Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κ.Κ.Ε.(μ-λ))
Να μην συγχέεται με το Μ-Λ ΚΚΕ.
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)
ΊδρυσηΝοέμβριος 1976
Διάσπαση απόΟργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας
ΈδραΕμμανουήλ Μπενάκη 43, Αθήνα
ΕφημερίδαΠρολεταριακή Σημαία
Φοιτητική πτέρυγαΑγωνιστικές Κινήσεις
ΙδεολογίαΚομμουνισμός
Μαρξισμός-Λενινισμός
Μαοϊσμός
Χοτζαϊσμός
Ευρωσκεπτικισμός
Αντικαπιταλισμός
Πολιτικό φάσμαΑκροαριστερά
Χρώματα     Κόκκινο
Βουλή
των Ελλήνων
0 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
0 / 21
Σημαία κόμματος
Ιστότοπος
kkeml.gr/
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) (Κ.Κ.Ε. (μ-λ)), είναι κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πορεία διαπάλης στο ΚΚΕ και η παρέμβαση των ρεβιζιονιστών ξεκινά το Σεπτέμβρη του 1955 με τα γεγονότα της Τασκένδης. Το Φλεβάρη του 1956 γίνεται το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και το Μάρτη η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία καθαιρεί το Ζαχαριάδη. Ορισμένα μέλη και στελέχη αντιπαρατίθενται στις εξελίξεις, τόσο στην Ελλάδα, στην παρανομία αλλά και στις φυλακές και τις εξορίες, ιδιαίτερα στον Άη-Στράτη, όσο και στις ανατολικές χώρες από τους πολιτικούς πρόσφυγες.

Το 1963, το Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και ο Μάο Τσε-τούνγκ, με το Γράμμα από 25 σημεία διατυπώνουν για πρώτη φορά ανοιχτά και με σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο τις διαφωνίες τους με το σοβιετικό ρεβιζιονισμό και απευθύνουν έκκληση για τη δημιουργία μ-λ κινήσεων και κομμάτων. Στις ανατολικές χώρες, πολιτικοί πρόσφυγες διαγραμμένοι από το ΚΚΕ αρχίζουν να οργανώνονται και το Σεπτέμβρη του 1964 συγκροτούν την Προσωρινή Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ(μ-λ), με πρόεδρο τον Πολύδωρο Δανιηλίδη και αργότερα τη Μαρξιστική Λενινιστική Οργάνωση (ΜΛΟ). Τον Οκτώβρη του 1964, εκδίδεται στην Ελλάδα το περιοδικό Αναγέννηση, το οποίο διαδίδεται και στο εξωτερικό, με βασικά στελέχη τον Γιάννη Χοντζέα και τον Ισαάκ Ιορδανίδη. Ήδη έχουν δημιουργηθεί οι Ιστορικές Εκδόσεις, που πραγματοποιούν έναν κύκλο εκδόσεων αρκετών έργων του Μάο και πρωτοπαρουσιάζουν στην Ελλάδα τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Στο σπουδαστικό χώρο δημιουργείται τον Απρίλη του 1966 η Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΠΣΠ) που εκδίδει το περιοδικό Σπουδαστικός Κόσμος. Στα τέλη του 1966 και στις αρχές του 1967 δημιουργείται η Συνεπής Πολιτική Αριστερή Κίνηση (ΣΠΑΚ) και εκδίδεται η εφημερίδα Λαϊκός Δρόμος.

Λίγο αργότερα ιδρύεται η Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας μέσα σε συνθήκες παρανομίας. Αρχίζει να εκδίδεται η Προλεταριακή Σημαία σε μικρό μέγεθος, ενώ μέλη και στελέχη που βγαίνουν στο εξωτερικό δημιουργούν το Αντιφασιστικό Μέτωπο Ελλήνων Εξωτερικού (ΑΜΕΕ) και εκδίδουν το περιοδικό Λαϊκός Δρόμος και την εφημερίδα Λαϊκή Ενότητα.

Το 1976 γίνεται το ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΚΕ (μ-λ). Ταυτόχρονα, μια μικρή ομάδα μελών και στελεχών αποχωρεί ασπαζωμενη την "θεωρία των τριών κόσμων" και ιδρύει το Μ-Λ ΚΚΕ, το οποίο εκδίδει το Λαϊκό Δρόμο. Το ΚΚΕ (μ-λ) αποκήρυξε τη "θεωρία των τριών κόσμων" που προωθούσε η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας επισήμως μετά το θάνατο του Μάο Τσε-τούνγκ και πρωσπαθουσε να την αποδώσει στον ίδιο τον Μάο. Κυκλοφορεί η Προλεταριακή Σημαία και εκτός από την Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΠΣΠ), η οποία εκδίδει το περιοδικό Σάλπισμα, λειτουργούν η Προοδευτική Μαθητική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΜΣΠ) που εκδίδει τα Μαθητικά Νιάτα, η Προοδευτική Εργατική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΕΣΠ) και η Προοδευτική Παράταξη Επιστημόνων Καλλιτεχνών Τεχνικών (ΠΠΕΚΤ).

