Στεφανόπουλος εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του Ιουνίου 1989,[9] ενώ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος αυτού μέχρι τον Ιούνιο του 1994, όταν και η ΔΗΑΝΑ ανέστειλε τη δράση της καθώς δεν κατόρθωσε να εκπροσωπηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.[7]

Προεδρία της Δημοκρατίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανάδειξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ήταν αποτέλεσμα συμφωνίας του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με τον τότε πρόεδρο της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά, για στήριξη κοινής υποψηφιότητας με στόχο την αποφυγή εκλογών, τις οποίες ζητούσε ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, Μιλτιάδης Έβερτ.[17][18] Ο Στεφανόπουλος προτάθηκε αρχικά ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την Πολιτική Άνοιξη. Με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995, κατά την τρίτη ψηφοφορία, με 181 ψήφους.[19]

Ο Στεφανόπουλος με τον Κλίντον στην Αθήνα το 1999

Ο Στεφανόπουλος διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 10 Μαρτίου 1995. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για δύο συνεχόμενες θητείες από το 1995 έως το 2005, οπότε και τον διαδέχθηκε ο Κάρολος Παπούλιας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να προσδώσει νέα αίγλη στο θεσμό του Προέδρου και να συγκεντρώσει πολύ μεγάλη δημοτικότητα από τον ελληνικό λαό. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν η πατριωτική στάση του και οι επικριτικές δηλώσεις στις οποίες προέβη έναντι του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα το 1999.[20]

Τον Σεπτέμβριο του 2000 η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου τη συλλογή υπογραφών, αιτούμενη τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, καθώς η κυβέρνηση είχε αποφασίσει την αφαίρεσή του. Μετά από έναν περίπου χρόνο, στις 29 Αυγούστου 2001, ο Αρχιεπίσκοπος παρέδωσε τις περίπου 3 εκατομμύρια υπογραφές, κατά τα στοιχεία της Εκκλησίας, στον Στεφανόπουλο, ο οποίος δεν έκανε δεκτό το αίτημα για δημοψήφισμα. Ο Πρόεδρος απάντησε στον Αρχιεπίσκοπο πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το θέμα των ταυτοτήτων και οι πάντες έχουν υποχρέωση συμμόρφωσης προς τους κανόνες του ισχύοντος δικαίου.[21] Η αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, ακόμα και σε εθελοντική βάση, όπως ζήτησε τελικά ο Αρχιεπίσκοπος, κρίθηκε αντισυνταγματική από τα ελληνικά δικαστήρια.[22]

Επί των ημερών της προεδρίας υπέγραψε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος.[23][24][25][26][27]

Τον Ιανουάριο του 2001 επισκέφθηκε ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας το Βατικανό και προσκάλεσε επισήμως τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ να ανταποδώσει την επίσκεψη.[28] Στις 4 Μαΐου 2001 έλαβε χώρα η επίσημη επίσκεψη του Πάπα, που αποτέλεσε έτσι τον πρώτο Πάπα που επισκέφθηκε την Ελλάδα μετά το Σχίσμα του 1054. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ευχήθηκε κατά την προσφώνησή του το πνεύμα αγάπης και χριστιανικής συνεννοήσεως να οδηγήσει και τις περαιτέρω προσπάθειες των δύο Εκκλησιών (Ορθόδοξης και Καθολικής).[29]

Έχαιρε υψηλής δημοφιλίας, απόρροια του τρόπου άσκησης των καθηκόντων του.[30][31] Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και ήταν επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδας.

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατήρησε τον σεβασμό πολλών πολιτών και μετά το τέλος της Προεδρίας του.[32] Έκανε επανεμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο το Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από πολλά έτη αποχής, με δηλώσεις στήριξης του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, όταν υπεραμύνθηκε της ανάγκης εξάντλησης της τετραετίας και της μη διενέργειας εκλογών.[33]

Απεβίωσε λόγω επιπλοκών πνευμονίας στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» στις 20 Νοεμβρίου 2016 σε ηλικία 90 ετών. Είχε εισαχθεί 3 μέρες νωρίτερα με εμπύρετο και σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια. Διαπιστώθηκε ότι έπασχε από «αμφοτερόπλευρη πνευμονία εξ εισροφήσεως» και παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε παρουσιάζοντας ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών συστημάτων.[5]

