Γκραίκας Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°12′38″N 21°57′30″E / 38.21056°N 21.95833°E
| Γκραίκας | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Αιγιαλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Συμπολιτείας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 629 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 82 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Γκρέκας |
Ο Γκραίκας, παλαιότερα και Γκρέκα, είναι ορεινός οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Αιγιαλείας[2][3]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Συμπολιτείας ως έδρα του ομώνυμου πρώην δημοτικού διαμερίσματος[2][3].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκραίκας ευρίσκεται σταθερά απογεγραμμένος από συστάσεως του Νέου Ελληνικού Κράτους, απαντάται δε τόσο στo Βενετικό Κτηματολόγιο της Βοστίτσας[4] του 1700 ως χωριό «Πάνω και Κάτω Γκρέκα» κατοικούμενο από πέντε (5) οικογένειες, όσο και στα Οθωμανικά Κατάστιχα της Πελοποννήσου που συνετάχθησαν με την ολοκλήρωση της καταλήψεως της Πελοποννήσου από τους Οθωμανούς, κατά τα έτη 1460-1463, όπου ο μεν Γκραίκας εμφανίζεται κατοικούμενος από τέσσερα (4) νοικοκυριά (η βασική φορολογική μονάδα του φορολογικού συστήματος των Οθωμανών), το δε παρακείμενο βυζαντινό οχυρό Λίστραινα ή Λιστρίνα από 14 νοικοκυριά και τέσσερεις (4) χήρες[5].
Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 100[6][7] |
| 2011 | 73[8] |
Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Γκραίκα Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Γκραίκα Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- ↑ Ντόκος Κ. - Παναγόπουλος Γ. (1993). Το Βενετικό Κτηματολόγιο της Βοστίτσας. Αθήνα: Μορφωτικό Ινστιτούτο Αγροτικής Τράπεζας. σελ. 14-15, 165-175.
- ↑ Liakopoulos G. (2019). A Study of the Early Ottoman Peloponnese in the Light of an Annotated editio princeps of the TT10-1/14662 Ottoman Taxation Cadastre (ca. 1460-1463). London: The Royal Asiatic Society - The Gingko Library. σελ. TT10 - 50.
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 484.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 87 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Γκραίκα Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Γκραίκα Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/12/2017.