Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημητρός Δάλλας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημητρός Δάλλας
Ο Δημητρός Δάλλας στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Σκόκου του 1912
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Δημητρός Δάλλας (Ελληνικά)
Γέννηση1867
Σμύρνη
Θάνατος1929
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
δεδομένα

Ο Δημητρός Δάλλας (Σμύρνη 1867 - Αθήνα 1929) υπήρξε διακεκριμένος αθλητικός παράγων και δημοσιογράφος, που διετέλεσε πρόεδρος του Πανιωνίου Γ.Σ. από το 1915 ως το 1928 και με τη δράση του συνέβαλε στη συνέχιση της λειτουργίας του συλλόγου στην Αθήνα μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ και ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της "Ένωσης Αθλητικών Συντακτών". Υπήρξε αγνός φίλαθλος και οραματιστής με έντονη δράση. Καθοριστική ήταν η συνεισφορά του στην καθιέρωση των Βαλκανικών Αγώνων Στίβου, στην εισαγωγή του γυναικείου αθλητισμού στην Ελλάδα και στην προώθηση του αθλήματος του βόλεϊ ανδρών και γυναικών. Αποκλήθηκε "Αετός του Πανιωνίου", για τα υψηλά του οράματα αλλά και διότι ως άλλος αετός με τις μεγάλες φτερούγες του προστάτεψε και διέσωσε το σύλλογο.

Βιογραφικές πληροφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άρθρο του Δάλλα, με σκίτσο του, στην εφ. "Αθλητική", 27/12/1928.

Στη Σμύρνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δημήτριος (Δημητρός) Δάλλας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1867 και ο πατέρας του ονομαζόταν Ανδρέας. Στην επαγγελματική του ζωή υπήρξε τραπεζικός υπάλληλος. Επίσης, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα "Αρμονία" της Σμύρνης ως το 1922 και εν συνεχεία στην Αθήνα, όπου καθιέρωσε αθλητική στήλη στην εφ. "Βραδυνή". Το μεγάλο του πάθος ήταν ο αθλητισμός. Ασχολήθηκε με τα διοικητικά του Πανιωνίου από την ίδρυσή του, αφού εκλέχτηκε μέλος στο πρώτο Δ.Σ. του συλλόγου το 1898, όταν δημιουργήθηκε ο ενιαίος Πανιώνιος από την επανένωση του Ορφέα με το αποσχισθέν Γυμνάσιον Σμύρνης. Μάλιστα το 1901 ανέλαβε εκ μέρους του συλλόγου την διοργάνωση του ποιητικού διαγωνισμού για την επιλογή του Ύμνου του Πανιωνίου. Το "ποιητικό διαγώνισμα" επαναλήφθηκε και το 1902 από τον Πανιώνιο με εισηγητή της αγωνοδίκου επιτροπής και πάλι τον Δάλλα.[1]

Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος και βασικός συντελεστής των Πανιωνίων Αγώνων, της ετήσιας αθλητικής διοργάνωσης του συλλόγου. Στους αγώνες ήταν πάντα μέλος της οργανωτικής επιτροπής και βοηθούσε από διάφορες θέσεις: αλυτάρχης, χρονομέτρης, αφέτης κλπ. Ιδιαίτερος υπήρξε ο ρόλος του στους Σχολικούς Αγώνες που καθιέρωσε στη Σμύρνη ο Πανιώνιος από το 1901 και εξής. Θεωρείται ο εμπνευστής των αγώνων αυτών, και μόχθησε για την καθιέρωσή τους. Η έννοια του για το σχολικό αθλητισμό συνεχίστηκε σε όλη την σταδιοδρομία του ως παράγων τόσο στη Σμύρνη όσο και στην Αθήνα μετά το 1922. Το 1906 συνόδεψε την αποστολή του Πανιωνίου στους Μεσοολυμπιακούς της Αθήνας.

