Βενί Ρεθύμνης
Συντεταγμένες: 35°19′9″N 24°49′46″E / 35.31917°N 24.82944°E
| Βενίον | |
|---|---|
  Βενίον | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Δήμος | Μυλοποτάμου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Πληθυσμός | 188 (2011) |
Το Βενί (επίσημο: το Βενίον) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης Κοινότητος του Δήμου Μυλοποτάμου στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμης της Κρήτης. Βρίσκεται 40 χλμ. ανατολικά από το Ρέθυμνο, σε υψόμετρο 340 μ., ανάμεσα στο Γαράζο και την Αξό.[1] Χαρακτηρίζεται από τις πηγές νερού και τις καλλιέργειες κερασιών.[2]
Κοινότητα Βενίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από την έδρα της, η Κοινότητα Βενίου περιλαμβάνει και τον οικισμό Κατεριανά. Η απογραφή του 2011 αναφέρει:
- Βενίον, το (188)
- Κατεριανά, τα (129)
Συνολικά η κοινότητα έχει 317 κατοίκους.
Η Κοινότητα εκπροσωπείται από πενταμελές Συμβούλιο με επικεφαλής τον Πρόεδρο κ. Αντώνιο Μακρυπόδη.
Κοινοτάρχες Βενίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Βενίου
| περίοδος | όνομα |
|---|---|
| 1978–1982 | Ρουμπάκης Κυριάκος |
| 1986–1990 | Βαμβούκας Εμμανουήλ |
| 1990–1998 | Σφακιανάκης Ιωάννης |
| 2010– | Μακρυπόδης Αντώνιος |
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Veni, στην επαρχία Μυλοποτάμου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Veni με 129 κατοίκους και 643 οφειλόμενες αγγαρείες και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 την αναφέρει ως Veni. Στην οθωμανική απογραφή του 1671 αναφέρεται ως Veni με 13 χαράτσια.[1]
Σύμφωνα με την απογραφή του 1881 είχε 164 κατοίκους και ανήκε στο δήμο Γαράζο. Στην απογραφή του 1900 είχε 174 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Το 1920 είχε οριστεί έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου.[1] Το 1925 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Γαράζου και μετά από λίγους μήνες στην κοινότητα Αξού, αλλά το 1931 ορίστηκε έδρα της κοινότητας Βενίου, η οποία διατηρήθηκε μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση το 1997, όταν εντάχθηκε στον δήμο Κουλούκωνα.[3]
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 170 | 142 | 134 | 174 | 187 | 175 | 171 | 255 | 210 | 188 |
Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κεντρικός ναός της ενορίας είναι αφιερωμένος στην Aγία Παρασκευή. Πρόκειται για μονόκλιτο ναό με έτος κατασκευής το 1917. Ο νεκροταφικός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Άννα. Επίσης στο χωριό βρίσκονται οι ναοί των Αγίων Θεοδώρων και της Αγίας Μαρίνας.[4]
Στο Βενί βρίσκεται επίσης ο ναός της τοιχογραφημένος ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο ναός βρίσκεται σε ευρύχωρο μέρος και ανακαινίστηκε ύστερα από ιδιωτική πρωτοβουλία και δαπάνη της ενορίας. Οι τοιχογραφίες του χρονολογούνται από τον 14ο-15ο αιώνα και σώζονται μεταξύ άλλων η Πλατυτέρα, οι συλλειτουργούντες ιεράρχες, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Ανάληψη, η Γέννηση του Ιησού, διάφορες μορφές Αγίων και η Κοίμηση της Θεοτόκου. Πάνω από την παράσταση της Κοίμησης έχουν χαρακτεί τα νούμερα 1640 και 1680 και λατινικοί χαρακτήρες.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 184.
- ↑ «Ορεινά Μυλοποταµίτικα χωριά - Αξός». www.dimosmylopotamou.gr. Δήμος Μυλοποτάμου. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Βενί (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Επαρχία Μυλοποτάμου». www.imra.gr. Ιερά Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βενί, ένα αληθινό κόσμημα για την περιοχή». www.e-storieskritis.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019.