Σάσα Ομπράντοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σάσα Ομπράντοβιτς
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΣερβική
Γέννηση29 Ιανουαρίου 1969 (1969-01-29) (55 ετών)
Βελιγράδι, ΣΔ Σερβίας, ΣΟΔ Γιουγκοσλαβίας
Ύψος1,97 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1991 / Δεν επελέγη
Αθλ. καριέρα1987 - 2005
ΘέσηΠόιντ γκαρντ / Σούτινγκ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης:0
1987 - 1993 0 Ερυθρός Αστέρας
1993 - 1994 0 Λιμόζ
1994 - 1994 0 Ερυθρός Αστέρας
1994 - 1997 0 Άλμπα Βερολίνου
1997 - 1999 0 Βίρτους Ρόμα
1999 - 2000 0 Ερυθρός Αστέρας
2000 - 2001 0 Μπουντούτσνοστ
2001 - 2005 0 Ραϊνένερτζι Κελν
Ως προπονητής:0
2005 - 2008 0 Ραϊνένερτζι Κελν
2008 - 2009 0 Κάιιβ
2009 - 2009 0 Τουρόβ Ζγκόρζελεκ
2010 - 2012 0 Ντονέτσκ
2012 - 2016 0 Άλμπα Βερολίνου
2016 - 2018 0 Λοκομοτίβ Κουμπάν
2019 - 2020 0 ΑΣ Μονακό
2020 - 2020 0 Ερυθρός Αστέρας
2021 - 0 ΑΣ Μονακό
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Δεύτερη θέση 1996 Ατλάντα Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Πάγκοσμιο κύπελλο καλαθοσφαίρισης
Πρώτη θέση 1998 Ελλάδα Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Πρώτη θέση 2001 Τουρκία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Τρίτη θέση 1999 Γαλλία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Πρώτη θέση 1997 Ισπανία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Πρώτη θέση 1995 Ελλάδα Εθνική Γιουγκοσλαβίας

Ο Σάσα Ομπράντοβιτς ( σερβικά κυριλλικά: Саша Обрадовић‎‎ ; γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1969) είναι Σέρβος επαγγελματίας προπονητής καλαθοσφαιριστής και πρώην παίχτης. Αυτή τη στιγμή είναι ο προπονητής του Μονακό του Γαλλικού Πρωταθλήματος

Έχει ύψος 1,97 μέτρων, έπαιζε στις θέσεις των γκαρντ στους Ερυθρό Αστέρα, Λιμόζ, Άλμπα Βερολίνου, Βίρτους Ρόμα, Μπουντούτσνοστ, και Ραϊνένερτζι Κελν . Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, κέρδισε το Κύπελλο Κόρατς της FIBA το 1995, τρία Γιουγκοσλαβικά Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας, καθώς και τον τίτλο του Γερμανικού πρωταθλήματος και τρία Κύπελλα Γερμανίας.

Ως Γιουγκοσλάβος διεθνής παίχτης, [note 1] ο Ομπράντοβιτς κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της FIBA (1995, 1997, 2001 ) και το χάλκινο μετάλλιο το 1999 . Κέρδισε επίσης το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBA το 1998 και το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

Ο Ομπράντοβιτς τελείωσε την σταδιοδρομία του ως παίχτης το 2005 με τη Ραϊνένερτζι Κελν. Την επόμενη αγωνιστική περίοδο, έγινε ο πρώτος προπονητής τους και κέρδισε το γερμανικό πρωτάθλημα στη πρώτη χρονιά του. Την περίοδο 2011–12, προπονούσε το Ντόνετσκ στον πρώτο τίτλο του Ουκρανικού Πρωταθλήματος . Στη συνέχεια, προπονούσε την Άλμπα Βερολίνου για τέσσερα χρόνια, κατακτώντας τρία Κύπελλα Γερμανίας. Το 2018 ο Ομπράντοβιτς κέρδισε το Κύπελλο Ρωσίας με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν, κερδίζοντας το βραβείο του προπονητή της χρονιάς στο EuroCup.

Ενεργός δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, ο Ομπράντοβιτς έπαιξε στους Ερυθρό Αστέρα, Λιμόζ, Άλμπα Βερολίνου, Βίρτους Ρόμα, Μπουντούτσνοστ και Ραϊνένερτζι Κελν, μέχρι την αποχώρησή του το 2005.

Τον Απρίλιο του 2001, κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Μπουντούτσνοστ, ο Ομπράντοβιτς διαπληκτίστηκε με τον συμπαίχτη του, Μιλένκο Τόπιτς, κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης και αποβλήθηκε από τον σύλλογο. [1] Σύντομα χώρισαν οι δρόμοι τους.

Αναφέρεται από τον πρώην συμπαίκτη του, Μάρτσιν Γκόρτατ, ως μέντορά του και μία φιγούρα που βοήθησε στην ανάπτυξη του Γκόρτατ ως παίχτη και άτομο.