Το 1910 μαζί με τον πρόεδρο του συλλόγου Αντώνη Αρεάλη έπεισαν το μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο και τη δημογεροντία της πόλης να παραχωρήσουν έκταση για τη δημιουργία Σταδίου για το σύλλογο, δεδομένου πως το ως τότε ενοικιαζόμενο γήπεδο το ζητούσε πίσω η ιδιοκτήτρια εταιρεία για άλλη χρήση. Στο νέο στάδιο, το 1913, γίνονται οι ΙΕ΄ Πανιώνιοι Αγώνες, στους οποίους έπειτα από εισήγηση του Δάλλα εντάσσονται και αγωνίσματα εφήβων.

Το 1915 ο Δάλλας εκλέγεται πρόεδρος του Πανιωνίου Γ.Σ., θέση από την οποία θα συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξή του αλλά και στην επιβίωσή του μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Ως πρόεδρος διοργάνωσε τους ΙΗ΄ Πανιώνιους Αγώνες το 1918, στους οποίους πρόσθεσε αγωνίσματα νεοεμφανιζόμενων αθλητών (εκτός σωματείων). Την ίδια περίοδο ο Δάλλας ενεργοποιείται στον προσκοπισμό της Σμύρνης και εκλέγεται στην περιφερειακή επιτροπή του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Σμύρνης. Στις 2 Μαΐου 1919 ενώ ο Ελληνικός Στρατός αποβιβαζόταν στη Σμύρνη, ο Δάλλας βρισκόταν στην Αθήνα συνοδεύοντας την αθλητική αποστολή του Πανιωνίου στους Πανελλήνιους Αγώνες. Δηλαδή, όταν η αποστολή του Πανιωνίου έφυγε από τη Σμύρνη η πόλη ανήκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία και όταν επέστρεψε ανήκε στο ελληνικό κράτος, αφού είχε καταληφθεί από τον ελληνικό στόλο στις 2 Μαΐου έπειτα από εντολή της Κοινωνίας των Εθνών. Μόλις μαθεύτηκε η κατάληψη της Σμύρνης από τον ελληνικό στόλο ο Δάλλας με τους αθλητές του συλλόγου προσήλθε στα γραφεία της Επιτροπής Αλυτρώτων και μαζί με πλήθος κόσμου συμμετείχαν στην αυθόρμητη πανηγυρική διαδήλωση:

"Την 6μ.μ. ο προ των γραφείων της Κεντρικής Επιτροπείας των Αλυτρώτων χώρος είχε υπερπληρωθεί διαδηλωτών. Εκ των πρώτων προσήλθον ο παρεπιδημών ενταύθα πρόεδρος του Πανιωνίου Γυμν. Συλλόγου Σμύρνης κ. Δημ. Δάλλας, συνοδευόμενος υφ' όλων των Σμυρναίων αθλητών, οίτινες έφερον και την σημαίαν του Συλλόγου των. Εν ζητωκαραυγαίς δε και ενθουσιασμό απολυτρούμενοι Αλύτρωτοι κατηυθύνθησαν εις την Δημαρχίαν.".[2]

Ενθουσιασμένος και με τον αέρα ελευθερίας που αναπνέει η πόλη προετοιμάζεται για τους ΙΘ΄ Πανιώνιους, τους οποίους στις αφίσες και στην πρόσκληση αποκαλεί "Πανιώνιους Αγώνες - Ελευθέρια". Προγραμμάτισε τη διεξαγωγή τους για τον Ιούνιο του 1919 και σχεδίαζε να τους δοθεί ξεχωριστός τόνος προσκαλώντας σωματεία από όλο τον ελληνικό χώρο. Η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, ο ΣΕΓΑΣ και τα σωματεία είχαν αποδεχτεί με ενθουσιασμό την ιδέα. Όμως, ο Έλληνας αρμοστής της Σμύρνης Αριστείδης Στεργιάδης είχε διαφορετική άποψη. Φοβούμενος τυχόν τουρκικές αντιδράσεις απαγόρευσε τη διεξαγωγή τους. Αρχικά επέβαλε την αναβολή τους και όταν ο πρόεδρος του Πανιωνίου ανακοίνωσε τη διεξαγωγή τους τον Ιούνιο χωρίς να ζητήσει την άδειά του, ο Στεργιάδης διέταξε τη ματαίωσή τους. Τελικά, με την επιμονή του Δάλλα, οι ΙΘ΄ Πανιώνιοι Αγώνες θα διεξαχθούν το 1921, χωρίς την επωνυμία "Ελευθέρια" και θα αποτελέσουν το κύκνειο άσμα του σμυρναϊκού αθλητισμού.

