Οικονομία της Σερβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βελιγράδι, οικονομική πρωτεύουσα της Σερβίας.

Η οικονομία της Σερβίας είναι μια οικονομία ανώτερου και μεσαίου εισοδήματος, που βασίζεται στην παροχή υπηρεσιών, με τον τριτογενή τομέα να αντιπροσωπεύει τα δύο τρίτα του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της ελεύθερης αγοράς. Το ονομαστικό ΑΕΠ, το 2017, ανήλθε σε 39,366 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 5.599 δολάρια ανά κάτοικο, ενώ το ΑΕΠ με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP) ανερχόταν σε 106,6022 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 15.163 δολάρια ανά κάτοικο.[1]

Οι ισχυρότεροι τομείς της οικονομίας είναι η ενέργεια, η αυτοκινητοβιομηχανία, τα μηχανήματα, η εξορυκτική βιομηχανία και η γεωργία.[2] Στις πρωτογενείς βιομηχανικές εξαγωγές συγκαταλέγονται αυτοκίνητα, σίδηρος και χάλυβας, καουτσούκ, ρούχα, σιτάρι, φρούτα και λαχανικά, μη σιδηρούχα μέταλλα, ηλεκτρικές συσκευές, μεταλλικά προϊόντα, όπλα και πυρομαχικά.[3] Το εμπόριο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομική παραγωγή της Σερβίας. Οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της χώρας είναι η Γερμανία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Κίνα και οι γειτονικές βαλκανικές χώρες.[4]

Το Βελιγράδι είναι η πρωτεύουσα και οικονομική καρδιά της Σερβίας και έδρα πολλών σερβικών και διεθνών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη χώρα, καθώς και της Εθνικής Τράπεζας της Σερβίας και του Χρηματιστηρίου Αξιών του Βελιγραδίου. Το Νόβι Σαντ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και το πιο σημαντικό οικονομικό κέντρο μετά από το Βελιγράδι.

Βιομηχανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιομηχανία είναι ο κλάδος της οικονομίας που επλήγη περισσότερο από τις κυρώσεις του ΟΗΕ, το εμπάργκο και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ επιπτώσεις υπήρξαν και κατά τη μετάβαση στην καπιταλιστική οικονομία, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000.[5] Η βιομηχανική παραγωγή παρουσιάζει δραματική μείωση κατά τα τελευταία έτη.[6] Οι κύριοι βιομηχανικοί τομείς περιλαμβάνουν την αυτοκινητοβιομηχανία, τα ορυχεία, τα μη σιδηρούχα μέταλλα, την επεξεργασία τροφίμων, την κατασκευή ηλεκτρονικών, φαρμακευτικών προϊόντων και ρούχων.

Η αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας (με σημαντικότερη τη Fiat Chrysler Automobiles) που έχει έδρα την περιοχή του Κραγκούγιεβατς και των περιχώρων του συμβάλλει στις εξαγωγές με περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια.[7] Η μεταλλευτική βιομηχανία της Σερβίας είναι σχετικά ισχυρή, καθώς είναι η 18η μεγαλύτερη σε παραγωγή άνθρακα στον κόσμο. Η χώρα είναι 23η παγκοσμίως σε παραγωγή χαλκού. Χρυσός από την περιοχή του Μαϊντάνπεκ εξάγεται σε διάφορες χώρες. Κατασκευάζονται επίσης έξυπνα τηλέφωνα, τα οποία ονομάζονται Tesla smartphones.[8]

Η σερβική βιομηχανία τροφίμων είναι γνωστή τόσο σε περιφερειακό όσο και σε διεθνές επίπεδο και είναι ένα από τα ισχυρά σημεία της οικονομίας.[9] Μερικές από τις διεθνείς εμπορικές εταιρείες που έχουν παραγωγική δραστηριότητα στη Σερβία είναι οι εξής: PepsiCo, Nestlé, Coca-Cola, Heineken], Carlsberg και Nordzucker.[10] Η βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών της Σερβίας σημείωσε την αιχμή της στη δεκαετία του 1980, καθώς σήμερα είναι μόνο στο ένα τρίτο της τότε παραγωγής, αν και έχει σημειώσει αναγέννηση τα τελευταία χρόνια με επενδύσεις εταιρειών όπως η Siemens, η Panasonic και η Gorenje.[11] Η φαρμακευτική βιομηχανία στη Σερβία περιλαμβάνει δώδεκα κατασκευαστές γενοσήμων φαρμάκων, από τους οποίους η Hemofarm στο Βρσατς και η Galenika στο Βελιγράδι, αντιπροσωπεύουν το 80% του όγκου παραγωγής. Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει πάνω από το 60% της τοπικής ζήτησης.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2017/02/weodata/weorept.aspx?pr.x=68&pr.y=11&sy=2017&ey=2017&scsm=1&ssd=1&sort=country&ds=.&br=1&c=942&s=NGDPD%2CPPPGDP%2CNGDPDPC%2CPPPPC&grp=0&a=
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018. 
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018. 
  5. «NATO's Latest Target: Yugoslavia's Economy». 
  6. «Deindustrijalizacija Srbije – Kolumne». AKTER. 28 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. 
  7. «Biz – Vesti – Auto-industrija za Srbiju kao IT». B92. 4 Οκτωβρίου 2013. 
  8. «All about the Tesla Telephone». telegraf.rs. 
  9. «Serbian Development Agency – RAS» (PDF). siepa.gov.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018. 
  10. «LIBERALIZED TRADE». siepa.gov.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014. 
  11. «Electronics». Siepa.gov.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018. 
  12. «Pharmaceutical». Siepa.gov.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018.