Διάλυση και ανασυγκρότηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2ο Συνέδριο, το 1981, είναι το κύκνειο άσμα της ηγεσίας του ΚΚΕ(μ-λ). Οι εξελίξεις στο διεθνές κίνημα (στροφή Κίνας και Αλβανίας) και ο “αέρας της αλλαγής” του ΠΑΣΟΚ επιδρούν διαλυτικά στην οργάνωση. Η Προλεταριακή Σημαία καταργείται και εκδίδεται η εφημερίδα Για μια Αριστερή Πολιτική.

Με πρωτοβουλία πέντε μελών της ΚΕ που εκλέχθηκε στο 2ο Συνέδριο, ένας μικρός αριθμός μελών και ενδιάμεσων στελεχών αποφασίζει να αντιταχθεί στην ολοκληρωτική διάλυση της οργάνωσης και προχωρά στις 25, 26 και 27 Ιουνίου στη Συνδιάσκεψη της Ανασυγκρότησης, με την οποία γεννήθηκε η νέα οργάνωση που συνεχίζει τη δράση της μέχρι σήμερα. Αποφασίζεται να διατηρηθεί η ονομασία της οργάνωσης, να επανεκδοθεί η Προλεταριακή Σημαία σαν δεκαπενθήμερο κομματικό όργανο και να γίνει νέα συνδιάσκεψη τον επόμενο χρόνο.

Δεκαετία '90[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΚΚΕ (μ-λ) στις αρχές της δεκαετίας του '90 συνεργάστηκε με το ΝΑΡ το ΕΚΚΕ και το ΕΕΚ, στα πλαίσια της Μαχόμενης Αριστεράς. Η συνεργασία σταμάτησε ύστερα από μερικά χρόνια κατά τα τέλη της δεκαετίας του '90.

Δεκαετία '10[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Μαρτίου 2012, το ΚΚΕ (μ-λ) από κοινού με το Μ-Λ ΚΚΕ ανακοίνωσαν τη συγκρότηση της "Πρωτοβουλίας για μια Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία", με σκοπό τη δημιουργία μιας ευρύτερης μετωπικής πολιτικής συνεργασίας. Η Πρωτοβουλία αυτή οδήγησε στη συγκρότηση της Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας στις 23 Οκτώβρη 2013. Στις Κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012 η οργάνωση συμμετείχε στην εκλογική συνεργασία ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ . Η επιλογή αυτή ήρθε να υπηρετήσει τη στήριξη της κοινής προσπάθειας των δύο οργανώσεων, που ξεκίνησε ως ΠΑΑΣ και συνεχίζεται ως ΛΑ-ΑΑΣ. Η συνεργασία συμμετείχε και στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και του Σεπτεμβρίου 2015. Η οργάνωση αποφάσισε να μη συμμετάσχει ως συνεργασία και στις επόμενες εκλογές (2019) και προέκρινε την αυτόνομη εκλογική της παρέμβαση. Στις 21 Δεκεμβρίου 2020 με ανάρτηση στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, το ΚΚΕ(μ-λ) ανακοινώνει το τέλος του κύκλου της ΛΑ-ΑΑΣ, κάνοντας απολογισμό και κριτική της συνεργασίας και αναλύοντας τους πολιτικούς όρους και τις αιτίες της απόφασής του αυτής.[1]

Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλή των Ελλήνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση
1977 διοικούσα επιτροπή 8.839
(Λαϊκή Δημοκρατική Ενότητα)
0,17%
(Λαϊκή Δημοκρατική Ενότητα)
0 / 300
9ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1981 διοικούσα επιτροπή 6.595
(Επαναστατική Αριστερά)
0,12%
(Επαναστατική Αριστερά)
0 / 300
10ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1985 διοικούσα επιτροπή 5.356
(Κομμουνιστική Αριστερά)
0,08%
(Κομμουνιστική Αριστερά)
0 / 300
10ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1989 Ι διοικούσα επιτροπή 3.361 0,05%
0 / 300
17ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1989 ΙΙ διοικούσα επιτροπή 3.234 0,05%
0 / 300
11ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1990 διοικούσα επιτροπή 2.590 0,04%
0 / 300
16ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1993 διοικούσα επιτροπή 8.160
(Μαχόμενη Αριστερά)
0,12%
(Μαχόμενη Αριστερά)
0 / 300
10ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1996 διοικούσα επιτροπή 10.443
(Μαχόμενη Αριστερά)
0,15%
(Μαχόμενη Αριστερά)
0 / 300
12ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2000 διοικούσα επιτροπή 7.301 0,11%
0 / 300
12ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2004 διοικούσα επιτροπή 10.753 0,15%
0 / 300
9ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2007 διοικούσα επιτροπή 17.555 0,25%
0 / 300
9ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2009 διοικούσα επιτροπή 10.480 0,15%
0 / 300
13ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2012 Ι διοικούσα επιτροπή 16.049
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0,25%
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0 / 300
21ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2012 ΙΙ διοικούσα επιτροπή 7.648
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0,12%
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0 / 300
17ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2015 Ι διοικούσα επιτροπή 7.999
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0,13%
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0 / 300
14ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2015 II διοικούσα επιτροπή 8.944
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0,16%
(με Μ-Λ Κ.Κ.Ε.)
0 / 300
15ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2019 διοικούσα επιτροπή 7.760 0,14%
0 / 300
15ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2023 Ι διοικούσα επιτροπή 12.747 0,22%
0 / 300
22ο κόμμα
Εκτός Βουλής
2023 ΙΙ διοικούσα επιτροπή 9.420 0,18%
0 / 300
19ο κόμμα
Εκτός Βουλής

