Τουρισμός στην Ιταλία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τουρίστες στη Φοντάνα ντι Τρέβι στο κέντρο της Ρώμης.

Ο τουρισμός στην Ιταλία είναι μια σημαντική δραστηριότητα στην οικονομία της χώρας. Αντιπροσωπεύει υψηλό εισόδημα για την ιταλική οικονομία που της επιτρέπει να αναπτύξει ορισμένους τομείς της οικονομίας, όπως οι μεταφορές, οι υποδομές, το εμπόριο, οι υπηρεσίες και η βιοτεχνία.

Με 65 εκατομμύρια τουρίστες, σύμφωνα με το ISTAT[1], η Ιταλία είναι η τρίτη τουριστική χώρα στην Ευρώπη μετά τη Γαλλία και την «Ισπανία[2]; Ωστόσο, καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση όσον αφορά τις διαμονές σε ξενοδοχεία, με 221 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις, πίσω από την Ισπανία (299) και μπροστά από το Ηνωμένο Βασίλειο (161) και τη Γαλλία (136).[3]

Δεδομένα και στατιστικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαμονή στην Ιταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τουρίστες μέσα σε γόνδολα στη Βενετία (στο βάθος, η βασιλική του Αγίου Μάρκου) σε φωτογραφία από τις αρχές του 1900.

Αναφέρονται τα ευρήματα μελέτης του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής της Ιταλίας, που διεξήχθη μεταξύ 2002 και 2005, με θέμα την χωρητικότητα των καταλυμάτων στην Ιταλία.[4]

Σχηματίζοντας ένα γενικό πλαίσιο, η Ιταλία διαθέτει πάνω από 33.000 ξενοδοχεία, μεταξύ των 5 και 1 αστέρων. Το 2002, υπήρχαν 33.411 ξενοδοχεία, που αυξήθηκαν μέσα σε 3 χρόνια κατά μία εκατοντάδα, αγγίζοντας τα 33.527 μέσα στο 2005. Την ίδια χρονιά, οι υποδομές αυτές προσέφεραν 2.028.000 κλίνες, κατανεμημένες σε 1.020.000 δωμάτια (κυρίως δίκλινα, και σε μικρότερο βαθμό, τρίκλινα) και 1.003.000 μπάνια.

Πέραν των ξενοδοχείων, υπάρχουν και άλλα καταλύματα: τα χωριά διακοπών και τα κάμπινγκ διαθέτουν συχνά ψυχαγωγικές υπηρεσίες, καθώς έχουν σχεδιαστεί για να υποδέχονται περισσότερους επισκέπτες σε μία ενιαία υποδομή, αντίθετα με τα ξενοδοχεία. Τα χωριά και τα κάμπινγκ είναι 2.441 και προσφέρουν 1.344.000 κλίνες.

Τέλος, περιλαμβάνονται 11.700 υποδομές αγροτουρισμού με συνολική χωρητικότητα 140.000 κλινών, και 10.000 πανδοχείων "bed and breakfast" (τα οποία έχουν παρουσιάσει εξαιρετικό ποσοστό αύξησης, από 4.000 το 2002 σε πάνω από 10.000 το 2005) με 53.000 κλίνες.

Συνολικά, εάν προστεθούν και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, η Ιταλία διαθέτει 130.000 υποδομές υποδοχής και 4.350.000 κλίνες το 2005. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί η ικανότητα της Ιταλίας να διαθέτει λιμάνια και καθαρές παραλίες, με σκοπό να προσελκύσει τον μέγιστο τουρισμό μέσα στο 2012.[5]

Τα παρακάτω στοιχεία αναφέρονται στα διάφορα είδη ξενοδοχείων, ταξινομημένων ανά αριθμό αστέρων από 5 έως 1.

Ξενοδοχεία ανά κατηγορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης στα αγγλικά με τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Ρώμης.
Το ξενοδοχείο Bauer στη Βενετία.

7 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν δύο ξενοδοχεία 7 αστέρων: το Town House Galleria στο Μιλάνο (25 κλινών) και το Aman Canal Grande στη Βενετία.

