Κιουτάχεια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κιουτάχεια | |
|---|---|
 | |
  Κιουτάχεια | |
 | |
| Χώρα | Τουρκία[1] και Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Κιουτάχειας[1] |
| • Μέλος του/της | Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[2] |
| Υψόμετρο | 970 μέτρα |
| Πληθυσμός | 266.784 (2018) |
| Ταχ. κωδ. | 43000–43999 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κιουτάχεια (τούρκικα: Kütahya) είναι πόλη της βορειοδυτικής ασιατικής Τουρκίας, η κατά την αρχαιότητα ελληνική πόλη Κοτύαιον, ή Κοτυάειον, πατρίδα του Αισώπου, και επί ρωμαϊκών χρόνων το Κοτύαιουμ (Cotyaeum).
Θέση και ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκεται περίπου τα 65 χλμ. και νοτιοδυτικά και του Εσκή Σεχίρ, και 300 χλμ. από τη Άγκυρα, στις παρυφές του όρους Πουρσούκ Νταγ και σε υψόμετρο περίπου τα 950 μ. όπου και αποτελεί πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού.
Το Κοτύαιον περιβαλλόταν από διπλό παλαιό τείχος με πύργους, κοντά δε αυτού υπήρχε βυζαντινό φρούριο που δέσποζε της πεδιάδας και σώζεται και σήμερα. Λόγω της θέσης της στη διασταύρωση πολλών αρχαίων σημαντικών οδών, η Κιουτάχεια έπαιξε σημαντικό ιστορικό ρόλο από την αρχαιότητα. Μέχρι και το 1922 υπήρχε στην πόλη και κοινότητα Ελλήνων, με μερικές χιλιάδες μέλη.
Κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, κοντά στην πόλη αυτή έλαβε χώρα στις 3 Ιουλίου του 1921 μεταξύ ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων η μάχη της Κιουτάχειας η οποία και κατέληξε στην κατάκτηση της πόλης από την ελληνική Στρατιά. Λίγες ημέρες μετά, στις 15 Ιουλίου συνήλθε εδώ πολεμικό συμβούλιο (Σύσκεψη της Κιουτάχειας) με συμμετοχή της ελληνικής στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας, το οποίο και αποφάσισε την καταδρομική προέλαση των ελληνικών δυνάμεων προς την Άγκυρα με σκοπό την καταστροφή των εκεί εχθρικών αποθεμάτων.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προ του 1922 αριθμούσε περισσότερους από 32.000 κατοίκους, στους οποίους συγκαταλέγονταν 5.000 περίπου Έλληνες, που μετά την Μικρασιατική εκστρατεία κατέφυγαν στη συνέχεια στην Ελλάδα, καθώς και 3.000 Αρμένιοι που άλλοι κατάφεραν να διαφύγουν ενώ άλλοι εξοντώθηκαν. Το 1950 αριθμούσε περίπου τους 20.000 κατοίκους, ενώ αντίθετα σήμερα έχει υπερβεί (κατ΄ εκτίμηση) τους 200.000 κατοίκους.
Προϊόντα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύρια προϊόντα της Κιουτάχειας είναι γεωργικά όπως σιτηρά, δημητριακά, φρούτα και ιδίως ζαχαρότευτλα. Περίφημα όμως είναι τα βιοτεχνικά προϊόντα αγγειοπλαστικής και κεραμικής τέχνης που είχαν ξεκινήσει εκεί οι εγκατεστημένοι Έλληνες και την οποία τέχνη μετέφεραν στη συνέχεια στην Ελλάδα. Από εκείνα τα πολύχρωμα κεραμικά στολίζονταν τα τζαμιά και τα ανάκτορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επίσης κοντά στη πόλη υφίστανται και ορυχεία εξόρυξης λιγνίτη.
Σύγχρονη πόλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σήμερα στην παλιά πόλη υφίστανται ακόμη παλιές ξύλινες οικοδομές της Οθωμανικής περιόδου, ενώ αντίθετα στη νέα, σύγχρονη πόλη υφίστανται μεγάλες πλατείες και νέοι οικισμοί με σύγχρονες οικοδομές. Σημαντικό επίσης είναι το Πανεπιστήμιο της Κιουτάχειας, καθώς και το Μουσείο κεραμικής τέχνης με πολύ αξιόλογα εκθέματα του είδους.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κιουτάχεια
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.10ος, σελ.776.
- ΔΕΚ/ΓΕΣ "Στρατιωτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος" - Αθήναι 1980, σελ.120.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -763926.
- ↑ en
.unesco .org /creative-cities /kutahya. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Τουρκία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |