Ουίλιαμ Μπάντινγκ
| Ουίλλιαμ Μπάντινγκ | |
|---|---|
 Ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ μετά τη δίαιτα. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | William Banting 1797 Λονδίνο |
| Θάνατος | 16 Μαρτίου 1878 Κένσινγκτον[1] |
| Τόπος ταφής | Μπρόμπτον, Λονδίνο |
| Κατοικία | Κένσιγκτον, Λονδίνο |
| Εθνικότητα | Άγγλος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας |
| Ύψος | 1,65 μ. |
| Βάρος | 92 - 71 kg |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κατέγραψε και δημοσίευσε την πρώτη εμπορική δίαιτα αδυνατίσματος |
| Γνωστός για | δίαιτα του Μπάντινγκ |
| Αξιοσημείωτο έργο | Γράμμα περί Παχυσαρκίας, απευθυνόμενο στο κοινό |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαίρυ Ανν Μπάντινγκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ (αγγ. William Banting, 1797 – 16 Μαρτίου 1878) κατέγραψε και δημοσίευσε την πρώτη δίαιτα αδυνατίσματος που διατέθηκε εμπορικά για το κοινό.[2] Στο παρελθόν, είχε υπάρξει παχύσαρκος και εργαζόταν ως νεκροθάφτης.[3] Θεωρείται ο πατέρας των διαιτών που βασίζονται σε χαμηλά ποσοστά υδατανθράκων.[4]
Τα χρόνια του Μπάντινγκ ως την παχυσαρκία του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1797 και ανήκε στην ανώτερη μεσαία τάξη. Η οικογένειά του είχε τη βασιλική άδεια να κηδεύει μέλη της βασιλικής οικογένειας[Σημ. 1], την οποία διατήρησαν οι απόγονοί του ως το 1928.[5] Έμαθε ξυλουργική και χρησιμοποίησε την τέχνη του για να κατασκευάζει φέρετρα. Διατηρούσε γραφείο κηδειών, επιχείρηση που κληρονόμησε από τον πατέρα του Τόμας Μπάντινγκ, στην οδό Αγίου Ιακώβου (Saint James) 27. Στο διπλανό αριθμό βρίσκονται σήμερα τα γραφεία του περιοδικού «The Economist».[6] Θεωρούνταν ικανός τεχνίτης και είχε κατασκευάσει το φέρετρο του Δούκα του Ουέλλινγκτον.[4]
Παντρεύτηκε και ζούσε μια άνετη ζωή με τη γυναίκα του, Μαίρυ Ανν, στο Κένσινγκτον.[5][7] Απέκτησε οχτώ παιδιά (δύο γιους και έξι κόρες). Είχε σημαντική περιουσία και διατηρούσε κελάρι με εκλεκτά κρασιά.[5] Ωστόσο, αν και διέθετε αρκετό χιούμορ, η ζωή του δεν ήταν πολύ χαρούμενη. Στα τριάντα του άρχισε να παίρνει βάρος και μέχρι τα εξήντα του είχε φτάσει να ζυγίζει περίπου 92 κιλά, αρκετά δυσανάλογο βάρος για το μικρό ύψος του (1,65 μ.). Λόγω του υπερβολικού βάρους αναγκαζόταν να κατεβαίνει τις σκάλες ανάποδα και δεν έφτανε να δέσει τα κορδόνια του.[3][8]
Η δίαιτα Μπάντινγκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δίαιτα του Μπάντινγκ, αρχικά προτάθηκε από το γιατρό του ως θεραπεία για τη σταδιακή απώλεια ακοής, από την οποία άρχιζε να πάσχει. Ο γιατρός του, Ουίλλιαμ Χάρβεϋ,[2] διέγνωσε πως το υπερβολικό λίπος στο λαιμό του έφραζε τις ευσταχιανές σάλπιγγες και του πρότεινε μια δίαιτα «χαμηλή σε άλευρα».[9][10] Ήταν η πρώτη δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες[9], στην οποία βασίστηκαν αρκετές σύγχρονες δίαιτες απώλειας βάρους.[3]
Η δίαιτα προοριζόταν για διαβητικούς, αλλά ο γιατρός του, θεωρώντας τον διαβήτη και την παχυσαρκία σχετικές ασθένειες, την πρότεινε στον Μπάντινγκ. Ο Χάρβεϋ είχε παρακολουθήσει μαθήματα διαβητολογίας του Κλωντ Μπερνάρ στο Παρίσι.[11] Ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ ήταν μακρινός συγγενής του νομπελίστα ιατρού Φρέντερικ Μπάντινγκ, ο οποίος απομόνωσε την ινσουλίνη. Ο Φρέντερικ Μπάντινγκ έμαθε για τον διάσημο μακρινό συγγενή του χρόνια μετά τη βράβευσή του.[12]
Μπορώ τώρα να πω με βεβαιότητα ότι η ποσότητα της διατροφής μπορεί με ασφάλεια να αφεθεί στη φυσική όρεξη και ότι είναι η ποιότητα και μόνο, η οποία είναι βασική για τη μείωση και τη θεραπεία της παχυσαρκίας.