5 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ιταλία το 2005, υπήρχαν 232 πολυτελή ξενοδοχεία 5 αστέρων. Οι υποδομές αυτές, που διακρίνονται ως οι καλύτερες της χώρας σε ποιότητα και υπηρεσίες, προσφέρουν 43.150 κλίνες κατανεμημένες σε 20.686 δωμάτια, γεγονός που επιβεβαιώνει την σαφή επικράτηση των δίκλινων δωματίων σε τέτοιου είδους ξενοδοχεία. Τα μπάνια είναι 21.233, άρα περισσότερα σε σχέση με τα δωμάτια.

4 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ξενοδοχεία 4 αστέρων είναι περίπου 3.700, με 502.000 κλίνες κατανεμημένες σε 247.000 δωμάτια.

3 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ξενοδοχεία 3 αστέρων είναι τα πιο πολυάριθμα, καθώς εξισορροπούν τις παρεχόμενες υπηρεσίες και το κόστος. Είναι 14.500, σχεδόν το ήμισυ όλων των ξενοδοχείων στην Ιταλία, και οι 940.000 κλίνες είναι κατανεμημένες σε 483.000 δωμάτια.

2 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ξενοδοχεία 2 αστέρων είναι 5.000, με 116.000 κλίνες.

1 αστέρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ξενοδοχεία 1 αστέρα είναι 2.000, με 157.000 κλίνες.

Αλλοδαποί τουρίστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο,[6] στην ερώτηση "Πού θα ταξιδέψεις για τις κύριες διακοπές σου το 2011;", απάντησε "στην Ιταλία" το 14% των Λουξεμβούργιων, το 11% των Αυστριακών, το 11% των Ολλανδών, το 10% των Γερμανών, το 9% των Μαλτέζων, το 8% των Τσέχων, το 8% των Δανών, το 8% των Ρουμάνων, το 6% των Σλοβάκων, το 5% των Εσθονών, το 5% των Νορβηγών, το 4% των Λετονών, το 4% των Ισπανών, το 3% των Γάλλων, το 3% των Ούγγρων, το 2% των Βουλγάρων, το 2% των Κροατών και το 1% των Ελλήνων. Το 2011, βάσει στοιχείων έρευνας που διεξήγαγε ο Σύνδεσµος Ιδιοκτητών Αλυσίδων Ξενοδοχείων, σημειώθηκε αύξηση της απόδοσης του ιταλικού τουρισμού.[7] Οι διεθνείς αφίξεις τουριστών παρουσίασαν μέση αύξηση μεταξύ 4% και 5%, και πρωτοστάτησαν αναπτυσσόμενες χώρες της Μέσης Ανατολής, και ιδιαίτερα χώρες της Νότιας Ασίας.

Δεδομένα και στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφίξεις ανά χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 οι κύριες χώρες ξένης προέλευσης σύμφωνα με τα στοιχεία της ISTAT ήταν:[8]