Στην Αθήνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεπτέμβριο του 1922 γίνεται η μικρασιατική καταστροφή με αποτέλεσμα να ξεριζωθεί ο σύλλογος από την Σμύρνη. Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στην Σμύρνη και ο ιστορικός σύλλογος σχεδόν διαλύεται. Δεκάδες αθλητές του και παράγοντες χάνονται με πρώτο τον επίτμιο πρόεδρό του, τον μητροπολίτη Χρυσόστομο που σφαγιάσθηκε από τους Τούρκους. Η καταστροφή αυτή θα είχε σημάνει το τέλος του σμυρναϊκού συλλόγου, όπως πολλών άλλων μικρασιατικών σωματείων, αν δεν υπήρχε το πείσμα και η επιμονή του προέδρου Δημητρού Δάλλα. Ο Δάλλας μόλις πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, άρχισε να αναζητά σε προσφυγικούς καταυλισμούς τα "παιδιά" του, τους αθλητές του συλλόγου που σώθηκαν. Κατάφερε να εντοπίσει γύρω στους είκοσι και το γυμναστή Σοφοκλή Μάγνη, ο οποίος ανέλαβε την προγύμνασή τους αμισθί! Με τη μαγιά αυτή χτίζει τον αθηναϊκό Πανιώνιο. Αντιτίθεται εξαρχής στην ιδέα που προωθήθηκε να συγχωνευτούν όλα τα παλιά σμυρναϊκά σωματεία: Πανιώνιος, Απόλλων Σμύρνης, Πέλοψ Μελαντίας και Αρμενική σε μια νέα ομάδα υπό τον τίτλο "Σμυρναϊκή Ένωση» και προχωρά με πείσμα στην ανόρθωση του Πανιωνίου. Σύνθημά του, το οποίο επαναλάμβανε σε όποιον τον αποθάρρυνε, ήταν το:

"Ο Πανιώνιος είναι Ιδέα. Και οι Ιδέες δεν πεθαίνουν!".

Συγκροτεί μια προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή με επιφανή μέλη της σμυρναϊκής κοινωνίας που είχαν επιβιώσει κατά την καταστροφή, εξασφαλίζει στέγη για το σωματείο στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού Σταδίου και δύο μόλις μήνες μετά την καταστροφή, στις 12 Νοεμβρίου 1922, τελεί τα εγκαίνια των γραφείων του. Αμέσως λειτουργούν δύο αθλητικά τμήματα, του κλασικού αθλητισμού και του ποδοσφαίρου. Οι αθλητές στίβου κατακτούν το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου ανδρών 1923 και η ποδοσφαιρική ομάδα αναδεικνύεται δευτεραθλητρια στο Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Αθηνών-Πειραιώς 1922-1923. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1923, ο σύλλογος χάρη στις άοκνες ενέργειες του Δάλλα διοργανώνει πανηγυρικά τους Κ΄ Πανιώνιους Αγώνες στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο, παρουσία των επισήμων αρχών, με συμμετοχή 240 αθλητών από όλη την Ελλάδα και από την Κωνσταντινούπολη. Με τη φροντίδα του Δάλλα ο Πανιώνιος δηλώνει και πάλι "παρών" στον ελληνικό αθλητισμό.

