Ήβη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: sl:Heba |
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: tr:Hebe (mitoloji) |
||
| Γραμμή 57: | Γραμμή 57: | ||
[[sv:Hebe]] |
[[sv:Hebe]] |
||
[[th:ฮีบี (เทพปกรณัม)]] |
[[th:ฮีบี (เทพปกรณัม)]] |
||
[[tr:Hebe]] |
[[tr:Hebe (mitoloji)]] |
||
[[uk:Геба]] |
[[uk:Геба]] |
||
[[war:Hebe (mitolohiya)]] |
[[war:Hebe (mitolohiya)]] |
||
Έκδοση από την 08:05, 5 Ιουλίου 2012
Η Ήβη στην ελληνική μυθολογία παρουσιάζεται ως (δευτερεύουσα) θεά της νεότητας και της ζωντάνιας. Ήταν κόρη του Δία και της Ήρας[1][2]. Σύμφωνα με έναν μύθο η Ήρα έμεινε έγκυος στην Ήβη, όταν την είχε καλέσει ο Απόλλωνας σε γεύμα και είχε φάει άγρια μαρούλια.
Η Ήβη είχε αναλάβει να προμηθεύει τους Θεούς με νέκταρ και αμβροσία[3]. Η αμβροσία ήταν η τροφή που τους διατηρούσε πάντα νέους. Το αξίωμα του οινοχόου των θεών ανέλαβε ο Γανυμήδης όταν η θεά παντρεύτηκε τον Ηρακλή. Ανάμεσα στις ασχολίες της ήταν και η προετοιμασία του άρματος της Ήρας[4].
Η Ήβη παντρεύτηκε τον Ηρακλή όταν ο τελευταίος ανέβηκε στον Όλυμπο ως ημίθεος. Έτσι ο Ηρακλής έμεινε για πάντα νέος. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλεξιάρη και τον Ανίκητο. Επίσης λέγεται ότι ο ανηψιός του Ηρακλή Ιόλαος ξανάγινε νέος με τη βοήθεια της Ήβης, αφού την παρακάλεσε ο ίδιος ο Ηρακλής.
Στο Ηραίον του Άργους υπήρχε, κατά τον Παυσανία, χρυσελεφάντινο άγαλμά της έργο του Ναυκύδους κοντά στο άγαλμα της Ήρας[5] .