# Χωριό Αφίξεις
1  Γερμανία 12.832.334
2  ΗΠΑ 6.092.754
3 Γαλλία 4.744.412
4 Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 3.695.112
5 Κίνα Κίνα 3.167.960
6 Ελβετία Ελβετία και Λίχτενσταϊν Λίχτενσταϊν 3.027.331
7 Αυστρία Αυστρία 2.648.203
8  Ισπανία 2.243.621
9 Ολλανδία 2.137.760
10 Ρωσία 1.778.720
11 Πολωνία 1.593.692
12 Άλλες ευρωπαϊκές χώρες 1.406.696
13 Άλλες ασιατικές χώρες 1.282.925
14 Βέλγιο Βέλγιο 1.258.901
15 Ιαπωνία Ιαπωνία 1.133.118
16 Βραζιλία Βραζιλία 1.116.846
17 Αυστραλία 1.049.285
18 Νότια Κορέα Νότια Κορέα 1.006.673
19 Καναδάς Καναδάς 948.176
20  Τσεχία 900.502
21  Ρουμανία 797.381
22 Άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής 719.212
23 Σουηδία 697.407
24  Δανία 631.748
25  Ουγγαρία 610.697
26 Αργεντινή Αργεντινή 610.117
27 Ισραήλ 605.415
28 Ινδία Ινδία 593.319
29 Άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής 537.669
30  Ιρλανδία 459.011
31 Μεξικό Μεξικό 413.514
32 Πορτογαλία Πορτογαλία 410.857
33  Τουρκία 404.344
34 Νορβηγία Νορβηγία 390.789
35 Αλλες χώρες 362.967
36 Ελλάδα Ελλάδα 353.276
37 Σλοβενία 330.638
38 Κροατία Κροατία 294.825
39  Φινλανδία 267.366
40 Βουλγαρία Βουλγαρία 242.836
41  Σλοβακία 239.772
42 Μεσογειακή Αφρική 209.352
43 Άλλες αφρικανικές χώρες 190.346
44  Λιθουανία 168.894
45 Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία 140.019
46 Μάλτα 128.442
47  Νότια Αφρική 110.147
48  Λουξεμβούργο 94.622
49  Λετονία 93.279
50  Αίγυπτος 83.236
51 Εσθονία Εσθονία 78.398
52 Βενεζουέλα Βενεζουέλα 48.017
53 Ισραήλ Ισλανδία 43.216
54  Κύπρος 34.296
συνολικές αφίξεις 65.010.220

Βάσει προέλευσης

# Χωριό νύχτες
1  Γερμανία 58.699.396
2  ΗΠΑ 16.302.928
3 Γαλλία 13.842.473
4 Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 13.674.263
5 Ελβετία Ελβετία 10.806.529
6 Ολλανδία 10.320.382
7 Αυστρία Αυστρία 9.520.238
8 Πολωνία 6.203.982
9 Ρωσία 5.819.444
10  Ισπανία 5.789.755
11 Κίνα Κίνα 5.355.907
12 Βέλγιο Βέλγιο 4.751.383
13  Τσεχία 4.127.567
14  Δανία 3.058.530
15 Αυστραλία 2.881.036
16 Βραζιλία Βραζιλία 2.824.686
17  Ρουμανία 2.765.252
18 Καναδάς Καναδάς 2.665.209
19 Ιαπωνία Ιαπωνία 2.544.362
20 Σουηδία 2.372.891
21  Ουγγαρία 2.210.468
22  Ιρλανδία 1.815.223
23 Νορβηγία Νορβηγία 1.247.398
24 Ελλάδα Ελλάδα 903.868
Μη ευρωπαϊκές χώρες 17.437.507
Άλλες ευρωπαϊκές χώρες 5.311.276
συνολικά νύχτες 220.662.684

Παράγοντες τουριστικού ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι πολλά τα κίνητρα που ωθούν τους τουρίστες (αλλοδαπούς ή Ιταλούς) να επισκεφτούν τη χώρα του Δάντη και μπορούν να κατηγοριοποιηθούν, για λόγους ευκολότερης ανάλυσης, στις ακόλουθες παραγράφους. Θα ήταν, όμως, παραπλανητικό να θεωρηθούν αυτά τα "είδη τουρισμού" ως στεγανά που δεν αλληλοεπηρεάζονται. Πράγματι, η ευκαιρία να βρεθούν περιοχές που είναι συχνά πλούσιες σε διάφορες τουριστικές προτάσεις, διευκολύνει και ενθαρρύνει τους επισκέπτες που ενδιαφέρονται κυρίως για ένα είδος προσφορών να επωφεληθούν από τις πρόσθετες προτάσεις που βρίσκουν στο ίδιο μέρος (π.χ. τουρίστες που αναζητούν παραθαλάσσια θέρετρα ή προσκυνητές σε θρησκευτικό ταξίδι, γνωρίζουν πως μπορούν στη συνέχεια να γευτούν την καλλιτεχνική-αρχιτεκτονική ή οινογαστρονομική κληρονομιά μιας περιοχής).