Τα επόμενα χρόνια ο πρόεδρος του Πανιωνίου αναλώθηκε στο ξαναζωντάνεμα της πανιώνιας ιδέας. Για τον εαυτό του δεν ενδιαφερόταν καθόλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ως το 1926 δεν είχε σπίτι και κοιμόταν στο δωμάτιο του συλλόγου στο Στάδιο, απλώνοντας κάθε βράδυ ένα στρώμα πάνω στο ξύλινο γραφείο! Παρά τις δυσκολίες προχωρά με θάρρος σε τολμηρά αθλητικά ανοίγματα. Αναδημιουργεί τις ομάδες βόλεϊ και μπάσκετ και το 1925 ξεκινά τη διοργάνωση ετήσιων πρωταθλημάτων βόλεϊ. Δημιουργεί γυναικείο αθλητικό τμήμα και ξεκινά τη διοργάνωση γυναικείων αθλητικών αγώνων το 1926 καθώς και γυναικείου πρωταθλήματος βόλεϊ. Παράλληλα εκλέγεται αντιπρόεδρος στον ΣΕΓΑΣ και αναλαμβάνει την ευθύνη της έκδοσης του Δελτίου του Συνδέσμου. Το Νοέμβριο του 1928, έπειτα από εισήγηση του, ιδρύθηκε η Επιτροπή Γυναικείου Αθλητισμού του ΣΕΓΑΣ, της οποίας ορίστηκε πρώτος πρόεδρος.[3]

Το 1924 ο Πανιώνιος στέλνει τρεις αθλητές του στην Ολυμπιάδα του Παρισιού. Στο Παρίσι μεταβαίνει και ο Δάλλας που πραγματοποιεί χρήσιμες επαφές με παράγοντες άλλων χωρών, κυρίως βαλκανικών, ρίχνοντας την ιδέα της διοργάνωσης Βαλκανικών Αγώνων. Αξιοποιεί τις επαφές του και το 1925 στην εορτή των 35 ετών του συλλόγου προσκαλεί το γαλλικό αθλητικό σύλλογο "Stade Francais", που ήρθε με τους αθλητές του στην Αθήνα ειδικά για την επέτειο. Το καλοκαίρι του 1925, στους ΚΑ΄ Πανιώνιους αγώνες, εκτός από τους 160 Έλληνες αθλητές από όλη την Ελλάδα συμμετέχει και η ρουμανική ομάδα Coltea. Έτσι δίνει στους αγώνες διεθνή χαρακτήρα.

Με την παράλληλη δημοσιογραφική δραστηριότητά του, καθιερώνει ειδική αθλητική στήλη στην εφ. "Βραδυνή", την πρώτη στον αθηναϊκό πολιτικό τύπο. Το 1928 πρωτοστατεί στην ίδρυση της "Ένωσης Αθλητικών Συντακτών", της οποίας γίνεται πρόεδρος, με αντιπρόεδρο τον πολυαθλητή του Πανιωνίου Δημ. Καραμπάτη, ο οποίος καθιερώνει αθλητική στήλη στην εφ. "Εμπρός", και εν συνεχεία εκδίδει ξεχωριστό αθλητικό περιοδικό.

Τον Ιανουάριο του 1928 παραδίδει τη σκυτάλη της προεδρίας του Πανιωνίου σε νεώτερους παράγοντες, ικανοποιημένος που μέσα σε έξι χρόνια έχει καταφέρει να αναδημιουργήσει το σύλλογο, με λειτουργούντα σχεδόν όλα τα τμήματά του, μιας και έχουν πλέον ξεκινήσει και τα τμήματα κολύμβησης, υδατοσφαίρισης και ποδηλασίας. Στις 23 Δεκεμβρίου 1929 ο αναμορφωτής του Πανιωνίου και συνδετικός κρίκος του συλλόγου με τη Σμύρνη πεθαίνει σε ηλικία 62 ετών, έπειτα από οδυνηρή πολύμηνη ασθένεια, αφού πρόλαβε να δει το φθινόπωρο του έτους αυτού τη διεξαγωγή των προβαλκανικών αγώνων στίβου, για τους οποίους είχε κοπιάσει αρκετά. Αφήνει το σύλλογο θεμελιωμένο γερά στη νέα του έδρα. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη.

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χρυσό μετάλλιο πρωταθλητού του Πανιωνίου: 1928.