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΚΚΕ (μ-λ) δεν έχει συμμετάσχει ποτέ σε ευρωεκλογές απο θεση αρχής, προπαγανδίζοντας τη θέση της αποχής και της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.[2]

Συνδιασκέψεις[3][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1η Συνδιάσκεψη - 1982
  • 2η Συνδιάσκεψη - 1983
  • 3η Συνδιάσκεψη - 1988
  • 4η Συνδιάσκεψη - 1992
  • 5η Συνδιάσκεψη - 1998
  • 6η Συνδιάσκεψη - 2006
  • 7η Συνδιάσκεψη - 2010
  • 8η Συνδιάσκεψη - 2015 (24-26/04/2015)[4]
  • 9η Συνδιάσκεψη - 2019 (23-25/03/2019)[5]
1ο τεύχος του περιοδικού ''Αντίθεση''

Έντυπα - Σχήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΚΚΕ (μ-λ) σήμερα εκδίδει τη 15ήμερη εφημερίδα Προλεταριακή Σημαία, και διάφορα βιβλία μέσω των εκδόσεων "Εκτός των Τειχών", τα οποία διακινούνται κυρίως από το βιβλιοπωλείο "Εκτός των Τειχών" που βρίσκεται στα Εξάρχεια. Η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ (μ-λ) σε ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι οι «Αγωνιστικές Κινήσεις». Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ(μ-λ) έχει συγκροτηθεί και παρεμβαίνει στους εργαζόμενους το σχήμα της «Ταξικής Πορείας». Οι «Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών» παρεμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης. Το ΚΚΕ(μ-λ) εκδίδει, επίσης, το θεωρητικό - ιδεολογικό περιοδικό "Αντίθεση".

Η χρήση του ονόματος ΚΚΕ (μ-λ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ονομασία "ΚΚΕ (μ-λ)" έχει υιοθετηθεί άλλες δύο φορές. Η πρώτη ήταν από τα μέλη του ΚΚΕ που βρίσκονταν ως πολιτικοί πρόσφυγες μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο στην ΕΣΣΔ και τις ευρωπαϊκές Λαϊκές Δημοκρατίες. Αυτά τα μέλη του ΚΚΕ σε ποσοστό κατά μ.ό. 85%, διαγράφτηκαν ή (λιγότερα) αποχώρησαν από το ΚΚΕ, όταν διαφώνησαν με τον τρόπο σύγκλησης και διεξαγωγής, καθώς και με τις αποφάσεις, της 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ το Μάρτιο του 1956, οι οποίες καταδίκαζαν την εξέλιξη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ως προδιαγραμμένη, αλλά και τον τελευταίο ως "τυχοδιωκτισμό του Ζαχαριάδη", ενώ αναγνώριζαν την ύπαρξη ενός "εθνικού" τμήματος της αστικής τάξης στην Ελλάδα, με το οποίο το ΚΚΕ έπρεπε να συνασπιστεί άνευ όρων. Σε συνθήκες παρανομίας από τα κρατικά όργανα των χωρών αυτών, οι πολιτικοί πρόσφυγες προχώρησαν στη δημιουργία αυτού του κόμματος, το οποίο είχε πάντως μια Κεντρική Επιτροπή με εκλεγμένα μέλη από όλες τις χώρες που φιλοξενούσαν τους διαγραφέντες από το ΚΚΕ πολιτικούς πρόσφυγες.[6]

Άλλη μια οργάνωση με παρόμοιο όνομα, ΚΚΕ-ΜΛ, ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1974 από μια ομάδα που ονομαζόταν Οργάνωση Ελλήνων Μαρξιστών-Λενινιστών (ΟΕΜΛ), που με τη σειρά της είχε αποσχιστεί από την ΟΜΛΕ το 1969. Το 1975 διασπάστηκε σε δυο κομμάτια με το ίδιο όνομα και σιγά-σιγά χάθηκαν από το πολιτικό προσκήνιο έως το 1976.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]