Καλλιτεχνικός-πολιτιστικός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιταλία διαθέτει τεράστια και αξιοσημείωτη ιστορική και αρχιτεκτονική κληρονομιά,[9] τόσο ως προς την ποσότητα των χειροποίητων αντικειμένων και τη συντήρηση, όσο και ως προς την ενδογενή καλλιτεχνική-πολιτιστική αξία. Για του λόγου το αληθές, η Ιταλία κατέχει περήφανα τον μεγαλύτερο αριθμό χώρων που αναφέρονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.[10]

Σύμφωνα με πηγές, η πολιτιστική κληρονομιά της Ιταλίας είναι η μεγαλύτερη του κόσμου.[11]

Το 2013, η αξία της καλλιτεχνικής-πολιτιστικής κληρονομιάς εκτιμάτο στο 5,4% του ΑΕΠ, περίπου 75,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό ικανό να απασχολεί περίπου 1,4 εκατομμύρια εργαζόμενους.[12]

Παράκτιος και παραλίμνιος τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ακτές της ιταλικής χερσονήσου εκτείνονται σε μήκος τουλάχιστον 7.458 χλμ, συμπεριλαμβανομένων και των πολυάριθμων νησιών. Στις παραλίες και τα βράχια είναι διασκορπισμένες διάφορα καταλύματα, όπως λουτρά, ξενοδοχεία και εστιατόρια, παραθαλάσσια θέρετρα, κέντρα διασκέδασης για κάθε ώρα της ημέρας, πάρκα, προβλήτες και μαρίνες, καθώς και πολλά ιστορικά και καλλιτεχνικά κέντρα που συνδυάζουν το ενδιαφέρον για την θαλάσσιες δραστηριότητες με την αναψυχή, τη φύση και την τέχνη. Πολλές από τις ακτές της είναι διάσημες και στο εξωτερικό.

Ο παραλίμνιος τουρισμός έχει, επίσης, καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως χάρη στην απήχηση που δημιουργήθηκε από αρκετές πασίγνωστες διασημότητες του διεθνούς τζετ σετ. Αίσθηση προκάλεσε το 2001 η αγορά μιας παραθεριστικής κατοικίας κατά μήκος της Λίμνης Κόμο από τον ηθοποιό Τζορτζ Κλούνεϊ, καθώς και ο γάμος των Τομ Κρουζ και την Κέιτι Χολμς το 2006 στο Κάστρο Orsini-Odescalchi κατά μήκος της Λίμνης Μπρατσάνο.

Χειμερινός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρότι το κλίμα της δεν είναι ιδιαίτερα ψυχρό σε σχέση με άλλες βόρειες χώρες, η Ιταλία καταφέρνει να προσελκύει τουρίστες που κάνουν χειμερινά σπορ χάρη στις πολλές οροσειρές της (το ποσοστό των ορεινών περιοχών κυμαίνεται περίπου στο 35%). Από αυτές, ξεχωρίζουν οι Άλπεις, η ψηλότερα οροσειρά της Ευρώπης, και τα Απέννινα όρη, που παρέχουν πολυάριθμες εγκαταστάσεις για σπορ και διαμονή.

Θρησκευτικός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης

Η Ιταλία προσφέρει πολλούς θρησκευτικούς προορισμούς με κυρίαρχη τη Ρώμη, κατοικία του Πάπα (ο οποίος είναι Επίσκοπος Ρώμης) και έδρα της καθολικής Εκκλησίας. Η πόλη αποτελεί τόπο προσκυνήματος ιδιαίτερα κατά τις κύριες εκδηλώσεις της Καθολικής θρησκευτικής ζωής, και ειδικά κατά το Ιωβηλαίο έτος. Αν και η μορφή του Πάπα δεν αναγνωρίζεται επισήμως από πιστούς άλλων χριστιανικών δογμάτων, η παρουσία του στη Ρώμη προσελκύει ακόμη και αυτούς (σε μικρότερο βαθμό), καθώς πρόκειται για μείζονα θρησκευτική μορφή στη χριστιανική θρησκεία. Πέραν της Αγίας Έδρας, περιλαμβάνονται πολλοί ακόμη θρησκευτικοί προορισμοί, κυρίως λόγω των λειψάνων σπουδαίων προσώπων που συνδέονται με τον Χριστιανισμό, και λιγότερο λόγω της ανάμνησης γεγονότων που οι πιστοί θεωρούν θαυματουργά.

Οικοτουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ιταλία, υπάρχουν πολλές προστατευμένες περιοχές διαφόρων ειδών: φυσικά πάρκα, ορεινά ή θαλάσσια, περιφερειακά ή τοπικά πάρκα, φυσικά καταφύγια άγριας ζωής. Υπάρχουν, ακόμη, πολλές φυσικές ομορφιές που δεν προστατεύονται απαραίτητα από πάρκο.

Επαγγελματικός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρότι βρίσκεται σε αντίθεση με την κλασική εικόνα του τουρισμού αναψυχής, ο επαγγελματικός τουρισμός αποτελεί, επίσης, κίνητρο για εισροή τουριστών στη χώρα και είναι βασικό τμήμα του κλάδου. Σε αυτό το είδος, περιλαμβάνονται όσοι κάνουν χρήση των καταλυμάτων για επαγγελματικά ταξίδια και/ή συμμετέχουν σε εκδηλώσεις σχετικές με την παραγωγή και/ή το εμπόριο διάφορων αγαθών από ετερόκλητους οικονομικούς τομείς. Ενδεικτικά αναφέρονται:

Οι αφίξεις που οφείλονται σε τέτοιες εκδηλώσεις είναι αξιόλογες, όπως αποδεικνύεται από τις αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με την εξάλειψη σημαντικών εκδηλώσεων, όπως:

Οι σημαντικότερες πόλεις με διοργάνωση εκθέσεων είναι (με αλφαβητική σειρά):[14]

  • η Βερόνα
  • το Μιλάνο
  • η Μπολόνια
  • η Νάπολι
  • η Πάντοβα
  • η Πάρμα
  • το Ρίμινι
  • η Ρώμη
  • το Τορίνο
  • η Φλωρεντία

Οινογαστρονομικός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραδοσιακή συνταγή σπαγγέτι με σάλτσα τομάτας και βασιλικό

Η Ιταλία είναι εξαιρετικά πλούσια σε τρόφιμα και συνταγές, σε τέτοιο βαθμό ώστε τα προϊόντα και η γαστρονομική κουλτούρα της χώρας συνοδεύει τις αμέτρητες περιφερειακές ή τοπικές παραγωγές που χαρακτηρίζουν μια συγκεκριμένη περιοχή. Για την υπεράσπιση της ποιότητας και της ποικιλίας της παραγωγής τροφίμων, η βιομηχανία χρησιμοποιεί συχνά τους ευρωπαϊκούς και ιταλικούς κανονισμούς τροφίμων για την προστασία των αγαθών της με την ένδειξη DOC (ονομασία προέλευσης ελεγχόμενη και εγγυημένη), DOCG (ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης) ή IGT (προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη). Η υψηλή ποιότητα και ποικιλία των τροφίμων και της κουζίνας αναγνωρίζεται από πολλές χώρες του εξωτερικού που εισάγουν -ή ενίοτε μιμούνται- τα ιταλικά προϊόντα. Γι'αυτό και η ιταλική κουζίνα αποτελεί συχνά κίνητρο για τον τουρισμό, και ίσως συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα από τα προαναφερθέντα κίνητρα. Αμέτρητα είναι τα φεστιβάλ και οι εκθέσεις τροφίμων ανά την Ιταλία, από τα μικρά αγροτικά κέντρα έως τις μεγαλουπόλεις. Ο ξενοδοχειακός τομέας σιγά-σιγά εκσυγχρονίζεται για να προσφέρει, ακόμη, στους τουρίστες στοιχεία πολιτισμού και οινογαστρονομίας, τόσο σε ξενοδοχεία παραδοσιακού τύπου, όσο και σε υποδομές που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια για τις ανάγκες του αγροτουρισμού.