Πορεία στην Εθνική Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την άρση των κυρώσεων κατά της Ο.Δ. Γιουγκοσλαβίας, δόθηκε η ευκαιρία στην εθνική ομάδα να προκριθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της FIBA του 1995 στην Ελλάδα μέσω του πρόσθετου προκριματικού γύρου στη Σόφια της Βουλγαρίας. Ο Ομπράντοβιτς είχε καθοριστική συμβολή στη νίκη με 93–87 στην παράταση επί της Βουλγαρίας, όταν σημείωσε τους 16 πόντους, τους περισσότερους στην ομάδα του, και βοήθησε την ομάδα να προκριθεί στο Πρωτάθλημα. [2] Στη συνέχεια, ήταν μέλος της εθνικής ομάδας με επικεφαλής τον προπονητή Ντούσαν Ίβκοβιτς που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Πρωτάθλημα του 1995. Η ομάδα τελείωσε τη διοργάνωση αήττητη με 9–0. Σε εννέα παιχνίδια του πρωταθλήματος, ο Ομπράντοβιτς είχε μέσο όρο 6,3 πόντους, ένα ριμπάουντ και 1,9 ασίστ ανά παιχνίδι. [3]

Ο Ομπράντοβιτς ήταν μέλος της εθνικής ομάδας με επικεφαλής τον προπονητή Ζέλικο Ομπράντοβιτς που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Γιουγκοσλαβία έχασε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον αγώνα για το χρυσό μετάλλιο. Κατέγραψε τους περισσότερους πόντους στη διοργάνωση με 18 πόντους σε μία νίκη με 91–68 επί της Αυστραλίας στον δεύτερο αγώνα του προκαταρκτικού γύρου. [4] Σε οχτώ παιχνίδια της διοργάνωσης, ο Ομπράντοβιτς είχε μέσο όρο 6,2 πόντους, ένα ριμπάουντ και 1,9 ασίστ ανά αγώνα. [5]

Ο Ομπράντοβιτς κέρδισε το δεύτερο χρυσό του μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της FIBA το 1997 στην Ισπανία . Σε εννέα παιχνίδια του πρωταθλήματος, είχε μέσο όρο 5,1 πόντους και 2,3 ασίστ ανά αγώνα. [6] Η ομάδα κέρδισε το δεύτερο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο, νικώντας την Ιταλία στον τελευταίο αγώνα. Την επόμενη χρονιά, ο Ομπράντοβιτς ήταν μέλος της ομάδας της Γιουγκοσλαβίας που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBA στην Ελλάδα . Σημείωσε το προσωπικό υψηλό του στη διοργάνωση με 18 πόντους, κάνοντας 4 στα 4 τρίποντα, σε 19 λεπτά σε μία νίκη με 99–54 επί της Ιαπωνίας . [7] Σε εννέα παιχνίδια του πρωταθλήματος, είχε μέσο όρο 9 πόντους, 1,1 ριμπάουντ και 1,3 ασίστ ανά παιχνίδι. [8]

Ο Ομπράντοβιτς κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της FIBA το 1999 στη Γαλλία με μέσο όρο 9,2 πόντους, 1,2 ριμπάουντ και 1,8 ασίστ ανά παιχνίδι σε πέντε παιχνίδια της διοργάνωσης. [9] Έχασε όλα τα τρία παιχνίδια της φάσης των νοκ άουτ λόγω τραυματισμού. Την επόμενη χρονιά, ο Ομπράντοβιτς έπαιξε στους δεύτερους Ολυμπιακούς του. Σε επτά παιχνίδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αυστραλία, είχε μέσο όρο 6,6 πόντους, 1,6 ριμπάουντ και 1,7 ασίστ ανά αγώνα. [10]

Ο Ομπράντοβιτς ήταν μέλος της ομάδας της Γιουγκοσλαβίας με επικεφαλής τον προπονητή Σβέτισλαβ Πέσιτς που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της FIBA το 2001 στην Τουρκία . Ήταν το τρίτο του χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (σήμερα γνωστό ως Ευρωμπάσκετ). Η ομάδα τελείωσε τη διοργάνωση αήττητη με 6–0, νικώντας την Τουρκία στον τελευταίο αγώνα. Σε έξι παιχνίδια πρωταθλήματος, είχε μέσο όρο 4,3 πόντους, 1,7 ασίστ και 1,7 κλεψίματα ανά παιχνίδι. [11] Μετά τη διοργάνωση ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη διεθνή καλαθοσφαίριση στα 32 του.

Προπονητική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμέσως μετά την απόσυρσή του ως καλαθοσφαιριστής, ο Ομπράντοβιτς ξεκίνησε την προπονητική του σταδιοδρομία και διορίστηκε επικεφαλής προπονητής της Ραϊνένερτζι Κελν, όπου υπηρέτησε μέχρι το 2008. Διετέλεσε επίσης προπονητής σε Κίεβο, Τουρόβ Ζγκόρζελεκ και Ντόνετσκ . Αφού προπόνησε αυτές τις ομάδες, ο Ομπράντοβιτς εντάχθηκε στην Άλμπα Βερολίνου το 2012.

