Απογευματινή
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Τύπος | Καθημερινή εφημερίδα |
---|---|
Ιδιοκτήτης | Απογευματινές Εκδόσεις Μονοπρόσωπη Α.Ε. |
Εκδότης | Γιάννης Κουρτάκης |
Γενικός διευθυντής | Χρίστος Μουλίνος |
Ίδρυση | 20 Οκτωβρίου 1952 |
Πολιτική τοποθέτηση | Κεντροδεξιά |
Γλώσσα | Ελληνικά |
Διακοπή έκδοσης | 02.11.2010 - 22.01.2023 |
Σλόγκαν | Η εφημερίδα των ειδήσεων |
Έδρα | Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 188, Καλλιθέα, Ελλάδα |
Παρεμφερείς εφημερίδες | Παραπολιτικά |
δεδομένα |
Η Απογευματινή είναι καθημερινή πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στην Αθήνα και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Θεωρείται εφημερίδα συντηρητικών αρχών και από τη μεταπολίτευση και μετά υποστήριξε ανοιχτά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο φύλλο της Απογευματινής κυκλοφόρησε στις 20 Οκτωβρίου 1952, με εκδότες τους αδελφούς Νάσο και Σάκη Μπότση (οι ίδιοι ήταν ταυτόχρονα και συνιδιοκτήτες της πρωινής εφημερίδας Ακρόπολις) και κρατούσαν τα ηνία της μέχρι και τον θάνατό τους (πέθαναν με χρονική απόσταση 20 ημερών το 1980). Στη συνέχεια η εφημερίδα πέρασε στο Ίδρυμα Μπότση, που στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί, και με νέο εκδότη τον Νικόλαο Μομφερράτο, έως το 1985, χρονιά που δολοφονήθηκε (21 Φεβρουαρίου) από την οργάνωση 17 Νοέμβρη.[1] Αντικαταστάθηκε από τον Πάνο Καραγιάννη, ο οποίος ήταν εκδότης της έως το 2002.[2] Έπειτα πέρασε στα χέρια του εργολάβου Κώστα Σαραντόπουλου.[3]
Για πολλά χρόνια, η Απογευματινή αποτελούσε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εφημερίδας ποικίλης ύλης, καθώς δινόταν μεγαλύτερη βαρύτητα σε καλλιτεχνικά, αθλητικά, αστυνομικά και κοινωνικά θέματα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα αμιγώς πολιτικά. Αυτός ο χαρακτήρας ουδετερότητας άρχιζε να αλλάζει με τα χρόνια, παράλληλα με την κομματικοποίηση της πολιτικής ζωής. Αυτό εντάθηκε από τη μεταπολίτευση και μετά, σε συνδυασμό με την εμφάνιση και άλλων συγγενικών πολιτικά εφημερίδων και το αναπόφευκτο κυνήγι του μεριδίου αγοράς που αυτομάτως προέκυψε.
Από την Απογευματινή έχουν κατά καιρούς περάσει μερικά σημαντικά ονόματα της ελληνικής δημοσιογραφίας όπως Χρήστος Πασαλάρης, Μαρία Ρεζάν, Φρέντυ Γερμανός, Τέρενς Κουίκ, Γιώργος Παπαδάκης, Λιάνα Κανέλλη, Γιάννης Διακογιάννης, Άννα Παναγιωταρέα, Ροζίτα Σώκου, Κώστας Τσαρούχας, Κώστας Καββαθάς, Φώτης Σιούμπουρας, Σοφία Βούλτεψη, Παύλος Δημητριάδης, Στάθης Σφαέλος, Δημήτρης Κόκκορης, Γιάννης Τριήρης, Νάσος Νικολαΐδης και άλλοι.
Το 1975 γνώρισε μια μεγάλη διαρροή στελεχών, τα οποία αποχώρησαν και μαζί με άλλους συντάκτες προχώρησαν στην έκδοση της Ελευθεροτυπίας, ενώ μερικά χρόνια αργότερα (1983) γνώρισε και δεύτερη μεγάλη διαρροή από στελέχη τα οποία προχώρησαν στην έκδοση του Ελεύθερου Τύπου.
