Αλόιδες Ρεθύμνου
Συντεταγμένες: 35°21′54.18″N 24°52′31.30″E / 35.3650500°N 24.8753611°E
| Αλόιδες | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Δήμος | Μυλοποτάμου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Υψόμετρο | 380 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 740 54 |
Οι Αλόιδες είναι χωριό του δήμου Μυλοποτάμου, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Ρεθύμνης, στην περιφέρεια Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους 285 κατοίκους.
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Οι Αλόιδες βρίσκονται 49 χλμ[1] ανατολικά του Ρεθύμνου και είναι κτισμένες σε υψόμετρο 380 μέτρων.[1] Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Aloidhes της επαρχίας Μυλοποτάμου. Στη βενετική απογραφή του 1583 από τον Καστροφύλακα αναφέρεται ως Alloides με 90 κατοίκους, το 1630 ο Βασιλικάτα το αναφέρει ως Aloides, ενώ στην οθωμανική απογραφή του 1671 αναγράφεται ως Aloydes με 9 χαράτσια. Κατά τη διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866- 1869, νοσηλεύτηκε το χωριό ο Άγγλος φιλέλληνας και ανταποκριτής των Τάιμς του Λονδίνου, Ι. Σκίννερ[2]. Το 1881 αναφέρεται ως Αλόιδαις με 133 κατοίκους, όλοι χριστιανοί, στον δήμο Δαμάστας[1] . Διοικητικά, μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ο οικισμός υπαγόταν μέχρι το 1997 στην επαρχία Μυλοποτάμου ως έδρα κοινότητας, ενώ στη συνέχεια υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Κουλούκωνα. Από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Μυλοποτάμου[3].
Απογραφές πληθυσμού
| Απογραφή | 1900 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 214 | 296 | 402 | 428 | 473 | 362 | 340 | 284[3] | 278 | 285 |
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 97.
- ↑ Μάλιστα, επηρεασμένος από την φιλοξενία και τις περιποιήσεις που δέχτηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής του, ονόμασε στο βιβλίο του το χωριό ως Φιλοξενία (βλ. Ι. Ε. Σκίννερ, Σκληραγωγίαι εν Κρήτη κατά το 1867, Εν Αθήναις 1868, σελ. 92).
- ↑ 3,0 3,1 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 61.