Μαζίνιο

Μαζίνιο
	; Ο Μαζίνιο το 2019
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Iomar do Nascimento
Ημερ. γέννησης	8 Αυγούστου 1966
Τόπος γέννησης	Σάντα Ρίτα, Παραΐμπα, Βραζιλία
Ύψος	1,76 μ.
Θέση	Μέσος, Αμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
Προπονητική καριέρα
2009	Άρη Θεσσαλονίκης
ποδόσφαιρο ανδρών
Χώρα συμμετοχής: Βραζιλία
Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου
Κόπα Αμέρικα
Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).;

Ο Ιομάρ ντο Νασιμέντο {πορτογαλικά:Iomar do Nascimento} (Σάντα Ρίτα, Παραΐμπα, 8 Απριλίου 1966), περισσότερο γνωστός ως Μαζίνιο, είναι ένας Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής, προπονητής ποδοσφαίρου και μάνατζερ ποδοσφαιριστών. Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του, αγωνίστηκε ως μέσος, αλλά κι ως αριστερό μπακ, σε πολλούς συλλόγους στη Βραζιλία και την Ευρώπη, καθώς και στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας, με την οποία μάλιστα στέφθηκε πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1994^[1]. Έχει δύο γιους που ακολούθησαν επίσης ποδοσφαιρική καριέρα: ο μεγαλύτερος, ο Τιάγκο Αλκάνταρα, γεννημένος στην Ιταλία και μεγαλωμένος στην Ισπανία, παίζει στη Λίβερπουλ^[2], ενώ ο μικρότερος, Ραφίνια Αλκαντάρα, παίζει στην Αλ-Αραμπί του Κατάρ ^[3].

Ποδοσφαιρική Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαζίνιο ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Σάντα Κρουζ, προτού μεταπηδήσει στη Βάσκο ντα Γκάμα, όπου προβιβάστηκε στην επαγγελματική ομάδα διακρινόμενος για την τεχνική του κατάρτιση. Αποτέλεσε έναν από τους σπουδαιότερους δεξιούς μπακ στην ιστορία του συλλόγου. Με τη Βάσκο ντα Γκάμα αγωνίστηκε σε 232 αγώνες και πέτυχε 17 γκολ. Παράλληλα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Καριόκα (πολιτειακός τίτλος του Ρίο ντε Τζανέιρο), το 1987 και το 1988, ένα πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1989, τρία Κύπελλα Γκουαναμπάρα (1986, 1987 και 1990), ένα Κύπελλο της πόλης του Ρίο (1988) και δύο Κύπελλα Ramón de Carranza (1987 και 1988). Επίσης τρεις φορές, το 1987, το 1988 και το 1989, έλαβε την Ασημένια Μπάλα ως ένας από τους καλύτερους παίκτες στο πρωτάθλημα της χώρας του ^[4].

Ιταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1990 πήγε στην Ιταλία, για να αγωνισθεί με τα χρώματα της Λέτσε ^[5]. Με 34 συμμετοχές και δυο τέρματα στη Σέριε Α της περιόδου 1990-1991, και ακόμη ένα γκολ για το Κύπελλο Ιταλίας ^[6], κέντρισε το ενδιαφέρον της Φιορεντίνα η οποία τον ενέταξε τη σεζόν 1991–92 στο δυναμικό της για 8 δισεκατομμύρια λιρέτες ^[7] Στη Φλωρεντία έπαιξε σε 21 αγώνες για το πρωτάθλημα, αγωνιζόμενος ως μέσος χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα ενώ παράλληλα είχε και τρεις συμμετοχές στο Κύπελλο Ιταλίας. ^[8]

Βραζιλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1992 επέστρεψε στη Βραζιλία για λογαριασμό της Παλμέιρας, και βοήθησε το σύλλογο να κερδίσει δύο φορές το Καμπεονάτο Παουλίστα (1993 και 1994) και το Brasileirão το 1993 ^[9]. Αγωνιζόμενος μεταξύ 1992 και 1994, με προπονητή τον Vanderlei Luxemburgo, συμπλήρωσε 127 παιχνίδια (79 νίκες, 24 ισοπαλίες και 24 ήττες) και σημείωσε δύο γκολ, σύμφωνα με στοιχεία του "Almanaque do Palmeiras", του Celso. Unzelte και Mário Sérgio Venditti ^[10].

Ισπανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1994, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, ξαναπέρασε τον Ατλαντικό για να φορέσει την φανέλα της Ισπανικής Βαλένθια^[11] , αποτελώντας προσωπική επιλογή του προπονητή Carlos Alberto Parreira. Ως κάτοικος του Μεστάγια για 2 σεζόν, αγωνίστηκε σε 71 αγώνες. Σε ηλικία 30 ετών μεταπήδησε στο Μπαλαϊδος και στη Θέλτα του Βίγο, παρά τη θέλησή του, καθώς θεωρούσε πως μπορούσε να βρει καλύτερο μέρος για να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ποδοσφαιρικής του καριέρας στο υψηλότερο επίπεδο. «Με πούλησε για μια μπανάνα», παραπονέθηκε ο Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής όταν έμαθε ότι η Θέλτα επρόκειτο να πληρώσει 135 εκατομμύρια πεσέτες (811.000 ευρώ) για τη μεταγραφή. Γρήγορα όμως εξελίχθηκε σε τοπικό είδωλο (αγωνιζόμενος σε όλες τις θέσεις, εκτός από αυτή του τερματοφύλακα και του επιθετικού), για να φτάσει στο σημείο να δηλώνει κατά την αποχώρησή του από την Θέλτα “εδώ πέρασα ένα από τα καλύτερα στάδια της ζωής μου ως παίκτης» ^[12]. Στις 4 σεζόν του στη Γαλικία είχε 114 παιχνίδια στη La Liga, σημειώνοντας και οκτώ γκολ ^[13]. Επίσης πραγματοποίησε δέκα συμμετοχές στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και οδήγησε την ομάδα στους προημιτελικούς του Κυπέλλου UEFA της σεζόν 1998–99, όπου και αποκλείστηκε από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ ^[14]^[15]. Την επόμενη σεζόν, ο σύλλογος επανέλαβε την επιτυχία του, αλλά στο μεταξύ ο Μαζίνιο τραυματίστηκε σοβαρά κι έχασε τη θέση του στο βασικό σχήμα. Το ιατρικό τιμ της Θέλτα, του ανακοίνωσε ότι το οίδημα που είχε δημιουργηθεί στο αριστερό πόδι του δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί, και θα έπρεπε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Ο Μαζίνιο έκανε κάποιες προσπάθειες για να ξαναπαίξει μπάλα, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. ^[16]. Αναπόφευκτα, τον Ιούλιο του 2000, κατέληξε να αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο με την Έλτσε με την οποία αγωνίστηκε σε 18 ματς ^[17]^[18].

Στις 4 Ιουλίου 2001 επέστρεψε στη χώρα του και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Βιτόρια του Σαλβαδόρ της Μπαΐα, και με προπονητή τον Βαλντίρ Εσπινόσα. Τελικά η Βιτόρια κατέλαβε τη 16η θέση στο πρωτάθλημα των 28 ομάδων, και ο Μαζίνιο ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παίκτης με μόλις 15 συμμετοχές, σε ηλικία 35 ετών. ^[19].

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Tο 2007 ξεκίνησε συνεργασία ως τεχνικός διευθυντής με τον Άρη Θεσσαλονίκης. Στις 21 Ιανουαρίου 2009 ανέλαβε προπονητής στον Άρη Θεσσαλονίκης αντικαθιστώντας τον Κίκε Ερνάντεθ ^[20]. Σε 23 αγώνες στον πάγκο του Άρης επέδειξε 11 νίκες 7 ισοπαλίες και 5 ήττες, προτού αντικατασταθεί το Νοέμβριο του 2009, από τον πρώην προπονητή της Βαλένθια, τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Τον Ιούλιο του 2012, ο Μαζίνιο έγινε εξωτερικός τεχνικός σύμβουλος του Καταλανικού συλλόγου Καστελντέφελς^[21] της Τερθέρα Ντιβισιόν (4η κατηγορία) ^[22].

Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε επαγγελματικά ως μάνατζερ ποδοσφαιριστών ^[23].

Εθνική Βραζιλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνιζόμενος ως κεντρικός μέσος, ο Μαζίνιο φόρεσε 35 το εθνόσημο ^[24], κατακτώντας το Κόπα Αμέρικα (1989) ^[25], το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988^[26]. Μετείχε επίσης στις αποστολές της Εθνικής Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 και το Κόπα Αμέρικα του 1991. Το πρώτο του παιχνίδι με την Εθνική Βραζιλίας ήταν στις 10 Μαΐου του 1989, σε ένα φιλικό εναντίον του Περού ^[27].

Επιτεύγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο

Βάσκο ντα Γκάμα
• Campeonato Carioca ((Πολιτειακό πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο): 1987, 1988
• Campeonato Brasileiro (Πανεθνικό πρωτάθλημα Βραζιλίας): 1989
• Taça Guanabara: 1987, 1990

Παλμέιρας
• Campeonato Brasileiro (Πανεθνικό πρωτάθλημα Βραζιλίας): 1993, 1994
• Campeonato Paulista (Πολιτειακό πρωτάθλημα του Σάο Πάολο): 1993, 1994
• Rio – São Paulo Tournament: 1993

Εθνική Βραζιλίας
• Παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου: 1994
• Κόπα Αμέρικα: 1989

Ατομικές διακρίσεις
• Placar Bola de Prata: 1987, 1988, 1989;
• Παίκτης της Χρονιάς στη Ν.Αμερική (Αργυρή Μπάλλα): 1989
• Ομάδα της Χρονιάς στη Ν.Αμερική: 1989.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το λήμμα σχετικά με το ποδόσφαιρο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] ttp://katerinisport.gr/?p=64905

[2] ttp://global.espn.com/football/story/_/id/37587198/liverpool-sign-thiago-bayern-munich

[3] ttp://www.gazzetta.gr/football/ligue-1/2148125/rafinia-pige-stin-al-arampi-toy-katar-os-eleytheros-apo-tin-pari-sen

[4] ttp://blogdogarone.blogspot.com/2011/03/dele-no-vasco-mazinho.html?m=1

[5] ttp://www.sport24.gr/football/mazinio-sto-sport24-gr-eimai-o-pio-eylogimenos-mpampas-toy-kosmoy.8295857.html

[6] ttp://calciopedia.com.br/2016/04/mazinho-50-anos-o-bienio-do-tetracampeao-na-bota.html

[7] ttp://www.ocuriosodofutebol.com.br/2021/04/a-passagem-de-mazinho-pela-fiorentina.html

[8] ttp://www.bdfutbol.com/en/j/j1114.html

[9] ttp://www.futebolinterior.com.br/tetracampeao-e-multicampeao-pelo-palmeiras-mazinho-completa-54-anos/

[10] ttp://terceirotempo.uol.com.br/que-fim-levou/mazinho-3336

[11] ttp://hemeroteca-paginas.mundodeportivo.com/EMD01/HEM/1994/08/21/MD19940821-018.pdf

[12] ttp://www.marca.com/futbol/valencia/2019/09/06/5d72400b268e3eb1488b4628.html

[13] ttp://blessedfootball.blogspot.com/2017/03/blog-post_57.html

[14] ttp://www.footballdatabase.eu/fr/match/resume/1028581-marseille-celta_vigo

[15] ttp://www.footballdatabase.eu/fr/match/resume/1028585-celta_vigo-marseille

[16] ttp://www.sdna.gr/podosfairo/primera-division/article/542357/i-katara-ton-alkantara

[17] ttp://www.dgabc.com.br/Noticia/230662/brasileiro-mazinho-vai-para-o-elche

[18] ttp://futbolretro.es/en/mazinho/

[19] ttp://www.ocuriosodofutebol.com.br/2020/04/a-passagem-de-mazinho-pelo-vitoria-em.html

[20] ttp://www.in.gr/2009/01/21/sports/football/ernanteth-telos-apo-ton-ari-didymo-me-mazinio-ntonato/

[21] Mazinho conseiller sportif de Castelldefels, sport.es, 21 juillet 2012

[22] ttp://www.contra.gr/stiles/i-nea-doyleia-toy-mazinio.6909906.html

[23] ttp://thessports.gr/308201/%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7/

[24] ttp://www.rsssf.org/miscellaneous/braz-recintlp.html

[25] ttp://www.terra.com.br/esportes/futebol/copa-america-de-1989-da-ovada-em-salvador-a-revanche-do-maracanazo,08d8f37d2744386ba0b2e459d10e6391vze02lq6.html

[26] ttp://ge.globo.com/pb/olimpiadas/noticia/mazinho-lembra-medalha-de-prata-em-seul-88-e-avalia-final-olimpica-entre-brasil-e-espanha-em-toquio.ghtml

[27] ttp://www.footballdatabase.eu/fr/match/resume/1058413-bresil-perou

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]