I can now confidently say that quantity of diet may be safely left to the natural appetite; and that it is the quality only which is essential to abate and cure corpulence. [13]
Το διατροφικό πρόγραμμα συνιστούσε αποχή όσο περισσότερο γίνεται από το ψωμί, το βούτυρο, το γάλα, τη μπύρα και τις πατάτες, τρόφιμα τα οποία ως τότε ήταν τα πιο συνήθη στον Μπάντινγκ.
- Για πρωϊνό, έτρωγε τέσσερις ή πέντε ουγγιές μοσχαρίσιο κρέας, αρνί, συκώτι, ψητό ψάρι, μπέικον ή οποιοδήποτε κρύο κρέας εκτός από χοιρινό, μια μεγάλη κούπα τσάι (χωρίς γάλα ή ζάχαρη), ένα μικρό μπισκότο ή μία ουγγιά ξερό τοστ.
- Για μεσημεριανό, πέντε ή έξι ουγγιές οποιοδήποτε ψάρι εκτός από σολομό, οποιοδήποτε κρέας εκτός από χοιρινό, οποιοδήποτε λαχανικό εκτός από πατάτες, μια ουγγιά ξερό τοστ, τα φρούτα ενός γλυκού, οποιοδήποτε πουλερικό ή κυνήγι και δύο ή τρία ποτήρια καλό κόκκινο κρασί (κλαρέτ), σέρυ ή κρασί Μαδέρα – η σαμπάνια, το πόρτο και η μπύρα απαγορεύονταν.
- Για απογευματινό, δύο ή τρεις ουγγιές φρούτα, ένα ή δύο παξιμάδια και ένα φλιτζάνι τσάι χωρίς γάλα ή ζάχαρη.
- Για δείπνο, τρεις ή τέσσερις ουγγιές κρέας ή ψάρι όμοια με το μεσημεριανό, με ένα ή δύο ποτήρια κόκκινο κρασί.
- Σαν ποτό προ του ύπνου, αν ήταν αναγκαίο, έπινε ένα ποτήρι του ουίσκι γκρογκ – τζιν, ουίσκυ ή μπράντυ χωρίς ζάχαρη – ή ένα ή δύο ποτήρια κόκκινο κρασί ή σέρρυ.