Αθλητικός τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τέλος, είναι εξίσου σημαντικός ο τουρισμός που αφορά αθλητικές εκδηλώσεις, που είναι σε θέση να προσελκύει λάτρεις πολλών αθλημάτων, οι οποίοι, σε πολλές περιπτώσεις, αποφασίζουν να μείνουν για κάποιες μέρες και να επισκεφτούν τη χώρα.

Τουριστικοί προορισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιταλία μπορεί να υπερηφανεύεται για πλήθος τουριστικών προορισμών. Πέραν των πολυάριθμων ιστορικών κέντρων των μεγαλύτερων πόλεων σε κάθε περιοχή της Ιταλίας, όπως και των μουσείων, των πολιτικών και θρησκευτικών μνημείων, περιλαμβάνονται επίσης θάλασσες, βουνά και νησιά, που συχνά είναι σε θέση να προσφέρουν πλήθος επιλογών σχετικών με τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο κάθε τόπου, όπως ήθη, έθιμα και παραδόσεις.

Πόλεις τέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ιταλία υπάρχουν πολλές πόλεις τέχνης μείζονος σημασίας για τον ιστορικό-καλλιτεχνικό τουρισμό. Στη λίστα που ακολουθεί αναφέρονται μόνο οι μεγαλύτερες πόλεις από κάθε περιοχή.

Αμπρούτσο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λ'Άκουιλα
Βασιλική της Santa Maria di Collemaggio στην Λ'Άκουιλα

Μπαζιλικάτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πέτρες-σπηλιές της Ματέρα
  • Ματέρα

Καλαβρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρέτζο-Καλάμπρια

Καμπανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νάπολι
  • Σαλέρνο
  • Καζέρτα
  • Μπενεβέντο
  • Κάπουα
  • Ποτσουόλι
  • Ερκολάνο
  • Πομπηία
  • Τόρε Ανουντσάτα
  • Ραβέλο
  • Αμάλφι

Εμίλια-Ρομάνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπολόνια
  • Τσεζένα
  • Φαέντσα
  • Φερράρα
  • Φορλί
  • Ίμολα
  • Μοντένα
  • Πάρμα
  • Πιατσέντσα
  • Ραβέννα
  • Ρίμινι

Φριούλι Βενέτσια Τζούλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μεγάλο Κανάλι στην Τεργέστη
  • Ούντινε
  • Τεργέστη
  • Ακυληία
  • Τσιβιντάλε ντελ Φριούλι
  • Πάλμα Νόβα

Λάτσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρώμη
  • Ανάνι
  • Τίβολι
  • Τουσκάνια
  • Ταρκουίνια
  • Βιτέρμπο
  • Σουμπιάκο
  • Αλάτρι
  • Καρπαρόλα

Λιγουρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Καμόλι
  • Σαντα Μαργκερίτα Λιγκούρε
  • Σαν Ρέμο
  • Μοντερόσο
  • Αλάσιο
  • Ραπάλο
  • Τζένοβα
  • Αλμπένγκα
  • Πορτοφίνο

Λομβαρδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροφωτογραφία του ιστορικού κέντρου της Μάντοβα
  • Μιλάνο
  • Μπέργκαμο
  • Μπρέσια
  • Κόμο
  • Κρεμόνα
  • Παβία
  • Μάντοβα
  • Καστιλιόνε-Ολόνα
  • Καντού
  • Βιτζέβανο
  • Λόντι
  • Τρέσκορε Μπαλνεάριο

Μάρκε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλική Santa Casa στο Λορέτο
  • Ανκόνα
  • Λορέτο
  • Άσκολι Πιτσένο
  • Πεζάρο
  • Ουρμπίνο
  • Φάνο

