Όαση Αχαΐας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°04′42″N 22°20′20″E / 38.07833°N 22.33889°E / 38.07833; 22.33889

Όαση
Όαση is located in Greece
Όαση
Όαση
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΑιγιαλείας
Δημοτική ΕνότηταΑιγείρας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑχαΐας
Υψόμετρο464
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΣβυρού
δεδομένα

Η Όαση είναι χωριό της Αχαΐας και υπάγεται στον Δήμο Αιγιαλείας. Έχει πληθυσμό 32 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αφετηρία την Αιγείρα, στο 13ο χιλιόμετρο της 18ης Επαρχιακής οδού, συναντάμε διχάλα[2]. Αναζητώντας την Όαση στρίβουμε αριστερά σε τοπίο με φόντο πεύκα, κυπαρίσσια και αμπέλια. Ο δρόμος γίνεται κατηφορικός. σε λιγότερο από 2-3 χιλιόμετρα ο εποχούμενος επισκέπτης αντικρίζει το χωριό.

Το χωριό, που μέχρι το 1955 ονομαζόταν Σβυρού, βρίσκεται στα ανάντι της δυτικής όχθης του Κριού ποταμού, σε υψόμετρο 450 μέτρων περίπου.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σβυρού υπήρχε από τα πολύ παλιά χρόνια, όπως και τα περισσότερα ορεινά χωριά της κοιλάδας του Κριού. Χαρακτηριστικός ήταν και ο τεραστίων διαστάσεων πλάτανος στην πλατεία, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση είχε ζωή πάνω από 1000 χρόνια.

Μια μεγάλη οικογένεια κτηνοτρόφων φέρονται, σύμφωνα με τοπικές μαρτυρίες, ως οι πρώτοι οικιστές του χωριού προερχόμενοι από το χωριό Σαραντάπηχο[3].

Ο Ραγκαβής αναφέρει ότι το 1851 εκεί ζούσαν 46 οικογένειες (136 κάτοικοι). Το έτος 1879 oι κάτοικοι ήταν 132. Tο έτος 1889 στη Σβυρού διέμεναν 137. H απογραφή του 1896 παρουσίασε 150 κατοίκους. Το 1907 μειώθηκαν σε 129. Πολύ μικρή η συμμετοχή των Σβυραίων στο μεταναστευτικό κύμα της εποχής στην Αμερική[4], αφού το 1920 παρέμεναν στο χωριό 113 άτομα. Η κάθοδος προς τα παράλια είναι εμφανής την επόμενη δεκαετία, αφού το 1928 μόνο 95 κατοικούσαν εκεί.

Πλέον, οι λιγοστοί πάντα κάτοικοί του ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ παρήγαγαν λίγη μαύρη σταφίδα και δημητριακά, καθώς μέχρι τη δεκαετία του 1960 λειτουργούσε η περίφημη "Νεροτριβή", όπου όλα τα νοικοκυριά της ευρύτερης περιοχής πήγαιναν κάθε καλοκαίρι τα κλινοσκεπάσματα για καθαρισμό.

Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετονομάστηκε σε Όαση, όπως αναφέρεται στην τοπική βιβλιογραφία, επειδή είχε η περιοχή ωραία περιβόλια και πολύ πράσινο[3]. Για την παλιότερη ονομασία "Σβιρού" αναφέρεται βιβλιογραφικά ότι είτε είναι ανθρωπονυμικό με αλβανική προέλευση, δηλ. από την οικογένεια Sbiro, είτε έχει σλάβικη προέλευση και σημαίνει βάλτος, πηγή, δίνη[3].

Διοικητική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 20/04/1835 το χωριό προσαρτήθηκε στον Δήμο Φελλόης μέχρι το 1912 όπου με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912, όταν καταργήθηκαν οι δήμοι, έγινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας[5][6]. Με το ΦΕΚ 119Α της 03/06/1944 αποσπάστηκε από την Επαρχία Καλαβρύτων, που ανήκε μέχρι τότε, και προσαρτήθηκε στην Επαρχία Αιγιαλείας[5]. Με το ΦΕΚ 287Α της 10/10/1955 μετονομάστηκε από Σβυρού σε Όαση[5], όπως και η κοινότητα[6]. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997 και την εφαρμογή του Καποδίστρια, έπαψε να είναι κοινότητα και το χωριό υπήχθη στον Δήμο Αιγείρας[5][6]. Με το ΦΕΚ 87Α της 07/06/2010 και την εφαρμογή του Καλλικράτη υπήχθη στον Δήμο Αιγιαλείας[5].

Δημογραφική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα 1700 αναφέρεται στη βενετική απογραφή Grimani ως Sviru e Screveno, δηλ. απογράφεται μαζί με το χωριό Σινεβρό, και έχει πληθυσμό 7 οικογένειες (33 κάτοικοι)[3].

Η δημογραφική εξέλιξη του χωριού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[7][8] είναι η εξής:

1828 1835 1844 1848-1851 1861 1879 1889 1896 1907 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
20 οικογ. -
96 κατ.[3] 		24 οικογ. -
126 κατ.[3] 		140 κατ.[3] 46 οικογ. -
136 κατ.[3] 		142 κατ.[3] 132[3] 137[3] 150[3] 129[3] 113[3] 95[3] 129[3] 120[3] 98[3] 87[3] 104[3] 265[3] 133[3][9] 32[10]

Λοιπά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ναοί του χωριοί είναι ο Άγιος Ανδρέας, που είναι κοινός ενοριακός ναός και για το χωριό Σινεβρό, καθώς και αυτοί των Αγίων Αναργύρων, Αγίου Γεωργίου, Αγίου Ιωάννη, Ζωοδόχου Πηγής και Ταξιαρχών[3]. Γειτονιές του χωριού είναι τα Καλπεναίικα και τα Πασαίικα[3].

Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. ↑ Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας. «achaia.gr». ΑΙΓΕΙΡΑ - ΣΙΝΕΒΡΟ. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας. [νεκρός σύνδεσμος] 09/12/2008. Ανακτήθηκε: 25/09/2016.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 Λουλούδης 2010, σελ. 392.
  4. ↑ Ρόζος, Κώστας (2005). Αρμενίζοντας προς το Αμερικανικό όνειρο. Αθήνα: Πλοηγός. σελ. 152. ISBN 9789607464323. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Όασης Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Όασης Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/09/2016.
  7. ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 12/09/2016.
  8. ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/09/2016.
  9. ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 67 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
  10. ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Αιγείρας
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όαση_Αχαΐας&oldid=10165635"