Χουμέρι Ρεθύμνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°20′42.58″N 24°43′49.33″E / 35.3451611°N 24.7303694°E / 35.3451611; 24.7303694

Χουμέριον
Ναός στο Χουμέρι
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Χουμέριον
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΡεθύμνης
ΔήμοςΜυλοποτάμου
Δημοτική ΕνότηταΓεροποτάμου
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΡεθύμνης
Υψόμετρο240
Πληθυσμός228 (2011)
Άλλα
Ταχ. κωδ.74052
Τηλ. κωδ.+30 28340

Το Χουμέρι (επίσημο: το Χουμέριον) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης Κοινότητος του Δήμου Μυλοποτάμου στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμης της Κρήτης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 240 μέτρα[1], στην περιοχή του Γεροποτάμου, νότια του χείμαρρου Γεροπόταμου. Απέχει 32 χλμ. Δ. από το Ρέθυμνο και 11 χλμ. (οδηγικά) ΝΑ. από τον Πάνορμο. Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 όταν ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας[2]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τον Γαρίπα, τα Κεραμωτά και τον Γαρίπα αποτελούν την τοπική κοινότητα Αγγελιανών που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Γεροποτάμου του Δήμου Μυλοποτάμου και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχουν πληθυσμό 228 κατοίκους[3].

Κοινότητα Χουμερίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από την έδρα της, η Κοινότητα Χουμερίου περιλαμβάνει και τους οικισμούς Γαρίπας, Κεραμωτά και Κρασούνας. Η απογραφή του 2011 αναφέρει:

  • Γαρίπας, ο (19)
  • Κεραμωτά, τα (120)
  • Κρασούνας, ο (51)
  • Χουμέριον, το (228)

Συνολικά η κοινότητα έχει 418 κατοίκους.

Η Κοινότητα εκπροσωπείται από πενταμελές Συμβούλιο με επικεφαλής τον Πρόεδρο κ. Δημήτριο Μαρκάκη.

Κοινοτάρχες Χουμερίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Χουμερίου

Πρόεδροι Κοινότητος Χουμερίου
περίοδος όνομα
1978–1982 Μαρκάκης Ιωάννης
1982–1990 Παπαδάκης Κωνσταντίνος
1990–1994 Σπανουδάκης Δημήτριος
1994–1998 Ανδρεδάκης Χαράλαμπος
2010– Μαρκάκης Δημήτριος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 235, τομ. 35. 
  2. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019. 
  3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10886 (σελ. 412 του pdf)