Πιεμόντε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τορίνο
  • Βερτσέλι

Πούλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλική του Τιμίου Σταυρού στο Λέτσε (μπαρόκ ρυθμός του Λέτσε)
  • Μπάρι
  • Αλμπερομπέλο
  • Τράνι
  • Ταραντας
  • Λέτσε
  • Μπιτόντο
  • Γκαλατίνα
  • Οτράντο
  • Ρούβο ντι Πούλια
  • Λουτσέρα
  • Τρόια

Σαρδηνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάστρο του Σαν Μικέλε στο Κάλιαρι
  • Κάλιαρι

Σικελία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ναός της Ομονοίας στο Αγκριτζέντο
  • Παλέρμο
  • Κατάνια
  • Μεσίνα
  • Αγκριτζέντο
  • Συρακούσες
  • Μονρεάλε
  • Τσεφαλού
  • Ταορμίνα
  • Τράπανι

Τοσκάνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φλωρεντία
  • Αρέτσο
  • Πράτο
  • Λούκα
  • Πιστόια
  • Πίζα
  • Σιένα
  • Σαν Τζιμινιάνο
  • Βολτέρα
  • Μάσα Μαρίτιμα
  • Μοντεπουλτσάνο
  • Πιέντσα
  • Ανγκιάρι
  • Καστιλιόν Φιορεντίνο
  • Κορτόνα

Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Piazza Duomo στο Τρέντο
  • Τρέντο
  • Μεράνο

Ούμπρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Περούτζα
  • Ασίζη
  • Τσιτά ντι Καστέλο
  • Γκούμπιο
  • Ορβιέτο
  • Τόντο
  • Σπολέτο
  • Μπεβάνια

Βένετο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βενετία
  • Βιντσέντσα
  • Βερόνα
  • Πάντοβα
  • Τρεβίζο
  • Καστελφράνκο Βένετο

Πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κολοσσαίο στη Ρώμη

Η Ιταλία είναι το κράτος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αγαθών στον κόσμο που υπάγονται στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Τα 72 αγαθά που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της UNESCO κατανέμονται ως εξής:

Οι ομορφότεροι οικισμοί της Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός Σκάνο στην επαρχία Λ'Άκουιλα

Ο σύνδεσμος "Οι ομορφότεροι οικισμοί της Ιταλίας" (I Borghi più belli d'Italia) λειτουργεί σε όλες τις περιοχές της χερσονήσου και γεννήθηκε για να δώσει έμφαση στην καλλιτεχνική ανάπτυξη συγκεκριμένων μικρών ιταλικών κέντρων. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν άνω από 200 οικισμοί, και οι περιφέρειες με τους περισσότερους οικισμούς που περιλαμβάνονται στη λίστα είναι η Τοσκάνη, το Αμπρούτσο και η Λομβαρδία.