Κάθε πρωί έπαιρνε μια κουταλιά ειδικό τονωτικό, που ονομαζόταν "Βάλσαμο της Ζωής" (Balm of Life), αναμεμιγμένο με ένα ποτήρι του κρασιού νερό.[3][13]
Οι εκδόσεις του φυλλαδίου με τη δίαιτα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενθουσιασμένος από τα αποτελέσματα της δίαιτας ο Μπάντινγκ κατέγραψε την εμπειρία του σε φυλλάδιο που εξέδωσε το 1863 με τίτλο Γράμμα περί Παχυσαρκίας, Απευθυνόμενο στο Κοινό.[Σημ. 2] Το φυλλάδιο αμέσως έγινε ευπώλητο, γρήγορα εξαντλήθηκε και επανεκδόθηκε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, πουλώντας πάνω από 63.000 αντίτυπα.[10][14] Μέσα σε δύο χρόνια είχε φτάσει στην έκτη έκδοση.[3] Ο όρος Bantingism και το ρήμα to bant καθιερώθηκαν στην αγγλική γλώσσα ως συνώνυμα των λέξεων δίαιτα και κάνω δίαιτα, αντιστοίχως.[3][14] Επειδή ο Μπάντινγκ και ο Ουίλλιαμ Χάρβεϋ δεν αποσκοπούσαν σε δημοσιότητα, ο Μπάντινγκ απέφυγε να αναφέρει το όνομα του γιατρού του στις τέσσερις πρώτες εκδόσεις του φυλλαδίου του, γράφοντας πως ίσως φανεί ότι κορδώνεται, κάτι που ξέρω πως απεχθάνεται.[8]
Η ανθρωπιστική δράση του Μπάντινγκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ, μολονότι στις επόμενες εκδόσεις έγραφε πως ήταν χαρούμενος για την απώλεια βάρους των αναγνωστών, ένιωθε άβολα με την εμπορική επιτυχία της δίαιτας. Θεωρώντας ανήθικο να κερδίζει χρήματα από τη θλίψη των συνανθρώπων του, δώρισε όλα τα κέρδη σε φιλανθρωπίες και παρουσίασε τον αναλυτικό λογαριασμό στην τελευταία έκδοση.[3][8][15]
Κριτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βικτωριανή εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόλο που το κοινό υποδέχτηκε με ενθουσιασμό το φυλλάδιο του Μπάντινγκ, η δίαιτα προκάλεσε πολλές αντιπαραθέσεις στους ιατρικούς κύκλους. Ο εκδότης του περιοδικού ιατρικής The Lancet απέρριψε τη δίαιτα του Μπάντινγκ,[15] λέγοντας πως επαναλάμβανε πληροφορίες γνωστές στους ιατρικούς κύκλους. Η κύρια αιτία για την ενόχληση ήταν ότι ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ δεν ήταν γιατρός και το περιοδικό The Lancet συνέστησε ο καθένας στο είδος του, να μην ανακατεύεται ξανά με την ιατρική βιβλιογραφία, αλλά να ικανοποιείται κοιτώντας τη δουλειά του.[16]
Ορισμένες εφημερίδες σε μικρό χρονικό διάστημα έσπευσαν να δημοσιεύσουν ακόμη και ότι ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ πέθανε ακολουθώντας τη δίαιτα του. Αυτά τα δημοσιεύματα των εφημερίδων διέψευσε ο ίδιος ο Μπάντινγκ, ο οποίος παρέμεινε ζωντανός και υγιής μέχρι την ηλικία των 81 ετών.[3][5][15] Για να σταματήσει τους επικριτές του, ο Ουίλλιαμ Μπάντινγκ φωτογραφήθηκε φορώντας τα παλιά, φαρδιά ρούχα του, αν και θα προτιμούσε να είχε φωτογραφηθεί και με παλαιότερα, ώστε να αντιπαραβάλει το παλαιότερο μέγεθος του εαυτού του με το καινούργιο.[5] Έντυπα της εποχής διακωμωδούσαν τον Ουίλλιαμ Μπάντινγκ, με καρικατούρες και σατυρικά τραγουδάκια, όπως το Mr. Double Stout.[3][7]
Σύγχρονη εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το έργο της αμφιλεγόμενης, τότε, προσωπικότητας του Ουίλλιαμ Μπάντινγκ έχει επηρεάσει αλλά και έχει διχάσει και τους σύγχρονους επιστήμονες και θεραπευτές:
- Αν και πιστεύουν ότι το κοινωνικό στίγμα για τους παχύσαρκους εδραιώθηκε στον 20ό αιώνα, θεωρούν ότι τα κείμενά του Μπάντινγκ συνέβαλαν στη διαμόρφωσή του.[4][17] Ο Μπάντινγκ ορίζει το λίπος σαν κάτι ξένο που προστίθεται και παρασιτεί στο σώμα και όχι τόσο ως μέρος του ανθρώπινου οργανισμού.[10]
- Σύμφωνα με άλλες απόψεις, όπως των Χάμιλτον και Γκρήνγουεϋ, τα κείμενα του Ουίλλιαμ Μπάντινγκ θεωρούνται εξαιρετική μαρτυρία.[18]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Letter on corpulence, addressed to the public, ανατύπωση της δίαιτας του Μπάντινγκ από την 3η έκδοση (Αγγλικά)
- The Diets That Time Forgot, αφιέρωμα του Channel 4 για τις πρώτες δίαιτες και τον Ουίλλιαμ Μπάντινγκ (Αγγλικά)
- O τάφος του Ουίλλιαμ Μπάντινγκ, στο κοιμητήριο του Μπρόμπτον.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Συγκεκριμένα, ανέλαβαν τις κηδείες του Γεωργίου Γ΄, του Γεωργίου Δ΄, του Δούκα του Γκλώστερ, του πρίγκηπα Αλβέρτου, του πρίγκηπα Λεοπόλδου, της βασίλισσας Βικτωρίας και του Εδουάρδου Ζ΄. Επίσης, ανέλαβαν και την κηδεία του Δούκα του Ουέλλινγκτον.
