Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|12|11|2024}}
Η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών κατέκτησε εύκολα το 11ο χρυσό στην ιστορία της, όντας πρακτικά ασυναγώνιστη και ολοκληρώνοντας κάθε αγώνα με μεγάλη διαφορά πόντων. Δεύτερη τερμάτισε η «νέα» Γιουγκοσλαβία, στην πρώτη της ολυμπιακή εμφάνιση μετά τη διάλυση της παλαιάς ομοσπονδίας (1991). Το χάλκινο μετάλλιο κατέληξε στη Λιθουανία (2ο). Πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Οσκάρ Σμιτ (Βραζιλία) με μέσο όρο 27,4 πόντων ανά αγώνα.
Η FIBA παραχώρησε αυτοδίκαιη συμμετοχή στις ΗΠΑ. Τα υπόλοιπα εισιτήρια δόθηκαν στις ηπειρωτικές ζώνες, σε κάθε μία ανάλογα με τη δυναμικότητά της, για τα μοιράσουν στους κορυφαίους των διοργανώσεών τους. Στα αξιοσημείωτα της διαδικασίας, ότι η Ευρώπη κατάργησε το ειδικό προκριματικό τουρνουά που διεξήγε από το 1964 και για πρώτη φορά μοίρασε τα εισιτήριά της μέσω Ευρωμπάσκετ. Πιο συγκεκριμένα:
Οι ομάδες χωρίστηκαν με κλήρωση σε δύο ομίλους. Οι τέσσερις πρώτοι κάθε ομίλου πέρασαν στις προκαθορισμένες νοκ-άουτ διασταυρώσεις των προημιτελικών, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούσαν στα ημιτελικά και τους αγώνες των μεταλλίων.
Αγώνες κατάταξης έγιναν για όλες τις θέσεις. Οι δύο τελευταίοι κάθε ομίλου έπαιξαν για 9-12 και οι ηττημένοι των προημιτελικών για 5-8.