Ιταλική νομοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο "νόμος-πλαίσιο για τον τουρισμό και τις παρεμβάσεις για την αναβάθμιση και την εξειδίκευση της τουριστικής προσφοράς" (νόμος της 17ης Μαΐου 1983, αριθμ. 217) αποτέλεσε το πρώτο θεμελιώδες σημείο για την επίσημη αναγνώριση του τουριστικού τομέα στην Ιταλία. Στην πραγματικότητα, ο νόμος αυτός περιλάμβανε για πρώτη φορά ένα σύνολο γενικών κανόνων, ισοδύναμων σε όλη τη χώρα, που διαμόρφωναν το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Περιφέρειες θα περιλάμβαναν κανόνες για τον ιταλικό τουρισμό. Έτσι, κατόπιν του νόμου-πλαισίου, πολλές Περιφέρειες προσάρμοσαν την τοπική τους νομοθεσία στις εθνικές διατάξεις. Στις αρχές του 2000, ωστόσο, υπήρξε ένα σημαντικό σημείο καμπής στην ιταλική νομοθεσία για τον τουρισμό, διότι το 2001 θεσπίστηκαν ο συνταγματικός νόμος του τίτλου 5 (συνταγματικός νόμος της 18ης Οκτωβρίου 2001 αριθμ. 3) και ο νόμος της 29ης Μαρτίου 2001 αριθμ. 135 για τη "μεταρρύθμιση της εθνικής νομοθεσίας περί τουρισμού", με σχετική κατάργηση του νόμου-πλαισίου 217/1983 με διάταγμα της 22ας Σεπτεμβρίου 2002. Ο νέος συνταγματικός νόμος ήταν σημαντικός, διότι τροποποιεί ριζικά τον σχετικό με τις τοπικές αρχές τίτλο 5 του Συντάγματος, εκχωρώντας στις Περιφέρειες πλήρη νομοθετική και διοικητική αυτονομία στον τουριστικό τομέα (ο οποίος δεν εμπίπτει στα 17 θέματα που διατίθενται ρητώς στην αποκλειστική κρατική εξουσία). Στη συνέχεια, ο νόμος αυτός καταργήθηκε,[15] από το τότε ισχύον Νομοθετικό Διάταγμα της 23ης Μαΐου αριθμ. 79: Ο κώδικας της εθνικής νομοθεσίας περί του τουριστικού δικαίου και εμπορίου. Εν πάση περιπτώσει, ο νόμος 135/2001 οδήγησε σε απλούστευση και σε μια ουσιαστική ρύθμιση, ενώ ήταν επίσης σημαντικός διότι εισήγαγε τους τομείς αρμοδιοτήτων, τη ρύθμιση των τουριστικών επιχειρήσεων και επαγγελμάτων, την υλοποίηση Εθνικής Διάσκεψης για τον τουρισμό, την προώθηση των δικαιωμάτων των τουριστών, τη δημιουργία τοπικών Τουριστικών Συστημάτων και του Ταμείου Συγχρηματοδότησης για την τουριστική προσφορά, απλούστερες διαδικασίες για την έκδοση αδειών σε καταλύματα και τη σύσταση του Ταμείου Ανανεούμενων Κεφαλαίων για τουριστική δανειοδότηση και αποταμίευση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. .populationdata.net/pays/italy/ https://www .populationdata.net/pays/italy/ Check |url= value (βοήθεια).  Unknown parameter |site= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |consulted on= ignored (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια)
  2. [%5b%5bΒικιπαίδεια:Νεκροί εξωτερικοί σύνδεσμοι|νεκρός σύνδεσμος%5d%5d]%5b%5bΚατηγορία:Λήμματα με νεκρούς συνδέσμους%5d%5d https://www.populationdata.net/pays/italy/[[[Βικιπαίδεια:Νεκροί εξωτερικοί σύνδεσμοι|νεκρός σύνδεσμος]]][[Κατηγορία:Λήμματα με νεκρούς συνδέσμους]] Check |url= value (βοήθεια).  Unknown parameter |site= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |langue= ignored (|language= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |πρόσβαση στις= ignored (βοήθεια); Missing or empty |title= (βοήθεια); URL–wikilink conflict (βοήθεια)[νεκρός σύνδεσμος]
  3. https://ec.europa[νεκρός σύνδεσμος] .eu/eurostat /statistics-explained/index.php?title=Tourism_statistics
  4. «Dal sito dell'ISTAT». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. Bandiera Blu: Mappe sui migliori approdi e spiagge in Italia nel 2012
  6. FL328_Analytical report_310311.doc
  7. «I dati sulla crescita dell'Italia nel 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  8. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα ISTAT1219.
  9. «√ Italia: Patrimonio Mondiale Dell'Umanità». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  10. «CNI UNESCO - Siti Italiani». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  11. http://www.pwc.com/it/it/publications/press-rm/docs/pr-PwC-il-valore-arte-2009.pdf[νεκρός σύνδεσμος]
  12. «Io sono cultura - L'Italia della qualità e della bellezza sfida la crisi - Io sono cultura - L'Italia della qualità e della bellezza sfida la crisi - ARTICOLO». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  13. Motociclismo - Milano capitale mondiale della moto
  14. «Fiere Italia: calendario eventi e manifestazioni fieristiche in Italia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016. 
  15. Decreto Legislativo 23 maggio 2011 n. 79, art. 3, comma 1 lettera l)[1].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]