- ↑ Ο πρωτότυπος τίτλος είναι LETTER ON CORPULENCE, Addressed to the Public
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Robert Harrison: Banting, William.
- ↑ 2,0 2,1 D. Haslam (2007). «Obesity: a medical history». Obesity Reviews 8 (s1): 31-36. doi:. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467-789X.2007.00314.x/full.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Legacy of a fat man». The Guardian. Guardian News and Media Limited. 20 Σεπτεμβρίου 2003. http://www.guardian.co.uk/theguardian/2003/sep/20/weekend7.weekend1. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Sander L. Gilman (2008). Diets and Dieting: A Cultural Encyclopedia. Routledge. σελ. 15. ISBN 978-0415974202.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Charlotte Edwardes, (πρόσθετη έρευνα: Duncan Abey) (14 Σεπτεμβρίου 2003). «Mr Banting's Old Diet Revolution». The Telegraph. Telegraph Media Group Limited. http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1441407/Mr-Bantings-Old-Diet-Revolution.html. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ «The Atkins economy - How to lose weight and make money with low carbohydrate diets». The Economist. The Economist Newspaper Limited. 14 Αυγούστου 2003. http://www.economist.com/node/1994262. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ 7,0 7,1 Christopher Gillberg, Gregory O'Brien (2000). Developmental disability and behaviour. Cambridge University Press. σελ. 110. ISBN 1898683182, 978-1898683186 9781898683186 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια). - ↑ 8,0 8,1 8,2 William C. Roberts (2000). «Facts and ideas from anywhere». Baylor University Medical Center Proceedings 13 (3): 304. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1317063/pdf/bumc0013-0303.pdf.
- ↑ 9,0 9,1 David Haslam, Neville Rigby (10 Ιουλίου 2010). «A long look at obesity». The Lancet 376 (9735): 85-86. doi:. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736%2810%2961065-3/fulltext.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Joyce L. Huff (2001). «A "Horror of Corpulence"». Bodies out of bounds. University of California Press. σελ. 40. ISBN 0520225856, 978-0520225855 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια). - ↑ Judith Wylie-Rosett, Nichola J. Davis (2009). «Low-carbohydrate diets: An update on current research». Current Diabetes Reports, Current Medicine Group LLC 9 (5): 397. doi:. http://www.springerlink.com/content/7666157211376q87/.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Michael Bliss (1992). Banting: A Biography. University of Toronto Press. σελ. 18. ISBN 0802073867, 978-0802073860 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια). - ↑ 13,0 13,1 William Banting (1869). Letter on Corpulence. HARRISON. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ 14,0 14,1 «Οι πρώτες δίαιτες στην ιστορία - Οι δίαιτες που ξέχασε ο χρόνος». Channel 4. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 Elizabeth Lane Furdell (2009). Fatal Thirst: Diabetes in Britain until Insulin. BRILL. σελ. 131. ISBN 9004172505, 9789004172500 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια).[νεκρός σύνδεσμος] - ↑ 0 Conor Ward (1997). «Down's 1864 report case of Prader-Willi syndrome: a follow-up report». Journal of the Royal Medical Society of Medicine 90: 696. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1296748/pdf/jrsocmed00033-0050.pdf.
- ↑ Lillian E. Craton (2009). The Victorian Freak Show: The Significance of Disability and Physical Differences in 19th-Century Fiction. Cambria Press. σελ. 110. ISBN 1604976535, 978-1604976533 Check
|isbn=value: invalid character (βοήθεια). - ↑ M. Hamilton, F. Greenway (2004). «Evaluating commercial weight loss programmes: an evolution in outcomes research». Obesity Reviews 5 (4): 217–232. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15458396.