Σινεβρό Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°03′56″N 22°20′23″E / 38.06556°N 22.33972°E
| Σινεβρό | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Αιγιαλείας |
| Δημοτική Ενότητα | Αιγείρας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 526 |
Το Σινεβρό είναι χωριό της Αχαΐας και υπάγεται στον Δήμο Αιγιαλείας. Βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Κριού, λίγο πιο πάνω από τη Σβυρού και σε υψόμετρο περίπου 550 μέτρων, με τα σπίτια του διασκορπισμένα σε δύο επίπεδα (γειτονιές). Έχει πληθυσμό 38 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τα στοιχεία των απογραφών, το 1851 στο χωριό κατοικούσαν 173 άτομα. Τα επόμενα χρόνια η διακύμανση του πληθυσμού ακολούθησε μια σταθερά πτωτική πορεία. Έτσι το 1879 οι κάτοικοι μειώθηκαν σε 166. Το 1896 ήταν 121. Το 1920 κατοικούσαν στο χωριό 30 άτομα. Το 1928 υπερδιπλασιάστηκαν οι κάτοικοι και έγιναν 77.
Η μεγάλη δημογραφική μεταβολή μεταξύ των απογραφών 1907 και 1920 οφείλεται, σύμφωνα με τοπικές μαρτυρίες, στην μετακίνηση των κατοίκων σε χωράφια που τους παραχωρήθηκαν προς καλλιέργεια στο χωριό Δημητρόπουλο της ευρύτερης περιοχής τους Αιγίου[2].
Στο χωριό ακμάζει τις τελευταίες δεκαετίες Αρμένικη παροικία ενώ έχει φτιαχτεί και ναός[2].
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αξιοσημείωτη είναι και η παράδοση, που αναφέρεται στο πώς πήρε το όνομά του το χωριό. Τα πολύ παλιά χρόνια στην περιοχή υπήρχε ένα μεγάλο δάσος και εκεί ζούσαν πολλά ζώα, μεταξύ των οποίων και ελάφια. Επειδή το νεογέννητο ελαφάκι λεγόταν “νεβρός” και οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής συναντούσαν πολλούς μικρούς “νεβρούς” στα πέριξ, ονόμασαν τον οικισμό τους “Συ-νεβρό”[3]. Αυτή η ονομασία παραμένει ως σήμερα. Είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής, που δεν άλλαξαν όνομα κατά τη δεκαετία του 1950.
Αν και σε επίσημα έγγραφα έχει επικρατήσει η ορθογραφία Σινεβρό[4] οι ιστορικές πηγές το καταγράφουν Συνεβρό.
Σύμφωνα με άλλη, τοπική, μαρτυρία υπάρχει η άποψη ότι η ονομασία προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη "συνεύρεση" ως σημείο που αποτελούσε τόπο συνάντησης, ωστόσο αυτή η ετυμολογία δεν ταιριάζει με τη γραφή "Σινεβρό"[2].
Διοικητική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την 20/04/1835 το χωριό προσαρτήθηκε στον Δήμο Φελλόης μέχρι το 1912 όπου με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912, όταν καταργήθηκαν οι δήμοι, έγινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας[5][6]. Με το ΦΕΚ 119Α της 03/06/1944 αποσπάστηκε από την Επαρχία Καλαβρύτων, που ανήκε μέχρι τότε, και προσαρτήθηκε στην Επαρχία Αιγιαλείας[5]. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997 και την εφαρμογή του Καποδίστρια, έπαψε να είναι κοινότητα και το χωριό υπήχθη στον Δήμο Αιγείρας[5][6]. Με το ΦΕΚ 87Α της 07/06/2010 και την εφαρμογή του Καλλικράτη υπήχθη στον Δήμο Αιγιαλείας[5].
Δημογραφική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα 1700 αναφέρεται στη βενετική απογραφή Grimani ως Sviru e Screveno, δηλ. απογράφεται μαζί με το χωριό Σβιρού, και έχει πληθυσμό 7 οικογένειες (33 κάτοικοι)[2].
Η δημογραφική εξέλιξη του χωριού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[7][8] είναι η εξής:
| 1828 | 1835 | 1844 | 1848-1851 | 1861 | 1879 | 1889 | 1896 | 1907 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 36 οικογ. - 156 κατ.[2] |
42 οικογ. - 162 κατ.[2] |
167 κατ.[2] | 32 οικογ. - 173 κατ.[2] |
177 κατ.[2] | 166[2] | 121[2] | 141[2] | 180[2] | 30[2] | 77[2] | 85[2] | 91[2] | 71[2] | 84[2] | 96[2] | 135[2] | 97[2][9] | 38[10] |
Λοιπά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ναοί του χωριοί είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, που είναι κοινός ενοριακός ναός και για το χωριό Όαση, καθώς και αυτοί των Αγίων Αναργύρων, Αγίου Γεωργίου και Αγίου Νικολάου[2]. Γειτονιές του χωριού είναι οι Άγιοι Ανάργυροι, το Κέντρο, η Πάνω Γειτονιά και τα Τσαναίικα[2].
Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 Λουλούδης 2010, σελ. 398.
- ↑ Ρόζος, Κώστας (2005). Αρμενίζοντας προς το Αμερικανικό όνειρο. Αθήνα: Πλοηγός. σελ. 152. ISBN 960-7464-32-X.
- ↑ Νομός Αχαΐας, Διαδρομές (9 Δεκεμβρίου 2008). «ΑΙΓΕΙΡΑ - ΣΙΝΕΒΡΟ». Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Σινεβρού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
- ↑ 6,0 6,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σινεβρού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 12/09/2016.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/09/2016.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 59 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Κώστας Ν. Ρόζος, Αρμενίζοντας προς το Αμερικανικό όνειρο, Εκδόσεις Πλοηγός, Αθήνα 2005. Αθήνα 2005. ISBN 960-7464-32-Χ. ISBN-13 978-960-7464-32-3.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Σινεβρού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σινεβρού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
| |||||