Στις 8 Ιανουαρίου 1928 στη Γ.Σ. του Πανιωνίου ο Δάλλας ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη διοίκηση του συλλόγου. Νέος πρόεδρος εκλέγεται ο Απόστολος Ορφανίδης και η Γ.Σ. ομόφωνα αποφασίζει την απονομή στον Δημητρό Δάλλα του χρυσού μεταλλίου του συλλόγου:

"Εις την Λέσχην Εμποροϋπαλλήλων εγένετο χθες η Γενική Συνέλευσις των μελών του Πανιωνίου Γυμν. Συλλόγου, κατά την οποίαν απεφασίσθη η απονομή χρυσού μεταλλίου πρωταθλητού μετά διπλώματος εις τον αποχωρήσαντα πρόεδρον αυτού κ. Δ. Δάλλαν δια τας υπηρεσίας άτινας προσέφερεν μέχρι σήμερον." [4]

Η οικογένειά του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δημητρός Δάλλας δεν δημιούργησε οικογένεια. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του έζησε κοντά στην οικογένεια της αδερφής του, της Αλεξάνδρας (Λωξάντρας), της οποίας σύζυγος ήταν ο Πέτρος Σεϊζάνης, αδερφός του εκδότη της εφ. "Αρμονία" της Σμύρνης Μιλιτάδη Σεϊζάνη. Εγγονός του Πέτρου και της Αλεξάνδρας Σεϊζάνη, γιος της θυγατέρας τους Αναστασίας, είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Λινάρδος, πατέρας του διεθνή μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου Νίκου Λινάρδου. Ο Δάλλας είχε άλλον έναν αδερφό, ονόματι Ιωάννη (Τζων), που διατηρούσε κατάστημα και μετά το 1922 εγκαταστάθηκε στα Σεπόλια.

Επιμνημόσυνες εκδηλώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές στον τύπο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακοινώνοντας το θάνατο του Δάλλα οι εφημερίδες της εποχής αναφέρονται με εγκωμιαστικά σχόλια σε αυτόν:

"Υπήρξεν καθ' όλην την ζωήν του φανατικός υποστηρικτής κάθε αθλητικής προοδευτικής κινήσεως, φίλαθλος δε ιδεολόγος. Χρόνια ολόκληρα ως πρόεδρος του Πανιωνίου ειργάσθη με ζήλον δια την αθλητικήν διαπαιδαγώγησιν των Ελληνοπαίδων της Σμύρνης." (εφ. "Ακρόπολις", 24/12/1929).
"Ο ελληνικός αθλητικός κόσμος πενθεί ειλικρινώς τον θάνατον ενός των κυριωτέρων εμψυχωτών του, του Δημητρίου Δάλλα, ιδρυτού και επί μακράν σειράν ετών προέδρου του Πανωνίου. Παλαιός δημοσιογράφος, διευθυντής συντάξεως της σμυρναϊκής "Αρμονίας", ο Δημήτριος Δάλλας υπήρξεν αναντιρρήτως ο δημιουργός του αθλητισμού εις την Ιωνίαν. Εθυσίασεν υπέρ αυτού τα ωραιότερα έτη της ζωής του και εις αυτόν κυρίως οφείλεται η οργάνωσις αγώνων οίτινες από πάσης ελληνικής γωνίας συνεκέντρωσαν τακτκά τους αθλητάς εις το Σμυρναϊκόν στάδιον." (εφ. "Εμπρός", 25/12/1929)

Αγώνες βόλεϊ εις μνήμην Δάλλα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 1930, λίγες μόνο ημέρες μετά το θάνατο του Δάλλα, ο Πανιώνιος προκήρυξε για έκτη συνεχόμενη χρονιά το αθηναϊκό πρωτάθλημα του βόλεϊ, το οποίο διεξήγε από το 1925. Στην προκήρυξη του 1930 αναφέρεται πως αποφάσισε να αφιερώσει στη μνήμη του Δημητρού Δάλλα τους αγώνες εκείνου του έτους τιμώντας έτσι τον πρωτοπόρο παράγοντα που υπήρξε ο εμπνευστής τους και πήρε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει τη διοργάνωσή τους το 1925.

