Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικονομία της Λιθουανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η οικονομία της Λιθουανίας είναι η μεγαλύτερη οικονομία μεταξύ των τριών κρατών της Βαλτικής. Η Λιθουανία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της είναι το υψηλότερο στα κράτη της Βαλτικής.[1] Η Λιθουανία ανήκει στην ομάδα των πολύ υψηλών χωρών ανάπτυξης και είναι μέλος του ΠΟΕ και του ΟΟΣΑ.

Η Λιθουανία ήταν η πρώτη χώρα που κήρυξε ανεξαρτησία από τη Σοβιετική Ένωση το 1990 και μεταφέρθηκε γρήγορα από τον κεντρικό σχεδιασμό σε μια οικονομία της αγοράς, εφαρμόζοντας πολλές φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Απόλαυσε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης μετά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με τα άλλα κράτη της Βαλτικής, που οδήγησαν στην έννοια της τίγρης της Βαλτικής. Η οικονομία της Λιθουανίας (ΑΕΠ) αυξήθηκε περισσότερο από 500% από την ανάκτηση της ανεξαρτησίας του το 1990. Το ήμισυ του εργατικού δυναμικού στα κράτη της Βαλτικής, το οποίο ανέρχεται σε 3,3 εκατομμύρια ζουν στη Λιθουανία, περίπου 1,4 εκατομμύρια.

Η αύξηση του ΑΕΠ έφτασε στο αποκορύφωμά της το 2008 και πλησιάσε τα ίδια επίπεδα το 2018.[2] Όπως και με τα άλλα κράτη της Βαλτικής, η λιθουανική οικονομία υπέστη μια βαθιά ύφεση το 2009, με το ΑΕΠ να πέφτει σχεδόν κατά 15%. Μετά από μια σοβαρή ύφεση, η οικονομία της χώρας άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης ήδη το 3ο τρίμηνο του 2009 και επέστρεψε στην ανάπτυξη το 2010 με θετικό 1,3 αποτέλεσμα και με ανάπτυξη 6,6 % κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011. Η χώρα είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες η ΕΕ.[3] Η αύξηση του ΑΕΠ έχει ξαναρχίσει από το 2010, αν και με βραδύτερο ρυθμό από ό, τι πριν από την κρίση.[4][5] Η επιτυχία της εξουδετέρωσης της κρίσης αποδίδεται στην πολιτική λιτότητας της λιθουανικής κυβέρνησης.[6]

Η Λιθουανία έχει υγιή δημοσιονομική θέση. Ο προϋπολογισμός του 2017 είχε ως αποτέλεσμα πλεόνασμα 0,5%, το ακαθάριστο χρέος σταθεροποιείται περίπου στο 40% του ΑΕΠ. Ο προϋπολογισμός παρέμεινε θετικός το 2017 και αναμένονταν να συμβεί και το 2018.[7]

Η Λιθουανία κατατάσσεται στην 11η θέση στον κόσμο στο Ευρετήριο Ευκολίας των Επιχειρήσεων που καταρτίστηκε από τον Όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας[8] και η 16η από τις 178 χώρες του Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας, μετρούμενη από το The Heritage Foundation.[9] Κατά μέσο όρο, περισσότερο από το 95% όλων των άμεσων ξένων επενδύσεων στη Λιθουανία προέρχεται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Σουηδία είναι ιστορικά ο μεγαλύτερος επενδυτής με 20% - 30% όλων των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στη Λιθουανία.[10] οι οποίες αυξήθηκαν το 2017, φθάνοντας στον υψηλότερο αριθμό των επενδυτικών έργων που έχουν καταγραφεί ποτέ. Το 2017, η Λιθουανία ήταν τρίτη χώρα, μετά την Ιρλανδία και τη Σιγκαπούρη από τη μέση αξία εργασίας των επενδυτικών προγραμμάτων.[11]

Με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, η Λιθουανία συγκαταλέγεται στις 5 κορυφαίες χώρες στον κόσμο με μεταδευτεροβάθμια (τριτοβάθμια) εκπαίδευση.[12] Το μορφωμένο εργατικό δυναμικό προσέλκυσε επενδύσεις, ιδίως στον τομέα των ΤΠΕ τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση της Λιθουανίας και η Τράπεζα της Λιθουανίας απλοποίησαν τις διαδικασίες απόκτησης αδειών για τις δραστηριότητες ιδρυμάτων ηλεκτρονικού χρήματος και πληρωμών.[13] κάνοντας την θέση της χώρας ως μια από τις πιο ελκυστικές για τις πρωτοβουλίες FinTech στην ΕΕ.

Ιστορία της οικονομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία της Λιθουανίας μπορεί να χωριστεί σε επτά μεγάλες περιόδους. Όλες οι περίοδοι έχουν κάποια ενδιαφέροντα και σημαντικά γεγονότα που επηρέασαν την οικονομική κατάσταση της χώρας εκείνη την εποχή.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Level of GDP per capita and productivity». stats.oecd.org. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
  2. ↑ «Lithuania. GDP (current US$)». data.worldbank.org. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
  3. ↑ «Lithuanias Year 2012 Budget Deficit Set Bellow 3 per cent GDP». bns.lt. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2018. 
  4. ↑ «Statistics Lithuania». Stat.gov.lt. 28 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2010. 
  5. ↑ «Lietuvos makroekonomikos apzvalga» (PDF). SEB Bankas. Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  6. ↑ «Lithuania rules out devaluation». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2018. 
  7. ↑ «OECD Economic Surveys. LITHUANIA» (PDF). OECD. Ιουλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2018. 
  8. ↑ «Rankings – Doing Business – The World Bank Group». Doing Business. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  9. ↑ «Lithuania information on economic freedom | Facts, data, analysis, charts and more». Heritage Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015. 
  10. ↑ «Tiesioginės užsienio investicijos Lietuvoje pagal šalį – Lietuvos bankas». 9 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2018. 
  11. ↑ Dencik, Jacob· Spee, Roel (Ιουλίου 2018). «Global Location Trends – 2018 Annual Report: Getting ready for Globalization 4.0» (PDF). IBM Institute for Business Value. σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. 
  12. ↑ «Population with tertiary education». data.oecd.org. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2018. 
  13. ↑ «Lithuanian Institutions Enhance Focus on New Financial Technologies and Fintech Sector Development in Lithuania». finmin.lrv.lt. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικονομία_της_Λιθουανίας&oldid=10191167"