Τον Σεπτέμβριο του 1984, κυκλοφόρησε και η Απογευματινή της Κυριακής, μάλιστα σε μικρό (tabloid) σχήμα, κάτι που ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα (από τις 29 Σεπτεμβρίου 1986) και το καθημερινό φύλλο. Από το 1954 έως το 1982, η Απογευματινή ήταν εκείνη που διοργάνωνε τα ετήσια καλλιστεία για την ανάδειξη της Σταρ Ελλάς. Επίσης είχε πολλά ένθετα με θέμα τη μουσική και τον αθλητισμό.
Κυκλοφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πρώτο διάστημα της κυκλοφορίας της, η Απογευματινή σταθεροποιήθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στις 16 αθηναϊκές εφημερίδες που κυκλοφορούσαν την εποχή. Με τα χρόνια η κυκλοφορία της άρχισε να αυξάνεται (5η θέση με 26.000 μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1957), 4η θέση (34.500 φύλλα) το 1959, 3η θέση (40.400 φύλλα) το 1960, για να γνωρίσει την απόλυτη ακμή την περίοδο της Χούντας, με 122.000 φύλλα και δεύτερη θέση το 1968, και πρώτη ελληνική εφημερίδα σε κυκλοφορία από το 1969 μέχρι το 1974, με 133.000 φύλλα μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1973 και 272.031 φύλλα τον Ιούνιο του 1974, ο καλύτερος κυκλοφοριακά μήνας της ιστορίας της.
Από τη μεταπολίτευση, η κυκλοφορία της αρχίζει σταδιακά να πέφτει (2η θέση με 132.700 φύλλα το 1975), 3η θέση (128.500 φύλλα) το 1977, 6η θέση (92.000 φύλλα) το 1987, 7η θέση (84.000 φύλλα) το 1989, 62.800 το 1992, 37.803 το 1998, 28.398 το 2000, 23.254 το 2002, 22.060 το 2004, για να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια η κυκλοφοριακή πτώση που παρέσυρε άλλωστε και το σύνολο του Τύπου. Πριν κλείσει η κυκλοφορία της κυμαίνεται περίπου στα 10.000 φύλλα.
Οικονομικά προβλήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 1 Νοεμβρίου 2010, η επιχείρηση Εκδόσεις Απογευματινή Α.Ε. απέσυρε την προσφυγή που είχε πρόσφατα καταθέσει στο πρωτοδικείο για την υπαγωγή της στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, μέσω της οποίας θα της δινόταν χρόνος για να ρυθμίσει τα χρέη της. Ο πρόεδρος του ΔΣ της επιχείρησης, Σπύρος Μαύρος, φέρεται να ανακοίνωσε την επομένη στους εργαζόμενους ότι η ιδιοκτησία της εφημερίδας προσέφυγε στο πρωτοδικείο με αίτηση πτώχευσης, ώστε να κλείσει η εφημερίδα.
Επανέκδοση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 23/1/2023 η ιστορική εφημερίδα επανεκδόθηκε και πάλι ύστερα από 12 χρόνια απουσίας από τον εκδότη της εφημερίδας Παραπολιτικά Γιάννη Κουρτάκη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Πυροβολισμοί αναστατώνουν το Κολωνάκι - Ο εκδότης Νίκος Μομφεράτος και ο οδηγός του πέφτουν νεκροί από τη 17 Νοέμβρη». Έθνος. 21 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «Το παλιό κτήριο της Απογευματινής μετατρέπεται σε τετράστερο ξενοδοχείο (Photos)». Το Ποντίκι. 16 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «Ποιος είναι ο χρηματοδότης της «Απογευματινής»». Documento. 25 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Α. Ζαούσης, Κ. Στράτος, Οι εφημερίδες, εκδόσεις Γνώση, σελίδες 69 - 71.
- Επετειακό τεύχος ένθετο της εφημερίδας