Μνημόσυνο από τον ΣΕΓΑΣ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την Κυριακή, 27 Ιουλίου 1930, ο ΣΕΓΑΣ πραγματοποίησε στο μητροπολιτικό ναό Αθηνών αρχιερατικό μνημόσυνο προς τιμήν του Δημητρού Δάλλα χοροστατούντος του μητροπολίτου Καβάλας. Προσκλήθηκαν και παρευρέθησαν ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Αργυρόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Μαρσέλλος, ο γεν. γραμματέας του ΣΕΓΑΣ κ. Κίτσος και μέλη του Δ.Σ., παράγοντες και αθλητές πολλών σωματείων και πλήθος κόσμου. Στη συνέχεια μετέβησαν στην παρακείμενη αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, όπου πραγματοποιήθηκε αθλητικό μνημόσυνο, στο οποίο μίλησαν για την προσωπικότητα και το έργο του Δάλλα εκ μέρους του ΣΕΓΑΣ ο κ. Σπανούδης, ο φίλαθλος πρόεδρος του Γ.Σ. Αμαρουσίου Λεωνίδας Πτέρης και ο αντιπρόεδρος του Πανιωνίου κ. Φωτεινός.[5]

Τα "Δάλλεια"

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1936, με εισήγηση του νέου προέδρου του Δημητρού Καραμπάτη, ο Πανιώνιος αναβάθμισε σε παννελλήνιους τους αθλητικούς αγώνες "Δάλλεια" που είχαν διεξαχθεί το 1932 ως αγώνες παίδων στη μνήμη του ιστορικού ηγέτη του συλλόγου. Οι αγώνες αυτοί καθιερώθηκαν και διεξάγονταν επί πολλά έτη στο Παναθηναϊκό Στάδιο ή στο Στάδιο Νέας Σμύρνης ως τις αρχές της δεκαετίας του '60 υπενθυμίζοντας σε όλους τον ιστορικό ηγέτη του Πανιωνίου. Οι αγώνες ήταν ενταγμένοι στο επίσημο πρόγραμμα του ΣΕΓΑΣ και αποτελούσαν ένα από κριτήρια επιλογής αθλητών για την εθνική ομάδα γι' αυτό συμμετείχαν σε αυτούς οι μεγαλύτεροι Έλληνες πρωταθλητές. Κάποιες χρονιές είχαν διεθνή χαρακτήρα και προσκαλούνταν και ξένοι αθλητές. Ξεκίνησαν ως ετήσιοι αγώνες. Μεταπολεμικά διεξάγονταν αρχικά ανά διετία. Στη συνέχεια διακόπηκαν και διεξάγονταν περιστασιακά: το 1954, το 1959 και για τελευταία φορά το 1962. Μετά το θάνατο του Καραμπάτη δεν επαναλήφθηκαν.

Αγώνες 75ετηρίδος εις μνήμην Δάλλα & Καραμπάτη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1965, με αφορμή τον εορτασμό των 75 ετών από την ίδρυση του συλλόγου, πραγματοποιήθηκαν μια σειρά από αθλητικές εκδηλώσεις. Μεταξύ αυτών, στις 29 και 30 Ιουνίου,[6] διοργανώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο "Ειδικοί αγώνες στίβου εις μνήμην Δ. Δάλλα και Δ. Καραμπάτη":