Τιμές και Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολωνία: Τάγμα του Λευκού Αετού (1996)
  • Κροατία Μεγάλο παράσημο του βασιλιά Tomislav (1998)
  • Σλοβακία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού διπλού Σταυρού (2000)
  • Ιταλία: Ιππότης Μεγαλόσταυρου με το μεγάλο κορδόνι του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2001)
  • Λουξεμβούργο: Ιππότης του Τάγματος του Χρυσού Λέοντα του Οίκου του Νασσάου (2001)
  • Νορβηγία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (2004)
  • Εσθονία: Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Terra Mariana (1999)
  • Λετονία: Τάγμα των Τριών Αστέρων, 1η τάξη
  • Ρουμανία: Φύλλο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας (1999)
  • Αλβανία: Ελήφθη ένα αντίγραφο του κλειδιού της πόλης των Τιράνων, με την ευκαιρία της επίσκεψης του στην Αλβανία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ https://www.kathimerini.gr/884660/opinion/epikairothta/politikh/kwsths-stefanopoylos-to-an8rwpino-portreto-toy-politikoy-kai-toy-proedroy-ths-dhmokratias-apo-dhmosiografikh-matia
  2. ↑ «Οι επιθέσεις από τα μέσα του Γιάννη Αλαφούζου στον Προκόπη Παυλόπουλο». Παραπολιτικά. 27 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  3. ↑ Σώκος, Πάνος (29 Ιουνίου 2009). «Το τερπνόν μετά του (κομματικού) ωφελίμου». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  4. ↑ Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών. Β΄. Πάτρα: Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη. σελ. [Χρειάζεται σελίδα]. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ζούλας, Κωνσταντίνος (2016-11-20). «Οι σταθμοί της ζωής του Κωστή Στεφανόπουλου». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/884384/article/epikairothta/ellada/pe8ane-o-prwhn-proedros-ths-dhmokratias-kwsths-stefanopoylos. Ανακτήθηκε στις 2016-11-20. 
  6. ↑ «Αφιέρωμα - Τμήμα Υδατοσφαίρισης Αχιλλέα Πατρών». Αθλητικά Νέα (Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών). 1975-05-07. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Διατελέσαντες Πρόεδροι - Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος». www.presidency.gr. Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  8. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Ιούλιος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Στεφανόπουλος Δημητρίου Κωνσταντίνος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  10. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Νοέμβριος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  11. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1977)». www.ggk.gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  12. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ Ι. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (1980)». www.ggk.gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  13. ↑ «Εκλογικά Αποτελέσματα - Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981». www.hellenicparliament.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  14. ↑ «Η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας». ΣανΣήμερα.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  15. ↑ «Ευρωεκλογές: Οι αναμετρήσεις στην Ελλάδα». www.sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  16. ↑ Μαντέλας, Γιώργος (2009-11-08). «Ύστερα από κάθε ήττα ζητείται αρχηγός». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/375633/article/epikairothta/politikh/ystera-apo-ka8e-htta-zhteitai-arxhgos. Ανακτήθηκε στις 2016-07-31. 
  17. ↑ Τζιοβάρας, Γρηγόρης (26 Ιουλίου 2009). «Τα παρασκήνια των προεδρικών εκλογών». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  18. ↑ Δεληγιάννης, Ανδρέας (29 Ιουλίου 2014). «Σαμαράς - Ντόρα: Μια θυελλώδης σχέση». The TOC. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  19. ↑ «Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας: Αποστολή εξετελέσθη». Ριζοσπάστης. 1995-03-05. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3690713&textCriteriaClause=%2B%CE%9A%CE%A9%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%A3+%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3. 
  20. ↑ «Κ. Στεφανόπουλος: Αιχμές κατά Κλίντον». Ριζοσπάστης. 1999-03-26. http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3766358&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3+%2B%CE%9A%CE%9B%CE%99%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%9D. 
  21. ↑ «Δεν συντρέχουν προϋποθέσεις για δημοψήφισμα απάντησε στον Αρχιεπίσκοπο ο Στεφανόπουλος». in.gr. 29 Αυγούστου 2001. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  22. ↑ «Αντισυνταγματική η αναγραφή θρησκεύματος στις ταυτότητες». naftemporiki. 28 Ιουνίου 2001. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  23. ↑ «Καθιέρωση της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικρός Ασίας από το Τουρκικό Κράτος». ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  24. ↑ ΦΕΚ Α 234 / 13.10.1998
  25. ↑ 14 Σεπτεμβρίου: Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, 14 Σεπτεμβρίου 2019, in.gr
  26. ↑ Ερωτηματικά από αίμα για τη Μικρασιατική Καταστροφή, ΤΑ ΝΕΑ, 24 Φεβρουαρίου 2001
  27. ↑ Μικρά Ασία και αμφισβήτηση της Ιστορίας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16.09.2001
  28. ↑ «Σας περιμένω στην Αθήνα, είπε ο Στεφανόπουλος στον Πάπα». in.gr. 24 Ιανουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  29. ↑ «Επίσκεψή του Ιωάννη Παύλου του Β΄ στην Ελλάδα - Προσφώνηση της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας». Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα. 14 Μαΐου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  30. ↑ «Οι επιθέσεις από τα μέσα του Γιάννη Αλαφούζου στον Προκόπη Παυλόπουλο». Παραπολιτικά. 27 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  31. ↑ Σώκος, Πάνος (29 Ιουνίου 2009). «Το τερπνόν μετά του (κομματικού) ωφελίμου». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  32. ↑ Μπίστικα, Ελένη (2012-10-24). «Παρουσία του συνετού πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ «Κωστής Στεφανόπουλος, ο μοναχικός Πρόεδρος»». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/732398/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/paroysia-toy-synetoy-prwhn-proedroy-ths-dhmokratias-paroysiasthke-sthn-katamesth-ai8oysa-ths-palaias-voylhs-to-vivlio-ths-nitsas-loyle-kwsths-stefanopoylos-o-monaxikos-proedros. 
  33. ↑ «ANT1 ONLine / News / Κ. Στεφανόπουλος: Η χώρα δε χρειάζεται εκλογές». www.ant1online.com. 11 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Αρχηγοί του κράτους της Ελλάδας
Α΄ Ελληνική Δημοκρατία
(1827–1832)
Βασίλειο της Ελλάδας (Βίττελσμπαχ)
(1832–1862)
Βασίλειο της Ελλάδας (Γκλύξμπουργκ)
(1863–1924)
Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
(1924–1935)
Βασίλειο της Ελλάδας (Γκλύξμπουργκ)
(1935–1973)
Στρατιωτική Χούντα
(1967–1974)
Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία
(από το 1974)
  • Αντιβασιλείς ή μεταβατικοί πρόεδροι είναι με πλάγια
    • π • σ • ε Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας
    Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
    (1924–1935)    		Flag of the President of Greece.svg
    Στρατιωτική Δικτατορία
    (1967–1974)
    Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία
    (1974–σήμερα)
  • 1 Δικτατορικό καθεστώς
  • 2 Προσωρινός Πρόεδρος
    • Καθιερωμένοι όροι
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κωνσταντίνος_Στεφανόπουλος&oldid=9893210"