Στις 23 Μαΐου 2016, ανακοινώθηκε ότι ο Ομπράντοβιτς θα έφευγε από την Άλμπα. [12]

Τον Νοέμβριο του 2016, ο Ομπράντοβιτς υπέγραψε ως επικεφαλής προπονητής για τη ρωσική ομάδα Λοκομοτίβ Κουμπάν του Πρωταθλήματος VTB . [13] Έφυγε από τη Λοκομοτίβ Κουμπάν στις 4 Νοεμβρίου 2018. [14]

Τον Φεβρουάριο του 2019, ο Ομπράντοβιτς διορίστηκε επικεφαλής προπονητής για το Μονακό του Γαλλικού Πρωταθλήματος. [15] Τον Ιούνιο του 2020, χώρισε τους δρόμους του με το Μονακό. [16] [17] [18]

Ο Ομπράντοβιτς πήρε την πρώτη του γεύση από το ΝΒΑ μέσα από τις προπονητικές θητείες στο Σάμερ Λιγκ με τους Μπρούκλιν Νετς, τους Ατλάντα Χοκς και τους Σαν Αντόνιο Σπερς . [19]

Στις 10 Ιουνίου 2020, ο Ερυθρός Αστέρας όρισε τον Ομπράντοβιτς ως νέο προπονητή. [20] [21] [22] Αφού είχε μόνο 5 νίκες σε 16 παιχνίδια της Ευρωλίγκας, χώρισε τους δρόμους του με τον Ερυθρό Αστέρα στις 24 Δεκεμβρίου 2020. [23]

Στις 13 Δεκεμβρίου 2021, υπέγραψε με το Μονακό του Γαλλικού Πρωταθλήματος . [24]

Βραβεία και επιτεύγματα πορείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίχτης:

Ως προπονητής:

  • Εθνικά Πρωταθλήματα:
    • Πρωταθλητής Γερμανίας : 2006
    • Πρωταθλητής Ουκρανίας : 2012
  • Εθνικά Κύπελλα:
    • 4× Κυπελλούχος Γερμανίας : 2007, 2013, 2014, 2016
    • Κυπελλούχος Ρωσίας: 2018
  • Ατομικές διακρίσεις:
    • FIBA EuroChallenge All-Star Game : 2006
    • Προπονητής της χρονιάς στο Γερμανικό Πρωτάθλημα : 2015
    • Προπονητής της χρονιάς στο EuroCup : 2018 [25]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κατάλογος κατόχων μεταλλίων καλαθοσφαιριστών στους Ολυμπιακούς Αγώνες
  • Κατάλογος παιχτών του Ερυθρού Αστέρα με τουλάχιστον 100 παιχνίδια συμμετοχής

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Obradović represented then FR Yugoslavia (later Serbia and Montenegro) internationally.
  1. ↑ SASA OBRADOVIC SUSPENDED;BeoBasket, 16 April 2001.
  2. ↑ «YUGOSLAVIA vs BULGARIA (Group X)». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  3. ↑ «1995 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «Game: YUGOSLAVIA vs AUSTRALIA (Group B) - 1996 Olympics». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  5. ↑ «1996 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ «1997 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  7. ↑ «Game: JAPAN vs YUGOSLAVIA (Group B) Date: 31 July 1998». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «1998 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  9. ↑ «1999 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  10. ↑ «2000 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  11. ↑ «2011 Yugoslavia #6 - Sasa Obradovic». archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  12. ↑ Basketball: Alba Berlin trennt sich von Trainer Obradovic (in γερμανική).
  13. ↑ Lokomotiv appoints Obradovic as head coach.
  14. ↑ «Obradović napustio Lokose, Vlada Jovanović preuzeo vođstvo». b92.net. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2018. 
  15. ↑ «Obradović i zvanično preuzeo Monako». b92.net. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2019. 
  16. ↑ «Obradović sam platio obeštećenje Monaku da bi preuzeo Zvezdu». novosti.rs. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ «Obradović sam platio obeštećenje da dođe u Zvezdu». mozzartsport.com. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2020. 
  18. ↑ «Jeep Élite : Sasa Obradovic quitte Monaco pour l'Étoile Rouge de Belgrade». lequipe.fr. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2020. 
  19. ↑ «NAŠI TRENERI CENJENI U NBA Velika čast za Milojevića i Obradovića». sport.blic.rs. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2018. 
  20. ↑ «SAŠA OBRADOVIĆ JE TRENER CRVENE ZVEZDE!». kkcrvenazvezda.rs. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  21. ↑ «Crvena zvezda mts appoint club legend Saša Obradović as new head coach». aba-liga.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  22. ↑ «Zvanično: Zvezda predstavila Obradovića». b92.net. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020. 
  23. ↑ «Crvena zvezda mts and head coach Saša Obradović part ways». www.aba-liga.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2020. 
  24. ↑ «Sasa Obradovic Revient Sur Le Rocher». asmonaco.basketball (στα Γαλλικά). 13 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2021. 
  25. ↑ «VELIKO PRIZNANJE Saša Obradović najbolji trener Evrokupa». sport.blic.rs. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2018. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σάσα_Ομπράντοβιτς&oldid=9994051"