"Μεγάλους αγώνας στίβου διοργανώνει την ερχομένη Τρίτη και Τετάρτη εις το Παναθηναϊκό Στάδιο ο Πανιώνιος Γ.Σ. εις μνήμην των αειμνήστων και ιδρυτών αυτού Προέδρων Δ. Δάλλα και Δ. Καραμπάτη. Οι αγώνες αυτοί τελούνται υπό το φως των προβολέων εις τα πλαίσια του εορτασμού της 75ετηρίδος του συλλόγου... Το πρόγραμμα των αγώνων περιλαμβάνει αγωνίσματα παίδων, εφήβων, ανδρών και γυναικών."[7] και "Ο Πανιώνιος συμπληρώσας εφέτος την 75ην επέτειον από της ιδρύσεώς του στη Σμύρνη (14.9.1890) επρογραμμάτισε από καιρού διάφορες εορταστικές και αγωνιστικές εκδηλώσεις προς πανηγυρισμόν του γεγονότος αυτού και ήρχισεν ήδη να τας πραγματοποιή. Έτσι μετά τους διεξαχθέντας τον περασμένο μήνα ειδικούς αγώνας στίβου ανδρών, γυναικών, εφήβων και παίδων εις μνήμην , αρχίζουν από την προσεχή εβδομάδα να διεξάγωνται και άλλες αγωνιστικές εκδηλώσεις." [8]

Στους αγώνες πήραν μέρος δεκάδες αθλητές από όλα τα αθλητικά σωματεία Αθηνών-Πειραιώς και αρκετοί από επαρχιακούς συλλόγους. Η διοργάνωση ήταν ιδιαίτερα φροντισμένη. Αλυτάρχης ορίστηκε ο Νίκος Πολίτης και γυμνασίαρχος ο Ηλίας Μισαηλίδης, ενώ η αγωνόδικος επιτροπή συνολικά (έφοροι αγωνισμάτων, αφέτες, κριτές, χρονομέτρες, γραμματεία κλπ) αποτελείτο από πλέον των 50 ατόμων. Στους νικητές αθλητές απονεμήθηκαν μετάλλια και διπλώματα, ενώ υπήρχαν τρία ειδικά ομαδικά έπαθλα:

  1. "Έπαθλο Καραμπάτη" για τον πρώτο σύλλογο στη βαθμολογία ανδρών.
  2. "Έπαθλο Δάλλα" για τον πρώτο σύλλογο στη συνολική βαθμολογία γυναικών, εφήβων, παίδων.
  3. "Έπαθλο 75ετηρίδος Πανιωνίου" για τον πρώτο στη συνολική βαθμολογία.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε τα ακόλουθα αγωνίσματα:

  • Ανδρών: 100μ, 800μ, 3.000μ, 110μ εμπ, μήκος, ύψος, δίσκος, 4Χ100μ.
  • Γυναικών: 100μ, μήκος, σφαίρα, 4Χ100μ.
  • Εφήβων: 100μ, 800μ, ύψος, δίσκος, 4Χ100μ.
  • Παίδων: 60μ, 150μ, μήκος, σφαίρα, 4Χ100μ.

Είναι γνωστά τα εξής αποτελέσματα:[9]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πέτρος Λινάρδος, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου", εκδ. Οι Φίλοι των τεχνών, Ν. Σμύρνη 1998.
  • Πέτρος Λινάρδος, "Ο δημοσιογράφος Δημητρός Δάλλας", εγ. "Μικρασιατική Ηχώ, φ. 408 (Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2010), σελ. 7.
  • "Το μνημόσυνον του μακαρίτου Δ. Δάλλα", εφ. "Βραδυνή", 28/7/1930.
  • "Απέθανεν ο Δ. Δάλλας", εφ. "Ακρόπολις", 24/12/1929.

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ "Ποιητικόν διαγώνισμα εις την Σμύρνην", εφ. "Εμπρός", 12/5/1902.
  2. ↑ εφ. "Εμπρός", 2/5/1919.
  3. ↑ «"Η Αθλητική", 3/11/1928, ψηφ. σελ. 27». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  4. ↑ εφ. "Εμπρός", 9/1/1928.
  5. ↑ εφ. "Βραδυνή", 28/7/1930 και εφ. "Εμπρός", 28/7/1930.
  6. ↑ εφ. "Ελευθερία", 28/5/1965.
  7. ↑ εφ. "Αθλητική Ηχώ", 28/6/1965.
  8. ↑ εφ. "Εμπρός", 21/8/1965.
  9. ↑ εφ. "Αθλητική Ηχώ", 2/7/1965.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δημητρός_Δάλλας&oldid=9707518"