Μάγειρας Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°14′N 21°58′E / 38.23°N 21.96°E
| Μάγειρας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Αιγιαλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Συμπολιτείας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 437 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 37 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 25100 |
| Τηλ. κωδικός | 26910 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το χωριό Μάγειρας, όπως ονομάζεται επίσημα, ή Μάγειρα είναι μικρό χωριό της Αχαΐας με πληθυσμό 55[1] κατοίκους (2011) που ασχολούνται ως επί το πλείστον με τη γεωργία. Ανήκει διοικητικά στον πρώην Δήμο Συμπολιτείας του Νομού Αχαΐας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χωριό Μάγειρα ιδρύθηκε γύρω στα 1750-1770 από κατοίκους του μεγάλου χωριού Τσετσεβός που εκείνη την εποχή έπαθε καθίζηση. Αποτελεί δηλαδή μαζί τα χωριά Αραγόζαινα, Γρόπα, Βερίνο, Μυρόβρυση, Δουκαναίικα, Συνανιά, τα επονομαζόμενα "Τσετσεβοχώρια". Η λέξη Μάγειρα υποδηλώνει πιθανότατα όνομα οικογένειας που κατοικούσε κάποτε εκεί[2].
Οι καθιζήσεις έπληξαν και το ίδιο το χωριό την δεκαετία του 1930, με αποτέλεσμα πολλοί κάτοικοι να καταφύγουν στον οικισμό Άβυθο (Άκολη) της Ροδοδάφνης.
Για πρώτη φορά το χωριό καταγράφηκε στην απογραφή του Γάλλου στρατηγού Μαιζόν το 1830. Σε αυτήν υπαγόταν στην επαρχία Πατρών. Το 1840 κατατάχθηκε στον τότε Δήμο Ερρηνεής όπου ανήκε μέχρι το 1912 οπότε μεταφέρεται στον τότε Δήμο Μυρόβρυσης (μέχρι το 1919), στο Δήμο Αραγόζαινας (μέχρι το 1924). Έκτοτε αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα και το 1997 εντάχθηκε στον Δήμο Συμπολιτείας. Πλέον, με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκει στον Δήμο Αιγιαλείας.
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του χωριού από το 1830 έως τις μέρες μας είναι η εξής[3]:
| Έτος | Κάτοικοι |
|---|---|
| 1830 | 19 οικογένειες |
| 1844 | 52 κάτοικοι |
| 1851 | 10 οικογένειες-56 κάτοικοι |
| 1861 | 71 κάτοικοι |
| 1879 | 88 κάτοικοι |
| 1889 | 100 κάτοικοι (47 άνδρες-53 γυναίκες) |
| 1896 | 122 κάτοικοι |
| 1907 | 129 κάτοικοι |
| 1920 | 149 κάτοικοι |
| 1928 | 158 κάτοικοι |
| 1940 | 138 κάτοικοι |
| 1951 | 165 κάτοικοι |
| 1961 | 153 κάτοικοι |
| 1971 | 76 κάτοικοι |
| 1981 | 74 κάτοικοι |
| 1991 | 76 κάτοικοι |
| 2001 | 81 κάτοικοι[4] |
| 2011 | 55 κάτοικοι[1] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση
- ↑ Λούλούδης 2010, σελ. 498.
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.